Lubin- Chocianów 1945 - Robert Primke - ebook

Lubin- Chocianów 1945 ebook

Robert Primke

0,0
16,15 zł

lub
-50%
Zbieraj punkty w Klubie Mola Książkowego i kupuj ebooki, audiobooki oraz książki papierowe do 50% taniej.
Dowiedz się więcej.
Opis

Lubin — Chocianów 1945, to kontynuacja opisu sowieckich działań wojennych na lewym brzegu Odry. Opis ten zapoczątkowano w publikacji Festung Steinau 1945. Autor ukazuje przebieg walk o wymienione miasta i najbliższe okolice z pozycji sowieckiego żołnierza.

Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:

EPUB
MOBI

Liczba stron: 27

Oceny
0,0
0
0
0
0
0
Więcej informacji
Więcej informacji
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.



Robert Primke

Lubin- Chocianów 1945

© Robert Primke, 2022

Lubin — Chocianów 1945, to kontynuacja opisu sowieckich działań wojennych na lewym brzegu Odry. Opis ten zapoczątkowano w publikacji Festung Steinau 1945. Autor ukazuje przebieg walk o wymienione miasta i najbliższe okolice z pozycji sowieckiego żołnierza.

ISBN 978-83-8324-324-5

Książka powstała w inteligentnym systemie wydawniczym Ridero

Kierunek Lubin

Wieczorem, 25 stycznia 1945 roku, elementy 117 Dywizji Strzeleckiej Gwardii dotarły do Odry. Niemcy „przywitali” gwardzistów zmasowanym ogniem artylerii i moździerzy. Nie próżnowała również Luftwaffe — samoloty bombowe oraz myśliwce ostrzeliwały i bombardowały sowiecką piechotę. Odnotowano 120 przelotów niemieckich samolotów różnego typu — myśliwskich i bombowych. Nie zważając na ten opór dowództwo dywizji podjęło decyzję o natychmiastowej przeprawie przez rzekę. Do dyspozycji były jedynie, tak zwane, podręczne środki przeprawowe. Jako jeden z pierwszych, o godzinie 3.00 26 stycznia 1945 roku, rzekę sforsował dowódca 2 Batalionu 338 Pułku Strzeleckiego Gwardii, kapitan Beznoskow. Jego żołnierzom, bez wsparcia artyleryjskiego, udało się opanować Buszkowice (wówczas Hochbauschwitz) i stworzyć dość rozległy przyczółek. W trakcie forsowania i dalszych walk odznaczył się dowódca plutonu z 333 Pułku Strzeleckiego, lejtnant gwardii Piotr Taran:

(…) 24 stycznia1945 roku (błąd we wniosku — było to dwa dni później, przyp. autora), towarzysz Taran wraz ze swoim plutonem i batalionem w grupie pierwszych żołnierzy sforsował rzekę i podjął walkę mającą na celu poszerzenie przyczółku na zachodnim brzegu. Podczas walki o umocniony punkt — Dąbrowę Górną wykazał się męstwem i umiejętnością doskonałego dowodzenia. Wraz z fizylierami skrycie dotarł do pozycji nieprzyjaciela i z okrzykiem „Ura” ruszył do ataku. Nieprzyjaciel nie wytrzymał nacisku gwardzistów i porzucił bronione pozycje, jednocześnie ponosząc straty w sile żywej i sprzęcie. W walce zginęło ponad dziesięciu hitlerowców. (…) [Приказ подразделения №: 11/н От: 24.02.1945 Издан: 24 ск 1 Украинского фронта ЦАМО Фонд: 33 Опись: 690155]

W ciągu dnia kontynuowano forsowanie rzeki. Najpierw przeprawił się cały 338 Pułk Strzelecki Gwardii, a następnie 335. Do końca dnia 338 Pułk Strzelecki dotarł do Składowic (wówczas Ziebendorf ) i Koźlic (wówczas Koslitz), 335 walczył w Lubinie (wówczas Lüben), a 333 dwoma batalionami zajął obronę w Dąbrowie Górnej (wówczas Ober Dammer) oraz Siedlcach (wówczas Zeidlitz), jego pozostałe bataliony atakowały Lubin.

Ryc. nr

1 Sowiecka piechota w natarciu (Żródło: www.waralbum.ru)

Te działania zostały docenione — dowódcy 333 i 338 Pułku Strzeleckiego, pułkownik gwardii Jakow Babenko i pułkownik gwardii Tichon Suchacki, otrzymali zaszczytne tytuły Bohaterów Związku Radzieckiego. Forsowanie rzeki oraz przebieg pierwszego etapu walk znamy z publikacji ukazujących osiągnięcia dowódcy 338 Pułku Strzeleckiego Gwardii, pułkownika gwardii Jakowa Babenko:

(…) Rzeka była pokryta lodem. Babenko postanowił sprawdzić, czy przeprawa jest możliwa. Gdy tylko zapadł zmrok do akcji ruszyli zwiadowcy. Błyskawicznie dotarli na drugi brzeg, ale zostali odkryci przez hitlerowców. Nasi artylerzyści otworzyli ogień w kierunku wrogich karabinów maszynowych znajdujących się na flance. Na pomoc zwiadowcom, w trzech kolumnach, wyruszył cały batalion. Przeprawa po lodzie poszła błyskawicznie.

26 stycznia pułk toczył zaciekłe boje z wrogiem, odpierając jeden kontratak za drugim. (…) W jednym z ataków naziści zdołali wedrzeć się na obszar obrony pułku. Od bezpośredniego trafienia pociskiem w punkt obserwacyjny zginął zastępca dowódcy pułku ds. politycznych major Kabanow, dowódca plutonu łączności i trzech żołnierzy. Dowódca pułku Babenko był kontuzjowany. W tym krytycznym momencie drugi batalion zaatakował nazistów od tyłu, a oni wycofali się. (…) [ Źródło: www.warheroes.ru]

We wniosku nagrodowym pułkownika gwardii, Tichona Suchackiego czytamy:

(…) Dzięki doskonałej organizacji i umiejętnemu dowodzeniu pułk towarzysza Suchackiego w ciągu dnia 26 stycznia 1945 roku sforsował rzekę i zajął przyczółek na lewym brzegu. W trakcie przeprawy przeciwnik starał się wszelkimi środkami zniszczyć nacierające siły.

Podczas forsowania towarzysz Suchacki przez cały czas przebywał wśród pododdziałów bojowych i jako jeden z pierwszych, wraz z czołowymi jednostkami, przeprawił się na lewy brzeg. Uderzył na przeciwnika, utrzymał przyczółek i kontynuował natarcie. (…) [ Źródło: Архив: ЦАМО Фонд: 33 Опись: 793756 Единица хранения: 46 № записи 150031259 ]

Po sforsowaniu Odry