Peggy Sue uciekła do lasu ebook

Droga ciągnęła się po horyzont.

Wiła się asfaltową wstęgą pośród dolin, wspinała mozolnie na pagórki otoczone gęstymi lasami, opadała swobodnie przez wąskie przełęcze. Silnik Hondy zawył parę razy przy stromych podjazdach, jakby chciał powiedzieć, że najlepsze lata ma już za sobą. Wtedy kierowca wciskał mocniej pedał gazu, zmuszając samochód do ostatniego wysiłku. Stęki pojazdu niosły się po okolicy, zakłócając ciszę nocy.

Jechali od dobrych kilkudziesięciu minut. Droga do miasta znajdującego się po drugiej stronie gór powinna zająć im nie więcej niż półtorej godziny. Dwie, jeśli zatrzymają się w tym przyjemnym zajeździe zaraz przy trasie szybkiego ruchu. Dawali tam obłędny jabłecznik, który oboje ubóstwiali. I świetną, mocną kawę z włoskiego ekspresu wielkiego jak szafa grająca.

Pokonywali tę trasę wiele razy. Zwykle w towarzystwie śmiechu, muzyki, docinków i przedrzeźniania. Czasem, kiedy ruch był niewielki, zjeżdżali z głównej drogi do lasu i kochali się w samochodzie. Zachłannie, chciwie, jakby to była ich ostatnia podróż.

Dzisiaj mężczyzna tylko patrzył na nią z ukosa. Od kiedy wyjechali z domu, nie zamieniła z nim ani słowa. Unikała jego wzroku, choć wiedziała, jak bardzo tego nie lubił. Nie znosił. Właściwe słowo to nie znosił.

– Ile jeszcze będziesz się dąsać? Hę? – Chciał zabrzmieć łagodnie, jednak głos miał szorstki, chropowaty.

Nie odpowiedziała.

Spróbował położyć dłoń na jej udzie, ale ona błyskawicznie odsunęła się w stronę drzwi pasażera. Obróciła głowę, wzrok wbiła w krajobraz zmieniający się za szybą. Czarne, monotonne zarysy drzew przesuwały się przed oczami jak animacje w starym zeotropie.

– Przysięgam, że zaraz dostanę szału, rozumiesz? – Podniósł głos.

Kiedy się denerwował, wchodził na wyższe rejestry, co dodatkowo potęgowało frustrację.