Czy można zrozumieć Ich miłość. Rozważania drogi krzyżowej. Rok B ebook

Okładka

Karta tytułowa

Wstęp

Czas Wielkiego Postu wzywa nas do nawrócenia i kontemplacji męki Pańskiej. Oba zadania są wciąż żywe i mamy je uaktualniać w swoim życiu wiary. W jaki sposób? Pierwszą i najważniejszą rzeczą jest podążanie w tych dniach za Jezusem jak uczniowie, których On wybrał, „aby Mu towarzyszyli” (Mk 3,14)1. Bycie uczniem, tym, który jest obok Mistrza, staje się ułatwione, gdy sięgamy do fragmentów opisujących Zbawiciela i uczestniczących w Jego życiu uczniów. A jak mamy wejść na drogę ucznia, rozważając mękę Pańską, skoro wiemy, że w tamtej chwili pozostali z Nim tylko św. Jan, Maryja i kilka kobiet? Rozważając stacje drogi krzyżowej, musimy pamiętać o jednej podstawowej sprawie – życie Jezusa zmierzało ku krzyżowi i nie było ono oddzielone od tej godziny. Wielokrotnie z ust Mistrza słyszymy, że żyje On ze świadomością nadchodzącej godziny męki. Jakże wciąż zaskakujące jest Jego osamotnienie w tym czasie krzyża. Hans Urs von Balthasar pisał: „W tym tkwi nierozwiązalny paradoks: Jego droga krzyżowa jest w swojej istocie niepowtarzalna, na jej rozstrzygającym odcinku naśladownictwo jest chwilowo niemożliwe (J 13,33), co więcej, ci, którzy usiłują naśladować i obiecują to (Mt 26,33; J 11,16), «muszą» stracić wiarę w Niego i zdradzić Go. Dopiero po hiatusie śmierci, kiedy On sam wypełni całe dzieło, otrzymają możliwość naśladowania Go jako świadkowie swoim życiem”2.

Nie możemy rozważać drogi krzyżowej, pozostawiając w cieniu naukę, która przygotowywała Jezusa na ten moment. Dlatego w Twoje ręce trafiają rozważania drogi krzyżowej ułożone na podstawie niedzielnych Ewangelii Wielkiego Postu. Dzięki temu nabożeństwu będziesz mógł pełniej kontemplować Boga przez słowa Ewangelii, które usłyszysz w niedzielę, bądź skorzystać z tych rozważań jako komentarza po niedzielnej liturgii. Wejdź w dynamikę Bożego słowa, ono będzie cię prowadzić przez najbliższe czterdzieści dni Wielkiego Postu. Bądź uczniem, który swoją postawą odpowie na podstawowe zadanie, a jest nim towarzyszenie Jezusowi.

Ewangelie przeznaczone na rok B w cyklu czytań liturgicznych ukazują nam przede wszystkim piękno relacji Ojca i Syna Bożego. Duch, który wyprowadza Jezusa na czterdziestodniowy czas pustyni, przypomina nam o zaproszeniu, które Kościół kieruje do swoich dzieci, rozpoczynając Wielki Post – „(…) bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1,15). Na tej drodze mamy towarzyszyć Jezusowi, którego poznajemy jako umiłowanego Syna: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!” (Mk 9,7). Ojciec otacza Syna chwałą, a Syn zaprasza do uczestnictwa w tej chwale tych, którzy Mu służą (por. J 12,26). Syn staje się darem, bo „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Przez całą swoją publiczną działalność troszczy się o to, co należy do Ojca: „z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!” (J 2,16). Nade wszystko Jego pragnieniem jest wypełnienie woli Ojca, aż po tajemnicę śmierci na krzyżu: „Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego” (J 3,14). Całe misterium paschalne, które ma swój kulminacyjny moment podczas Paschy w Jerozolimie (por. Mk 11,1), jest oddaniem się Syna Ojcu, wyrazem Ich miłości, by „przyciągnąć wszystkich do siebie” (por. J 12,32), „aby każdy, kto w Niego wierzy (…) miał życie wieczne” (J 3,16).

