169,00 zł
"Autor próbuje udowodnić, że to nie koncepcja rzeczywistego
beneficjenta służy do przeciwdziałania nadużyciom umów o UPO i
unijnych dyrektyw, lecz klauzule GAAR, PPT i LOB. W monografii
tej Autor zauważa, że właściwa funkcja koncepcji rzeczywistego
beneficjenta (funkcja alokacyjna) prowadzi do zapewnienia
właściwego zastosowania umów o UPO oraz unijnych dyrektyw,
eliminując podwójne opodatkowanie tylko wtedy, gdy może ono
wystąpić ze względu na alokację dochodu z państwa źródła do
państwa rezydencji. Realizuje ona zatem cele umów o UPO i
unijnych dyrektyw na moment ich stosowania niezależnie od
intencji podmiotu, który ją stosuje, i jej adresatów. Natomiast
funkcja antyabuzywna, będąc funkcją niewłaściwą, może prowadzić
do podwójnego opodatkowania, znacząco redukować ochronę i
przewidywalność w stosowaniu umów o UPO oraz unijnych dyrektyw,
destabilizować ich funkcjonalność. Ponadto realizuje ona intencje
indywidualnego, krajowego ustawodawcy. Niestety ta ostatnia
dominuje w podejściu organów podatkowych. Rodzi też obawy u
Autora, że może także zdominować podejście sądów
administracyjnych. Tymczasem koncepcja rzeczywistego beneficjenta
nie jest quasi-klauzulą GAAR albowiem w jej treści brak jest
przesłanek nadużycia"
z przedmowy, Dagmara Dominik-Ogińska
Publikacja zawiera
m.in. porównanie koncepcji rzeczywistego beneficjenta z
klauzulami antyabuzywnymi oraz analizę najnowszych zmian w Modelu
Konwencji OECD z 2017 r. i Komentarzu do tego Modelu,a także
nowelizacji w polskim ustawodawstwie,
wprowadzonych m.in. przez „Polski Ład”, w tym:
• nowej, mniej korzystnej dla podatników, definicji rzeczywistego
właściciela, mającej także znaczenie dla nowego sposobu
opodatkowania zwanego „podatkiem od przerzuconych dochodów”
(diverted
profits tax),
• kontrowersyjnego zawężenia mechanizmu pay & refund w
podatku u źródła,
• kryteriów dochowania należytej staranności.
W opracowaniu zawarto analizę blisko 20 przełomowych wyroków
krajowych, unijnych i międzynarodowych w sprawach podatkowych
dotyczących ustalania statusu rzeczywistego beneficjenta,
ukazującą, jaka jest percepcja koncepcji rzeczywistego
beneficjenta przez sądy w konkretnych stanach faktycznych. Odnosi
się ona m.in. do słynnych wyroków duńskich TSUE z 2019 r. oraz
zastosowania wytycznych interpretacyjnych z tych wyroków przed
sądy krajowe w wyrokach z lat 2020–2021.
„Ideą przewodnią pracy jest zmiana postrzegania funkcji
instytucji rzeczywistego beneficjenta i udowodnienie, że jest nią
alokacja dochodu, a nie funkcja przeciwdziałania unikaniu
opodatkowania. (…)
Szczególnie krytycznie autor ocenia polską definicję
rzeczywistego beneficjenta, po zmianie jaką wprowadzono do niej w
2019 r., a polegającą na dodaniu przesłanki prowadzenia
rzeczywistej działalności gospodarczej. Ze wszystkimi krytycznymi
uwagami w tym zakresie należy się zgodzić, podobnie jak z
konkluzją o szkodliwości tej definicji i odejściu od
akceptowanego w większości państw standardu międzynarodowego tej
instytucji”.
Prof. dr hab. Hanna Litwińczuk
„Ogromnym walorem książki jest prezentacja korzeni instytucji
beneficial owner. To zagadnienie było dotąd pomijane, a dobrze
pokazuje (...), jak w istocie instytucja oderwała się od
kontekstu, w którym powstała (…). Opracowanie z pewnością wywoła
dyskusję, bo inaczej być nie może, gdy na bazie dwóch słów, które
trudno nawet przetłumaczyć na język polski, gdyż wyrosły ze
specyficznego kontekstu obcego systemu prawnego, dochodzi do
rozstrzygnięć wywierających ogromne skutki finansowe dla
podatników i płatników”.
Dr hab. Wojciech Morawski, prof. UMK
Ebooka przeczytasz w dowolnej aplikacji obsługującej format: