Księga Jubileuszów ebook

Wstęp historyczny

Tłumaczenie

Poniższe opracowanie tłumaczone z języka angielskiego przez Czesława Czyża. Tekst pochodzi z tłumaczenia RH Charlesa z 1917 roku oraz. Ten tekst jest w dostępny publicznie w Stanach Zjednoczonych, ponieważ został opublikowany przed 1923 rokiem. Tu Księga Jubileuszów zawiera tylko 11 pierwszych rozdziałów, od stworzenia świata do Abrahama. Pominięto jeden rozdział — chronologię potomstwa — jako mało istotny dla czytelnika.

Autorstwo

Księga Jubileuszównależy do serii wydawniczej nieznanego nam autora który w 2 wieku p.n.e. napisał kilka książek, w tym: Księgę Henocha, 4 Ezdrasza, Księgę Jubileuszów, Księgę Daniela i Księgę Noego, ta ostatnia nie dotrwała do naszych czasów, ale jej fragmenty mamy w Księdze Jubileuszów. Egzegeci nie znają autorstwa tychże pozycji wydawniczych więc gubią się w domysłach. Wystarczy porównać te księgi ze sobą a zobaczymy te same myśli, zwroty, tematy. Autor był zwolennikiem kalendarza słonecznego o czym często wspomina, jego ulubionym tematem jest Noe i świat przed potopowy, zatem we wszystkich księgach pojawiają się imiona tych samych aniołów. Księga Daniela jako jedyna weszła w skład kanonu Biblii, ale przez egzegetów pierwszych wieków była podważana. Porfiriusz nie uznawał jej jako księgi kanonicznej. Dlaczego? Ponieważ jeżeli był ten sam autor dla Henocha i Daniela to treść zawiera błędy. Przykład: W Jubileuszach autor powiedział że to Bóg mu przekazał że rok słoneczny liczy 364 dni, czyli autor popełnił błąd i powołuje się na Boga bo rok słoneczny liczy 365 dni i kilka minut, Bóg się nie myli i nie podaje nieprawdy. Więc czy można uznać za kanoniczne takie dzieło?

Początek

Należy zadać sobie pytanie skąd autor wziął dane dotyczące imion i wydarzenia, nie sądzę aby mógł je wszystkie podać z własnej wyobraźni. Oprócz dzieł spisanych których znamy była jeszcze tradycja ustna. I tak w czasach kiedy Izrael wyszedł z Egiptu lud znał historię Azazela. Ponieważ Bóg w 3Moj.16 rozdziale podaje jego imię i ustanawia święto pojednania w którym składane były dwa kozły i jeden z nich jest dla Azaela na pustyni. Nikt nie pytał kto to jest Azazel. Bo historia o początkach była przekazywana ustnie. Autor z 2 wieku p.n.e spisał te ustne opowiadania. Zawsze bywa że ustny przekaz zostaje z czasem nieco zniekształcony, dlatego mamy sporo błędów czy dopisków. Być może już wcześniej spisano ową historię początków z której autor korzystał, uzupełniając ją własnymi wizjami. Autor jest prorokiem ma wizję nieba, i płodnym pisarzem a pomiędzy swoje wizję wstawia własne poglądy. To że istniały wcześniejsze pisma o stworzeniu świata możemy wywnioskować z Księgi Rodzaju są w niej jakby 3 opisy stworzenia świata które włączono do Biblii Zaczyna się i kończy na rozdziale 1 a w rozdziale 2 mamy opis stworzenia od początku i roz.5 zaczyna się znowu od początku czyli mamy trzech nieznanych autorów z bardzo wczesnego okresu. Być może zachowały się te dzieła z których korzystał autor Henocha i Jubileuszów.

Czym różni się kanon od natchnienia Biblii?

W średniowieczu popełniono błąd za którym poszły wszystkie kościoły katolickie i protestanckie i na nim bazują do dzisiaj. Dla nich natchnienie przez Ducha Świętego oznacza nieomylność treści, bo Duch się nie myli, więc biblia nie może zawierać błędów. Tylko że takiego natchnienia nie znały pierwsze wieki chrześcijaństwa, ani czasy Starego Przymierza. Takie pojęcie nieomylności wprowadzono w późnych wiekach, ale to jest błędne podejście. Obecne stanowisko KrK jest następujące:

Dlatego interpretacja katolicka zgadza się na uznanie błędów w treści Pisma Świętego na płaszczyźnie nauk historycznych czy przyrodniczych. To właśnie nauki biblijne mają prowadzić to lepszego rozumienia tego, w jakim kontekście, a w konsekwencji, w jaki sposób Bóg przemawiał do człowieka — Z Natchnienie Biblijne i kanon Pisma Świętego .opoka.org.pl. [dostęp 2015-10-13].

Co zatem z tekstem na który wszyscy zwolennicy nieomylności Biblii się powołują?

2 Tym. 3:16—17

16. Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,17. Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.

Więc wyrywa się z całości pierwsze zdanie o natchnieniu, ale całość wyjaśnia że owo natchnienie polega na przekazaniu nauk jak żyć sprawiedliwie, być przygotowanym itp. a nie nieomylności każdego zdania. Biblia zawiera też słowa szatana, a w księgach Kronik i Królewskich ukazane jest odstępstwo i grzechy, tam krew leje się strumieniami. Czy to jest natchnione? Tak! Na podstawie historii zła Duch Święty uczy nas co to jest dobro a co zło. W księdze Hioba szatan mówi do Boga „czy bezpłatnie jest ci Hiob wierny?” czy to są natchnione słowa? Tylko w sensie nauczenia nas z całego kontekstu rozmowy, a nie pojedynczego zdania. Pokazuje myślenie szatana i przyczynę nieszczęścia Hioba.

Co znaczy księga kanoniczna?

To księgi które Bóg dał abyśmy znali jego wolę, i odróżniali zło od dobra. Księgi te mogą zawierać ludzkie błędy co do przyrody, historii czy astronomii itp. Nie są to zatem nieomylne teksty. Cytaty z Księgi Henocha i Wniebowzięcia Mojżesza znalazły się w kanonicznym liście Judy. Cytaty z Henocha znalazły się też w listach Piotra i cytowane przez Jezusa. Ponieważ te księgi były uważane za kanoniczne na równi z pozostałymi, odrzucono je później z powodu złego zrozumienia natchnienia przez Ducha Świętego typu że tekst kanoniczny na być nieomylny. ST nie zamykał kanonu Biblii, kiedy pojawiał się nowy prorok jego księgę dołączano. Sobory chrześcijańskie zamknęły kanon, bez nakazu Boga, nie na podstawie objawienia, ale własnej decyzji. Gdyby dzisiaj pojawił się prawdziwy prorok od Boga i napisał księgę to nie można byłoby jej wprowadzić do Biblii, ponieważ biskupi zamknęli kanon a kościół jest niereformowalny.

