Wyznania ebook

Copyright ©

Joanna Puchalska

Wydawnictwo White Raven

Wszelkie prawa zastrzeżone

All rights reserved

Kopiowanie, reprodukcja, dystrybucja lub jakiekolwiek inne wykorzystanie niniejszej publikacji w całości lub w części, bez wyraźnej zgody autora lub wydawcy, jest surowo zabronione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa o prawach autorskich. Niniejszy tekst stanowi wyłączną własność autora i podlega ochronie zgodnie z przepisami międzynarodowymi oraz krajowymi dotyczącymi praw autorskich.

Redaktor prowadzącyEwa Olbryś

Redakcja

Kamila Całka

Korekta

Dominika Surma @pani.redaktorka

Redakcja techniczna i graficzna

Marcin Olbryś

www.wydawnictwowhiteraven.pl

Numer ISBN: 978-83-68175-56-1

WYZNANIA

JOANNA PUCHALSKA

Drogi Czytelniku, wątki poruszane w tej książce mogą być dla Ciebie trudne.

Jeśli któryś z tematów takich, jak choroby psychiczne, porwanie, stalking, śmierć, wypadek, może pogorszyć Twój stan psychiczny, proszę, abyś przerwał lekturę.

Niniejszy utwór jest fikcją literacką. Wszelkie podobieństwo do prawdziwych postaci i zdarzeń jest wyłącznie przypadkowe.

Ci, których kochamy, nigdy nie odchodzą naprawdę.

Nadal żyją w naszych sercach, we wspomnieniach, w ich słowach i czynach, które pozostawiają.

– Virgilia Peterson

Dla Wszystkich, którzy nie zdążyli powiedzieć ostatniego: „Kocham cię”.

Playlista do Wyznań

Sinead O’Connor, Nothing compares 2 U

Coldplay, Fix you

Adele, Someone like you

Ed Sheeran, Perfect

Sixpence None the Richer, Kiss me

Dido, Here with me

Birdy, People help the people

Lana Del Rey, Summertime sadness

Adele, Easy on me

Lewis Capaldi, Someone you loved

Benson Boone, In the stars

Martin Garrix, Bebe Rexha, In the name of love

Isak Danielson, Broken

Lana Del Rey, Born to die

Lord Huron, The night we met

Edyta Geppert, Szukaj mnie

Prolog

Ludzie myślą, że przeszłość ich nie dopadnie. Ona jednak odzywa się w najmniej spodziewanym momencie. Dawne przewinienia skrywane przed światem wychodzą na światło dzienne i uderzają ze zdwojoną siłą. Stare demony budzą się i atakują nawet po latach pozornego spokoju, który był tylko ciszą przed burzą.

Siedział rozparty na fotelu. Jego powieki stawały się coraz cięższe. Walczył ze sobą, by nie zasnąć. Od lat każdej nocy budziły go koszmary. Starał się wyprzeć z pamięci resztki wspomnień związanych z dniem, który bezpowrotnie zmienił jego życie. Słuchał Radia Proziny – to w nim pierwszy raz usłyszał o wypadku. Wiadomości takiej jak ta nasłuchiwał z obawą.

– Mamy szansę na przełom w sprawie Jacka Kowalika. Dziesięć lat temu w miejscowości Leśny Zakątek został potrącony ze skutkiem śmiertelnym przez nieznanego sprawcę. Policja apeluje do anonimowego świadka, aby zgłosił się na komisariat w celu złożenia zeznań – powiedziała spikerka.

Nie słuchał dalej. Wstał z fotela, a jego serce zaczęło bić jak oszalałe. Otworzył okno i poczuł kojący chłód. Wziął kilka głębokich wdechów. Nie potrafił się uspokoić, myśli ciągle krążyły wokół wydarzeń z przeszłości. Jego skroń przeszył potworny ból. Na drżących nogach ruszył do kuchni w poszukiwaniu środka przeciwbólowego. Wiedział, że nadchodzi atak migreny. Wrócił do pokoju ze szklanką wody w dłoni i zrezygnowany znów usiadł na fotelu. Postanowił ułożyć plan działania.

