Rozmówki niemieckie ze słowniczkiem. Jadę do pracy ebook

Wstęp

Wstęp

Coraz wię­cej Pola­ków wyjeż­dża do pracy za gra­nicą z pod­sta­wową lub bar­dzo słabą zna­jo­mo­ścią języka obcego. Z myślą o takich wła­śnie oso­bach przy­go­to­wa­li­śmy pod­ręczne kom­pen­dium nie­zbędne pod­czas pobytu w Niem­czech. W naszym opra­co­wa­niu zna­la­zły się nie­zwy­kle przy­datne ter­miny i zwroty.

Całość podzie­lono na trzy czę­ści:

Roz­mówki

, czyli słow­nic­two ogólne nie­zbędne pod­czas m.in. podró­żo­wa­nia, robie­nia zaku­pów, pyta­nia o drogę, zawie­ra­nia zna­jo­mo­ści, szu­ka­nia pracy, wynaj­mo­wa­nia pokoju.

Kate­go­rie zawo­dowe

, czyli spe­cja­li­styczne słow­nic­two doty­czące poszcze­gól­nych pro­fe­sji m.in. opieki medycz­nej, prac w gospo­dar­stwie domo­wym, admi­ni­stra­cji biu­ro­wej, budow­nic­twa, gastro­no­mii, hote­lar­stwa, tury­styki, rol­nic­twa, infor­ma­tyki, moto­ry­za­cji, ochrony obiek­tów.

Prak­tyczne porady i infor­ma­cje

, czyli wzór umowy o pracę, wynajmu miesz­ka­nia, CV oraz naj­waż­niej­sze numery tele­fo­niczne i adresy pla­có­wek dyplo­ma­tycz­nych.

Mamy nadzieję, że zebrane słow­nic­two i infor­ma­cje uła­twią Pań­stwu pobyt za gra­nicą oraz pomogą w poszu­ki­wa­niu pracy w Niem­czech lub w innym kraju nie­miec­ko­ję­zycz­nym.

Wydawca

Zasady wymowy nie­miec­kiej

Zasady wymowy nie­miec­kiej

Wymowa spół­gło­sek nie­miec­kich nie różni się zasad­ni­czo od wymowy ich pol­skich odpo­wied­ni­ków. Należy jed­nak mieć na uwa­dze, że:

ch wyma­wia się twardo (jak w pol­skim wyra­zie chów) po samo­gło­skach a, o, u, au; nato­miast po samo­gło­skach ä, äu, e, ei, eu, i, ie, o, ö, u, ü wystę­puje wymowa miękka (jak w pol­skim wyra­zie hie­rar­chia). Na początku wyrazu (np. China) wyma­wiamy ch miękko bądź jak k

ck wyma­wiamy jak k

h wyma­wia się tylko na początku wyrazu; w środku wyrazu h nie wyma­wiamy – sygna­li­zuje ono wtedy jedy­nie dłu­gość poprze­dza­ją­cej je samo­gło­ski. Uwagi te doty­czą wyra­zów pro­stych; w wyra­zach zło­żo­nych wyma­wiane h z oczy­wi­stych wzglę­dów nie musi stać na początku (np. Haus i Eltern­haus oraz hal­ten i behal­ten). Wyjąt­kiem jest Ahorn, gdzie nie­na­gło­sowe h wyma­wia się tak jak w nagło­sie

ph wyma­wia się jak f

qu wyma­wia się jak kf (kw)

s wyma­wia się jak pol­skie s tylko na końcu wyrazu i po spół­gło­skach (np. Haus, Psy­cho­lo­gie); w pozy­cji mię­dzy samo­gło­skami, w śród­gło­sie po l, r oraz m, n, a także na początku wyrazu wyma­wiamy gło­skę z

ß zastę­puje ss i jest wyma­wiane jak s

sch wyma­wiamy jak sz

sp wyma­wiamy na początku wyrazu jak szp, a w innych pozy­cjach jak sp; zasady te doty­czą wyra­zów pro­stych – rów­nież wtedy, gdy są one czę­ścią zło­żeń

st wyma­wiamy jak szt bądź jak st – ana­lo­gicz­nie do wymowy sp

tsch wyma­wiamy jak cz

v wyma­wiamy jak f, a w wyra­zach obcych jak w

z wyma­wiamy jak pol­skie c

Dodać należy, że spół­gło­ski podwójne (ss, tt, pp i in.) wyma­wia się jak poje­dyn­cze, a poprze­dza­jące je samo­gło­ski są zawsze krót­kie.

