Mali pomocnicy Boga. Przewodnik dla dzieci po duchowej adopcji ebook

Wstęp

skoro czytacie ten wstęp, zapewne rozważacie podjęcie z Waszym dzieckiem duchowej adopcji lub już taką decyzję powzięliście. Osobiście bardzo Was do tego zachęcam. Sama wielokrotnie podejmowałam ją z moimi dziećmi i mogłam obserwować nieocenione skutki wspólnej modlitwy:

Duchowa adopcja podjęta w rodzinie to czas bezcenny. Zaś rozważania, które oddaję w Wasze ręce to pomoc, by był on bogaty w poznanie głębokich tajemnic różańca świętego, ale także życia poczętego dziecka, jego rodziny i nas samych.

Pewnego razu jeszcze przed podjęciem duchowej adopcji z dziećmi opowiedziałam im o podjętej przeze mnie modlitwie i wyjaśniałam im, że dzięki niej rodzice, którzy nie cieszą się z poczęcia dzidziusia, pokochają swoje maleństwo. Moje dzieci chętnie odmówiły ze mną tajemnicę różańca, ale świadomość, że rodzice mogą nie chcieć dziecka, bardzo ich zasmuciła. Zaczęły mnie pytać:

- Mamusiu, a ty i tatuś chcieliście nas?

- Tak, chcieliśmy Was.

- Nigdy nie porzuciliście żadnego dziecka?

- Nigdy.

- A gdybyście mieli mieć następne dziecko, to chcielibyście je?

- Tak, chcielibyśmy.

Sześcioletnia Zosia szybko zadecydowała, że ona też chce się modlić w intencji dzieci, a gdy po pewnym czasie razem podjęłyśmy duchową adopcję, usilnie namawiała młodszego brata: „Jędrek, módl się z nami, będzie więcej dzieci”. Od pierwszego dnia naszej modlitwy Jędrek słuchał rozważań i tak go zainteresowały, że trzeciego dnia powiedział: „Dobra, będę się z wami modlił, ale muszę sobie zrobić różaniec”.

„Czy, gdy dziś się nie pomodlę, moje dziecko zupełnie umrze, czy tylko gorzej się poczuje?” – pytała córeczka mojej przyjaciółki, gdy przyszedł moment zmęczenia codzienną modlitwą. „No dobrze, to najpierw się pomodlę, a dopiero potem pobiegnę grać w piłkę” – stwierdzała po krótkim namyśle.

Wielokrotnie, przy okazji takich dialogów, byłam zaskoczona, jak duży trud i odpowiedzialność dzieci są gotowe podjąć w dobrym celu. Ich pewność, że podjęta modlitwa jest skuteczna i ma wpływ na losy dziecka i rodziny, również mnie umacniała w ciągu długich miesięcy duchowego macierzyństwa.

Każde z ponad 270 rozważań, zawartych w Małych pomocnikach Boga, składa się z 3 elementów:

Zachęcam Was do wygospodarowania każdego dnia dłuższej chwili na rozważanie i modlitwę. Jeśli znajdziecie czas, by wejść z dzieckiem w dialog i odpowiadać na jego pytania zobaczycie, że rozmowy, do których inspiracją będą te rozważania, przeciągną się czasem do późnego wieczora.

Jeśli Wam się uda, przeczytajcie wcześniej kolejne rozważanie. Pomyślcie, jakie pytania dziecko może Wam zadać. Zaplanujcie czas modlitwy w takim momencie, aby dziecko mogło wypełnić postawione przed nim zadania na dany dzień. Sprawcie, by również modlitwa była dla dziecka radością: niech ma własny różaniec, niech to ono prowadzi modlitwę.

Wy najlepiej znacie Wasze dziecko. Jeśli uznacie, że jest na to gotowe, możecie przed podjęciem duchowej adopcji wprowadzić je w takie tematy jak śmierć, opuszczenie dzieci przez rodziców, adopcja. Bądźcie przygotowani na trudne pytania ze strony starszych dzieci. Gdyby pytały, w jaki sposób rodzice mogą odrzucić swoje nienarodzone dziecko, możecie wyjaśnić im, że jednym ze sposobów jest zażycie szkodliwych środków, które sprawiają, że ciało dziecka przestaje się rozwijać, a jego dusza wraca do Nieba.

Życzę Wam wytrwałości i radości w sercu z tego, że wraz z dziećmi możecie stać się prawdziwymi pomocnikami Boga w pomnażaniu życia.

Katarzyna Pazdan

Pan Bóg ma ogromne Serce, wypełnione po brzegi miłością. To Serce jest tak wielkie, że mieści się w nim cały świat i Niebo. Pan Bóg stworzył ziemię, ludzi i zwierzęta właśnie po to, żeby wypełniły to kochające Serce, żeby pływały w miłości Pana Boga. Nie ma ani jednej trawki, ani kamyczka, ani zwierzęcia, ani człowieka, którego nie otaczałaby wielka miłość Boga.

Gdy Pan Bóg stwarzał świat, wiedział, że wiele lat później pojawimy się na nim i bardzo nas chciał. To On zaplanował, że się urodzimy i kochał nas, zanim poczęliśmy się pod sercem naszej mamy. Ale Pan Bóg też chciał, żeby każde dziecko miało mamusię i tatusia i żeby powstawało i rodziło się do życia w brzuszku mamy.

Są mamusie, które bardzo czekają na ten moment, gdy pod ich sercem pojawi się dziecko. Te mamy bardzo się cieszą z poczęcia dziecka. Ale są też rodzice, którzy boją się, że nie będą mieli siły, żeby wychowywać dziecko. Czasem mają kłopoty w pracy. Czasem nie mają mieszkania, albo martwią się, że mają za mało pieniędzy, żeby kupić maleństwu ubranko i jedzenie.

