Spłata długu - opowiadanie erotyczne ebook

Podążałam za mężczyzną, który pięć minut temu w brutalny sposób wtargnął do mojego pokoju i kazał mi natychmiast wstawać. Bałam się go, więc bez dyskusji zrobiłam to, czego chciał. Pośpiesznie narzuciłam na ramiona kusy szlafroczek i opuściłam sypialnię, nie wiedząc, dokąd tak naprawdę mnie zabiera.

Po chwili znaleźliśmy się w głównej sali. Z kąta dochodziły dziwne dźwięki. Zaciekawiona spojrzałam w tamtą stronę i ujrzałam Toma siedzącego na kanapie, a między jego nogami rytmicznie poruszającą się głowę kobiety. Z tej perspektywy nie mogłam rozpoznać osoby, która klęczała przed mężczyzną. Na pewno jednak była to jedna z pracownic klubu, pragnąca stać się czyjąś Starą.

Przez ułamek sekundy obserwowałam parę, jednak zaraz zrugałam siebie w myślach i ze wstydem opuściłam wzrok. Powinnam być już przyzwyczajona do takich widoków. Przez osiemnaście lat mieszkałam w klubie i takie sceny były na porządku dziennym. Jednak wrodzona nieśmiałość nie pozwalała mi spoglądać na nie z obojętnością. Za każdym razem, gdy obok mnie dochodziło do aktów seksualnych, na moje policzki wstępował rumieniec, nad którym nie potrafiłam zapanować. Często stanowiłam obiekt drwin. Szczególnie kobiety obrały mnie sobie za cel. Śmiały się z mojego dziewictwa. Ale jak miałam przestać nią być, skoro żyłam w zamknięciu, a jedyni mężczyźni, z jakimi miałam do czynienia, to członkowie klubu? Żaden z nich nie patrzył na mnie jak na kobietę. Nadal byłam dla nich dzieckiem, córką prezesa Dragons.

– Wchodź.

Byłam tak bardzo pochłonięta własnymi myślami, że nie zauważyłam, jak stanęliśmy przed pokojem, w którym odbywały się wszystkie spotkania klubowe.

Niepewnie weszłam do środka i podskoczyłam, gdy tuż za sobą usłyszałam trzaśnięcie drzwi.

Rozejrzałam się po pomieszczeniu i od razu napotkałam wkurzony wzrok mojego ojca. Przełknęłam głośno ślinę i zaczęłam się zastanawiać, co takiego przeskrobałam, że ojciec się wściekł, oraz jaka kara mnie za to czeka.

– Scarlet, podejdź bliżej.

Opuściłam wzrok na podłogę, po czym niepewnie podeszłam do biurka ojca. Czekałam, aż na mnie nakrzyczy, ale zamiast napadu agresji przemówił do mnie spokojnym głosem: