Wielki Zwój Izajasza ebook

Wstęp

Pisma Qumrańskie fascynują chrześcijaństwo od ponad 70 lat. Zadajmy pytanie czy odkrycie pism w Qumran zmieniło nasze zrozumienie Biblii, czy przyniosło nowe spojrzenia, poszerzyło naszą znajomość Boga? Odpowiedź brzmi nie!, niczego więcej nie poznaliśmy poza tym co już wiemy z Biblii. Powiem ci coś w ukryciu, twoje głębsze poznanie Boga nie jest w lepszym tłumaczeniu biblii, jest w otwarciu się na głos Ducha, to On daje zrozumienie. Swego czasu tłumaczyłem Ewangelię Tomasza i Bóg przemówił do mnie że jego głos jest teraz dostępny dla ludzi, jego słowa są teraz dostępne. Szukanie jego dodatkowych wypowiedzi z czasów apostolskich nie jest konieczne, to co potrzebne do zaufania jest w naszych ewangeliach.

Co zatem udowadniają nam pisma Qumrańskie? To że treść która dotarła do nas jest ta sama co w pierwszym stuleciu, XIX wiek to okres oskarżenia że Biblia poprzez wieki że została zmieniona, a wielokrotne przepisywanie jej doprowadziło do zmiany tekstu. Być może poprzez to Słowo Bóg coś do ciebie powie! Ma to służyć tym którzy medytują nad każdym zdaniem, wówczas mają najdokładniejsze znaczenie myśli i sensu przekazu.

Historia Qumran

Kiedy odkryto zwoje znad Morza Martwego pojawiło się pytanie, kto to napisał, kto był ich autorem. Pierwszym żydowskim uczonym polskiego pochodzenia był Sukennik to on stwierdził że pisma pochodzą od skrajnej grupy zwanej Esseńczykami. W latach późniejszych archeolodzy zaczęli podważać taką możliwość, a to na podstawie znalezisk. Ogromna liczba naczyń ceramicznych i skórzanych którą znaleziono. Zespół Pelega podczas wykopalisk sugerował, że Qumran służył niegdyś jako starożytna fabryka ceramiki. Rzekome kąpiele mogły być w rzeczywistości basenami do wychwytywania i oddzielania gliny. Przedmioty użytkowe znalezione w Qumran to małe dzbanki, kubki do picia, garnki, naczynia i miski. W magazynie znalezionym podczas wykopalisk znajdowało się ponad tysiąc naczyń ceramicznych ułożonych według funkcji. Ta skarbnica zawierała naczynia do gotowania, nalewania, picia i spożywania posiłków. To doprowadziło że zaczęto wątpić w istnienie esseńczyków. Niejaki Golb wydał książkę której stwierdził że esseńczycy nie istnieli a dzieła pochodzą z Jerozolimy, ukryte przed Rzymianami. Dowodem miało być to że pisma zawierają różne poglądy co nie pasują do jednej społeczności. W 1955 r. pod wejściem na teren wykopalisk w Qumran znaleziono trzy nienaruszone naczynia ceramiczne zawierające łącznie 561 srebrnych monet. Naczynia były wypełnione po brzegi monetami, co nie pasuje do mnichów żyjących w ubóstwie.

Gdzie leży błąd?

Nie ma wątpliwości że Qumran było zamieszkałe, więc wszyscy pozostali archeolodzy odrzucają ich nieistnienie. Błąd polega na tym że ascetów, kojarzymy z średniowieczem, w którym to wszystko co mieli trzeba było oddać biednym, ci trzymali się ustalonej reguły zakonnej i nie mogli popierać odmiennych poglądów, a na pewno nie mogli popierać małżeństwa. Żydowski sposób myślenia pierwszego stulecia był dokładnie odwrotny. Poglądy żydzi mieli różne, często dziwaczne i nikt nie brał sobie tego do serca, dla nich liczyło się prawo. Za nie przestrzeganie prawa można było być ukamieniowanym, a za poglądy co najwyżej wyśmianym. Kiedy chrześcijaństwo dotarło do Grecji to dla nich najważniejsza był nauka, wiedza, to grecy wymyślili doktryny a nie żydzi i do dzisiaj jak się nie zgadzasz z poglądami kościoła to cię z niego wykluczą. A dwa kościoły protestanckie na tej samej ulicy skaczą sobie do gardeł za to że różnią się poglądami. Przeróżne poglądy w pismach qumrańskich nie są niczym szczególnym. Esseńczycy dzielili się na trzy odłamy ale spotykali się razem, by przeklinać tych co nie przestrzegali prawa.

Pieniądze — Bogactwo uważano za błogosławieństwo, odwrotnie było w średniowieczu. Możemy jedynie zadać pytanie skąd mieli takie dochody? Oddzielenie się dla Boga nie oznaczało tego że poza modlitwami nic nie robili. Paweł którego celem było głoszenie ewangelii wyrabiał namioty, aby mieć fundusze na swoje utrzymanie. I nie ma w tym nic nadzwyczajnego że mogli również zajmować się wyrabianiem ceramiki, to że zakonnik nie powinien pracować to pogląd współczesny. Inny archeolog doszedł do wniosku że tam była garbarnia bo odnalazł sporo skór. Skoro pisali na skórach to ich potrzebowali, więc mogli je też sami wyrabiać.

Małżeństwo — średniowiecze stworzyło pogląd że małżeństwo i stosunki w nim to grzech, w Izraelu pogląd był odwrotny, kobieta która nie miała dziecka była pogardzana. Mieć dużo dzieci oznaczało błogosławieństwo. Byli też tacy pośród esseńczyków co zalecali bezżeństwo i wszystkie te odmienne grupy spotykały się na wspólnym święcie zwanym Przymierzem Odnowy.