Czy wiecie, że Wy – dzieci, możecie stać się pomocnikami Boga? Będziemy się teraz wspólnie przez dziewięć miesięcy modlić o to, żeby dzidziuś szczęśliwie się urodził, żeby rodzice przyjęli go bez lęku i pokochali całym sercem. Dziewięć miesięcy to tyle, ile dziecko mieszka i rozwija się pod sercem mamy, zanim się urodzi.

Nie znamy dziecka, za które się modlimy. Znają je Pan Bóg i Maryja. Ale mamy pewność, że dzięki naszej modlitwie urodzi się maleńki Murzynek, Chińczyk albo Polak, którego rodzice i rodzeństwo powitają z wielką radością.

Kasia, autorka książki

1 tydzień życia dziecka

W tajemnicy Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie Archanioł Gabriel przychodzi do Maryi i mówi Jej, że będzie mamą Zbawiciela. Od pierwszego dnia życia Pana Jezusa Maryja wie, że będzie mamą i że ma w sobie maleńkie ziarenko – nowe życie. Dziś rozpoczęło się też życie maleństwa, za które się modlisz. Mama dziecka jeszcze nie wie, że ono jest pod jej sercem. Tylko Maryja wiedziała o tym od początku. Chociaż czasem wydaje Ci się, że wiesz wszystko, to jest bardzo wiele rzeczy, o których nie masz pojęcia.

Postaraj się dziś odkryć coś, o czym dotąd nie wiedziałeś. Może dowiesz się czegoś nowego o rodzicach, o ulubionym koledze albo o zwierzętach, które mieszkają w lesie?

Maryja będzie mamą Pana Jezusa. Jest w ciąży i wie, że nie tylko Ona kocha Jezusa. Jezus jest przede wszystkim bardzo kochany przez Boga Ojca, który darzy wielką miłością każde, nawet najmniejsze życie. Dlatego podczas spotkania ze świętą Elżbietą Maryja chwali Pana Boga hymnem Magnificat – wspaniałą pieśnią radości i uwielbienia.

Postaraj się dziś pomyśleć o tym, że jesteś na świecie właśnie dlatego, że Pan Bóg Cię chciał i że dał Ci życie po to, aby Cię kochać i abyś Ty Go wciąż kochał.

Pan Jezus przyszedł na świat jako mały, bezbronny chłopczyk. W ten sposób powiedział całemu światu: „Zobaczcie, jak bardzo kochane przez Boga Ojca są małe dzieci. Nie tylko wy, dorośli, jesteście ważni. Bardzo ważne są małe dzieci”.

Czy wiesz, że maleńkie dziecko, o którym nie wie jeszcze jego mama, ma już swojego anioła stróża? Pan Bóg nas bardzo kocha, dlatego każdemu daje pomocnika i opiekuna, abyśmy nigdy nie byli sami.

Podziękuj dzisiaj Twojemu Aniołowi Stróżowi, że każdego dnia czuwa nad Tobą i że Tobą się opiekuje.

Maryja i święty Józef przynoszą Pana Jezusa do świątyni, aby ofiarować Go Bogu Ojcu. Wiedzą, że Pan Jezus został im oddany w opiekę, ale jest przede wszystkim Synem Bożym.

Tak samo każde dziecko jest przede wszystkim dzieckiem Pana Boga, a rodzice powinni je kochać tak bardzo jak Pan Bóg. Dziecko, za które się modlisz ma 4 dni i jest mniejsze od najmniejszego koralika, a już teraz Pan Bóg ma dla niego plan na całe życie.

Czy wiesz, że Ty też jesteś przede wszystkim dzieckiem Pana Boga?

Gdy Pan Jezus miał 12 lat, nauczał w świątyni ludzi dorosłych, którym wydawało się, że są bardzo mądrzy. W ten sposób pokazał dorosłym, że prawdziwie mądry może być tylko ten człowiek, który bardzo kocha Pana Boga i wciąż chce poznawać Jego wielką miłość. Modląc się za dziecko i jego rodziców, jesteś jak Pan Jezus w świątyni. Twoja modlitwa pomoże dorosłym pokochać dziecko. Pan Bóg bardzo się cieszy, że chcesz być Jego pomocnikiem.

Pan Jezus przyjął chrzest z rąk świętego Jana. W tym momencie Bóg Ojciec powiedział światu: „To jest mój Syn umiłowany, którego sobie upodobałem”. A jeszcze tak niedawno Pan Jezus był małym chłopcem.

Dziecko, za które się modlisz, też szybko rośnie, choć na razie prawie go nie widać. Dowiedz się od rodziców, kiedy Ty zostałeś ochrzczony. Czy pamiętasz, kto jest Twoją mamą chrzestną i tatą chrzestnym?

Maryja i Pan Jezus bawią się wraz z przyjaciółmi na weselu. Gdy okazuje się, że nie ma już wina, Maryja prosi Jezusa, aby zamienił wodę w wino tak, aby niczego na weselu nie brakowało. Ona troszczy się o każdego człowieka. Chce, aby każdy człowiek był szczęśliwy. Czy myślisz, że rodzeństwo dziecka, za które się modlisz, ucieszy się na wieść, że w domu pojawi się kolejny maluch?

Spróbuj być dzisiaj jak Maryja. Postaraj się zrobić coś miłego innemu człowiekowi (bratu albo siostrze) tak, abyś zobaczył radość na jego twarzy.