W języku nie­miec­kim wystę­pują samo­gło­ski, które nie mają swo­ich odpo­wied­ni­ków w pol­skim alfa­be­cie, są to tzw. umlauty:

ä wyma­wiamy jak pol­skie (otwarte) e

ö wyma­wiamy jak e przy zaokrą­glo­nych ustach

ü wyma­wiamy jak i przy zaokrą­glo­nych ustach

W języku nie­miec­kim wystę­pują ponadto dyftongi (dwu­gło­ski):

au wyma­wiamy tak jak w pol­skim wyra­zie auto

ei wyma­wiamy jak aj

eu (äu) wyma­wiamy jak oj

Dodajmy, że połą­cze­nie lite­rowe ie wyma­wiamy jak dłu­gie zamknięte i.

Na dłu­gość samo­gło­ski wska­zują ponadto:

– tzw. nieme h (np. Zahn [ca:n]),

– podwójna pisow­nia samo­gło­sek (np. Saal [za:l]).

Opra­co­wał prof. Roman Sadziń­ski

Roz­mówki pol­sko-nie­miec­kie

Roz­mówki pol­sko-nie­miec­kie

Dane oso­bowe

Dane oso­bowe

Per­so­na­lien

Imię/Imiona

Vor­name/Vor­namen

Nazwi­sko

Nachname/Fami­lien­name

Nazwi­sko panień­skie/rodowe

Geburt­sname/Mädchenname

Miej­sce uro­dze­nia

Geburt­sort

Data uro­dze­nia

Geburts­da­tum

Wiek

Alter

Imiona rodzi­ców

Namen der Eltern

Płeć

Geschlecht

Kolor oczu

Augen­farbe

Wzrost (w cm)

Gröβe (cm)

Stan cywilny

Fami­lien­stand/Zivil­stand

Liczba dzieci

Kin­de­rzahl

Oby­wa­tel­stwo

Staatsangehörigkeit

Naro­do­wość

Nationalität

Miej­sce zamel­do­wa­nia

Woh­nort

Miej­sce sta­łego pobytu

Aufen­thalt­sort

Seria i numer dowodu oso­bi­stego

Per­so­na­lau­swe­is­se­rie und -num­mer

Numer pasz­portu

Pas­snum­mer

Numer ubez­pie­cze­nia

Ver­si­che­rung­snum­mer

Wykształ­ce­nie

Aus­bil­dung

Wykształ­ce­nie uzu­peł­nia­jące

Zusat­zaus­bil­dung

Spe­cjal­ność

Fach­ge­biet

Tytuł/Sto­pień naukowy

Wis­sen­scha­ftli­cher Grad

Zawód

Beruf

Doświad­cze­nie zawo­dowe

Beru­fli­che Erfah­rung/Beru­fli­cher Wer­de­gang

Umie­jęt­no­ści

Ken­nt­nisse/Fer­tig­ke­iten

Nazy­wam się...

Ich heiβe…

Uro­dzi­łem się/Uro­dzi­łam się 15 lipca 1978 r.

Ich bin am fünfzehnten Juli neun­zehn­hun­der­tach­tund­sieb­zig gebo­ren.

Miesz­kam w War­sza­wie/Ber­li­nie/Lon­dy­nie/Paryżu.

Ich wohne in War­schau/Ber­lin/Lon­don/Paris.

Jestem Pola­kiem/Polką.

Ich bin Pole/Polin.