„Archeolog z Uniwersytetu Ben Guriona Daniel Vainstub i jego zespół naukowców twierdzą, że Dokument z Damaszku pokazuje, że Qumran było miejscem corocznej ceremonii znanej jako Przymierze Odnowy, podczas której gromadziła się starożytna, mistyczna grupa żydowska znana jako esseńczycy z miast całej Ziemi Izraela. Twierdzi że to wyjaśnia nam całą tą dużą liczbę naczyń glinianych, Zgodnie z nową teorią”, zauważył Live Science, „wiele zwojów znad Morza Martwego mogło zostać napisanych przez społeczności esseńczyków w całym kraju i przywiezionych do Qumran w czasie corocznego festiwalu, aby tam studiować”. Odpowiedni fragment w Dokumencie Damaszku brzmi następująco: „I wszyscy [mieszkańcy] obozów zbiorą się w trzecim miesiącu i będą przeklinać każdego, kto zboczy na prawo [lub na lewo od] Tory".Twierdzi, że teoria poparta Dokumentem Damaszku wyjaśnia, dlaczego znaleziono spiżarnię z tak dużą ilością naczyń, po to aby służyły dużej ilości pielgrzymów.

Nie podzielam poglądów Vainstuba że esseńczycy przywozili zwoje aby je tam zostawić. Niby dlaczego mieliby je tam zostawiać? Czasami ktoś zapomni zabrać dzieło sztuki z hotelu, ale to są rzadkie przypadki, pisma były cenne, więc nikt się ich nie pozbywał, chyba że zostawiali je jako prezent dla gospodarzy, to mogłoby tłumaczyć różnice w poglądach jakie są w zwojach, w swojej biblioteczce też posiadam książki z poglądami z którymi się nie zgadzam, ale czasami w rozmowie z kimś trzeba się na nie powołać, zacytować, więc się ich nie pozbywam. Zastanawia mnie to że na wielu zwojach są tylko fragmenty z Biblii dwa albo trzy psalmy, lub fragment z danej księgi. Esseńczycy mogli pisać również na życzenie z okazji uroczystości, ktoś u nich zamówił fragment z okazji święta, dla odczytywania podczas uroczystości, i napisali mu dany fragment a nie całą księgę, w takim języku jaki sobie zażyczył, grecki, hebrajski, aramejski, to był sposób na zarobek, esseńczycy nie izolowali się od społeczeństwa, dzisiaj wyobrażamy sobie klasztor do którego nikt nie może wejść, to nie ta epoka, i dziwiłbym się gdyby nie sprzedawali swoich pism. W Qumran zwoje były pisane w kilku językach, gdyby pisali tylko dla siebie to byłby jeden język którym się posługiwali. Wielu żydów mieszkało w Egipcie i wychowali się na grece, każdy woli czytać w języku w którym się urodził. Na północy była Babilonia ludność posługiwała się aramejskim, na północ od Galileii zamieszkiwali mówiący po grecku, nawet jest kilka zwojów po łacinie.

Co do datowania zwojów. Społeczność Qumrańska nie pojawiła się nagle, mogła istnieć już od 150 lat, od czasów Antiocha Epifanesa, Wielki Zwój Izajasza datuje się na ok. 120 rok p.n.e. Co niektórzy dochodzili do wniosków że zwój w języku hebrajskim musi być starszy od greckiego, bo w 1 wieku już hebrajskiego nie używano, a aramejski był językiem bazowym, ale to nie prawda, hebrajski był znany i używany w pierwszym stuleciu i każdym następnym w Izraelu świadczy o tym opis z Dziejów Apostolskich podczas aresztowania Pawła w Jerozolimie, do tłumu zaczął on mówić po hebrajsku, i tłum go słuchał. Kiedy Jezus na krzyżu zawołał po aramejsku eli, eli lama … tłum po krzyżem go nie zrozumiał, myśleli że wzywa Eliasza, bo Eli po hebrajsku to Eliasz. Nie spodziewali się że Jezus przemówi po aramejsku. Świadczy to że hebrajski był podstawowym językiem. Kiedy pod Damaszkiem Jezus objawił się Pawłowi przemówił do niego po hebrajsku. Nad krzyżem Piłat umieścił napis w trzech językach hebrajskim, greckim i łacińskim, (Jan.19,20) nie było tam aramejskiego. Łacina jako oficjalny język urzędowy, bo byli rzymianami. Grecki bo był to język miedzynarodowy, jak dzisiaj angielski i hebrajski dla ludności która to obserwowała.

Historia Esseńczyków

Czy historia potwierdza istnienie Esseńczyków? Tak — Wzmiankę o nich mamy u Filona z Aleksandrii, u Pliniusza Starszego ten chociaż nigdy nie był w Judei polegał na opisie rzymskiego namiestnika Marka Wispaniusza Agryppy i największym ale dowodem jest Józef Flawiusz który stwierdził że faktycznie dołączył do esseńczyków jako wtajemniczony, ale odszedł, zanim został pełnoprawnym członkiem. Ableman twierdzi że w swojej autobiografii Józef Flawiusz napisał że w młodości sprawdził wszystkie trzy odłamy esseńczyków i spędził trzy lata na pustyni ze skrajnym ascetą imieniem Banus, przypuszczalnie Esseńczykiem. Ale w wieku 19 lat Józef odszedł od nich i dołączył do faryzeuszy. W każdym razie w swojej książce „Wojna Judejska” historyk podaje najpełniejszy opis:

.„Ci esseńczycy odrzucają przyjemności jako zło, ale szanują wstrzemięźliwość, a walkę z namiętnościami jako cnotę”. Wystrzegają się także, małżeństwa i prokreacji, jednocześnie uznając, że inni mogą i powinni się rozmnażać, aby zapewnić przetrwanie ludzkości — dodał Józef Flawiusz. Różnice, wyjaśnia Ableman, dotyczą pewnych szczegółów — najbardziej zauważalnych w przypadku celibatu. Józef Flawiusz mówi, że Esseńczycy nie żenią się i polegali na nowych rekrutach, aby zwiększyć ich liczbę. Później mówi, że inna grupa Esseńczyków wyszła za mąż i miała dzieci, ale nie wyjaśnia relacji między tymi dwiema grupami. Reguła Społeczności nie mówi nic o małżeństwach członków i w ogóle nie wspomina o kobietach. Inne zwoje omawiają małżeństwo i rolę kobiet w społeczności.

Etymologia

Etymologia słowa „esseńczyk” pochodzi od Józefa Flawiusza używa słowa „essenoi” takie słowo było aramejskie lub hebrajskie nazwy „chassaja” czyli „podożni” Obecnie „chasyd” aramejski i hebrajski były podobnymi do siebie językami i może w tamtym czasie tak samo te słowo wymawiano. Inna możliwość mówi że Flawiusz jako kapłan użył tłumaczenia na grekę słowa „choszen” czyli pektorału na którym mieściło się 12 kamieni. Co strój kapłański na wspólnego, otóż nazwa może pochodzić z początku powstania esseńczyków, czyli okresu machabejskiego w którym przez wiele lat toczyła się walka o strój arcykapłana, i jeden z uczestników tej walki zabrał strój arcykapłana i odseperował się od świątyni w Jerozolimie. Wiemy że Hirkam ścigał owego Nauczyciela Sprawiedliwości odebrał mu szaty i umieścił je w skarbcu. Od tego czasu esseńczycy nie uznawali świątyni w Jerozolimie. Nazywali ją ludzką świątynią.

Należy również wspomnieć o zwoju o nazwie „reguła wspólnoty” jest opis społeczności która nazywa samych siebie"Jahad” (wspólnota) Jah w słowie może być od Jahwe bardzo często dodawano do imion i nazw jak obecnie w polskim Bogusław, czy Bogumiła. Była to zatem „Wspólnoga Boga”. Nazwa Esseńczycy może pochodzić z zewnątrz, tak określani przez innych, chrześcijanie na początku nazywali się „uczniami”, to inni zaczeli ich nazywać chrześcijanami czyli Chrystusowcami. W zwoju Reguła Wspólnoty przytacza się napomnienia i kary nakładane na osoby łamiące zasady, sposób wstąpienia do grupy, relacje między członkami, sposób życia i przekonania. Wspólnota podzieliła ludzkość między sprawiedliwych i niegodziwych i twierdziła, że natura ludzka i wszystko, co dzieje się na świecie, jest nieodwołalnie predestynowane. Zwój kończy się pieśniami uwielbienia Boga. Tolerancja dla innych poglądów nie oznacza że nie mieli żadnych ustalonych albo że uznawali wszystkie. W tej regule dotyczą one praw moralnych.

Dlaczego nie wrócili?

Po roku 70 Izraelici funkcjonowali normalnie, pracowali, prowadzili handel itp. dlaczego zatem esseńczycy nie wrócili? Zostawili pieniądze i swój skarb czyli pisma. Qumran leży obok Masady więc prawdopodobne że schronili się w Masadzie, a wiemy że tam nikt nie ocalał. Zwoje były chowane w pośpiechu, nie ma tam uporządkowania pism, różne fragmenty z różnych ksiąg są ze sobą pomieszane. Nie mieli czasu na dokładność, i dlaczego aż w 11 grotach? Być może obawiali się że jedną grotę można znaleźć, więc ocalą się w pozostałych. Wiemy że w różnych stuleciach znajdowano zwoje. Orygenes w 3 stuleciu chwalił się że ma znaleziony w Izraelu oryginał księgi Powtórzonego Prawa a w 1883 odnaleziono zwój Shapiry. Grota 12 był pusta, a niektóre z nich były splądrowane wcześniej. Strzępy zwojów świadczą o tym że znalazcy nie wiedzieli z czym mieli do czynienia i targali zwoje, wartość dla nich miała tylko skóra. Inne zostały zniszczone przez czas i powietrze.

Tłumaczenie

Język tego przekładu może nie być poprawny, to nie jest literacki przekład, więc błędy stylistyczne są tu mile widziane. W niektórych zdaniach musiałem dołożyć słowo, aby przekaz miał sens. Słowa dołożone zaznaczam czcionką podkreśloną pochyłą — Italiką. Jeśli słowo jest w zwoju Qumrańskim a nie ma go w Masoreckim wydaniu jest podkreślony czcionką pogrubioną — Bold to są dla nas nowe słowa. I na odwrót jeżeli nie występują w zwoju Qumran a są w naszych bibliach Masoreckich są z przekreśleniem: przekreślenie.

