Blizna - Auður Ava Ólafsdóttir - ebook + książka

Opis

Urzekająco przewrotna islandzka opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca na świecie.

„Czy świat za mną zatęskni? Nie. Czy świat beze mnie będzie uboższy? Nie. Czy świat da sobie radę beze mnie? Tak. Czy świat jest lepszy teraz, kiedy ja się na nim zjawiłem? Nie. Co zrobiłem, aby go poprawić? Nic”.

Jonas Ebeneser zbliża się do pięćdziesiątki, jest po rozwodzie, wyremontował już pięć kuchni, położył kafelki w siedmiu łazienkach, ale nie potrafi ułożyć sobie życia. Postanowił więc ułożyć sobie śmierć. Pakuje do walizki wiertarkę i wyjeżdża do niewielkiego hotelu Silence gdzieś w kraju jeszcze niedawno ogarniętym wojną.

Uhonorowana Nagrodą Rady Nordyckiej i Islandzką Nagrodą Literacką „Blizna” opowiada o życiu, które straciło cel. To porywający i pełen błyskotliwego humoru portret niezwykle wrażliwego mężczyzny w kryzysie, „Cudownie oszczędna i wnikliwa opowieść o odkupieniu”, „Booklist”, „Piękny tekst i cięty humor”, „The New York Times”

Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:

Androidzie
iOS
czytnikach certyfikowanych
przez Legimi
czytnikach Kindle™
(dla wybranych pakietów)
Windows
10
Windows
Phone

Liczba stron: 188

Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:

Androidzie
iOS
Oceny
4,0 (289 ocen)
100
113
59
14
3
Więcej informacji
Więcej informacji
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.
Sortuj według:
KatPolGol

Całkiem niezła

Niestety poza surowym piórem autorów dzieł Serii Skandynawskiej i widocznym chłodem wiejącym ze stron tej książki, niewiele więcej mi się podobało. Sięgnęłam po lekturę zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami, ale zdecydowanie nie były to moje klimaty. Nie pasował mi brak pogłębienia zarówno sylwetki bohatera, jak i otaczającego go świata. Gdzieś na świecie toczy się wojna, ale nie wiemy o co ta wojna, co to za kraj i o co w tym konflikcie chodzi. W sumie nie wiemy nawet jakie to są lata, można się tego tylko mniej więcej domyślać. Momenty groteski, czyli chociażby to, że mężczyzna wyjeżdżający z kilkoma rzeczami żeby się zabić, ma wśród tych rzeczy wiertarkę, nie pasowały mi do całości historii. Najpewniej to ja nie zrozumiałam tego przesłania, ale chciałabym dowiedzieć się więcej o głównym bohaterze, jego przeszłości, rodzinie, bo jakaś rodzina jest, ale nie mamy dokładnej wiedzy co się w niej dzieje i działo. Tutaj tego nie znalazłam i strasznie żałuję, bo sam pomysł na opowieść wyd...
10
kasia2115

Całkiem niezła

Mam mieszane uczucia. Sięgnęłam po nią po wielu dobrych opiniach, dobrze się słuchało, ale nie porwało, wciąż czekałam na rozwinięcie i się nie doczekałam. Po skończonej książce sprawdzałam czy to na pewno całą wersja.
10
super-bambusek

Dobrze spędzony czas

3,75⭐
00
Angelika__98

Dobrze spędzony czas

Książka dająca do myślenia
00
Aguleczek5

Dobrze spędzony czas

Niezwykle osobliwa powieść. Końcowe wnioski bardzo trafne. Polecam.
00

Popularność




Tytuł oryginału: Ör

Copyright © by Wydawnictwo Poznańskie Sp. z o.o., 2020

Copyright © for the Polish translation by Wydawnictwo Poznańskie, 2020

Copyright © Auður Ava Ólafsdóttir, 2016

Published by arrangement with Éditions Zulma, Paris

This book has been translated with a financial support from

Redaktor prowadząca: Adriana Biernacka

Redakcja: Iwona Gawryś

Korekta: Barbara Kaszubowska, Anna Królak

Pro­jekt okład­ki: Ula Pągowska

ISBN 978-83-66553-48-4

Wydawnictwo Poznańskie sp. z o.o.

ul. Fre­dry 8, 61-701 Po­znań

tel.: 61 853-99-10

[email protected]

www.wydawnictwopoznanskie.com

AUÐUR AVA ÓLAFSDÓTTIR to urodzona w 1958 roku w Reykjavíku islandzka pisarka, poetka i dramatopisarka. Studiowała historię sztuki na paryskiej Sorbonie. Debiutowała w 1998 roku powieścią Upphækkuð jörð. Jej twórczość była wielokrotnie honorowana prestiżowymi islandzkimi nagrodami literackimi. Za powieść Blizna otrzymała Nagrodę Literacką Rady Nordyckiej oraz Islandzką Nagrodę Literacką. Recenzenci cenią pisarstwo Auður Avy Ólafsdóttir za świeżą perspektywę i mroczny, wyrazisty humor. Jej książki nie opisują doniosłych wydarzeń, ale skupiają się na drobiazgach codzienności, którym autorka przygląda się jak pod mikroskopem.

W SERII DZIEŁ PISARZY SKANDYNAWSKICH UKAZAŁY SIĘ DOTYCHCZAS:

Jonas T. Bengtsson, Życie Sus, przełożyła Iwona Zimnicka

Roy Jacobsen, Białe morze, przełożyła Iwona Zimnicka

Carl Frode Tiller, Początki, przełożyła Katarzyna Tunkiel

Karen Blixen, Pożegnanie z Afryką, przełożyli Józef Giebułtowicz i Jadwiga Piątkowska

Helga Flatland, Współczesna rodzina, przełożyła Karolina Drozdowska

Roy Jacobsen, Niewidzialni, przełożyła Iwona Zimnicka

Dedykuję wszystkim nieznanym ofiarom;

pielęgniarkom, nauczycielom, barmanom, poetom,

uczniom, bibliotekarzom i elektrykom.

J. również.

Formowanie się blizn to naturalny etap fizjologicznego procesu, następującego podczas gojenia się ran powstałych na skutek urazów skóry i innych tkanek ciała. Ponieważ organizm nie jest w stanie stworzyć dokładnej kopii uszkodzonej tkanki, ta nowa posiada inną strukturę i właściwości niż nieuszkodzona skóra wokół.

Mówiąc: pępek, mamy na myśli nasz środek albo środek wszechświata. Pępek to blizna, nie pełni już żadnej funkcji.

Bland.is

Ciało jako otwarta przestrzeń, pole bitwy.

Julia Kristeva

I. CIAŁO

II. BLIZNA

31 maja

Wiem, że nagi jestem absurdalny, niemniej pozwalam sobie na zdjęcie ubrania, najpierw spodni i skarpetek, potem rozpinam koszulę, obnażając bieluśką lilię wodną na różowej skórze, z lewej strony klatki piersiowej, w odległości pół noża od krwawego mięśnia z białka, pompującego osiem tysięcy litrów dziennie, a na koniec ściągam majtki — dokładnie w tej kolejności. To zajmuje krótką chwilę. Stoję nagusieńki na parkiecie przed kobietą, taki, jakim stworzył mnie Bóg, dodawszy czterdzieści dziewięć lat i cztery dni, ale nie żebym w tym momencie kierował swoje myśli ku Bogu. Wciąż jeszcze dzielą nas trzy klepki, solidne czerwonawe drewno z okolicznych lasów w otulinie dywanu z min, każda klepka szerokości mniej więcej trzydziestu centymetrów plus szpary. Wyciągam rękę w jej stronę jak ślepiec szukający kontekstów rzeczy, najpierw poznaję powierzchnię cielesną, skórę, blask księżyca oświetla jej plecy przez szczelinę w zasłonach. Ona robi krok w moją stronę, stawiam nogę na trzeszczącej klepce i ona także wyciąga rękę w moim kierunku, przykłada dłoń do mojej dłoni, życie do życia i natychmiast czuję wzburzoną rzekę w tętnicy szyjnej, pulsującą krew w kolanach i ramionach, strumień zasilający organy. Na ścianie nad łóżkiem w pokoju numer jedenaście w hotelu Silence liściasta tapeta, a ja myślę sobie: jutro zaczynam cyklinować i lakierować podłogę.

I. CIAŁO

Skóra to nasz największy organ. U dorosłego człowieka waży około pięciu kilogramów, a jej powierzchnia wynosi dwa metry kwadratowe. W przypadku wielu innych organizmów żywych mówimy o łuskach lub futrze. Dawniej używano zwrotu „powłoka cielesna”, oznaczającego również ciało.