Siedem słów. Rozważania pasyjne. Droga krzyżowa ebook

KS. SEBASTIAN POLAK SDS

Siedem SŁÓW

+

Rozważania pasyjne

+

Droga krzyżowa

Wydawnictwo SALWATOR Kraków

Wstęp

W Wielkim Poście Kościół zaprasza nas do jak najgłębszego wejścia w tajemnice męki i śmierci Chrystusa, ponieważ właśnie tam znajdujemy prawdziwy wyraz miłości Boga do człowieka. Na drodze zgłębiania tych wielkich i wstrząsających tajemnic możemy czytać Słowo Boże, kontemplować krzyż, śpiewać gorzkie żale czy ze szczególną uwagą skupić się na tajemnicach bolesnych różańca świętego. Możemy również uczestniczyć w pięknym nabożeństwie drogi krzyżowej. We wszystkich tych formach duchowości pasyjnej bardzo pomocne są rozważania, które ktoś przygotował wcześniej, dzieląc się własnym doświadczeniem i przemyśleniami. Jest to wielowiekowa tradycja w Kościele, według której czyjeś rozważania, medytacje, oprócz oczywiście najważniejszej – Biblii, stają się dla wiernych pokarmem życia duchowego. W niniejszej książce znajdujemy rozważania pasyjne oraz te, które mogą nam towarzyszyć w podążaniu drogą krzyżową. Przygotowane są przez młodego kapłana, tchną zatem świeżością przemyśleń i autentycznością. Prostota języka i pasja, z jaką zostały napisane niniejsze teksty, sprawiają, że zasługują one na zatrzymanie się przy nich. Warto ulegać i dać się kształtować słowu, które Autor dla nas przygotował, mając na uwadze nie pragnienie „błyszczenia słowem”, lecz prostego, ale i pełnego pasji podzielenia się tym, czym sam żyje. W autentyczności słowa zawsze kryje się jego moc. Niech ta moc zadziała na każdego czytelnika i niech przygotowane przez księdza Sebastiana Polaka treści pozwalają nam w okresie Wielkiego Postu (i nie tylko) jak najgłębiej przeżyć Tajemnicę Paschy.

ks. dr hab. Adam Rybicki

profesor KUL

Rozważania Pasyjne

Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. (Łk 23,34)

Kiedy otwieram Biblię i zaczynam czytać fragment Ewangelii św. Mateusza, który dotyczy Ukrzyżowania naszego Pana, przed moimi oczami staje Jezus, który najpierw modli się w Ogrójcu, potem zostaje pojmany, przeżywa zaparcie się Piotra, jest wyszydzony, osądzony przez Sanhedryn, potem staje przed Piłatem, zostaje poniżony przed Herodem, ponownie wraca do Piłata, przeżywa odrzucenie przez swój naród, idzie drogą krzyżową, upada pod ciężarem Krzyża. To właśnie takiego Jezusa pragnę kontemplować.

Ewangelista Łukasz powie, że Jezus został ukrzyżowany między dwoma złoczyńcami, jednym po prawej stronie, drugim po lewej. Takiego Jezusa pragnę kontemplować.

Kiedy zostaje przybity do belki, kiedy Jego zmasakrowane Ciało zawisło na drzewie życia, wypowiada słowa, które przepełnione są miłością: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34). W momencie kiedy chwile Jego życia ziemskiego są policzone – przecież jeszcze moment, a nasz Pan odda Ducha – Jego usta wołają o przebaczenie.

Jezus mówi: „Ojcze, odpuść im”, a Silvano Fausti napisze, że jest to trzecia prośba z modlitwy Ojcze nasz w opisie Męki. Te pierwsze słowa Ukrzyżowanego nadają sens Jego życiu i śmierci. Jezus, który wisi na drzewie krzyża, prosi o przebaczenie dla swoich braci, dla swoich oprawców, dla wszystkich tych, którzy Go odrzucili, dla których był niewygodny, prosi o przebaczenie dla „ekspertów od spraw religii”, prosi o przebaczenie dla „wielkich tego świata”, błaga o łaskę dla mnie i dla ciebie.

Przebaczenie jest kluczem do odczytania i zrozumienia zbawienia, które przynosi Jezus. Jego krzyż jest bliskością miłości większej od wszelkiego popełnionego grzechu i od wszelkiego doznanego zła. Niesamowite jest to, że Jezus, przebaczając tym, którzy Go ukrzyżowali, objawia się jako Syn i jednocześnie pokazuje, kim jest Ojciec. Trzeba powiedzieć bardzo mocno: kto nie przebacza, ten nie zna Boga i popada w moc Szatana, którego nie zna.

