Gubin 1945 ebook

Kierunek Festung Guben

Obecność 253 Dywizji Strzeleckiej i innych jednostek 21 Korpusu Strzeleckiego na zachodnim brzegu Bobru oraz prowadzone tam walki umożliwiło ograniczenie dotychczasowej linii natarcia 3 Armii Gwardii z 104 do 36 kilometrów. Dzięki temu znajdujący się dotychczas na wschodnim brzegu Odry 120 Korpus Strzelecki mógł włączyć się do walki o Gubin. Wraz z 25 Korpusem Pancernym ruszył on do walki z 49 Batalionem Volkssturmu oraz Dywizją „Matterstock, które broniły szosę prowadzącą z Krosna Odrzańskiego do Gubina.

Gubin —

widok

ogólny miasta ( Źródło- zbiory autora)

Przygotowania do ataku na Gubin rozpoczęto 17 lutego 1945 roku. 20 Brygada Piechoty Zmotoryzowanej, która skoncentrowała się w rejonie Krosna Odrzańskiego, miała wraz elementami 197 Dywizji Strzeleckiej atakować w kierunku Gubina. Cały skład brygady został skupiony w jednym batalionie liczącym 96 „aktywnych bagnetów”. O godzinie 17.00 piechota zmotoryzowana oraz oddziały ze 197 Dywizji Strzeleckiej, które wyruszyły wcześniej, wspierane przez pancerniaków ze 111 i 175 Brygady Pancernej przełamały uporczywą obronę niemiecką opartą na nasypach kolejowych i lesie na zachód od Nowego Raduszca, gdzie pozostał sztab 25 Korpusu Pancernego. Pancerniacy zdecydowanie ruszyli do przodu i w ciągu godziny opanowali Brzózkę oraz Dzikowo, gdzie zalegli w obronie wokół wzniesienia 75,7. Liczne naloty niemieckiego lotnictwa znacząco opóźniły przemarsz piechoty ze 197 Dywizji Strzeleckiej. W ich trakcie zmarł ciężko ranny dowódca dywizji, pułkownik gwardii Iwan Kantarija,, a poszkodowani zostali także inni członkowie sztabu. Z tego powodu dywizja dotarła do atakujących oddziałów w nocy 18 lutego 1945 roku. Po przegrupowaniu jednostki 25 Korpusu Pancernego — 111 i 175 Brygada Pancerna, 20 Brygada Piechoty Zmotoryzowanej i pułki ze 197 Dywizji Strzeleckiej, od 13.00 rozpoczęły przebijanie się w kierunku Komorowa (wówczas Mückenberg). Skład bojowy walczących sił był następujący: 8 czołgów — T-34, 9 dział samobieżnych SU-76, 11 dział 76 mm, 10 moździerzy 120 mmm, 90 żołnierzy piechoty zmotoryzowanej oraz czerwonoarmiści z 828 (1115 żołnierzy i oficerów) i 862 Pułku Strzeleckiego (844 żołnierzy i oficerów) 197 Dywizji Strzeleckiej. Żołnierze niemieccy z 13 Zapasowego Batalionu Saperów, 91 i 92 Pułku Grenadierów, grupy majora Termana i grup bojowych Volkssturmu stopniowo wycofywali się w kierunku Gubina. Odwrót ten zabezpieczały celowo pozostawione w lasach grupy opóźniające uzbrojone w broń maszynową. O godzinie 13.00 żołnierze Wehrmachtu rozpoczęli serię kontrataków mających na celu odrzucenie przeciwnika od Gubina. Atakowali siłami od kompani do batalionu piechoty wspieranej przez 3 działa pancerne. Piechocie dzielnie sekundowała artyleria strzelająca z rejonu Jaromirowic (wówczas Germersdorf), Gubina (wówczas Guben) i Bieżyc (wówczas Gross Bösitz). Sowieccy obserwatorzy ustalili, że znajdowały się tam; 2 baterie 105 mm, 2 baterie 76 mm, 3 działa przeciwlotnicze oraz 5 grup moździerzy. Nie próżnowało również Luftwaffe. Wciągu dnia odnotowano 92 przeloty niemieckich maszyn, głównie Me -109 i Focke-Wulf Fw 190, które operowały w grupach od 6 do 13 sztuk. Samoloty te oczywiście atakowały nacierających Rosjan. Straty poniesione w tym dniu przez 25 Korpus Pancerny były następujące: 3 czołgi T-34 (1 spłonął, 2 rozbite), 2 działa samobieżne SU-76, zniszczone zostało 1 działo 76 mm i 2 samochody ciężarowe. Zginęło 21zołnierzy, a 64 zostało rannych. O wiele pokaźniej prezentowały się orientacyjne straty niemieckie: 1 działo pancerne, 3 działa polowe, 5 ciężarówek, 21 podwód konnych oraz 250 żołnierzy.

Nadciąga

Armia

Czerwona (Źródło: www.waralbum.ru)

Oto jak była ukształtowana obrona miasta, którą scharakteryzował Ireneusz Balczyński w Biuletynie SPZG nr 1 marzec 2015:

(…)Na początku 1945