StarCraft II: Legacy of the Void - poradnik do gry ebook

Starcraft II:Legacy of the Voidporadnik do gry

autor: Łukasz "Salantor" Pilarski

Copyright © wydawnictwo GRY-OnLine S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone.

www.gry-online.pl

ISBN: 978-83-8060-285-4

Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione bez pisemnego zezwolenia GRY-OnLine S.A.

Prawa do użytych w tej publikacji tytułów, nazw własnych, zdjęć, znaków towarowych i handlowych, itp. należą do ich prawowitych właścicieli.

Publikacja przeznaczona jest wyłącznie do użytku prywatnego. Nie może być sprzedawana, odsprzedawana lub udostępniana publicznie osobom trzecim bez pisemnej zgody GRY-OnLine S.A.

Ilustracja na okładce - wykorzystana za zgodą © Shutterstock Images LLC. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zgoda na wykorzystanie wizerunku podpisana z Shutterstock, Inc.

Poradnik w wersji WWW znajdziesz na stroniewww.gry-online.pl/S024.asp?ID=1661

[email protected]

StarCraft II: Legacy of the Void - poradnik do gry

Poradnik do gry Starcraft II: Legacy of the Void zawiera przede wszystkim bardzo szczegółowy opis przejścia gry. Dowiesz się z niego jak w prosty sposób ukończyć każdą misję oraz wykonać cele dodatkowo. Rozdział "Osiągnięcia" zawiera natomiast porady dotyczące zdobywania wszystkich osiągnięć w konkretnych misjach. Poradnik został napisany na podstawie premierowej wersji gry ukończonej na średnim poziomie trudności (normal). Został napisany z myślą o osobach mających pewne pojęcie o strategiach czasu rzeczywistego, lecz weterani również powinni znaleźć w nim coś dla siebie. W tekście znajdować się będą terminy zarówno polskie, jak i angielskie. W rozdziałach poświęconych osiągnięciom te wymagające wcześniejszego ukończenia kampanii zostały wymienione na końcu.

Poradnik do gry Starcraft II: Legacy of the Void zawiera:

Zbiór

porad

ogólnych dla graczy na różnym poziomie zaawansowania;

Porady

dotyczące budowy bazy oraz prowadzenia walki;

Opis

podstawowych reguł obowiązujących w kampanii wraz z ulepszeniami dla jednostek oraz Włóczni Adun;

Opisy

wszystkich misji wchodzących w skład kampanii wraz z celami dodatkowymi oraz osiągnięciami;

Opisy

misji trybu współpracy.

W rozdziałach poświęconych osiągnięciom te wymagające wcześniejszego ukończenia gry za każdym razem zostały wymienione na końcu. Gra pozwala na wybór jednostek używanych w czasie kolejnych misji kampanii. Dla czytelności w tekście pojawiać się będzie tylko jedna nazwa, domyślna (pierwszy z trzech wariantów danej jednostki). Stąd jeśli w tekście pojawi się nazwa zealot (zelota), to może ona dotyczyć zarówno jednostki zealot, jak i jej odmian - centurion orazsentinel (strażnik). Jeśli ukończenie misji albo zdobycie osiągnięcia wymagać będzie stworzenia konkretnej odmiany danej jednostki, na przykład mothership (statek-matka), to będzie to zaznaczone w tekście albo wynikało z opisu. W innych sytuacjach albo będziesz miał wolną rękę, albo też gra narzuci ci wybrane przez siebie odmiany jednostek.

Łukasz "Salantor" Pilarski (www.gry-online.pl)

Porady

Ogólne

Czytaj porady na ekranach ładowania. Możesz się z nich nauczyć wielu przydatnych rzeczy, na przykład szybkiego sposobu przełączania między jednostkami w zaznaczonej grupie. Porady będą zazwyczaj odnosić się do właśnie wczytywanej misji, więc tym bardziej warto się z nimi zapoznać.

Słuchaj doradców. W czasie kampanii będą przypominać o zbliżających się grupach przeciwników, zbyt słabej obronie bazy albo dodatkowych celach misji. Starczy stosować się do ich porad, by bez problemu ukończyć wszystkie misje.

Zawsze wykonuj misje dodatkowe. Większość z nich pozwoli ci zdobyć solarite (solaryt), za który wykupisz droższe umiejętności Spear of Adun (Włócznia Aduna). Dzięki innym otrzymasz dodatkowe jednostki albo wsparcie sojuszników. Innymi słowy im więcej będziesz wykonywał misji dodatkowych, tym ukończenie kampanii stanie się łatwiejsze. Jest to szczególnie istotne w trakcie późniejszych misji, gdy każda pomoc ze strony sojuszników albo dodatkowy solarite będą na wagę złota.