Niebo zasnuły ciemne chmury, pierwsze krople deszczu stukały o szybę. Zimny wiatr świszczał upiornie, a gałęzie drzew trzęsły się złowieszczo. W pokoju panował półmrok, ponieważ stojąca w kącie lampa z ażurowym kloszem dawała nikłe światło.

Siedział przed ekranem laptopa, mrużąc zmęczone oczy. Ciężka aura nie sprzyjała skupieniu. Skończył czytanie artykułu i włączył radio. Przyjemną muzykę przerwała zapowiedź wywiadu z Seleną Mystery. Już miał zmienić stację, ale się zawahał. Po chwili do jego uszu dotarł ciepły głos:

– Nasz gość programu to Selena Mystery, która prowadzi kącik o relacjach i horoskopach na łamach magazynu „Sens Życia”. Seleno, „zodiakara” to Młodzieżowe Słowo Roku 2021, w tym czasie stworzyłaś swojego bloga. Ostatnio tracą one na popularności. Jaka jest tajemnica twojego sukcesu? – zapytała spikerka Dorota.

– Dzięki analizowaniu horoskopów dowiedziałam się wielu rzeczy o sobie i innych. Założyłam bloga dla zabawy. Wrzucałam anegdotki o znakach zodiaku i dopasowaniach pomiędzy nimi. Przedstawiałam przykładowe kosmogramy i wyjaśniałam, dlaczego układ planet był dla kogoś niekorzystny. Z czasem kolejne osoby zaczęły dopytywać o interpretację swoich horoskopów urodzeniowych. Nie nadążałam z odpowiedziami. Jednocześnie prowadziłam media społecznościowe. Nawiązałam współpracę z redakcją „Sensu Życia” i od tamtej pory regularnie tam publikuję – odparła Selena.

– Skąd wziął się pomysł na to, by zająć się astrologią?

– Nie zabrzmi to profesjonalnie, ale z czytania kolorowych pisemek, a dokładniej z tego, czego tam nie znalazłam. Zaczęłam analizować znaki zodiaku i patrzeć na nie szerzej. Pamiętam, z jaką fascynacją wpatrywałam się w pierwszy kosmogram urodzeniowy, a potem w kolejny, partnerski. Zaczęłam szukać odpowiedzi w gwiazdach i znalazłam w nich przyczyny swoich niepowodzeń. Chciałabym dzielić się tą wiedzą. Zdarza się, że ktoś określa mnie jako specjalistkę od dopasowań. Nie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Cały czas się uczę, czytam i doszkalam.

– Prosisz o to, żeby przesyłać do ciebie listy. Nie uważasz, że to przeżytek w dzisiejszych czasach? W dobie internetu wystarczy kilka kliknięć i nie ma potrzeby kupowania znaczków.

– Myślę, że list to coś bardzo osobistego. Dla mnie to informacja, że komuś naprawdę zależy. Często osoby opisują w nim swoje prywatne przeżycia, trudno to napisać w wiadomości na Instagramie. Do tego dochodzą również moje ograniczenia. Nie jestem w stanie opracować tak ogromnej liczby kosmogramów, dlatego odpowiadam tylko na prośby zawarte w formie papierowej.

– Twoi fani chcieliby dowiedzieć się o tobie czegoś więcej. Kryjesz się za tajemniczymi zdjęciami, na których nie pokazujesz twarzy.

– Selena Mistery to przede wszystkim źródło wiedzy astrologicznej. Dziś przygotowałam trzy horoskopy urodzeniowe dla członków redakcji „Sensu Życia”. Przeanalizujemy je razem. Zapraszam słuchaczy do zadawania pytań.

Jej głos sprawił, że przeszły go dreszcze. Wydawał się znajomy, a jednocześnie napawał go lękiem. Nabierał pewności, że słyszał go już kiedyś, choć wspomnienie było zatarte i niewyraźne. Przymknął oczy i próbował przypomnieć sobie coś poza krzykiem dziewczyny. Nie interesował go wywód o astrologicznych niuansach, tylko ten głos, tak łudząco podobny do tego sprzed lat.

Pogrążył się w myślach. Nie zauważył, kiedy wywiad się skończył. Wyłączył radio i wyszedł na zewnątrz. Nie czuł chłodnego wiatru ani kropli deszczu spadających mu na twarz.