Irydologia od podstaw – praktyczny przewodnik ebook

REDAKCJA: Irena Kloskowska

SKŁAD: Krzysztof Remiszewski

PROJEKT OKŁADKI: Krzysztof Remiszewski

ZDJĘCIA: Depositphotos: s. 8, 49, 221-225, 227, Pixabay: s. 217-220, 223, 226-232

Wydanie I

Białystok 2025

ISBN 978-83-8301-870-6

Copyright © by Monika Dec, Natalia Czech

© Copyright for the Polish edition by Studio Astropsychologii, Białystok 2024

All rights reserved, including the right of reproduction in whole or in part in any form.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez uprzedniej pisemnej zgody wydawcy żadna część tej książki nie może być powielana w jakimkolwiek procesie mechanicznym, fotograficznym lub elektronicznym ani w formie nagrania fonograficznego. Nie może też być przechowywana w systemie wyszukiwania, przesyłana lub w inny sposób kopiowana do użytku publicznego lub prywatnego – w inny sposób niż „dozwolony użytek” obejmujący krótkie cytaty zawarte w artykułach i recenzjach.

Książka ta zawiera informacje dotyczące zdrowia. Wydawca dołożył wszelkich starań, aby były one pełne, rzetelne i zgodne z aktualnym stanem wiedzy w momencie publikacji. Tym niemniej nie powinny one zastępować porady lekarza lub dietetyka, ani też być traktowane jako konsultacja medyczna lub inna. Jeśli podejrzewasz u siebie problemy zdrowotne lub wiesz o nich, powinieneś koniecznie skonsultować się z lekarzem, zanim samodzielnie rozpoczniesz jakikolwiek program poprawy zdrowia. Wydawca ani Autor nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek negatywne skutki dla zdrowia, mogące wystąpić w wyniku stosowania zaprezentowanych w książce metod.

15-762 Białystok

ul. Antoniuk Fabr. 55/24

85 662 92 67 – redakcja

85 654 78 06 – sekretariat

85 653 13 03 – dział handlowy – hurt

85 654 78 35 – www.talizman.pl – detal

strona wydawnictwa: www.studioastro.pl

Więcej informacji znajdziesz na portalu www.psychotronika.pl

Wstęp

Pewnego wiosennego wieczoru, podczas wspólnego spotkania przy filiżance herbaty odkryłyśmy, że nasze drogi przecinają się w fascynującym świecie zdrowia i samopoznania – może zabrzmi to jak jakiś banał, ale tak właśnie było. Obie od lat interesowałyśmy się niezliczonymi metodami naturalnego uzdrawiania, jednak irydologia – nauka, która analizuje tęczówkę oka jako mapę ciała i duszy – zafascynowała nas szczególnie. To była chwila olśnienia: w tym wyjątkowym w kształcie zwierciadle naszych dusz kryły się nie tylko tajemnice fizycznych dolegliwości, ale także głębokie aspekty emocji, stanu ducha i potencjału.

Z czasem nie mogłyśmy oprzeć się pokusie podzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniami z innymi. Monika – irydolog, dietetyk i pasjonatka holistycznego podejścia do zdrowia, dostrzegła, jak wiele osób poszukuje alternatywnych metod diagnozowania i uzdrawiania. Natalia również irydolog, z zacięciem artystycznym i językowym, a także głębokim zrozumieniem psychologii, dostrzegła, jak irydologia może stać się narzędziem samopoznania i osobistego rozwoju.

W miarę jak coraz więcej osób otwierało się na tematykę połączeń ciała, umysłu i ducha, postanowiłyśmy zabrać swoich czytelników w podróż w głąb irydologii, odkrywając nie tylko jej techniczne aspekty, ale także głębsze znaczenie, jakie niesie ze sobą spojrzenie w oczy – zwierciadła duszy. W tej książce znajdą się zarówno teoretyczne podstawy irydologii, jak i praktyczne wskazówki, gotowe do zastosowania w codziennym życiu.

Zachęcamy cię do odkrywania z nami tej fascynującej dziedziny, która może rzucić nowe światło na twoje zdrowie i samopoczucie, ukazując jednocześnie bogactwo i głębię twojego wnętrza. Razem wyruszymy w tę unikalną podróż ku zrozumieniu siebie i otaczającego nas świata.