Nowe słowa w zwojach Qumran

Brak słów w Qumran a są w tekście Masoreckim

Słowa dołożone

Na ile tekst jest dokładny? Zarzuca się że tekst Qumrański jest wolnym tłumaczeniem, bo odbiega od oryginału. Tylko proszę pokazać mi oryginał, Jeżeli tym oryginałem ma być tekst Masorecki pisany 1000 lat później to raczej nie jest to argument. Na początku istniał przekaz ustny, a ten nigdy nie miał oryginału, liczył się przekaz nie cytowanie. Zarzucający niewiedzą że w tamtym okresie natchniona była myśl, a nie poszczególne słowa, więc oddając inaczej tą samą myśl Qumrańczycy nie popełnili błędów, ani nie zlekceważyli przekazu biblijnego. Tekst zawiera też idiomy których nie da się przetłumaczyć dosłownie, trzeba wprowadzić nową myśl, takie tłumaczenie zgodne jest z myślą autora, ale niezgodne z dosłownym tłumaczeniem. Niezrozumienie Esseńczyków jest wynikiem obecnego niewłaściwego zrozumienia na czym polega natchnienie tekstu. Nie da się przetłumaczyć słowo w słowo, bo wyjdzie z tego niezrozumiały tekst. Tłumacząc trzeba oddać myśl, ktoś inny tłumacząc te same teksty odda je całkowicie inaczej niż ja. Czytać dosłownie można jedynie po hebrajsku, ci co nie znają tego języka zdani są jedynie na interpretacje tłumacza. Każdy kto po mnie przetłumaczy ten sam tekst użyje innych słów, co nie znaczy że zrobi to lepiej lub gorzej, zrobi to inaczej z innymi słowami i niech tak zrobi, aby jedynie sens zachował.

Imię Boga

Imię Boga JHWH — Jahwe w tekście Qumrańskim pojawia się niemal w każdym zdaniu. Ponieważ Izajasz pisał to ok.700 lat p.n.e. w jego czasach imię to było używane cały czas, po niewoli Babilońskiej nabrano do niego szacunku i to z przesadą. Masoreci nie pisali imienia Jahwe, ale zastąpili je słowem Adonaj. Kto miał rację?, kto stosował właściwie? prorok Boga który nie ma skrupułów aby to imię używać na okrągło czy Masoreci którzy go nie używali? Bezczeszczenie imienia jest wówczas kiedy się używa je do niewłaściwych rzeczy, do żartów czy bluźnierstw, itp. W czasach Qumrańskich już istniał przesadny szacunek dla imienia Boga. W Psalmach qumrańskich tylko to imię to było pisane językiem paleohebrajskim, czyli alfabetem z sprzed niewoli Babilońskiej, z szacunku aby nie naruszyć oryginału z czasów przed babilońskich. Język hebrajski nie ma małych i dużych liter, aby to imię można było podkreślić, i nikomu wówczas nie przyszło do głowy że można je czymś zastąpić, Zastąpienie imienia innym imieniem jest zmianą tego imienia, nawet z powodu szacunku. W czasach Izajasza nawet w samym Izraelu czczono różnych bogów, i napisanie słowa „Bóg” nie dawało wyjąśnienie o którym bogu mowa o którego boga chodzi. Każdy bożek też nosił imię Adonaj /Pan/ W czasach Masoretów nie było już bóstw, chrześcijanie i islamiści czcili tego samego Boga co żydzi. Częste użycie imienia Boga miało znaczenie, zwłaszcza że to poselstwo było kierowanie do izraelitów, a ci mieli oprócz Jahwe mieli i innych bogów.

Groty

Wielki zwój Izajasza jest jedynie w całości i pochodzi z groty 1 w grocie tej znaleziono też teksty niepełne Izajasz 7:20, 22—25; 8:1; 10:17—19; 12:3—4, 6; 13:2—5, 7—8, 16—19; 15:3—9; 16:1—3, 7—11; 19:7—17, 20—15; 20:1; 22:11—19, 24—23:4; 24:18—23; 25:1—8; 26:1—5; 28:15—20; 29:1—8; 30:10—14, 21—26; 35:4—5; 37:8—12; 38:12—39:8; 40:1—4; 41:3—23; 43:1—13, 23—27; 44:21—45:13; 46:3—47:13, 47:17—49:15; 50:7—51:10; 52:7—54:6; 55:2—57:4; 57:17—59:8; 59:20—61:2; 62:2—64:8; 65:17—66:24

W grocie 4 jest najwięcej,18 zwojów z cytatami z Księgi Izajasza, wszystkie we fragmentach. W grocie 5 są teksty Izaj. 40:16, 18—19, i 41:25 Pozostałe księgi biblijne są tylko we fragmentach czasami są to rozdziały czasami kilka wierszy. Wydaje się że były pisane na uroczystości, na które potrzebne były wybrane cytaty, a nie całość. A że zwoje były drogie nie wyrzucano ich, oraz z szacunku do Słowa Bożego, dlatego tyle fragmentów biblijnych znaleziono w grotach.

Tekst

1Q — Pierwsza grota

Język: hebrajski

Czas powstania ok. 125 rok p.n.e

Izajasz 1

1 Widzenie Izajasza, syna Amosa, który miał wizję dotycząc a Judy i Jerozolimy, za dni Ozjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza, królów judzkich. 2. Słuchajcie niebiosa, i słuchaj, ziemio; bo Jahwe powiedział: „Wyżywiłem i wychowałem dzieci, i zbuntowali się przeciwko mnie.

3. Wół zna swojego właściciela, i osioł żłóbek swego pana; ale Izrael nie zna, a mój lud nie bierze pod uwagę”. Ach grzeszny narodzie, lud obciążony nieprawością, potomku złoczyńców, dzieci, które postępują przekupnie! Oni opuścili Jahwe. Pogardzali Świętym Izraela. Są odseparowani i zacofani. Dlaczego miałbyś być bardziej bity, że coraz bardziej się buntujesz? Cała głowa jest chora, i słabe całe serce.

6 Od podeszwy stopy aż do głowy nie ma w niej nic zdrowego: rany, pręgi i otwarte rany. One nie zostały zamknięte, ani zabandażowane, ani złagodzone olejem. Twój kraj jest spustoszony. 7. Wasze miasta są spalone ogniem. Obcy pożerają twoją ziemię w twojej obecności, i jest spustoszony,sprowadzili na niego spustoszenie, zniszczony przez obcych.

8 Córa Syjon pozostaje jak schronienie w winnicy, jak chata na polu melonów, jak oblężone miasto. Jeżeli Jahwe Zastępów nie zostawiłby nam resztki, bylibyśmy jak Sodoma; bylibyśmy jak Gomora.

10 Słuchajcie słowa Jahwe, władcy Sodomy! I słuchaj prawa naszego Boga, ludu Gomory! 11 Co mi po mnogości ofiar waszych dla mnie?, mówi Jahwe. „Wystarczy mi całopaleń baranów, i tłuszcz karmionych zwierząt. I nie mam upodobania we krwi wołów, lub jagniąt, lub samców kóz.

12 Gdy pojawisz się przede mną, kto tego zażądał z twojej ręki, aby podeptać moje sądy? 13. Nie przynoś więcej darów. Kadzidło jest dla mnie obrzydliwością; nowie, szabaty i uroczystości: nie mogę znieść złych zgromadzeń. 14. Moja dusza nienawidzi waszego nowiu i wyznaczonych świąt, są dla mnie ciężarem. Jestem zmęczony ich znoszeniem.

15 Gdy wyciągniesz ręce, zakryję przed tobą oczy. Tak, kiedy będziecie się modlić wiele razy, ja nie usłyszę. Twoje ręce są pełne krwi, Twoje palce nieprawości. 16 Umyj się i oczyść się. I odłóżcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu. Przestań czynić zło. 17Naucz się robić dobrze. Szukaj sprawiedliwości. Uwolnij uciśnionych. Obroń sieroty. Wstawiaj się za wdową.

18 „Chodźcie teraz i rozsądźmy razem”, mówi Jahwe: „Choć wasze grzechy będą szkarłatne, jak śnieg zbieleją. Choćby były czerwone jak karmazyn, będą jak wełna. 19 Jeśli staniesz się chętny i posłuszny, będziecie jeść dobro ziemi; 20 A jeśli odmówicie i zbuntujecie się, miecz was pożre; bo usta Jahwe to powiedziały.

21 Tak wierne miasto stało się prostytutką! Była pełna sprawiedliwości; sprawiedliwość w niej zamieszkała, ale teraz mordercy. 22 Twoje srebro stało się żużlem, twoje wino zmieszane z wodą. 23. Twoi książęta są zbuntowani i są towarzyszami złodziei. Każdy kocha łapówki i podąża za nagrodami. Nie osądzają sierot, nie przychodzi do nich również sprawa wdowy.

24 Dlatego, Jahwe Zastępów, Potężny Izraela, mówi: „ Ach, odczuję ulgę od moich przeciwników, i pomszczę się na moich wrogach; 25 i zwrócę na ciebie rękę, by dokładnie oczyść twój żużel, i oddzielę od ciebie ołów. 26Przywrócę sędziów twoich, jak za pierwszym razem, a twoich doradcówjak na początku. Potem będziesz nazywane „Miastem sprawiedliwości, wiernym miastem.

27 Syjon będzie odkupiony z usprawiedliwieniem, a jego nawrócenie w usprawiedliwieniu. 28 Ale zagłada przestępców i grzeszników będzie razem, a ci, którzy opuścili Jahwe, wyginą. 29. Albowiem zawstydzą się z powodu dębów, których pragnąłeś, i zawstydzisz się z powodu ogrodów, które wybrałeś. 30 Albowiem będziesz jak dąb, którego liść więdnie, i jak ogród bez wody. 31 Wasza siła będzie jak krzesiwo, i jego twoje dzieło jak iskra. Oboje spłoną razem, i nikt ich nie zgasi.

Izajasza 2

1 Oto, co widział Izajasz, syn Amosa, w sprawie Judy i Jerozolimy. 2 Stanie się w dniach ostatnich, że góra domu Jahwe zostanie ustanowiona na wierzchu gór, i wzniosą się ponad pagórki; i wszystkie narody popłyną do niego. 3 Wiele ludów pójdzie i powie:

„Chodźcie, wejdźmy na górę Jahwedo domu Boga Jakuba; i nauczy nas swoich dróg, a my będziemy kroczyć jego ścieżkami”. bo z Syjonu prawo wyjdzie, i słowo Jahwe z Jerozolimy. 4 Będzie sądził między narodami, i zadecyduje dotyczące między wieloma narodami; i przekują swe miecze na lemiesze, a ich włócznie na haki ogrodnicze. A naród nie podniesie miecza przeciwko narodowi, nie będą się już uczyć wojny.

5 Dom Jakuba, niech przyjdzie i spaceruje w świetle Jahwe. 6 Bo opuściłeś swój lud, dom Jakuba, bo są napełnieni od wschodu, z wróżbitami jak Filistyni, i ściskają ręce z dziećmi cudzoziemców. 7 Ich ziemia jest pełna srebra i złota, nie ma też końca ich skarbów. Ich ziemia też jest pełna koni, nie ma też końca ich rydwanów. 8 Ich ziemia pełna jest bożków. Czczą dzieło swoich rąk, to, co zrobiły ich własne palce.

9 Człowiek jest poniżony, a ludzkość jest pokorna; dlatego nie przebaczaj im. 10 Wejdź do skały, i ukryj się w prochu, sprzed strachu Pańskiego, i od chwały Jego majestatu. 11A wzniosłe spojrzenia człowieka zostaną poniżone, zginie arogancja ludzi, a sam Pan wywyższony będzie w ów dzień. 12 Albowiem nadejdzie dzień Jahwe Zastępów będzie dla wszystkiego co pyszne i aroganckie i za wszystko, co jest wywyższone i będzie poniżone.

