DzikieNieogary
The trouble with gundog's trainer brzmiałoby lepiej.
Jej zalety to krótki opis poszczególnych grup gundogów z podziałami na użytkowość oraz klarowne stwierdzenie, że życie (nasze i psa) jest zbyt krótkie, by marnować je na kiepskie relacje, w których nikt nie spełnia niczyich oczekiwań i męczą się obie strony. Do tego przepiękne zdjęcia psów pracujących.
I to by było na tyle z zalet. W kwestii wad jest głupota na głupocie i strasznie dużo archaizmów:
1. Autorka ma 50 lat doświadczenia w szkoleniu psów (to nie jest zaleta) i jest bardzo nieprogresywna w metodach szkoleniowych.
2. Utyskuje przez kilka stron na "poprawność polityczną", która sprowadza się w zasadzie do tego, że nie może stosować swoich (idiotycznych zresztą i niewychowawczych) korekt, wśród nich: dławik, "light slap", kijek, gazeta, obroża elektroniczna. Z mniej hardcorowych: łapanie psa za mordę jako panaceum na wszystkie problemy wychowawcze (lol, przynajmniej nie jest to po raz setny odwracanie psa na grzbiet).
"There...