Naszą odpowiedzią na Ich relację, do której nas zapraszają, niech będzie postawa wiary w Ewangelię (por. Mk 1,15). Umocnijmy ją, kontemplując przemienione i pełne chwały oblicze Jezusa. Szukajmy czasu, by wejść na górę naszego spotkania z Bogiem, poświęćmy noc jak Nikodem na rozmowę z Nim, niech nasze postanowienia będą wołaniem: „chcemy ujrzeć Jezusa” (J 12,21). Podążajmy za Mistrzem w mocy Ducha Świętego, stając się ewangelicznym ziarnem pszenicy, które musi obumrzeć dla grzechu (por. J 12,24), by przemienić się w dziecko światłości spełniające wymagania prawdy (por. J 3,21). Podążajmy w kierunku Jerozolimy naszego jestestwa, by w niej dokonało się misterium paschalne Syna Bożego, które zawsze wiedzie ku pełni życia.

Odkryć drogę do królestwa Bożego

(I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU)

Ewangelista Marek odsyła nas w pierwszą niedzielę do początku działalności Jezusa, a dokładnie do trzech wydarzeń: obecności Jezusa na pustyni i doświadczania przez Niego kuszenia, uwięzienia Jana Chrzciciela oraz wezwania do nawrócenia i wiary w Ewangelię. Wspólnym mianownikiem jest tajemnica bliskości królestwa Bożego. Zbawiciel wielokrotnie przypominał o strukturach, naturze i funkcjonowaniu tego królestwa. Towarzysząc Mu w dźwiganiu krzyża, starajmy się odnaleźć swoje miejsce zarówno w tych pierwszych dniach Jego działalności, jak również przy cierpiącym Królu, który w momencie krzyża pokazuje, jak kocha swoje dzieci i ile kosztuje ich nawrócenie.

Panie Jezu, pozwól mi z Tobą wyruszyć na pustynię i odkryć, czym ona jest i jak ma wyglądać w moim życiu. Pomóż mi doświadczyć bliskości tajemnicy królestwa Bożego, które chcę poznawać przez słuchanie Ewangelii i postawę wiary.

EWANGELIA

Mk 1,12-15

Zaraz też Duch wyprowadził [Jezusa] na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli.

Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!”.

1. Pan Jezus na śmierć skazany

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Ciebie,

żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Proces sądowy Jezusa przebiegł bardzo sprawnie. Fałszywi świadkowie, kolejne przesłuchania przed obliczem: Annasza, Kajfasza, Heroda i Piłata. Wreszcie wyrok potwierdzony wolą tłumu: „ukrzyżuj Go!”. A wszystko w kilka godzin. Ponad trzydzieści lat życia przekreślone błyskawicznie wydanym wyrokiem śmierci.

Z łatwością przychodzi nam być sędziami, wydajemy wyroki w różnych dziedzinach życia – jednomyślnie stwierdzamy, kto się nawrócił, a kto nie, kto dobrze się modli, a kto źle, kto jest bliżej Boga, a kto dalej. Początek Wielkiego Postu to początek szkoły, w której mamy nauczyć się pokochać czas. Zbawiciel przez czterdzieści dni przebywał na pustyni i przygotowywał się do publicznej działalności. Dostajesz dzisiaj w prezencie czas, by chociaż rozpocząć drogę nawrócenia, by poznać, czym jest królestwo Boże. Nie wydawaj zbyt szybkiego wyroku na siebie i innych. Zacznij od pierwszego kroku – bycia wyprowadzonym na pustynię. Jeszcze na niej nie jesteś, więc przygotuj się, by usłyszeć zaproszenie Tego, który nie będzie wydawał wyroku w twojej sprawie.

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

2. Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Dalsza część rozdziału dostępna w pełnej wersji

Jesteś darem Ojca dla Syna

Rozdział dostępny w pełnej wersji

By całe życie było „dokonane w Bogu” (J 3,21)

Rozdział dostępny w pełnej wersji

Bądź sługą otoczonym chwałą Ojca

Rozdział dostępny w pełnej wersji

Pozwól Jezusowi znaleźć w tobie Betanię

Rozdział dostępny w pełnej wersji

Zamknięcie

Rozdział dostępny w pełnej wersji

Redakcja

Magdalena Mnikowska

Projekt okładki

Artur Falkowski

Redakcja techniczna iprzygotowanie dodruku

Artur Falkowski

Imprimi potest

ks. Józef Figiel SDS, prowincjał

© 2021 Wydawnictwo SALWATOR

ISBN 978-83-7580-813-1

Wydawnictwo SALWATOR

ul. św. Jacka 16, 30-364 Kraków

tel. 12 260-60-80, faks 12 269-17-32

e-mail: [email protected]

www.salwator.com

Na zlecenie Woblink

woblink.com

plik przygotowała Angelika Duchnik