Opanuj skróty klawiszowe. Nie wszystkie, gdyż jest ich bardzo dużo, ale przynajmniej te od umiejętności oraz stawiania najpowszechniejszych budynków, jak pylons. Wydawaniestalkers (tropicielom) rozkazu teleportowania się w środek grupy przeciwników jest znacznie wygodniejsze, gdy możesz to zrobić z pomocą klawiatury, a nie tylko wyłącznie za pomocą myszki. Szczególnie istotny okaże się klawisz TAB, z pomocą którego możesz przełączać się między zaznaczonymi jednostkami i budynkami. Klawisz ten będzie bardzo użyteczny w misjach z udziałem bohaterów, albo po zaznaczeniu wszystkich budynków produkcyjnych z pomocą klawisza W.

Grupuj jednostki. Zbierz pod jednym klawiszem wszystkie budynki produkcyjne, by móc szybko uzupełniać kolejkę tworzenia jednostek. Pod innym ustaw budynki z ulepszeniami, tak by zawsze były zajęte. Główną grupę uderzeniową trzymaj pod jednym klawiszem, głównego budowniczego pod innym, a jednostkę specjalistyczną pod jeszcze innym. W taki sposób rozdziel armię i budynki, by mieć szybki i łatwy dostęp do wszystkich najważniejszych jednostek i struktur. W grze tak szybkiej jak Starcraftkażda sekunda przeznaczona na przesuwanie mapy, szukanie konkretnych jednostek albo budynków może zadecydować o zwycięstwie lub przegranej.

Eksploruj mapy. Nie wszystkie cele dodatkowe są zaznaczone na mapie. Istnieją zadania, w których możesz uzyskać dodatkową pomoc albo ułatwić sobie grę, jednak żaden doradca ci o tym nie powie. Z tego powodu dobrze jest zbadać całą mapę i sprawdzić, co się na niej kryje. Dzięki temu możesz odkryć kilka interesujących i jednocześnie przydatnych rzeczy. Czasem natrafisz też na dowcip twórców.

Poznaj mocne i słabe strony ras. Terranie są świetni w obronie i potrafią zniwelować wszystkie obrażenia. Protossi dysponują tarczami ochronnymi oraz drogimi, ale silnymi jednostkami. Zergowie z kolei stawiają na duże grupy w miarę tanich jednostek oraz szybkość działania. Do tego każda rasa oraz spora część jednostek dysponuje zestawem unikalnych cech i umiejętności, które można łączyć w nierzadko bardzo efektywne i trudne do skontrowania taktyki. Nie obawiaj się eksperymentowania, gdyż dzięki temu możesz odkryć nowy sposób na skuteczne wykorzystanie dobrze znanej ci jednostki albo umiejętności.

Nie traktuj kampanii jako wstępu do gry sieciowej. W zwykłej rozgrywce sieciowej nie będziesz miał dostępu do wariantów jednostek. Nie będziesz mógł wykorzystać części umiejętności ras ani stworzyć niektórych jednostek. Również tempo okaże się znacznie szybsze, zwłaszcza jeśli grałeś na normalnym poziomie trudności, zaś poziom umiejętności twoich przeciwników będzie bardzo różny. Warto w czasie kampanii opanować podstawowe reguły rozgrywki, grania poszczególnymi rasami czy skróty klawiaturowe, ale jako trening przed grą z żywymi ludzi się nie nadaje.

Budowa bazy

Po pierwsze gospodarka. Jak najszybciej wyszkol tylu robotników, by w pełni korzystać ze wszystkich pól minerałów i gazu w pobliżu bazy. Gdy tylko możesz, buduj kolejną bazę i powiększaj produkcję. Pilnuj stanu robotników i natychmiast wysyłaj do pracy tych pozbawionych zadań. Unikaj niepotrzebnych wydatków. Jeśli nie masz zamiaru korzystać z jakiegoś typu jednostek, nie inwestuj w przeznaczone dla nich budynki i ulepszenia. Regularnie powiększaj produkcję, nawet jeśli oznacza to stworzenie 60 i więcej robotników. Tak duża grupa zapewni ci dostatecznie dużo surowców do wyprodukowania nawet najdroższych jednostek.

