Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
O Maryi nigdy dość. Powszechnie znana jest ta myśl św. Bernarda, w której wyraża się jego szacunek i miłość do Matki Bożej. W ciągu wieków nie brakowało kaznodziejów, którzy próbowali zmierzyć się z głoszeniem wielkich tematów maryjnych, związanych z miejscem Matki Najświętszej w historii zbawienia oraz Jej przymiotami i przywilejami wynikającymi z roli, jaką odegrała i ciągle odgrywa w dziejach Kościoła.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 168
Rok wydania: 2018
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
„O Maryi nigdy dość”. Powszechnie znana jest ta myśl św. Bernarda, w której wyraża się jego szacunek i miłość do Matki Bożej. W ciągu wieków nie brakowało kaznodziejów, którzy próbowali zmierzyć się z głoszeniem wielkich tematów maryjnych, związanych z miejscem Matki Najświętszej w historii zbawienia oraz Jej przymiotami i przywilejami wynikającymi z roli, jaką odegrała i ciągle odgrywa w dziejach Kościoła. Wśród głosicieli słowa Bożego podejmujących ten szczególny rodzaj kaznodziejstwa hagiograficznego nie mogło oczywiście zabraknąć także misjonarzy oblatów Maryi Niepokalanej, czego świadectwem jest m.in. niniejsza publikacja. Jednym z walorów oblackich kazań maryjnych jest ich wierność zasadom odnowy kultu maryjnego (zob. Paweł VI, Marialis cultus). W centrum głoszonego słowa jest zawsze Jezus Chrystus. Oblaci starają się ukazywać Maryję w relacji do Trójcy Świętej i Kościoła, świadomi, że izolowanie prawd maryjnych od całej ekonomii zbawienia może prowadzić do niepożądanych w kaznodziejstwie skrajnych tendencji (maksymalistycznej, która chciałaby wszystkie prerogatywy Jezusa przypisać Maryi, jak i minimalistycznej, która z kolei pomniejsza Jej udział w dziejach zbawienia).
Niewątpliwym atutem kaznodziejskiego stylu oblatów jest bezpośredniość wypowiedzi właściwa językowi mówionemu. Kazania maryjne są utrzymane w tonie serdecznej rozmowy. Jest w nich prawdziwe zwiastowanie Dobrej Nowiny, pełne entuzjazmu wiary i gorliwości ewangelizacyjnej. Głoszone przez oblatów słowo, pozostając solidnie oparte na Piśmie Świętym i nauczaniu Kościoła, usiłuje być zawsze blisko życia i wrażliwości słuchacza.
„Kazania maryjne” to dzieło będące kontynuacją serii wydawniczej, w której oblaci oddawali do rąk czytelników swoje rozważania najpierw w Wydawnictwie UNUM, a następnie w Wydawnictwie WAM. Do tej pory oblackie teksty kaznodziejskie ukazywały się w wielotematycznych zbiorach homilii, kazań i mów okolicznościowych. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom czytelników, postanowiono sprofilować teksty kaznodziejskie i – jako tom pierwszy w odnowionej serii – zaproponować same kazania maryjne. Oby ich lektura była pożyteczna i przyjemna dla kapłanów, którzy szukają inspiracji dla swojego warsztatu kaznodziejskiego, jak i dla osób konsekrowanych i świeckich, którym zależy na ożywianiu osobistej pobożności maryjnej.
o. Sebastian Wiśniewski OMI
Pieśń na wejście: Ciebie na wieki wysławiać będziemy.
Bracia i siostry, maj kojarzy się nam z wiosną, zielonymi i kwitnącymi łąkami i drzewami, ciepłą i słoneczną pogodą. A przede wszystkim z nabożeństwem do Matki Bożej. Tysiące ludzi gromadzą się w kościołach, kaplicach, przy krzyżach i kapliczkach, aby uwielbiać Boga i czcić Matkę Bożą, śpiewając pieśni i litanię loretańską. Podczas tych nabożeństw ludzie, szczególnie na wsiach, proszą o dobrą pogodę i urodzaj. Nabożeństwo majowe jest szczególnie związane z ogłoszeniem dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny w połowie XIX wieku. Z chwilą ogłoszenia tego dogmatu nabożeństwo majowe szybko rozprzestrzeniało się w Kościele. Papieże w swoim nauczaniu zwracają uwagę na wyjątkowe znaczenie tego nabożeństwa i zachęcają wiernych, aby w nim uczestniczyli. Dzisiaj my także przyłączamy się do tysięcy naszych braci i sióstr, aby wspólnie czcić Niepokalaną i prosić Ją o wstawiennictwo. Tematy tegorocznych kazań na nabożeństwo majowe zostały wzięte z polskich pieśni ku czci NMP. Podczas nabożeństw postaramy się ukazać piękno i bogactwo tytułów maryjnych zawartych w tych pieśniach. Śpiewane w Polsce od pokoleń są świadectwem żywej wiary w orędownictwo i pomoc Matki Bożej.