Objawienie Boga Mojżeszowi na górze Synaj

Przyszłość Izraela

1. I stało się w pierwszym roku wyjścia synów Izraela z Egiptu w trzecim miesiącu, Szesnastego dnia miesiąca, gdy Bóg przemówił do Mojżesza, mówiąc: „Wstąp do Mnie na górę, a dam ci dwie kamienne tablice Prawa i przykazania, które napisałem, abyś ty mógł ich uczyć. " 2. I wszedł Mojżesz na górę Bożą, a chwała Pańska zamieszkała na górze Synaj, a obłok zasłonił ją przez sześć dni. 3. I wezwał Mojżesza siódmego dnia z obłoku, a pojawienie się chwały Pańskiej było jak płomień ognia na szczycie góry. 4. A Mojżesz przebywał na Górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy, a Bóg nauczył go wcześniejszej i późniejszej historii o podziale wszystkich dni prawa i świadectwa. 5. I powiedział: „Nakłoń swe serce do każdego słowa, które powiem do ciebie na tej górze i napisz je w księdze, aby ujrzały ich pokolenia, jak ich nie porzuciłem z powodu całego zła, jakiego dopuścili się, przekraczając przymierze, które ja ustanawiam między Mną a tobą dla ich pokoleń dzisiaj na górze Synaj. 6. I tak się stanie, kiedy to wszystko na nich spadnie, że rozpoznają, że jestem sprawiedliwszy niż oni we wszystkich swoich sądach i we wszystkich swoich czynach, i rozpoznają, że naprawdę byłem z nimi. 7. I zapisz sobie wszystkie te słowa, które tobie dziś oznajmiam, bo znam ich bunt i sztywny kark, zanim wprowadzę ich do ziemi, o której przysiągłem ojcom ich, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: „Nasieniu twemu dam ziemię opływającą mlekiem i miodem a usatysfakcjonowani zwrócą się do obcych bogów, do (bogów), którzy nie mogą ich wybawić z jakiegokolwiek ich ucisku: „i stanie się to świadectwem dla nich przeciwko nim. 9. Albowiem zapomną o wszystkich moich przykazaniach, o wszystkim, co im daję, i będą chodzić za poganami, dla ich nieczystości i dla ich hańby, i będą służyć swoim bogom, a ci staną się dla nich sidłem, zgorszeniem i utrapieniem

10. I wielu zginie i pójdą do niewoli, i wpadną w ręce nieprzyjaciół za to, że porzucili Moje przykazania i Moje nakazy, i święta Mojego przymierza, Moje szabaty i Moje święte miejsce które poświęciłem sobie pośród nich i mój przybytek, i świątynię moją, którą poświęciłem sobie pośród ziemi, abym nadał jej imię moje i aby tam mieszkał. 11. I oni uczynią sobie wyżyny i gaje, i posągi ryte, i każdy będzie oddawał cześć swojemu (obrazowi), aby zbłądzić, i będą składać swe dzieci w ofierze demonom, i wszystkim uczynkom błędu ich serc. 12. I poślę do nich świadków, żebym świadczył przeciwko nim, ale nie wysłuchają, i zabiją także świadków, a będą prześladować tych, którzy szukają prawa, i zniosą i zmienią wszystko, aby wyrządzić zło w moich oczach. 13. I zakryję przed nimi oblicze moje i wydam ich w ręce pogan na niewolę, na łup i na pożarcie, i usunę ich z pośrodku ziemi i rozproszę ich między poganami. 14. I zapomną o całym Moim prawie i o wszystkich moich przykazaniach i o wszystkich moich sądach i zejdą na manowce co do nowiu i szabatu, i świąt, i jubileuszy, i obrzędów. 15. A potem zwrócą się do Mnie spośród pogan całym sercem, z całej duszy i ze wszystkich sił, i zbiorę ich spośród wszystkich pogan, i będą mnie szukać, tak że znajdę się u nich, gdy mnie zaczną szukać całym sercem i całą duszą. 16. I objawię im obfity pokój ze sprawiedliwością z całym moim sercem i całą moją duszą, i będą błogosławieństwem, a nie przekleństwem, i będą głową, a nie ogonem. 17. I zbuduję moją świątynię pośród nich i zamieszkam z nimi, będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem w prawdzie i sprawiedliwości. 18. I nie opuszczę ich ani nie zawiodę; bo Ja jestem Pan, ich Bóg. ”19. Mojżesz upadł na twarz i modlił się, mówiąc: „Panie, Boże mój, nie opuszczaj ludu swego i dziedzictwa twego, aby błądzili w błędzie swych serc i nie wydawaj ich w ręce swoich wrogów, pogan, aby nad nimi nie panowali i nie doprowadzili do grzechu przeciwko Tobie.

20. Niechaj