Szybko wydawaj zasoby. Regularnie wracaj do bazy głównej w celu wydania zebranych zasobów. Jeśli możesz coś kupić albo wybudować, zrób to. Chomikowanie zasobów ma sens tylko w przypadku dużych i drogich jednostek, jak battlecruisers(krążowniki) terran. W innym wypadku lepiej mieć grupę marines gotową do obrony bazy albo kilka ulepszeń w trakcie opracowywania, niż kilkaset sztuk minerałów i gazu czekających na wykorzystanie.

Stawiaj barykady. W grze nie ma murów, ale pylons orazphoton cannons (działa fotonowe) mogą je zastąpić, zwłaszcza jak zostaną ustawione w dwóch albo trzech liniach. Co prawda uniemożliwią ci wyjście z bazy, ale w czasie kampanii będziesz w stanie obejść ten problem między innymi z pomocą umiejętności Spear of Adun (Włóczni Aduna). Terraniedo tego samego celu będą używać supply depots (magazynów). Zergowie nie posiadają murów, ale zazwyczaj nie będą ich potrzebować.

Grupuj budynki. Mimo możliwości stosowania skrótów klawiaturowych dobrze jest trzymać te same budynki produkcyjne obok siebie. Istnieje co prawda szansa, że jeden atak pozbawi cię wszystkich budynków produkcyjnych, ale zdecydowanie łatwiej szkolić jednostki w czterech koszarach, gdy wszystkie cztery stoją w miarę blisko siebie. Bliskość najłatwiej określić na podstawie ekranu. Jeśli posiadasz trzy koszary i jesteś w stanie zobaczyć je wszystkie jednocześnie na jednym ekranie, to znaczy, że stoją dostatecznie blisko siebie. Jeśli jednak nie chcesz albo nie jesteś w stanie trzymać wszystkich budynków produkcyjnych obok siebie, to zbierz je wszystkie pod jednym klawiszem w celu łatwiejszego zarządzania.

Stosuj obronę mieszaną. Wieżyczki mają swoje zalety, ale samodzielnie nie obronią żadnej bazy. Jednostki z kolei mogą szybko dotrzeć w zagrożone miejsce, ale w krytycznej chwili mogą znajdować się zbyt daleko. Z tego powodu dobrze jest skorzytać z obu metod obrony bazy - w kluczowych miejscach ustawić wieżyczki oraz jednostki. Dobrze jest również trzymać małą grupę jednostek na tyłach, w charakterze rezerwy dla obrońców.

Pilnuj wydobycia. Jeśli wydobywasz za mało surowców - zbuduj nową bazę. Za mało gazu - wyślij więcej robotników do rafinerii. Zużyłeś niektóre pola minerałów - przenieś część robotników do innych baz albo postaw kolejną. Nie możesz dopuścić do sytuacji, gdy przy minerałach pracuje więcej robotników, niż potrzeba. W ten sposób niepotrzebnie ich marnujesz, plus zyskujesz mniej surowców, co może utrudnić ci rozgrywkę albo doprowadzić do klęski. Zwracaj również uwagę na to, czy i jak wielu robotników nie ma zajęcia. W sytuacji idealnej wszyscy są cały czas zajęci pracą.

Cały czas produkuj wojsko. Będzie to szczególnie istotne w trybie wieloosobowym, ale również w kampanii będziesz regularnie narażony na straty. Warto uzupełniać je na bieżąco, co będzie łatwiejsze i szybsze od budowy całej armii od zera. Poza tym tworząc przez cały czas wojsko zmniejszasz szansę na to, że wróg będzie posiadał więcej jednostek od ciebie. Nie szkodzi, jeśli zużyłeś całe zaopatrzenie. Jednostki w kolejce budowy nie przepadną, tylko grzecznie zaczekają na swoją kolej, ty zaś będziesz mógł skoncentrować się na innych sprawach.

Walka

Zwiad to podstawa. Tak szybko, jak to możliwe, wyślij zwiadowców w celu odnalezienia wrogich sił. Najważniejsze jest znalezienie głównej bazy, ale mniejsze posterunki albo grupy jednostek również są ważne. Wiedząc o tym, gdzie znajduje się wróg, łatwiej zaplanujesz obronę oraz kierunki ofensyw. Poza tym zwiadowcy mogą sprawdzić, które miejsca pod budowę baz zostały już zajęte oraz przejąć rozsiane po mapie, neutralne budowle.