Irydologia

Czym w ogóle jest irydologia? Irydologia to metoda diagnostyczna, która polega na ocenie tęczówki oka w celu odkrycia problemów zdrowotnych oraz oceny stanu ogólnego organizmu. Tęczówka, czyli kolorowa część oka, zawiera wiele informacji o kondycji fizycznej, emocjonalnej i psychicznej osoby. Analiza irydologiczna może pomóc nam w identyfikacji osłabionych narządów, predyspozycji do chorób oraz ogólnej równowagi organizmu.

Jak działa irydologia?

Każdy element ciała jest zintegrowany przez wegetatywny układ nerwowy z innymi częściami organizmu. Gdy w jednym z narządów zachodzi proces patologiczny, prowadzi to do podrażnienia nerwów współczulnych w nim obecnych. Te podrażnione nerwy następnie przesyłają sygnały poprzez struktury nerwowe do zakończeń w obrębie tęczówki, co może skutkować różnorodnymi reakcjami, takimi jak zmiany w budowie tęczówki.

Co irydologia może, a czego nie może ujawnić

Co irydologia może ujawnić

Podstawowe potrzeby żywieniowe organizmu. Irydologia jest w stanie zidentyfikować podstawowe potrzeby żywieniowe organizmu, szczególnie w słabych obszarach lub sektorach. Często te obszary wykazują niedobór dominujących minerałów, które są kluczowe dla zdrowia.

Siła i słabość organów, gruczołów i tkanek. Metoda ta pozwala ocenić siłę lub słabość organów, gruczołów i tkanek. Obszary te wymagają szczególnej uwagi w zakresie detoksykacji i odpowiedniego odżywienia, aby poprawić ich funkcjonowanie.

Siła konstytucjonalna. Irydologia umożliwia ocenę siły konstytucjonalnej organizmu. Im mniej słabych obszarów w tęczówce, tym większa średnia siła konstytucjonalna. To wskaźnik ogólnej odporności organizmu.

Organy wymagające naprawy. Obserwacja tęczówki pozwala zidentyfikować organy, które potrzebują najwięcej naprawy. W zależności od jakości tkanki stromy w obszarach topograficznych tęczówki, możemy określić, który organ wymaga szczególnej troski.

Nagromadzenie toksyn. Irydologia ujawnia względną jakość nagromadzeń toksyn w organach, gruczołach i tkankach. Nagromadzenia toksyczne zazwyczaj pojawiają się w słabszych obszarach, co może być wynikiem zarówno genetyki, jak i toksyczności.

Lokalizacja stanu zapalnego. Stany zapalne w ciele można lokalizować poprzez analizę bieli włókien tęczówki, które mogą przybierać wygląd przypominający watę.

Stan zapalny i aktywność tkanek. Stan zapalny i aktywność tkanek są oceniane na podstawie stopnia bieli lub normalnego zabarwienia obszaru tęczówki.

Hipoaktywność jelit. Wzdęcia, uwypuklenia, wypadanie jelit i inne deformacje są widoczne w tęczówce jako oznaki hipoaktywności lub spowolnienia funkcji jelitowych.

Warunki skurczu i wzdęcia jelit. Skurcze i wzdęcia jelit można ocenić na podstawie bliskości lub oddalenia pasa systemu nerwowego autonomicznego otaczającego źrenicę – korona irydyczna lub gola.

Potrzeba bakterii kwasofilnych. Nagromadzenia wzdęć i uwypuklenia jelit mogą sugerować potrzebę bakterii kwasofilnych. Plamy i zmiany w kolorze obszaru jelit mogą wskazywać na przewagę bakterii patogennych nad saprofitami.

Wypadanie jelita grubego. Irydologia pozwala zauważyć wypadanie jelita grubego poprzez obserwację opadania górnej, poziomej sekcji pasa nerwowego autonomicznego lub korony irydycznej nad źrenicą.

Problemy nerwowe w jelitach. Problemy lub stany zapalne o charakterze nerwowym w jelitach są widoczne w strukturze i stopniu bieli pasa systemu nerwowego autonomicznego wokół krawędzi góry.

Obszary wysokiego ryzyka. Obszary tkanek wysokiego ryzyka, które mogą rozwijać się w kierunku choroby, są zidentyfikowane przez ich nadmierną biel lub ciemność. Zwiększone ryzyko degeneracji występuje w słabych obszarach z rozproszoną lub osłabioną strukturą tkanki stromy.

Ciśnienie na serce. Uwypuklenia lub wzdęcia jelita grubego i/lub zstępującego oraz wytwarzane gazy mogą wywierać ciśnienie na serce, co prowadzi do arytmii odzwierciedlających. Leczenie powinno skupić się na przyczynach jelitowych, a nie wyłącznie na objawach sercowych.

