14,90 zł
Dowiedz się więcej.
- Wydawca: Biblos
- Kategoria: Religia i duchowość
- Język: polski
- Rok wydania: 2022
Rozważania adwentowe, które przeprowadzą nas przez niezwykły okres Adwentu zawierają sobie zarazem prostotę i wielką mądrość. Napisane przez pełnych pasji do życia kapłanów pokazują jak żyć wiarą i nadzieją w codzienności.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 38
Podobne
© Copyright by Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej BIBLOS, 2022
Projekt okładki: Mateusz Kowal
Nihil obstat
Tarnów, dnia 18.11.2022 r.
ks. dr hab. Marek Kluz, prof. UPJPII
Imprimatur
OW-2.2/41/22, Tarnów, dnia 18.11.2022 r.
Wikariusz generalny
† Stanisław Salaterski
Druk: Poligrafia Wydawnictwa Biblos
ISBN 978-83-7793-913-0
Plac Katedralny 6, 33-100 Tarnów
14 621 27 77
www.biblos.pl
@wydawnictwobiblos
Wstęp
Żyjemy w czasach, kiedy Adwent jest bardzo płytko przeżywany. Mało w nim oczekiwania na cokolwiek, a szczególnie na Boga. Pewien mądry człowiek powiedział kiedyś, że im mniej złudzeń, tym mniej rozczarowań. To prawda. Jeśli Adwent jest złudzeniem, to Boże Narodzenie może okazać się gorzkim rozczarowaniem. Pozmywamy naczynia po wigilii, wyłączymy lampki na choince, w drugi dzień świąt oglądniemy coś w telewizorze, a w nas nic się nie zmieni. Nasza dusza nie ruszy ani o krok w postępie duchowym.
To można zmienić!
Kiedy spowiadamy ludzi czy uczymy w szkole młodzież i dzieci, zauważamy, że bardzo wiele osób ma problem z modlitwą. Bardzo ciężko jest się im zmobilizować do modlitwy, nuży ich ona, często jest sucha. Ludzie traktują modlitwę jako smutny obowiązek sprowadzony jedynie do odmawiania wyuczonych formuł. Najbardziej znane modlitwy nie są złe, są święte i piękne. Niemniej jednak do nich się dorasta. Ojcze nasz i Zdrowaś, Maryjo czy Różaniec „to skarb, który trzeba odkryć” – jak uczył św. Jan Paweł II w liście Rosarium Virginis Mariae. Do tego odkrycia trzeba dorosnąć duchowo. Często jednak, jak widzimy, wiele dusz rezygnuje przed zakosztowaniem słodyczy prawdziwej modlitwy. Usychają na pustyni konsumpcjonizmu. Świat przysłania im niebo.
„Wtedy wielu Jego uczniów odeszło od Niego i potem już z Nim nie chodziło” (J 6,66) – to komentarz ewangelisty mocno licujący z kondycją duchową dzisiejszych katolików. Wielu ochrzczonych ludzi, nauczonych modlitwy od dziecka, wychowanych w wierze katolickiej, odchodzi i już potem nie podąża za Jezusem. Są zmęczeni życiem, ale nie widzą innej drogi. Kiedy przychodzą do kościoła pomodlić się, to nie wiedzą, co mają mówić. Nie wiedzą, jak to się robi, bo ich nikt nie nauczył. To tak, jakby gimnastycznemu laikowi kazać zrobić salto. Po kilku próbach może mieć serdecznie dosyć.
Dla takich właśnie Czytelników jest niniejsza książka.
Próbujemy w niej w sposób prosty przeprowadzić medytację nad treścią liturgii każdego dnia Adwentu. Próbujemy przekształcić tę refleksję w modlitwę, która płynie z serca Czytelnika, przeszywa niebiosa i dotyka serca Boga. Jest to jakaś forma nauki prostej modlitwy, która prowadzi do kontemplacji – do bycia z Bogiem.
Teksty, które proponujemy, powinny prowadzić ostatecznie do ciszy wewnętrznej, do modlitwy obecnością: wiem, że Bóg jest i ja chcę być z Nim – po prostu być. Tak pogłębia się duchowość katolika. Tak krok po kroku następuje rozwój wewnętrzny, oczyszczenie, wyciszenie. Niektóre teksty trzeba przeczytać kilka razy – wejść w nie, dać sobie czas, otworzyć się na nie.
W medytacjach zostały wykorzystane teksty liturgiczne każdego dnia Adwentu: antyfona na wejście oraz kolekta.
ANTYFONA – (gr. naprzemienna odpowiedź lub refren) werset zaczerpnięty z Psalmów lub innych ksiąg Pisma Świętego, czasami ułożony przez współczesnego autora. Zawiera myśl religijną, która może pobudzić człowieka do lepszej, głębszej i bardziej pobożnej modlitwy. Jest czytana podczas Mszy recytowanych.
KOLEKTA – (łac. collere – zbierać razem, tzw. modlitwa dnia, oracja) znajduje się w brewiarzu i w formularzu Mszy św. Po wezwaniu „Módlmy się” następuje chwila ciszy, aby uczestnicy liturgii uświadomili sobie, że stoją w obecności Boga i wypowiedzieli w modlitwie osobistej swoje prośby. Następnie przewodniczący liturgii recytuje lub śpiewa kolektę, która wyraża charakter obchodu liturgicznego (nawiązuje treścią do uroczystości lub wspomnienia świętego patrona) i prośby wspólnoty do Boga.
Pomysł ten ma służyć lepszemu poznawaniu tekstów mszalnych i prowadzić do pogłębionej modlitwy tymi tekstami. Możemy jeszcze powiedzieć, że wielu ludzi codziennie uczestniczy we Mszy św. Podejmujemy próbę podpowiedzi, jak można modlić się bogatymi tekstami Mszy św. Eucharystia to nie tylko godzina łaski, ale również najpiękniejsza i najbardziej skuteczna modlitwa Kościoła. Stąd odczuwamy wielką potrzebę wewnętrzną, aby uczyć wiernych modlić się Mszą św.
Chcieliśmy stworzyć taką pozycję, która przygotuje i ułatwi modlitwę serca na adwentowych drogach czuwania. Proponujemy, aby poniższe medytacje były przeprowadzane przed Mszą św., najlepiej w kościele, jako przygotowanie do Eucharystii. Można także w wybranej chwili w domu duchowo przeżywać Bożą obecność w oparciu o treści kolejnych dni Adwentu.
Prosimy, aby nie spieszyć się z czytaniem tekstu, szczególnie tekstów liturgicznych. Daj Bogu czas: mów i słuchaj. Trwaj w ciszy. Tyle, ile dasz radę. Tyle, ile potrzebujesz. To jest Twój Adwent: czas przyjścia Pana.
Autorzy
Czas na dobre uczynki! – I Niedziela Adwentu
Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę, * Tobie ufam, Boże, niech zawód mnie nie spotka. * Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną, * nikt bowiem, kto Ci zawierzył, * nie będzie zawstydzony. (Ps 25 (24),1-3)
Modlitwa serca na drogach adwentowego przygotowania