Koncentruj ogień. Siła jednostki jest niezależna od jej stanu zdrowia. Oznacza to, że nawet mając 1 punkt zdrowia będzie tak samo groźna, jakby miała ich 100 i więcej. Z tego powodu lepiej jest zabijać wrogie jednostki, niż tylko je ranić. Jeśli tylko masz taką możliwość staraj się ręcznie wskazywać cele dla swoich jednostek. Jeśli używasz agresywnego ruchu, po dotarciu do wroga wybierz część swoich sił i ręcznie wskaż dla nich cele. Oddziały używające agresywnego ruchu natychmiast po spotkaniu przeciwnika rozproszą ogień, co na dłuższą metę okaże się nieefektywne. Lepiej mieć jednego zabitego i jednego w pełni zdrowego ultraliska, niż dwa ranne i wciąż zdolne do walki.

Koncentruj ogień na ważnych celach. Co jest ważnym celem zależy od sytuacji na polu walki. Czasem będzie to medivac (prom medyczny) albosiege tank (czołg oblężniczy), innym razem mutalisk alboultralisk. Widząc wrogą armię zastanów się, która jednostka sprawi ci najwięcej kłopotów. Nie muszą być to duże obrażenia, ale na przykład atak obszarowy albo spowolnienie twoich jednostek. Jeśli masz możliwość, skoncentruj się na nich i dopiero później wykończ resztę.

Wciągaj wrogów w pułapki. Ustawsiege tanks (czołgi oblężnicze) na klifie i z pomocą piechoty sprowadź przeciwnika w ich zasięg. Zakop dużą grupę zerglingów w miejscu, które przeciwnik na pewno wybierze pod budowę bazy. Grupą dark templars (mrocznych templariuszy) zaatakuj od tyłu przeciwnika, który będzie walczył z resztą twoich jednostek. Dzięki zasadzkom zadasz przeciwnikowi znaczne straty, a większość twoich jednostek przetrwa.

Nie przejmuj się stratami. Każda większa bitwa skończy się większym lub mniejszym uszczupleniem twoich sił. Któraś z twoich jednostek zginie od ataku obszarowego, silnej jednostki przeciwnika, umiejętności albo samotnego zerglinga, który zabił ją kilkoma szybkimi atakami. Bitwy w Legacy od the Void są szybkie, brutalne i zawsze krwawe, a straty nieuniknione. Przyzwyczaj się do tego, że zawsze będziesz tracił wojsko, dzięki temu będziesz mógł skupić się na jego efektownym zarządzaniu.

Używaj umiejętności. Z pomocą klawisza TAB przełącz się między jednostkami w grupe i sprawdź, jakimi umiejętnościami dysponują. Spróbuj wykorzystać je w bitwie w niekonwencjonalny sposób. Przykładowo, rozkaż stalkers (tropiciele) teleportować się w środek zgrupowania przeciwnika, co rozproszy jego ogień. Nie zapomnij też o umiejętnościach dostępnych w trybie kampanii oraz współpracy, które niejednokrotnie uratują cię w krytycznej sytuacji. Jeśli możesz, pozwól jednostkom samodzielnie używać umiejętności. W ogniu walki ciężko wskazać cele do leczenia albo naprawy tarcz, podczas gdy jednostki będą w stanie wybrać je samodzielnie.

Multiplayer

Graj bez emocji. W czasie rozgrywek sieciowych trafisz na bardzo różnych ludzi. Z niektórymi się dogadasz, z innymi nie za bardzo. Będą ci się zdarzały klęski z powodu słabych sojuszników oraz zwycięstwa dzięki błędom przeciwników. Za każdym razem trzymaj swoje emocje na wodzy, nawet jeśli drugą stronę poniosą nerwy. Wiele osób traktuje grę zbyt poważnie, co prowadzi do niemiłych sytuacji. Nie warto, żebyś również popełniał ten błąd.

Pamiętaj o innych graczach.Niezależnieod tego, czy gracz przeciw jednej osobie, czy z sojusznikami, musisz pamiętać o tym, że wszyscy chcecie się dobrze bawić. Każdy kiedyś zaczynał, każdy popełnia błędy i każdy może potrzebować pomocy. Uszanuj to, że inni gracze mogą nie być tak zaawansowani albo szybcy jak ty i pomóż im, jeśli wyraźnie tego potrzebują.