Poziom krążenia w organach. Irydologia umożliwia ocenę poziomu krążenia w różnych organach. Tkanki hipoaktywne zazwyczaj charakteryzują się powolnym krążeniem i niską temperaturą, podczas gdy tkanki hiperaktywne w warunkach zapalnych mają przyspieszone krążenie i wysoką temperaturę.

Siła i wyczerpanie nerwowe. Siła i wyczerpanie nerwowe są oceniane na podstawie stanu systemu nerwowego autonomicznego, który odzwierciedla normalność lub nienormalność korony irydycznej, jakość tkanki i zabarwienie obszarów mózgowych i gruczołowych oraz reakcję źrenicy na światło.

Hiperaktywność i hipoaktywność organów. Możemy również ocenić hiperaktywność lub hipoaktywność organów, gruczołów i tkanek, które mogą znajdować się w różnych fazach, od ostrych po degeneracyjne, w zależności od zabarwienia tęczówki.

Wpływ organów na siebie nawzajem. Irydologia ujawnia, jak jeden organ wpływa na inny oraz jak organ może przyczyniać się do choroby w innej części ciała. Organizm działa jako całość, a organy współpracują, przekazując sobie nawzajem korzyści odżywcze oraz toksyczność.

Zatkanie układu limfatycznego. Zatkanie układu limfatycznego można ocenić na podstawie klasycznego naszyjnika lub koralików w szóstym obszarze tęczówki, tuż przed pierścieniem obwodowym.

Słaba asymilacja składników odżywczych. Problemy z asymilacją składników odżywczych są widoczne na krawędzi źrenicy lub pierścieniu asymilacyjnym.

Wyczerpanie lub niedobór wody i śliny. Wyczerpanie lub niedobór wody i śliny w tkance, gruczole lub organie w obszarach słabości jest widoczny dzięki wybieleniu i odwodnieniu tkanek.

Zdolność do zatrzymywania składników odżywczych. Zdolność organu, gruczołu lub tkanki do zatrzymywania składników odżywczych można ocenić na podstawie lepszego zabarwienia i jakości włókien stromy.

Defekty związane ze stresem lub zmęczeniem. Defekty stresu lub zmęczenia fizycznego i psychicznego są oceniane na podstawie liczby pierścieni nerwowych oraz zdolności źrenicy do szybkiego skurczu.

Wzorzec genetyczny wrodzonych słabości. Wzorzec genetyczny wrodzonych słabości oraz ich wpływ na inne organy, gruczoły i tkanki można ocenić na podstawie jakości tkanek, włókien promieniowych i obszarów topografii tęczówki.

Efekty chorób jatrogenicznych. Irydologia może ujawnić nagromadzenia leków o różnych pigmentacjach, które odpowiadają różnym toksycznym lekom lub substancjom chemicznym.

Etapy przedkliniczne cukrzycy i innych schorzeń. Irydologia pozwala ostrzec o możliwych chorobach na podstawie stanu podostrego tkanek i wrodzonych słabości.

Miazma i toksyczność przewlekła. Całkowite wybielenie tęczówki spowodowane przez substancje gnilne i toksyny ujawnia „oko brudnej wody”, gdzie brak jest normalnego zabarwienia.

Zdolność do regeneracji i ogólny stan zdrowia. Oceniamy gęstość włókien, ich idealny rozwój, liczbę obszarów o normalnym zabarwieniu oraz jakość tkanki stromy, co pozwala ocenić zdolność organizmu do regeneracji.

Nagromadzenie materiału toksycznego przed chorobą. Inny kolor tęczówki niż dziedziczony podstawowy kolor może ujawnić nagromadzenie toksyczne przed wystąpieniem choroby, szczególnie jeśli rodzice mieli zmieniony kolor tęczówki.

Genetyczne słabości i ich wpływ. Słabości genetyczne wpływające na organy mogą manifestować się w różnych objawach, zależnie od lokalizacji i wpływu na inne obszary ciała.

Znaki uzdrowienia. Linie uzdrowienia są pozytywnymi sygnałami wskazującymi na wzrost siły w organie, gruczole lub tkance, sugerującym wymianę starych tkanek na nowe.

Potencjalne żylaki. Osłabienie w obszarze nóg może wskazywać na potencjalny rozwój żylaków. Należy zwrócić uwagę na ciemne plamy i rozproszenie tkanki w tych obszarach.

Pozytywne i negatywne potrzeby żywieniowe. Analiza indywidualna pozwala ocenić nawyki żywieniowe i ich wpływ na normalność tkanek tęczówki, poczynając od obszaru jelitowego.

Źródła infekcji. Obszary ostre (jasne) lub przewlekłe (ciemne) mogą wskazywać na źródła infekcji i ich relację z jelitami.

Kwasiczość ciała i rozwój kataru. Intensywna biel włókien w tęczówce niebieskiej oraz jasne żółtawe zabarwienie w tęczówce brązowej mogą wskazywać na stan kwasowości.

Supresja kataru. Obszary subakutne lub przewlekłe mogą być skutkiem supresji kataru przez leki, co prowadzi do degeneracji tkanek.

Warunki tkanek w całym ciele. Oceniamy jakość włókien tęczówki, ich ułożenie, blask i normalne zabarwienie, aby ocenić stan tkanek w całym ciele.

Potencjalna starość. Znaki takie jak anemia mózgowa, pierścień cholesterolu i inne elementy mogą sugerować potencjalną starość mózgu.

Wpływ zanieczyszczenia środowiska. Obserwacja depozytów chemikaliów lub leków związanych ze środowiskiem pacjenta może być kluczowa w analizie.

Wyczerpanie nadnerczy. Może wskazywać na niskie ciśnienie krwi, brak energii, powolną regenerację tkanek i niedobór witaminy C. Należy ocenić tę okolicę nadnerczy pod kątem dekoloryzacji i jakości tkanki.

Odporność na choroby. Można ocenić na podstawie ilości depozytów toksycznych i jakości tkanek organów, co może determinować podatność na choroby.

Kryzys uzdrowienia kontra kryzys choroby. Linie wymagające uzdrowienia stają się widoczne przed kryzysem, a po nim jakość i zabarwienie tkanek poprawiają się.

Precyzyjność Prawa Uzdrowienia Hring. Całe uzdrowienie przebiega z góry na dół, od wewnątrz na zewnątrz i w odwrotnej kolejności niż rozwój warunków chorobowych.

Efektywność programu terapeutycznego. Program zdrowotny, który działa skutecznie, prowadzi do widocznych zmian w tęczówce, takich jak linie uzdrowienia, zmniejszenie depozytów leków i poprawa jakości tkanek.

Zdolność energii nerwowej. Wskaźnikiem są: wielkość i kurczliwość źrenicy, stan korony sympatycznej i normalność obszarów mózgowych.

Reakcja organizmu na leczenie. Szukamy pozytywnych zmian w funkcjach fizjologicznych, normalizacji tkanek i zabarwienia tęczówki.

Ogólny stan zdrowia organizmu. Porównujemy integralność tkanek różnych organów, ich zabarwienie i blask, aby określić ogólny stan zdrowia.

Czego irydologia nie może ujawnić

Poziom ciśnienia krwi, cukru i wyniki badań laboratoryjnych. Irydologia nie jest w stanie określić dokładnych poziomów substancji lub energii w organizmie, a jedynie ich brak lub nadmiar.

Rodzaj leczenia lub leki stosowane w przeszłości. Obecnie trudno jest określić, jakie leki były stosowane, z powodu złożoności formuł leków. Irydologia ocenia głównie pigmentację i zmiany w kolorze stromy tęczówki.

Przeszłe operacje chirurgiczne. Anestezja blokuje system nerwowy, co utrudnia ocenę w tęczówce. Jednak mogą wystąpić oznaki blizn w tęczówce, sugerujące operację.

Specyficzne jedzenie. Irydologia nie identyfikuje konkretnych pokarmów, lecz ocenia ogólne tendencje żywieniowe.

Czas i przyczyna kontuzji. Irydologia może wskazać na istnienie kontuzji, ale nie określi dokładnego czasu ani przyczyny.

Powiązanie zapalenia z chorobami lub objawami. Nie diagnozuje konkretnych chorób, lecz ocenia ogólny poziom zdrowia i witalności.

Nazwy chorób. Irydologia nie przypisuje nazw chorobom lecz bada ich funkcjonalne lub genetyczne przyczyny.

Płeć badanego. Wskazówki mogą pochodzić jedynie z kształtu oka, zdolności do rozszerzania źrenicy i rzęs, co daje jedynie przybliżoną informację o płci.

Utrata włosów i jej przyczyny. Nie zawsze jest to oznaka choroby; wczesna utrata włosów może być związana z problemami trawiennymi, toksycznymi, nerwowymi lub metabolicznymi.

