Chorał gregoriański ebook

Wstęp

Po wielu latach od zakończenia nauki w łomżyńskim instytucie postanowiłem wydać w formie książkowej notatki które kiedyś robiłem na zajęciach z chorału gregoriańskiego, a które krążą pośród zainteresowanych studentów i słuchaczy w postaci wielu kserokopii tzw. „zeszytu Romka” czyli moich odręcznych zapisków i rysunków. Chciałbym też, aby ta pozycja była pewnego rodzaju pomnikiem, wystawionym mojemu nauczycielowi, ks. kan. Mieczysławowi Dworakowskiemu, profesorowi łomżyńskiego seminarium i dyrektorowi Diecezjalnego Instytutu Organistowskiego w Łomży. To właśnie podczas jego wykładów i prowadzonych przez niego ćwiczeń, pieczołowicie notowałem to, co uznałem za najważniejsze. I tak powstawały owe notatki, które w niniejszej pozycji publikuję.

Składam też podziękowania mojej siostrze Annie, za przepisanie na komputerze zapełnionego odręcznym pismem zeszytu, a także dziękuję mojej ukochanej żonie Barbarze za cierpliwość nade mną, w czasie moich studiów.

Temat: Zasady śpiewu gregoriańskiego

1. Podręczniki:

a) Liber Usualis

b) Zeszyt do notatek

2. Pojęcie śpiewu gregoriańskiego:

Ojciec Św. Pius X w Motu Proprio,,Inter pastoralis officii sollicitudines’’ z dn. 22 listopada 1903 r. podkreśla, że tylko taki śpiew można wykonywać w świątyni który ma trzy cechy:

1. Święty

2. Powszechny

3. Stanowi dzieło sztuki

Ad1. Święty, tzn. nie może zawierać w sobie pierwiastków muz. Świeckiej. Dlatego niedopuszczalne są utwory pisane na sposób arii operowych czy też piosenek świeckich.

Ad2. Ma być muzyką powszechną, tzn. gdziekolwiek na świecie byłaby wykonywana nie będzie raziła uczuć religijnych słuchającego aczkolwiek może zawierać narodowe pierwiastki kompozytora.

Ad3. Musi być dziełem sztuki, tzn. musi być napisany przez człowieka wykształconego i z talentem.

Kompozytor tworzący dzieło muzyczne z myślą wprowadzenia go do muzyki kościelnej musi te warunki wypełnić.

Te trzy cechy, w najwyższym stopniu posiada uświęcony tradycją kościoła śpiew gregoriański. Nazwę gregoriański bierze od papieża Grzegorza Wielkiego (540—604), który po raz pierwszy zebrał i uporządkował wg roku liturgicznego śpiewy istniejące już w kościele.

Fragment pierwszego rozdziału Motu Proprio Inter pastoralis officii sollicitudines Piusa X w tłumaczeniu na język polski:

1. Muzyka kościelna, jako część składowa uroczystej liturgii, dzieli z nią cel ogólny, jakim jest chwała Boża, uświęcenie i zbudowanie wiernych. Ona to się przyczynia do pomnożenia powagi i wspaniałości ceremonii kościelnych i tak, jak głównym jej zadaniem jest odpowiednią melodią przyodziać takt liturgiczny, przedstawiony zrozumieniu wiernych, tak znowu właściwym jej celem jest dodać większej siły tekstowi samemu, aby za jej pośrednictwem wierni byli łatwiej jeszcze pobudzeni do pobożności i lepiej usposobieni do zebrania w sobie owoców łaski, powstających przy sprawowaniu Przenajświętszych Tajemnic.

— Dlatego to muzyka kościelna powinna