Księga Daniela apokryf czy kanon? ebook

Część I — wstęp

Panie dziękuję ci za obraz tamtych czasów, daj otwarty umysł czytelnikowi aby szczerze umiał podejść do sprawy, bez wcześniejszego uprzedzenia, niech będzie otwarty na Twoje Słowo, by wiedział co jest prawdą. Abyśmy nie błądzili w fałszywych teoriach, i wybacz jeżeli nie wszystko jest prawdą w wyniku nieświadomości. Chciałbym aby to opracowanie było pod twoim prowadzeniem.

Autorstwo

Autor Księgi Daniela jest ten sam co autor Księgi Henocha, Księgi Jubileuszów, Apokalipsy Barucha i Księgi Apokalipsy Ezdrasza. We wszystkich tych dziełach pojawiają się te same imiona aniołów, ten sam styl wizji pod symbolami zwierząt, Syn Człowieczy jest postacią dla Księgi Daniela jak i Henocha. Autor żyje ok. 150 roku p.n.e. Wymienia dokładnie panowania królów Seleucydów do czasów Antiocha IV Epifanesa, dalszej historii poza swoimi czasami nie zna więc kończy sądem ostatecznym. Czy autor jest prorokiem czy raczej oszustem? Prorok przepowiada to co się jeszcze nie wydarzyło. Jeżeli ktoś piszę historię podając się za Daniela, Henocha czy Ezdrasza i dokładnie podaje liczbę panowania królów, ponieważ zna już przeszłą historię może być jedynie historykiem alegorycznym a nie prorokiem. Co by mógł napisać gdyby podał swoje imię i czas napisania? Nie mógłby napisać proroctwa do tyłu, proroctwo jest to co jest przed nami, napisałby książkę do historii, a z kolei w przód niczego nie widział, więc nie napisałby nic, jedynie pozostałby mu opis sądu ostatecznego. Podejrzewam autora o komercję, napisał bardzo dużo książek i sądzę że był to jego sposób na wzbogacenie się, krótko mówiąc był pisarzem, i gdyby podał swoje imię jako autora to jego budżet by na tym ucierpiał, nie sprzedałby za dużo. Co do czasu w Dan.11 wymienia w szczegółach intrygi dworskie królów, i wszystkie te historie kończą się po czasach Antiocha IV Epifanesa.

Dan. 11:6

6. Po upływie lat sprzymierzą się; i córka króla południa wyruszy do króla północy, aby doprowadzić do ugody, lecz sprawa pozostanie bez skutku i nie utrzyma się ani on, ani jego potomek, będzie wydana wraz z tym, który ją sprowadzi, z dzieckiem swoim i małżonkiem swoim.

Takie szczegóły są dla historyka a nie w proroctwach, ale autor chciał pokazać swoją wiarygodność dokładnymi przepowiedniami a czytelnik w jego czasach który znał historię tego terenu powiedział że wszystko to się wypełniło niemal na jego oczach co prorok przepowiedział. Czy jest możliwe że Autor żyjący ok.150 roku p.n.e. mógł korzystać z wcześniejszych przekazów? Mógł! Ale przed czasami Antiocha nikt nie słyszał aby istniała już księga Daniela, pozostaje zatem słowny przekaz który został ubrany w nowe szaty, Znając inne księgi tego samego człowieka to zrobił z pisarza Barucha proroka z kapłana Ezdrasza proroka i wymyślił im zdarzenia których nie było.

Księga Daniela nie powinna znaleźć się w kanonie Pisma Świętego, to jest apokryf. Biblia jest księgą prawdy więc nie powinna zawierać zmyślonych historii. Wymyślone biblijne historie są rodzajem kłamstwa o ile pisarz twierdzi że to są prawdziwe proroctwa, a słuchacze są przekonani że są to prawdziwe historie, pisanie fantazji biblijnej nie jest złem o ile słuchacze wiedzą że jest to jedynie przypowieść, alegoria, bajka itp. takich przykładów w biblii mamy wiele ale podstawianie się pod proroka jest okłamywaniem czytelników. Znamy dobrze historię króla Nabuchodonozora rok po roku, nie było przerwy w jego panowaniu. Dan.4 mówi o wygnaniu króla i jego chorobie psychicznej i autor pomylił władców bo to dotyczyło ostatniego króla Babilonu Nabonida, kiedy odebrano mu władzę nad Babilonem stąd te słowa „czy to nie jest Babilon który zbudowałem”

ks. Marek PARCHEM na swojej stronie napisał:

„Z drugiej strony już w Talmudzie babilońskim pojawia się pogląd, że Daniel nie był prorokiem (b.Sanh. 94a). Późniejsza tradycja żydowska interpretuje ten fakt w ten sposób, że Daniel otrzymywał objawienie nie bezpośrednio, jak zwykle otrzymywali je prorocy, ale w snach. Krótsza hebrajska księgi Daniela z 12 rozdziałów masoreckich jest uszeregowana przez Żydów w części Tenach zwanej Ketuvim czyli Pismami. Księga Daniela nigdy nie została zaliczona przez Żydów do Nevi’im, czyli proroków.

W Dan. 4 stan Nabuchodonozora, a więc jego transformacja w zwierzę, polegała na tym, że został usunięty spośród ludzi i jadł trawę, jak czynią to woły. Niekiedy przebywanie Nabuchodonozora wśród zwierząt było interpretowane w terminologii medycznej i uważane za formę choroby psychicznej — nazywanej likantropią lub ogólnie zooantropią — polegającej na tym, że człowiek popada w obłęd i zachowuje się jak zwierzę.37 Wydaje się, że u podłoża tego opisu nie leży ani choroba psychiczna w medycznym tego słowa znaczeniu, ani też jakieś konkretne wydarzenie historyczne, a więc odwołanie do tradycji związanej z Nabonidem i jego przebywaniem w odosobnieniu. Najprawdopodobniej wyjaśnienia stanu, w który popadł Nabuchodonozor, należy szukać w literaturze mitycznej starożytnego Bliskiego Wschodu, gdzie pojawia się postać „dzikiego człowieka” lub też „człowieka pierwotnego”, który przechodzi metamorfozę ze stanu zwierzęcego, stając się w pełni człowiekiem. Autor opowiadania w Dn 4 wykorzystał elementy mitologiczne, ukazując w przypadku Nabuchodonozora proces odwrotny do transformacji człowieka z dzikiej istoty w cywilizowaną osobę. W ten sposób ukazanie króla Babilonu, miasta uważanego za najwyższe osiągnięcie cywilizacji, jako przemienionego w zwierzę, a więc znajdującego się na najniższym stopniu rozwoju, mogło kryć głęboką ironię, a nawet sarkazm, który dla autora żydowskiego był jednoznacznie odbierany jako kara nie tylko dla pogańskiego króla, ale wskazująca na przyszłość tych, którzy nie uznają prawdziwego Boga”

Przypis — Zob. M. H e n z e, The Madness of King Nebuchadnezzar, s. 93—99; M. P a r c h e m, Księga Daniela, s. 322—325.

Każdy z nas nawet nieświadomie powtarza te same zwroty, szczególnie jeżeli są one szczególne dla nas. To samo jest u tego autora

Apok. Barucha 33

„ 3 a teraz, jeśli i ty nas opuściłeś, dobrze było dla nas wszystkich umrzeć przed tobą, a potem odejść od nas”

Apok. Ezdrasza — wizja orła

41 „cóż złego ci uczyniliśmy? jak cię źle potraktowaliśmy? dlaczego nas opuściłeś i osiedliłeś w tym miejscu? 44 gdybyś nas opuścił, byłoby lepiej, gdybyśmy zginęli jak inni w ogniu, który zniszczył Jerozolimę. 45 nie jesteśmy lepsi od tych, którzy umarli”

Tło historyczne

Wszystkie kościoły przyjęły teorię że czwarte zwierzę z Dan.7 to Rzym otóż nie. Między Grecją Aleksandra Wielkiego a Rzymem jest luka 200 lat na co nikt nie zwraca uwagi, w tym czasie jest jeszcze jedno imperium — Seleucydów to królowie tego państwa zbezcześcili świątynię, w roz.7 czwarte zwierzę ma 10 rogów czyli królów na próżno niektórzy szukają rozwiązania tego w cezarach Rzymu, i nic im nie pasuje ale patrząc na Seleucydów to właśnie 10 królów panowało do Antiocha IV i czytamy w tym rozdziale podaje że odsunie on od władzy trzech królów tak też miało miejsce Antioch IV poprzez swoje intrygi odsunął on trzech królów od władzy. W Apokalipsie Ezdrasza podaje panowanie 12 królów czyli autor pisał tą księgę za panowania dwunastego władcy Seleucydów Demetriusza Sotera 162—150 roku p.n.e. W wizji trzeciej Mesjasz pojawi się po 400 latach i Mesjasz ma być zabity czyli mamy rok 156 p.n.e. i to jest czas pisania tej wizji.

Kolejną wskazówką jest podanie dziejów istnienia świata na 12 części. W Apokalipsie Ezdrasza roz.14 i dodaje że minęło już 10,5 okresów a pozostało jeszcze 1,5 Czas opisywany dla Ezdrasza to rok 556 p.n.e. dzieląc od stworzenia świata na podane części dochodzimy też ok. 100—150 roku p.n.e. żyjemy 2000 lat później a końca świata nie było czyli ten co to podał Ezdraszowi w wizji nie mówił prawdy. Zatem księga należy do apokryfów. Czyli zmyślonych przekazów. Porfiriusz ur. około roku 232 a zm. około 305 roku był pierwszym, który kwestionował autorstwo Księgi Daniela, uważając, że spisano ją po okresie prześladowań za czasów Antiocha IV Epifanesa. Czemu więc znalazła się w kanonie, bo nikt nie wie kto jest autorem i sądzono że to prorok Daniel ją napisał. Drugą wskazówką było to że była pisana po hebrajsku, rabini nie uznawali greckich pism które powstały też w drugim wieku p.n.e. Ta nienawiść wynikała z tego że to grecy zbezcześcili im świątynię i ustawili w świątyni greckie bóstwo. Autor Daniela, Ap. Ezdrasza czy Ap. Barucha był żydem i uważa się że mieszkał na terenie Izraela, dlatego pisał po hebrajsku, pisanie po grecku w środowisku żydowskim nie miało sensu. Ale nie świadczy to o prawdziwości tej księgi. Przyjęto ją do kanonu bo sądzono że to Daniel jest autorem. Do dzisiaj egzegeci nie wiedzą komu przypisać autorstwo Księgi Daniela. Uważa się że w Qumran zwoje pisane po hebrajsku są najstarsze, to jest nieprawda, Esseńczycy pisali księgi na życzenie zamawiającego, jak ktoś chciał po hebrajsku czy grecku to mu napisali jak sobie życzył, oni z tego się utrzymywali.

W komentarzach do tej księgi można przeczytać że powstała ona w 1 wieku n.e po roku 70 autor takiego wpisu mówi że autor pisze o zburzeniu świątyni z czasach Nabokadnezara a ma na myśli zburzenie świątyni w roku 70 n.e Ten komentarz jest prawdziwy bo mówi o Greckiej Apokalipsie Ezdrasza ta pojawiła się po 70 roku n.e i wspomina śmierć apostołów Piotra i Pawła, ale wielu tego nie zauważa i nie wie że chodzi o całkiem inną księgę i podaje jako fakt do Żydowskiej Księgi Ezdrasza.

Cel pisarza

Autor podstawia się pod postacie biblijne raz jest Henochem, raz Baruchem, raz Ezdraszem itd. Każdy z dwunastu proroków mniejszych już we wstępie podaje swoje imię. Autor ukrywa się, dlaczego? Sądzę że w grę wchodziła komercja, łatwiej było sprzedać i to drogo księgę proroka Henocha czy Barucha niż własną księgę czyli autora którego nikt nie znał. Przypomina mi to czasy gnostyków, którzy podpisywali się imionami apostołów, bo kiedy Iksiński napisałby ewangelię Tomasza nikt by na nią nie zwrócił uwagi, ale kiedy powiedział że ma oryginalną Ewangelię Tomasza, wówczas wszyscy byli tym zainteresowani. Tak samo jest z autorem z czasów Epifanesa, przypuszczam że był to sposób na zarabianie. Na ile jest w tym uczciwości? Raczej niewiele! To jest oszukiwanie, zwłaszcza jeżeli owi prorocy nie mieli takich wizji. Dzisiaj pisanie fantastyki nie jest przestępstwem, ale ludzie są w pełni świadomi z jaką literaturą mają do czynienia. Autor raczej nie przyznał się do tego że wiele z tych opowieści sam wymyślił. Propaguje jako prawdziwe wizje tych proroków. Czy wyobrażacie sobie żeby prorok Jeremiasz twierdził że jest prorokiem Izajaszem i opisywał co widział Izajasz? Na ile dzieła tego autora są szkodliwe? Biblia jest księgą prawdy a nie bajek, wymyślonych historii, wiarę możemy budować opowieściami, ale nie powinny one być w kanonie natchnionym przez Ducha Świętego. Biblia nie powinna zawierać mitów. Autor musiał zdawać sobie sprawę że pisząc księgę proroka Henocha wprowadza ją do kanonu, bo w jego czasach kanon Biblii nie był zamknięty i dołączano do niego każdą księgę którą znaleziono a którą napisał prorok. Zmieszanie ksiąg natchnionych i kłamliwych było diabelskim atakiem na Biblię, to samo działo się po powstaniu Nowego Testamentu napisano ponad 30 fałszywych ewangelii, listów rzekomo napisanych przez apostołów i apokalips. Biblia przetrwała ten atak szkoda tylko że Kościół Katolicki wprowadził apokryfy do Biblii /księgi deuterokanoniczne /.

Podobieństwa

Dlaczego twierdzę że autor jest ten sam co pozostałych wymienionych tu ksiąg? Wystarczy porównać teksty. Autor ma ulubione tematy do których wraca niemal w każdej ze swoich ksiąg

Opis czterech zwierząt — Dan.7 „a czwarte zwierzę oznacza czwarte królestwo” Baruch 39 „A po tych wydarzeniach powstanie czwarte królestwo, którego moc będzie surowa i zła”

„Oto wykład wizji, którą widziałeś. Orzeł, którego widziałeś wychodzący z morza, przedstawia czwarte królestwo w wizji, którą widział twój brat Daniel. 12 Ale nie dano mu tego samego wykładu, który ja wam daję. 13 Nadchodzi czas, kiedy na ziemi powstanie imperium straszniejsze niż poprzednie” Apokalipsa Ezdrasza Piąta Wizja

Ulubionymi tematami autora jest potop, aniołowie którzy żenią się z córkami ludzkimi, ten motyw pojawia się prawie w każdej z jego ksiąg.

„Co więcej, w tym czasie, gdy został stworzony, cieszyli się wolnością. 12 A niektórzy z nich zstąpili i pomieszali się z niewiastami. 13 A potem ci, którzy to zrobili, byli torturowani w łańcuchach. 14 A reszta z mnóstwa aniołów, których nie ma liczby, powstrzymała się. 15 A ci, którzy mieszkali na ziemi, zginęli razem z nimi przez wody potopu. 16 To są czarne pierwsze wody.” Baruch 56

Zob. Księga Jubileuszy i Henocha 1 jest ten sam opis.

Kolejnym ulubionym określeniem tego autora jest termin Syn Człowieczy lub Syn Boży, znajdujemy prawie we wszystkich jego dziełach, żaden z proroków ST nie używał takich nazw.

Ap. Ezdrasza wizja czwarta

„On jest Synem Bożym”, odpowiedział anioł”,

Henoch 105,2

„ja oraz mój Syn złączymy się z nimi na zawsze” „„To jest Syn Człowieczy, do którego należy sprawiedliwość i z którym mieszka sprawiedliwość”

Dan 7 „Widziałem kogoś podobnego do Syna Człowieczego”

I można by tu wnioskować że pisarz żył w czasach apostolskich, ale przeczy temu kilka faktów. Autor nie powołuje się na odkupienie w Mesjaszu, oczyszczenie grzechów przez śmierć Mesjasza. Co było podstawą w 1 wieku dla chrześcijan. Autor propaguje zbawienie z uczynków, co jest sprzeczne z naukami chrześcijańskimi, Jedynym ludem Boga jest Izrael. Powoływanie się w listach apostolskich na Henocha świadczy że nie jest to dzieło chrześcijańskie bo w 1 stuleciu chrześcijanie nie powoływali się na własne pisma. Księgi takie jak Wniebowzięcie Mojżesza, Henocha były znane czytelnikom listów apostolskich. Jezus cytuje zarówno Henocha, Daniela jak i Apokalipsę Ezdrasza, a kiedy stanął przed Sanhedrynem arcykapłan pyta go „czy ty jesteś Chrystus Syn Boga?” takie określenie pojawia się tylko u Henocha i w Ap. Ezdrasza, w naszych kanonicznych księgach nie ma że Bóg ma Syna. Teksty z tych ksiąg znaleziono w Qumran co świadczy że nie są one dziełem chrześcijan. Znaleziono tam zarówno Księgę Henocha jak i Księgę Jubileuszów.

Interpretacja

Czego nie wolno nam robić? Podstawiać sobie pod proroctwa znaczenie jakie nam pasuje. A to jest najczęstszym grzechem kościołów. Jeżeli tekst mówi że pierwsze królestwo to Babilon a drugie Medopersja to nie możemy powiedzieć że Babilon to Rosja a Medopersja to Korea Północna, Albo Babilon to prawosławie czy katolicyzm, a taki styl znajdujemy w naszych czasach, Tłumaczy się że król Północy to Rosja a król Południa to Ameryka, na jakiej podstawie? Bo mi tak pasuje, w taki sposób to możemy i swoją teściową podstawić, też będzie tam pasować jak ulał.

2 Piotr. 1:20

20. Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi.

Jest