Liczba organów od urodzenia. Nie można określić, czy osoba urodziła się z dwoma czy trzema nerkami.

Problemy z zębami. Irydologia nie jest zaprojektowana do lokalizowania konkretnych zębów.

Obecność kadmu, ołowiu czy aluminium. Wymaga analizy mineralnej włosów, jeśli występują objawy związane z tymi zanieczyszczeniami.

Ciąża. Ciąża jest normalnym stanem fizjologicznym, a nie chorobą ani zmianą tkankową.

Potrzeba interwencji chirurgicznej. Decyzja o operacji powinna być podejmowana na podstawie oceny medycznej.

Obecność nowotworów i ich wielkość. Irydologia może wykazać zmiany histologiczne, ale nie potrafi określić, czy te zmiany przybrały formę nowotworu.

Obecność krwawienia i jego lokalizacja. Krwawienie nie jest zaburzeniem tkankowym samym w sobie i wymaga interwencji medycznej.

Różnice między objawami a efektami ubocznymi leków. Irydologia nie rozróżnia objawów; koncentruje się na przyczynach, które mogą prowadzić do choroby.

Obecność stwardnienia rozsianego, choroby Parkinsona czy dżumy. Irydologia nie diagnozuje nazw chorób, lecz bada przyczyny i możliwość powrotu do normalności funkcjonalnej.

Wzrost ogólnego poziomu zdrowia. Znaki uzdrowienia mogą pojawić się w konkretnych obszarach i niekoniecznie oznaczają ogólną poprawę zdrowia.

Obecność HIV. Irydologia nie dostrzega wirusów; ocenia przyczyny i dąży do przywrócenia normalności funkcjonalnej.

Obecność kamieni żółciowych lub nerkowych. Kamyki nie są zaburzeniem tkankowym; ich diagnostyka wymaga technik radiologicznych.

Zatykanie tętnicy wieńcowej. Można ocenić predyspozycje do zatykania, ale nie określić dokładnego momentu wystąpienia. Irydologia skupia się na prewencji i regeneracji.

Podsumowując omawiane zagadnienia w tym rozdziale, dostrzegamy, że irydologia, choć pełna obiecujących informacji, ma swoje ograniczenia. Jej moc tkwi w zdolności do wskazywania potencjalnych problemów zdrowotnych oraz sugerowania obszarów, które wymagają szczególnej uwagi. Dzięki precyzyjnym wskazówkom dotyczącym stref tęczówki, irydologia może ujawnić informacje o stanie narządów, jakości krążenia, a także o obecności toksyn i stanach zapalnych.

Jednakże, jak każda metoda diagnostyczna, irydologia nie jest w stanie dostarczyć pełnego obrazu zdrowia i nie zastąpi tradycyjnych badań medycznych. Jej wyniki należy traktować jako cenne uzupełnienie, które może wskazać obszary do dalszej analizy i interwencji. Współpraca z lekarzami oraz stosowanie się do konwencjonalnych metod diagnostycznych pozostaje niezbędne w procesie pełnej oceny stanu zdrowia.

Zrozumienie zarówno możliwości, jak i ograniczeń irydologii pozwala na jej efektywne wykorzystanie w codziennej praktyce zdrowotnej. W kolejnych rozdziałach będziemy kontynuować naszą eksplorację, zgłębiając dalsze aspekty tej metody i jej zastosowanie w holistycznym podejściu do zdrowia.

Wczesne rozpoznawanie udarów w irydologii

Udar mózgu to jedno z najpoważniejszych schorzeń, które może prowadzić do trwałych uszkodzeń mózgu lub nawet śmierci. Wczesne rozpoznanie tego stanu jest kluczowe, aby zminimalizować skutki i zwiększyć szanse na pełny powrót do zdrowia. Tradycyjne metody diagnostyczne, takie jak badania neurologiczne czy obrazowanie mózgu, są standardem w diagnostyce udaru. Jednak irydologia, jako alternatywna metoda diagnostyczna, może również dostarczyć cennych wskazówek, pomagających w identyfikacji osób zagrożonych udarem oraz w ocenie potencjalnego ryzyka związanego z tym schorzeniem.

Irydologia jako narzędzie diagnostyczne

Zgodnie z irydologią, tęczówka oka odzwierciedla stan zdrowia całego organizmu. Wzory, kolory oraz struktura tęczówki mogą wskazywać na różnorodne problemy zdrowotne, w tym na zaburzenia układu krążenia i ryzyko udaru mózgu. Zrozumienie tych oznak pozwala na wczesne wykrycie niepokojących sygnałów i może stanowić cenne uzupełnienie tradycyjnych metod diagnostycznych.

