6,06 zł
Niezwykle istotnym elementem nazistowskiego systemu wychowania oraz przygotowania do służby wojskowej był Reichsarbeitsdienst (RAD), czyli Służba Pracy Rzeszy. Głównym celem tej organizacji o charakterze paramilitarnym było kształtowanie odpowiednich postaw, umiejętności i oczekiwanych cech młodzieży obojga płci. Osiągnąć to miano poprzez pracę fizyczną, ćwiczenia wojskowe oraz szkolenia ideologiczne. RAD uznawano również za swego rodzaju skok ku dorosłości — przejście z Hitlerjugend do armii.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 20
© Robert Primke, 2021
Niezwykle istotnym elementem nazistowskiego systemu wychowania oraz przygotowania do służby wojskowej był Reichsarbeitsdienst (RAD), czyli Służba Pracy Rzeszy. Głównym celem tej organizacji o charakterze paramilitarnym było kształtowanie odpowiednich postaw, umiejętności i oczekiwanych cech młodzieży obojga płci. Osiągnąć to miano poprzez pracę fizyczną, ćwiczenia wojskowe oraz szkolenia ideologiczne. RAD uznawano również za swego rodzaju skok ku dorosłości — przejście z Hitlerjugend do armii.
ISBN 978-83-8273-166-8
Książka powstała w inteligentnym systemie wydawniczym Ridero
PowstanieReichsarbeitsdienst związane jest z działalnością Freiwilliger Arbeitsdienst (FAD), która powstała w 1930 roku w celu przeciwdziałania chronicznemu bezrobociu, którym w czasach Wielkiego Kryzysu w Republice Weimarskiej szczególnie byli dotknięci młodzi ludzie. [1] Organizacja ta na mocy dekretu z 5 czerwca 1931 roku z lokalnej przerodziła się w ogólnopaństwową. Jej celem była „służba dla narodu niemieckiego”. Ochotnicy wstępujący do tej organizacji, głównie rekrutujący się z młodzieży od 19 do 21 roku życia, realizowali szereg prac publicznych, między innymi osuszali bagna i prowadzili inne prace melioracyjne, budowali drogi oraz zagospodarowywali nieużytki. Otrzymywali oni umundurowanie, wyżywienie, zakwaterowanie oraz wynagrodzenie przeciętnie w wysokości 1,53 marki za dzień roboczy w gotówce lub naturze. Już wówczas wprowadzono szkolenia ideologiczne i wojskowe. Działalność FAD była popierana zwłaszcza przez ministerstwo rolnictwa, jego szef H. Schäffer w przemówieniu wygłoszonym 16 lipca 1932 oświadczył:
(…) Dziś Freiwilliger Arbeitsdienst jest ruchem społecznym, który można porównać z prądem użyźniającym wysuszona i spragnioną glebę. Z tym społeczno-gospodarczym ruchem wiąże swe nadzieje i tęsknoty młodzież pozostająca bez pracy. (…) [2]
Zapewne dlatego popularność organizacji systematycznie rosła — w listopadzie 1932 roku w FAD znalazło się 285 000 wolontariuszy
Idea funkcjonowania Freiwilliger Arbeitsdienst była zbieżna z koncepcjami faszystowskich przywódców, którzy sądzili, że obowiązkowa praca stanowi podstawę do uzdrowienia sytuacji gospodarczej i stwarza wspaniałą okazję do prowadzenia wszelkich szkoleń, dlatego po przejęciu władzy natychmiast przystąpili oni do przejmowania i przekształcania tej organizacji. Wkrótce powołano Nationalsozialistischer Arbeitsdienst (NSAD). W 1933 roku podzielono Niemcy na 13 Okręgów Pracy — Arbeitsgau i natychmiast przystąpiono do przejmowania dotychczas istniejącej bazy i tworzenia nowej. Wówczas do służby wstąpiło 11 tysięcy maturzystów — przyszłych studentów. Pierwsze dwa miesiące przebywali oni w obozach szkoleniowych, a następnie byli kierowani do pracy. [3]
Nazwę i strukturę NSAD 11 lipca 1934 roku zmieniono na Reichsarbeitsdienst. Oczywiście szefem RAD został stary towarzysz partyjny, pułkownik Konstantin Hierl, zwany „Papą Hierlem”, który otrzymał tytuł Reichsarbeitsführera. Powstało wtedy