Historia Bogów ebook

Spotkali się kiedyś w domu, w małej izbie z kolegami, chcieli uczcić jakieś wydarzenie, możliwe, że chodziło o jakąś uroczystość związaną w wujem, bo obdarzył go wyjątkowym

uczuciem skoro nagle do izby wkroczył ojciec i mówi: „Słyszałem, że tu ucztujecie, a chciałem pożyczyć parę groszy i co myślicie, że chciałem wam się przypodobać”? Jehude bał

się go, bo był zakolegowany z kupcem, był chytry, wyniosły i stale coś knuł.

W pośpiechu pochowali jakieś garnuszki z napitkiem i rozpoczęli rozmowę w tonie Barabasza: „A co Cię Barabaszu do nas sprowadza?” z podtekstem: „Czy nie zadowoliła Cię

jeszcze żadna kobieta?, że się tak błąkasz jak owieczka?” „Czy masz udane współżycie z kupcem”? z takim donośnym śmiechem HA, HA, HA, HA. Poza tym wiedzieli, że Barabasz

był zwolennikiem wiary rzymskiej i zaczęli udawać te historie rodem z Rzymu, tak jak się zachowują święte osoby. Nagle wszyscy zaczęli mówić ściszonym głosem i udawać

wielkopańskie maniery, bo tak się zachowywał, chciał być kimś lepszym niż w istocie był, posługiwał się dziwnymi metodami. Barabasz był tym zachwycony i zaczął żartobliwie zalecać się do Jehude. Jehude nie był szczęśliwy relacją z osobą ekstrawagancką i małoduszną, i odskoczył jak poparzony. Wiadomo było, że Judasz na pewno doniesie. Ojciec się zgodził na te odwiedziny, nawet Barabasz został zaproszony. Barabasz był człowiekiem Oktawiana, a cały jego wizerunek był oszukaństwem, sam wymierzał sprawiedliwość według

swojego kodeksu i wyśmiewał przywary naiwnych wieśniaków, którzy mieli różne charaktery

i bali się, że chciał ich wyzyskać dla swojej korzyści, a okazuje się, że sprzymierzył się z najgorszymi, żeby ich zabić. Po zabiciu Jehude przyszedł na jego grób podniósł płachtę, którą było zakryte jego ciało i powiedział mniej więcej coś w tym stylu: „Doczekałeś się mojej zemsty”. I po dziś dzień śmieją się fałszywi, wyświęceni pyszałkowie z naiwności ludzkiej, rozgrzeszając winowajców.