13 Wszystkie cedry Libanu, które są wysokie i wywyższone, dla wszystkich dębów Baszanu, 14 dla wszystkich gór wysokich, dla wszystkich wzgórz wyniesionych 15 dla każdej wysokiej wieży, dla każdego muru obronnego 16 Dla wszystkich okrętów Tarszisz, i dla wszystkich przyjemnych wyobrażeń. 17 Wyniosłość człowiecza będzie pochylona, a zarozumiałość ludzka zostanie poniżona; a sam Jahwe wywyższony będzie w ów dzień.

18 Bożki przeminą całkowicie.19 Ludzie wejdą do jaskiń skalnych, i do dziur ziemi, sprzed strachuJahwe, i od chwały Jego majestatu, kiedy powstaje, aby potężnie wstrząsnąć ziemią. 20 W tym dniu, ludzie będą wyrzucać swoich idoli srebra, i ich bożki ze złota, które zostały palcami wykonanedla siebie dla czcić, do kretów i nietoperzy; 21 Aby wejść do pieczar skalnych, i do rozpadlin w poszarpanych skałach, od strachu przed Jahwe, i od chwały Jego majestatu, kiedy powstaje, aby potężnie wstrząsnąć ziemią. 22 Przestań ufać w człowieka, którego dech jest w nozdrzach; oto tyle on znaczy.

Izajasza 3

1 Bo oto Adonaj, Jahwe Zastępów, odbiera Jerozolimie i Judzie zaopatrzenie i wsparcie, cały zapas pieczywa, i cały zapas wody; mocarz, człowiek wojny, Sędzia, prorok, wróżbita, starszy, 3 dowódca pięćdziesiątki, honorowy człowiek, Doradca, wykwalifikowany rzemieślnik, i sprytny zaklinacz.

4 Chłopcy będą ich książętami, a dzieci będą nad nimi panować. 5 Lud będzie uciskany, każdy przez drugiego, i każdy przez bliźniego. Dziecko będzie zachowywać się dumnie wobec starca, a bezbożni przeciw czcigodnym. 6. Rzeczywiście, człowiek pochwyci swego brata w domu swego ojca, mówiąc: „Masz szaty, bądź naszym władcą, i niech ta ruina będzie pod twoją ręką”.

7. I W tym dniu będzie wołać, mówiąc: „Ja nie będę uzdrowicielem; bo w moim domu nie ma ani chleba, ani odzienia. Nie uczynisz mnie władcą ludu. 8 Albowiem Jerozolima jest zrujnowana, a Juda upadła; bo język ich i sprawy ich są przeciw Jahwe, by prowokować oczy Jego chwały.

9 Wygląd ich twarzy świadczy przeciwko nim. Paradują ze swoim grzechem jak Sodoma. I nie ukrywają tego. Biada ich duszy! Bo sprowadzili na siebie nieszczęście. 10 Powiedz sprawiedliwemu że będzie dobrze! Albowiem będą jeść owoce swoich uczynków.

11. Biada bezbożnym! Nadciąga ich katastrofa; bo czyny rąk jego zostaną mu zwrócone. 12. Co się tyczy mojego ludu, dzieci są jego ciemięzcami, a kobiety nimi rządzą. Mój ludu, ci, którzy cię prowadzą, powodują, że błądzisz, i zniszcz drogę swoich ścieżek.

13 Jahwe staje do walki, i ma prawo sądzić narody. 14 Jahwe wejdzie na sąd ze starszymi swego ludu, i ich przywódcami: „ To wy zjedliście winnicę. Grabież ubogich jest w waszych domach. 15 Co masz na myśli, że miażdżysz mój lud, i szlifujesz twarz ubogim?” mówi Pan, Jahwe Zastępów.

16. Nadto rzekł Pan: Ponieważ córki Syjonu są zuchwałe, i chodzą z wyciągniętymi szyjami i flirtującymi oczami, chodzą drogą z dzwoniącymi ozdobami na ich stopach; 17. przeto Pan Jahwe sprowadza rany na czubki głowy niewiast syjońskich, a Jahwe, Pan, sprawi że ołysieją ich głowy.

18 W owym dniu Jahwe usunie piękno ich kostek, opaski, naszyjników z półksiężycem, 19 kolczyki, bransoletki, welony,20 nakrycia głowy, łańcuszki na kostkach, szarfy, pojemniki na perfumy, amulety, 21 sygnety, kolce w nosie, 22 szaty, peleryny, płaszcze torebki, 23 lusterka, szaty lniane, tiary i szale.

24 Stanie się, że zamiast wonnych wonności będzie zgnilizna; zamiast paska lina; zamiast dobrze osadzonych włosów łysienie; zamiast szaty wór pokutny; i piętnowanie wstydu zamiast piękna. 25. Twoi ludzie polegną od miecza, i twój możny na wojnie. 26 Jej bramy będą płakać i lamentować; a będą opuszczone i usiądą na ziemi.

Izajasza 4

1 Siedem kobiet uchwyci w owym dniu jednego mężczyznę, mówiąc: „Będziemy jeść własny chleb i nosić własne szaty”. Pozwól nam tylko być nazwanymi twoim imieniem. Zabierz naszą hańbę”. 2. W owym dniu gałąź Jahwe będzie piękna i chwalebna, a owocem ziemi będzie piękno i chwała ocalałych z Izraela i Judy.