Potrenuj przed grą z żywymi ludźmi. Ukończ trening, a potem kilka rozgrywek ze sztuczną inteligencją. To pozwoli ci poznać różnice między trybem wieloosobowym i kampanią, zwłaszcza jeśli wcześniej nie grałeś z innymi ludźmi. Dowiesz się z nich jakie jednostki są dostępne w trybie wieloosobowym, na co trzeba położyć nacisk w czasie rozgrywki, co można znaleźć na mapach i tak dalej. Poza tym częste przypomnienia ze strony komputera oraz listy zadań pozwolą wyrobić odpowiednie nawyki w kwestii budowy bazy oraz tworzenia jednostek oraz zapamiętać, w którym momencie rozgrywki powinieneś przeprowadzić zwiad, zbudować koszary albo postawić drugą bazę. Na koniec otrzymasz też trochę doświadczenia, a może nawet zdobędziesz poziom w graniu daną rasą.

Znajdź ulubiony tryb gry. Zagraj kilka razy z żywymi ludźmi i sprawdź, który tryb bardziej ci się podoba - pojedynki 1 na 1, rozgrywki drużynowe, czy może misje trybu współpracy. Może się okazać, że wolisz przebywać w arcade (salon gier), niż zwykłym trybie wieloosobowym. Nie ma w tym niczego złego.

Bądź przygotowany na wszystko. W rozgrywce sieciowej możesz zostać zaatakowany przez robotnika, który będzie utrudniał budowanie bazy. Możesz trafić na gracza specjalizującego się w budowaniu wieżyczek pod bazą przeciwnika. Możesz znaleźć takiego, który w dziesiątej minucie będzie tworzył pierwsze jednostki, albo będzie stawiał trzecią bazę. Z powodu liczby dostępnych w grze jednostek, umiejętności i taktyk musisz być przygotowany na to, że każda rozgrywka będzie wyglądała inaczej, a co za tym idzie jakikolwiek wcześniej opracowany plan może bardzo szybko przestać być aktualnym. Musisz być gotów na konieczność dostosowania się do przeciwnika, czasem nawet kilka razy w trakcie meczu.

Ćwicz i eksperymentuj. Przy każdej rozgrywce spróbuj czegoś nowego. Inaczej szkol jednostki albo ustawiaj budynki, spróbuj wcześniej stworzyć pierwszych żołnierzy albo zaatakować przeciwnika. Tylko w ten sposób będziesz w stanie rozwijać swoje umiejętności oraz unikniesz częstych porażek. Wróg, który nie wie, czego się po tobie spodziewać, ma małe szanse na zwycięstwo.

Tryb współpracy

Podstawy

W tym trybie dwójka graczy musi wspólnie wykonać wyznaczone przez grę zadanie. W zależności od mapy trzeba będzie bronić wskazanego budynku, zniszczyć określoną liczbę wskazanych przez grę budynków albo niedopuścić, by jednostka X dostała się w miejsce Y. Niektóre z nich to zmodyfikowane misje z kampanii, inne były jedynie na nich wzorowane, żadna jednak nie należy do skomplikowanych.

W każdej misji znajdziesz z grubsza te same elementy. Każda postawi przed tobą jedno zadanie główne, które będziesz wykonywał etapami. W międzyczasie będziesz atakowany przez siły wroga, ale w większości przypadków komputer zawczasu cię o tym poinformuje. Zaczniesz z głównym budynkiem oraz dużą grupą robotników, a nieopodal pierwszej bazy znajdziesz miejsce na postawienie drugiej. Będziesz musiał tylko usunąć blokujący je kamień. Poza głównym celem każda misja oferuje również jedno zadanie dodatkowe, za wypełnienie którego otrzymasz dodatkowe doświadczenie. Tak więc każda z misji w tym trybie jest zbudowana na tym samym schemacie i różnić się będzie głównie szczegółami.

Różnice między misjami trybu współpracy i ich odpowiednikami z kampanii są dwie. Po pierwsze, w tym trybie nie wybierasz rasy, tylko postać i dowodzoną przez nią armię. Każda postać posiada określony zestaw jednostek, budynków i umiejętności, a nowe będą odblokowywane wraz ze zdobywaniem przez nią poziomów doświadczenia. Im dłużej więc grasz, tym wykonywanie misji staje się łatwiejsze. Po drugie, w czasie misji towarzyszyć ci będzie drugi gracz. Wszystkie mapy są tak skonstruowane, że można je ukończyć w pojedynkę, ale będzie to znacznie trudniejsze. Głównie dlatego, że wiele celów misji będzie wymagać obecności w dwóch albo trzech miejscach jednocześnie, co pojedynczej osobie może sprawić spory problem.

Po