Kiedy czytam Słowo Boga o przebaczeniu, to widzę, jak bardzo jest ono dzisiaj potrzebne człowiekowi. Papież Franciszek mówi, że Boże przebaczenie jest mocniejsze od każdego grzechu. Świat i człowiek potrzebują przebaczenia, pokoju, potrzebują miłości. Każdy z nas w swoim sercu pragnie pokoju, pragnie przylgnięcia do Jezusa, który wisi na drzewie Zbawienia. Człowiek, który ma w swoim sercu złość, nienawiść, grzech, jest zagubiony. I taki właśnie człowiek słyszy słowa Zbawiciela: przebaczam ci. Co to jednak znaczy? Czy przebaczenie to darowanie winy? Czy przebaczenie to próba zapomnienia o wyrządzonej krzywdzie? Przebaczenie wiąże się z wyjściem poza schemat swojego myślenia. Żeby przebaczyć, trzeba być w pewnej kondycji duchowej, trzeba zmienić nie tylko myślenie, ale i serce. Żeby zmienić serce, trzeba stawiać Boga w centrum – tak jak Jezus postawił wolę Ojca w centrum swojego życia. Kiedy wyjdziemy poza schemat, zostawimy urazy i krzywdy, popatrzymy na swoje życie oczami Boga, zobaczymy pokój, miłość i szczęście. Przebaczenie jest głęboko zakorzenione w miłości do Boga i do drugiego człowieka. Przebaczenie jest też drogą. Jeśli ktoś tę drogę zlekceważy – długo będzie żył w konflikcie, niepogodzony z mężem, żoną, dziećmi, współbraćmi, kolegami, znajomymi – będzie niszczył siebie i swoich najbliższych. Dlaczego? Ponieważ brak przebaczenia, chowana uraza i krzywda są jak jad. Ten jad zabija miłość i pokój, powoduje, że nie potrafimy patrzeć oczami wiary, nie potrafimy kochać; ten jad powoduje, że nie potrafimy budować głębszych relacji.

Druga część Jezusowego słowa: „bo nie wiedzą, co czynią”, pokazuje nam szatańską ślepotę wobec naszego zła i Jego dobra. Nasz grzech nie zostaje złagodzony, lecz wręcz uwypuklony – nie widzimy i nie znamy chwały Pana, którego krzyżujemy, żyjemy innymi wartościami, nie znamy Jezusa i Jego słowa, nie rozumiemy i nie przyjmujemy woli Ojca. Pytam siebie: rzeczywiście nie wiem, a może jestem ignorantem? Może wiem, ale żyję tak, jakbym nie wiedział? Chyba wiem, ale na poziomie rozumu, a nie serca. I to jest cały problem współczesnego człowieka. To jest problem mój i twój. Wiemy, ale na poziomie intelektualnym, i nie pozwalamy dotknąć Jezusowi naszego serca. Dlaczego? Bo nasze postępowanie, schematy, styl życia stanęłyby pod znakiem zapytania.

Czy dasz się dotknąć Bożemu przebaczeniu? Za przebaczeniem zawsze stoi Bóg. Kiedy przebaczamy, otwieramy serce, zmieniamy i łamiemy schematy, stawiamy na Jego wolę i Jego miłość. Czy chcesz przebaczyć?

Niech słowa Jezusa wiszącego na drzewie krzyża: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”, pobudzą nas do kontemplacji naszego życia w kluczu przebaczenia.

Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju. (Łk 23,43)

„Niewiasto, oto syn Twój. (…) Oto Matka twoja”. (J 19,26n)

„Eli, Eli, lema sabachthani?”, to znaczy: „Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?” (Mt 27,46)

Pragnę (J 19,28)

dostępne w wersji pełnej

Dokonało się! (J 19,30)

dostępne w wersji pełnej

Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego. (Łk 23,46)

Droga Krzyżowa

dostępne w wersji pełnej

I Jezus skazany na śmierć

dostępne w wersji pełnej

II Jezus bierze krzyż na ramiona

III Jezus upada pod krzyżem po raz pierwszy

IV Jezus spotyka swoją Matkę

V Szymon Cyrenejczyk pomaga Jezusowi nieść krzyż

dostępne w wersji pełnej

VI Weronika ociera twarz Jezusowi

dostępne w wersji pełnej

VII Jezus upada po raz drugi

VIII Jezus pociesza płaczące niewiasty

dostępne w wersji pełnej

IX Jezus upada po raz trzeci

X Jezus z szat obnażony

dostępne w wersji pełnej

XI Jezus przybity do krzyża

dostępne w wersji pełnej

XII Jezus umiera na krzyżu

dostępne w wersji pełnej

XIII Jezus zdjęty z krzyża

dostępne w wersji pełnej

XIV Jezus złożony do grobu

dostępne w wersji pełnej

RedakcjaAgnieszka Ćwieląg-Pieculewicz

KorektaAnna Śledzikowska

Projekt okładkiArtur Falkowski

Redakcja techniczna i przygotowanie do dru­kuAnna Olek

Opracowanie i przygotowanie plikuWydawnictwo Salwator

Imprimi potest ks. Piotr Filas SDS, prowincjał

© 2020 eBook Wydawnictwo SALWATOR ISBN 978-83-7580-445-4

Wydawnictwo SALWATOR ul. św. Jacka 16, 30-364 Kraków tel. 12 260-60-80, e-mail: [email protected]