Gdzie szukać oznak udaru w tęczówce?

Irydologia oferuje narzędzia do identyfikacji oznak mogących wskazywać na problemy z układem krążenia, które mogą predysponować do udaru mózgu. Istnieją dwa kluczowe wskaźniki, które mogą świadczyć o zwiększonym ryzyku udaru:

Diateza lipemiczna

Diateza lipemiczna to biała obwódka lub pierścień, który może występować na obrzeżach tęczówki, zwykle w górnej lub dolnej części. Może tworzyć pełny pierścień (annulus) lub fragmentaryczny łuk (arcus), w zależności od stanu zdrowia pacjenta. Niezależnie od typu oka – czy jest to oko hematogenne (brązowe), mieszane (zielonkawe) czy limfatyczne (niebieskie) – diateza lipemiczna wskazuje na nieefektywność wątroby w przetwarzaniu tłuszczów i węglowodanów. W wyniku tego mogą powstawać osady tłuszczowe w tętnicach, co prowadzi do zwężenia naczyń i zwiększa ryzyko udaru. Im bardziej wyraźna i nieprzezroczysta jest ta obwódka, tym większe problemy związane z wątrobą oraz układem krążenia.

Pierścień krążeniowy

Pierścień krążeniowy to niebieska mgiełka, która pojawia się tuż poza tęczówką, w twardówce. To zjawisko wskazuje na problemy z układem krążenia, szczególnie w obrębie naczyń wieńcowych oraz w innych częściach ciała. Występowanie tego pierścienia może być fragmentaryczne, pojawiając się np. w górnej lub dolnej części tęczówki. Może ono wskazywać na obniżoną efektywność przepływu krwi, co wiąże się z większym ryzykiem udaru. Objawy takie jak zimne kończyny, drętwienie dolnych partii ciała, problemy z pamięcią czy zamglone myślenie mogą wskazywać na obecność tego pierścienia. Choć nie ma dowodów na całkowite ustąpienie tego objawu, jego pojawienie się może sugerować konieczność podjęcia działań profilaktycznych.

Oko jako „okno do mózgu” po udarze

Współczesne badania naukowe, takie jak te, prowadzone przez Narodowe Instytuty Zdrowia (NIH), pokazują, że udar mózgu może wywierać wpływ na strukturę oczu. U pacjentów po udarze mogą pojawić się charakterystyczne zmiany, takie jak plamy widoczne w obrazach mózgu. Z tego powodu, podczas stosowania skanów MRI z gadolinium – substancji chemicznej, która uwidacznia zmiany w organizmie – zauważono, że zmiany te mogą być widoczne także w oku. Oko staje się zatem swoistym „oknem do mózgu”, pomagającym ocenić stopień uszkodzeń mózgowych po udarze.

Dr Richard Leigh z Narodowego Instytutu Neurologii i Chorób Związanych z Mózgiem (NINDS) zauważył, że „jeśli oko rzeczywiście jest oknem do mózgu, możemy używać jednego, by dowiedzieć się o drugim”. To odkrycie podkreśla, że irydologia, analizując zmiany w oku, może wspierać tradycyjne metody diagnostyczne w wykrywaniu udaru oraz ocenie jego wpływu na organizm pacjenta.

Przypadek kliniczny: rozpoznanie ryzyka udaru w irydologii

Pan Marek, około 58-letni mężczyzna, zgłosił się do nas z powodu częstych zawrotów głowy oraz osłabienia pamięci. Jako osoba pracująca w stresującym środowisku, często borykał się z problemami związanymi z układem krążenia. Podczas analizy tęczówki zauważono wyraźną diatezę lipemiczną w górnej części tęczówki, a także pierścień krążeniowy, który występował na dolnej krawędzi twardówki. W wyniku tego badania oraz historii zdrowotnej pacjenta, skierowaliśmy go na dalsze testy diagnostyczne, w tym badania krwi i skan MRI.

Po wykonaniu szczegółowych badań okazało się, że Pan Marek miał początkowe zmiany w układzie krążenia, które mogły predysponować do udaru mózgu. Dzięki wczesnemu rozpoznaniu, udało się podjąć odpowiednie działania profilaktyczne, które znacznie zmniejszyły ryzyko wystąpienia udaru.

Polecamy