W pieśni, którą zaśpiewaliśmy na początku tego nabożeństwa, nazwaliśmy Maryję wdzięczną Esterą. Kim była Estera i dlaczego jej imieniem nazywamy Matkę Bożą? Była ona piękną młodą kobietą związaną z historią Izraela. Bóg wybrał ją, tak jak wybrał Józefa Egipskiego czy proroka Daniela, aby uratować swój lud. Ta historia wydarzyła się dwa i pół tysiąca lat temu, kiedy naród wybrany z powodu swojej niewierności Bogu trafił do perskiej niewoli. Jeden z najbliższych urzędników króla perskiego postanowił zgładzić wszystkich Żydów w królestwie. Powodem, dla którego chciał to uczynić, było to, że Żydzi posiadali swoje prawa i różnili się od innych narodów. Estera była piękną dziewczyną. W młodym wieku straciła rodziców i opiekował się nią kuzyn. W tym czasie król oddalił swoją żonę, która wymówiła mu posłuszeństwo, i szukał dla siebie nowej żony. W królewskim haremie słudzy zgromadzili wiele pięknych dziewczyn. Przez rok przygotowywali je na spotkanie z królem. Pośród nich znalazła się Estera. Pozyskiwała ona przychylność wszystkich, którzy na nią patrzyli. Kiedy król ją zobaczył, od razu ją pokochał. Estera na wszystkie dni zyskała jego życzliwość i przychylność. Król uczynił ją królową w miejsce swojej pierwszej żony. Kiedy Żydzi dowiedzieli się o dekrecie nakazującym zagładę wszystkich Izraelitów w królestwie, ogłosili post i modlitwę. Kuzyn Estery prosił ją o wstawiennictwo u króla za cały naród. Estera bardzo się wystraszyła, bo nikt nie mógł udać się do króla, jeśli on go nie zawołał. Karą za taki czyn była śmierć. Tylko król mógł ułaskawić taką osobę. Estera zaczęła pościć i modlić się do Boga o uratowanie swojego narodu. W pokornej modlitwie wspomina, że Bóg wybrał Izraela na swoje dziedzictwo. Naród jednak odszedł od Boga przez bałwochwalstwo. Estera wyznaje winę Izraela i zgadza się, że słusznie cierpi karę. Ale przypomina Bogu o Jego wierności. Prosi o odwagę dla siebie i o zagładę wrogów Izraela. Estera otwiera przed Bogiem swoje serce pełne pokory i miłości do Niego. Po tej modlitwie udała się do króla, nie zważając na to, że może umrzeć. Prosiła o ocalenie swego narodu. Ta historia skończyła się tym, że Żydzi zostali ułaskawieni, a wrogowie Izraela, którzy planowali jego zagładę, zostali straceni. Kuzyn Estery został pierwszym urzędnikiem królestwa. Pokorna i odważna modlitwa młodej Izraelitki została wysłuchana. A na pamiątkę tego wydarzenia po dzień dzisiejszy Żydzi obchodzą święto.
Bóg, który z miłości stworzył człowieka, obdarował go wspaniałym darem swojej obecności i miłości. Człowiek nie potrafił jednak korzystać z tego daru. Odmówił posłuszeństwa Bogu, słuchając kuszącego głosu Szatana. Bóg nie pozostawił nas samych. Chciał nas zbawić, to znaczy ponownie obdarować nas miłością i darem swojej obecności. Chciał, abyśmy mieli możliwość wybrać Jego miłość na nowo. Żeby nas zbawić, posłał na świat swego umiłowanego Syna. A na Jego Matkę wybrał piękną Izraelitkę – Maryję, którą zachował od grzechu pierworodnego. Bóg obdarował Maryję pełnią łaski. Uczynił Jej serce zdolnym do odpowiedzi na zaproszenie, by uczestniczyć w historii zbawienia świata. Kiedy nastała pełnia czasu, posłał do Niej anioła, aby oznajmić swoje plany. Maryja z lękiem rozważała, co mogą znaczyć te słowa. Po tym jak anioł powiedział Jej, że urodzi Syna, który będzie Zbawicielem, że w Jezusie spełnią się obietnice dane Izraelowi przez proroków, w swoim czystym i pokornym sercu zgodziła się poświęcić swoje życie Bogu. Zgodziła się oddać Bogu na służbę. Zgodziła się przyjąć wszystko, co Bóg dla Niej przygotował. Maryja, tak jak Estera, ma serce odważne i pokorne. Król, patrząc na piękno Estery, wybrał ją spośród wielu pięknych kobiet na królową. A Bóg wybrał Maryję na Matkę swojego Syna, wiedząc, że będzie Ona zdolna odpowiedzieć na Jego zaproszenie. Estera swoją postawą i odwagą uratowała Izraela od zagłady. Maryja swoją odpowiedzią na Boże zaproszenie dała nam Jezusa, który ratuje nas od zagłady śmierci i grzechu. Dlatego właśnie nazywamy Maryję wdzięczną Esterą, bo Ona przez swego Syna ratuje nasze życie.
Bracia i siostry, w życiu spotyka nas wiele trudności. Czasami czujemy się pogubieni. Nie wiemy, co czynić i jak dalej żyć. A ponadto dotyka nas grzech i wiele pokus, przez które Szatan chce nas oderwać od Boga. Nie mamy się czego bać. Jezus pokonał Szatana i grzech. Jako dar pozostawił nam swoją Matkę. W trudnych chwilach możemy uciekać się pod Jej obronę i prosić Ją o wstawiennictwo u Boga. Tak jak prosił Esterę jej kuzyn w sprawie ocalenia narodu od zagłady.
Dzisiaj i przez cały maj polecajmy nasze sprawy, sprawy naszych rodzin, bliskich i przyjaciół. Razem z Maryją, Królową świata (Polski), prośmy Boga o potrzebne łaski. Niech w każdej sytuacji naszego życia towarzyszy nam pamięć o Maryi – wdzięcznej Esterze, która zawsze jest gotowa chronić nas przed niebezpieczeństwem. Szczególnie przed niebezpieczeństwem grzechu. Maryjo, wdzięczna, piękna Estero, oręduj za nami teraz i każdego dnia. Amen.
Pieśń na wejście: Usłysz Bożej Matki głos.
Zapytano kiedyś kilku przypadkowych ludzi, z czym kojarzy się im posłuszeństwo. W wielu odpowiedziach pojawiło się stwierdzenie, że ze średniowiecznymi klasztorami, ze słabością czy nawet wręcz z ograniczeniem wolności. Stwierdzano zgodnie, że posłuszeństwo jest czymś niemodnym, wiąże się z brakiem kreatywności, samodzielności, odpowiedzialności. Lecz z drugiej strony tym samym ludziom trudno było wyobrazić sobie życie społeczne bez jakiejś formy wzajemnego poddania czy uległości. Postawa posłuszeństwa w dzisiejszym świecie nie cieszy się szczególną popularnością. Czym w takim razie jest posłuszeństwo? Czy możemy od kogoś czerpać wzór życia posłusznego?
Zbyt trudne zdaje się zarówno posłuszeństwo Bogu, jak i posłuszeństwo człowiekowi. Jednym ze skutków grzechu pierworodnego jest nieustanne doznawanie przez człowieka pokusy, aby odwrócić się od Boga i skierować się ku bożkom (por. 1 Tes 1,9), co niestety prowadzi do złego rozumienia prawdy o Bogu. W konsekwencji człowiek zaczyna szukać złudnej wolności, porzucając drogę posłusznego i szczęśliwego życia z Bogiem. Posłuszeństwo Jezusowi oraz Jego Ewangelii czyni z nas prawdziwych uczniów Chrystusa. Za wzór życia posłusznego postawić możemy także Matkę Jezusa. Ona doskonale wie, co znaczy posłuszeństwo wobec Boga. Posłuszeństwo Maryi ujawnia się w chwili zwiastowania i towarzyszy Jej przez całe życie i wszystkie wydarzenia. Jest złączone z zaufaniem Bogu, że wszystko, co przygotował, jest dobre. Zaufanie to jest bardzo dobrze widoczne w biblijnej scenie wesela w Kanie Galilejskiej. Maryja zwraca się do sług, którzy wiedzą, że młodej parze zabrakło wina: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). Bóg wyprowadza dobro z sytuacji, która mogłaby poniżyć nowożeńców, splamić ich dobre imię. Maryja staje się zatem wzorem posłuszeństwa człowieka wobec Boga, wzorem, jak ufać Bogu w każdej sytuacji życia. Posłuszeństwo Bogu nie jest porzuceniem odpowiedzialności czy samodzielności. Maryja swoją postawą pokazuje nam powagę odpowiedzialności, jaką jest przyjęcie planu Boga dla nas. Maryja ma odwagę zadawać pytania Bogu, tak jak w chwili zwiastowania: „Jakże się to stanie?”. Zadawanie pytań, także Bogu, i szukanie na nie odpowiedzi jest przejawem naszej odpowiedzialności i posłuszeństwa względem Boga. Posłuszeństwo, jak to ukazuje postawa Maryi, nie jest też rezygnacją, ucieczką przed wolnością. Wręcz przeciwnie, wypływa z odpowiedzialnej wolności i jest znakiem posłuszeństwa. Posłuszna wiara w Boga jest warunkiem wolności, ponieważ pozwala człowiekowi uporządkować własne potrzeby, własne pragnienia. Życie Maryi odsłania prawdę, że posłuszeństwo wobec Boga musi znaleźć potwierdzenie w całym życiu, we wszystkich wyborach i czynach, w bezgranicznym oddaniu się Bogu. Maryja swoją postawą uczy nas, że posłuszeństwo woli Bożej jest przywilejem, a nie przykrym obowiązkiem czy poczuciem zniewalającej zależności od Boga.
Współczesnemu człowiekowi przewrażliwionemu na punkcie własnej wolności, nakazów i zakazów, przykład Maryi odsłania prawdę o posłuszeństwie. Prawdę o tym, że posłuszeństwo jest czymś znacznie więcej niż tylko zachowywaniem prawa Bożego. Postawa posłuszeństwa Maryi oznacza przylgnięcie do Boga, pójście za Nim i wypełnianie Jego poleceń. Zaufanie i służba są potwierdzeniem przynależności do Chrystusa. Dziś podczas tego nabożeństwa prośmy szczególnie o łaskę przyjęcia postawy posłuszeństwa, abyśmy na wzór Maryi nauczyli się słuchać Boga.
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
MARYJA JAKO PIĘKNY KWIAT RODZINY MESJAŃSKIEJ I CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
Dostępne w wersji pełnej
NASZĄ POMOCĄ I OBRONĄ W DRODZE DO ŚWIĘTOŚCI
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA UROCZYSTOŚĆMATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ.CZYTANIA: IZ 2,2-5; GA 4,4-7; J 2,1-11)
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
CZYTANIE: ŁK 1,26-38 (ZWIASTOWANIE)
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
CZYTANIE: MT 2,13-16
Dostępne w wersji pełnej
CZYTANIE: MT 1,1-17
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP, ROK A
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
KAZANIE MARYJNE DO AP 12
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO KU CZCI MB POCIESZENIA DO EWANGELII ŁK 1,26-38)
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO DO MB POCIESZENIA)
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO DO MB POCIESZENIA DO J 2,1-11)
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO DO MB POCIESZENIA)
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO DO MB POCIESZENIA)
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO DO MB POCIESZENIA DO ŁK 2 41,50)
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO DO MB POCIESZENIA)
Dostępne w wersji pełnej
(KAZANIE NA NABOŻEŃSTWO DO MATKI BOŻEJ POCIESZENIA DO DZ 1,12-14)
Dostępne w wersji pełnej
TRIDUUM MARYJNE. ZWIASTOWANIE (ŁK 1,26-38)
Dostępne w wersji pełnej
TRIDUUM MARYJNE. KANA GALILEJSKA (J 2, 1-11)
Dostępne w wersji pełnej
TRIDUUM MARYJNE. NAWIEDZENIE (ŁK 1,39-56)
Dostępne w wersji pełnej
Korekta Anna Śledzikowska Agnieszka Ćwieląg-Pieculewicz
Projekt okładki Artur Falkowski
Imprimi potest ks. Piotr Filas SDS, prowincjał
© 2016 Wydawnictwo SALWATOR
ISBN 978-83-7580-502-4
Wydawnictwo SALWATOR ul. św. Jacka 16, 30-364 Kraków tel. 12 260 60 80 e-mail: [email protected]