3 Stanie się, że ten, który pozostanie na Syjonie, i ten, który pozostanie w Jeruzalemie, będzie nazwany świętym, każdy, kto jest napisany wśród żyjących w Jeruzalemie; 4 kiedy Jahwe zmyje nieczystość córek Syjonu i wyczyści z niego krew Jeruzalem, duchem sprawiedliwości i duchem palącej burzy. 5 A Jahwe stworzy nad całością zamieszkanie na górze Syjon, a nad jej zgromadzeniami chmura i dym w dzień, a w nocy blask płomienistego ognia; bo nad całą chwałą będzie baldachim. 6 Będzie tam pawilon na cień w ciągu dnia przed upałem i na schronienie przed burzą i deszczem.

Izajasza 5

1. Niech zaśpiewam dla mojej ukochanej pieśń ukochanego o jego winnicy. Mój ukochany miał winnicę na bardzo urodzajnym wzgórzu. 2. Wykopał to, zebrał jej kamienie, obsadził ją najwykwintniejszą winoroślą, zbudował na jej środku wieżę, a także wyciął w niej prasę do wina. oczekiwał, że wydała winogrona, ale wydała dzikie winogrona.

3 „A teraz mieszkańcy Jerozolimy i ludzie z Judy, proszę rozsądźcie między mną a moją winnicą. 4 Cóż więcej można było uczynić mojej winnicy, czego w niej nie uczyniłem? Dlaczego, kiedy oczekiwałem, by wydała winogrona, wydała dzikie winogrona? 5 Teraz powiem am, co uczynię w mojej winnicy. usunę jego żywopłot i zostanie zjedzony. zburzę jego mur i będzie podeptany.

6 obrócę ją w pustynię. Nie będzie przycinana motyką, ale wyrosną z niej osty i ciernie. Rozkażę też chmurom, aby nie spuszczały na nią deszczu. 7 Albowiem winnica Jahwe Zastępów jest domem Izraela, a mężowie Judy jego uroczą rośliną: i szukałem sprawiedliwości, a oto ucisk; sprawiedliwości, a oto krzyk rozpaczy.

8 Biada tym, co przyłączają dom do domu, którzy przyłączają pole do dola, aż nie ma miejsca, i jesteś zmuszony mieszkać samotnie pośrodku tej ziemi! 9 Do moich uszu mówi Jahwe Zastępów: „ Na pewno wiele domów zostanie opuszczonych, nawet wielkie i piękne, niezamieszkałe.

10 Dziesięć akrów winnicy wyda jeden bat, i chomer z nasion wyda efa. Biada tym, którzy wstają rano, aby szli za mocnym napojem; którzy zostają do późna w nocy, dopóki wino ich nie rozpali! Na ich ucztach są harfa, lira, tamburyn i flet z winem; ale nie szanują dzieła Jahwe, nie zastanawiali się też nad działaniem jego rąk.

13 Dlatego mój lud idzie w niewolę z powodu niewiedzy. Ich czcigodni ludzie są głodni, a ich rzesze usychają z pragnienia. 14 Dlatego Szeol powiększył swoją chęć, i otworzył usta bez miary; i ich chwała, ich mnogość, ich przepych i ten, który się wśród nich raduje, zstępują do niego. 15 Tak więc człowiek jest poniżony, ludzkość jest pokorna, a oczy aroganckich są pokorne;

16 Ale Jahwe Zastępów wywyższony jest w sprawiedliwości, a Bóg Święty jest uświęcony w sprawiedliwości. 17 Wtedy jagnięta będą paść się jak w swoim pastwisku, a obcy zjedzą ruiny bogatych. 18 Biada tym, którzy ciągną nieprawość powrozami fałszu, i niegodziwość jak z liną od wozu; 19 Którzy mówią: Niech przyspieszy, niech przyspieszy swoją pracę, abyśmy ją zobaczyli; i niech się przybliży i nadejdzie rada Świętego Izraela, abyśmy to poznali!

20 Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem; co ciemność za światłość, i światło dla ciemności; kto dodaje goryczy do słodyczy, i słodyczy do gorzkiego. 21 Biada mądrym we własnych oczach, i roztropnym we własnych oczach! 22 Biada mocarzom pijącym wino, i mistrzom w mieszaniu mocnego napoju; 23. który za łapówkę uniewinniają winnych, ale odmówić sprawiedliwości niewinnym!

24 Dlatego jak język ognia pożera ściernisko, i jak suchyogieńtrawy tonie w płomieniach, tak ich korzeń będzie jak zgnilizna, a ich kwiat wzniesie się jak proch; bo odrzucili prawo Jahwe Zastępów, i wzgardzili słowem Świętego Izraela. 25 Dlatego zapalił się gniew Pana na swój lud, a on wyciągnął rękę ręce przed nimi i ich uderzył. Góry drżą, a ich trupy są jak śmieci na środku ulic. Za to wszystko jego gniew nie odwraca się, ale jego ręka ręce wciąż wyciągnięte.

26 Podniesie chorągiew do narodów z daleka, i będzie gwizdał na nich z końca ziemi. Oto przyjdą szybko i prędko. 27 Wśród nichi nikt się nie znuży ani nie zgorszy; i nikt nie będzie spał ani drzemał; ani pas ich bioder nie będzie odwiązany, a rzemień ich sandałów nie zostanie zerwany:

28 których strzały są ostre, i wszystkie ich łuki zgięły się. Kopyta ich koni będą jak krzemień, a ich koła jak trąba powietrzna. 29 Ich ryk będzie jak lwica. I będą ryczeć jak młode lwy. Tak, będą ryczeć, chwytają ich zdobycz i zabierają ją, i nie będzie nikogo do wybawienia. 30 I będą ryczeć przeciwko nim w owym dniu jak szum morza. Jeśli spojrzy się na ziemię, oto ciemność i udręka. Światło ciemnieje w chmurach.

Izajasza 6

1 W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie; a tren jego wypełniał świątynię. 2 Nad nim stali serafini. Każdy miał po sześć skrzydeł. Dwoma zakrył twarz. Dwoma zakrył nogi. Z dwoma poleciał. 3 Jeden nazywa się kolejna Oni wołali wzajemnie i powiedzieli „Święty, święty, święty jest JHWH Zastępów! Cała ziemia pełna jest Jego chwały!”

4. Fundamenty progów zadrżały na głos tego, który wołał, a dom wypełnił się dymem. 5 Wtedy powiedziałem: „ Biada mi! Bo jestem nieczystych warg, i wśród ludzi o nieczystych wargach! Moje oczy widziały Króla, JHWH Zastępów”

6 Wtedy przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręku żywy węgiel, który zabrał szczypcami z ołtarza. 7 Dotknął nimi usta, i powiedział: „Oto dotknęło to twoich warg; a twoja nieprawość jest zabrana, a twoje grzech grzechy odpuszczone.” Usłyszałem głos JHWH mówiącego: Kogo poślę i kto nam pójdzie? Wtedy powiedziałem: „Oto jestem. Wyślij mnie!”

9 Powiedział: a On powiedział: Idź i powiedz tym ludziom na pewno słyszysz, ale nie rozumiesz i na pewno widzisz, ale nie dostrzegasz. Spraw, by serce tego ludu było tłuste. Zatkaj im uszy i zamknij oczy; aby nie widzieli oczami, i nie słyszeli uszami, i zrozumieli sercem, i nawrócili się ponownie i i byli uzdrowieni”.

11 Potem powiedział: „ Pan Jahwe, jak długo?” On odpowiedział, „Dopóki miasta nie będą pustkowiem bez mieszkańca, i domy bez człowieka, a ziemia staje się całkowicie opustoszała. 12 A Jahwe usunął ludzi z daleka, a opuszczonych miejsc jest wiele w kraju. A jednak w nim będzie dziesiąta część i powróci, będzie jak terebint i jak dąb, którego pień pozostaje, gdy są ścinane; więc święte nasienie jest jego zapasem.

Izajasza 7

1 Za dni Achaza, syna Jotama, syna Uzzjasza, króla judzkiego, Resina, króla Syrii i Pekacha, syna Remaliasza, króla izraelskiego, udali się do Jerozolimy na wojnę z nią, ale nie mogli zwyciężyć przeciwko temu. 2 Domowi Dawida powiedziano: „Syria jest sprzymierzona z Efraimem”. Jego serce drżało, A serce jego ludu drżało, jak drzewa leśne drżą od wiatru.

3 I rzekł Jahwe do Izajasza: Wyjdź teraz na spotkanie z Achazem, ty i twój syn Szearjaszub, na końcu wąwozu górnego stawu, na ścieżce polnej. 4 Powiedz mu: „Bądź ostrożny i zachowaj spokój. Nie bójcie się i niech wasze serce nie słabnie z powodu tych dwóch ogonów dymiących pochodni, z powodu zaciekłego gniewu Resina i Syrii, i syna Remaliasza.

5 Ponieważ Syria, Efraim i syn Remaliasza knuli przeciwko wam zło, mówiąc: 6 „Wyruszmy przeciwko Judzie i rozerwijmy ją, podzielmy ją między siebie i ustanowimy w niej króla, syna Tabeela”.

7 To, co mówi Jahwe: „To się nie stanie, ani się nie wydarzy” 8 Bo głową Syrii jest Damaszek, a głową Damaszku Rezin; a w ciągu sześćdziesięciu pięciu lat Efraim zostanie rozbity na kawałki, tak że nie będzie ludem; 9 a głową Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzysz, z pewnością nie zostaniesz ugruntowany ”.

10 Jahwe przemówił znowu do Achaza tymi słowami: 11 «Proś o znak Pana, Boga twego; spytaj o to albo w głębi, albo na wysokości powyżej”. 12 Ale Achaz powiedział: „Nie będę pytał. I nie będzie kusić Pana.” 13 Powiedział: Słuchaj, domu Dawida. Czy nie wystarczy wam wypróbować cierpliwość ludzi, aby wypróbować cierpliwość mojego Boga?

14 Dlatego sam Pan Jahwe da wam znak. Oto dziewica pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel 15 Będzie jadł masło i miód, gdy umie odrzucać zło, a wybierać dobre. 16.Bo zanim dziecko nauczy się odrzucać zło, i wybierać dobro, ziemia, do której dwóch królów się brzydzicie, zostanie opuszczona.

17I sprowadzi Jahwe na ciebie, na lud twój i na dom ojca twego dni które nie, nadeszły od dnia, w którym odszedł Efraim z Judy; anawet odkróla Asyrii. 18 To będzie się działo w tym dniu, że Pan będzie gwizdać na muchy, która są na krańcach rzek Egipskich, i na pszczoły, które są w ziemi Asyrii.

19 Przyjdą i wszystkie spoczną w opuszczonych dolinach, w rozpadlinach skalnych, na wszystkich żywopłotach ciernistych i na wszystkich pastwiskach. 20 W ów dzień Jahwe ogoli głowę brzytwą najętą w zarzeczu, królowi asyryjskiemu, i włosy na nogach; i brodę pożre.

21.I stanie się w owym dniu, że człowiek wychowa cielę jałówki i dwie owce 22. I stanie się, że z obfitości mleka, które dadzą, będzie jadł masło, bo każdy będzie jadł masło i miód, który został w ziemi. 23 Stanie się w owym dniu, że każde miejsce, gdzie było tysiąc winorośli za tysiąc srebrnych syklów, będą osty i ciernie.