2,56 zł
Analiza hagiograficzna postaci błogosławionego i jej dokonań. Mistrz Wincenty, zwany Kadłubkiem (ur. po 1150 lub ok. 1160 według tradycji we wsi Karwów koło Opatowa na Sandomierszczyźnie, zm. 8 marca 1223 w Jędrzejowie) – prepozyt sandomierskiej kolegiaty Najświętszej Maryi Panny, potem biskup krakowski, związany z kancelarią księcia Kazimierza Sprawiedliwego. Autor „Kroniki polskiej”, drugiego tego typu utworu w dziejach polskiej historiografii. Od 1764 błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego, patron diecezji sandomierskiej a także miasta Sandomierza.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 20
Ks. Piotr Pękalski
Żywot Bł. Wincentego Kadłubka
prepozyta sandomierskiego, później biskupa krakowskiego, a potem zakonnika klasztoru jędrzejowskiego XX. Cystersów, skreślony według Ks. Alberta Tarło, u Szymona Starowolskiego.
Armoryka Sandomierz
Projekt okładki: Juliusz Susak
Na okładce: Autor nieznany, Błogosławiony Wincenty Kadłubek wprzód Biskup Krakowski, a potém Zakonnik Cysters w Klasztorze Jędrzejowskim, Cudami słynący (pomiędzy: 1750 a 1800),
(licencja public domain), źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Błogosławiony_Wincenty_Kadłubek.jpg (This file has been identified as being free of known restrictions under copyright law, including all related and neighboring rights).
Tekst wg edycji XIX-wiecznej. Pisownię nieznacznie uwspółczesniono
Copyright © 2015 by Wydawnictwo „Armoryka”
Wydawnictwo ARMORYKA
ul. Krucza 16
27-600 Sandomierz
e-mail: [email protected]
http://www.armoryka.pl/
ISBN 978-83-8064-656-8
Jeżeli bezstronnie zastanowimy się nad całym życia ludzkiego biegiem na ziemi, samą tylko w nim napotkamy znikomość rzeczy skazitelnych, zawodne nadzieje i kruche świata szczęście, które losem człowieka na przemian kołysze; ujrzymy zarazem, że tylko nieskażona cnota i poczciwość przesyła do odległej potomności prawdziwą jego zasługę i sławę. Jakoż w trojakim życia zawodzie podaje człowiek imię swoje trwałej pamięci: albo jako wielki bohater świata, albo przez dzieła głęboko uczone, albo też przez prawdziwą świątobliwość życia, hojnymi dobrodziejstwami wezbraną. A jako w całym ludzkim rodzaju widzimy niemały poczet mężów zasługą rozjaśnionych, bo Stwórca wszędzie sieje nasiona cnoty na ludzkie umysły i łaską świętej ewangelii zwilża i ogrzewa, które krzewią się, wzrastają i obfity plon pobożności przynoszą; tak też w naszym narodzie widzimy wielkich przodków naszych, którzy w wiekach upłynionych, to męstwem, to wyższym światłem nauki jaśniejąc, niezatarte ślady mądrości w dziełach swych zostawili; to na koniec, w gorącej pobożności całym sercem dopełnianej, podali potomności żywy do naśladowania przykład i zachętę. Pomiędzy tymi Boga miłośnikami niepoślednie miejsce ma Wincenty Kadłubek, wprzód biskup krakowski, a potem zakonnik Zgromadzenia XX. Cystersów jędrzejowskiego klasztoru; a więc i żywot jego pobożny z utajenia wywołać a na światło należy wystawić.
* * *