3,80 zł
Rachunek sumienia został opracowany na podstawie Katechizmu Kościoła Katolickiego, odzwierciedla więc katechizmową strukturę rozważań nad zobowiązaniami moralnymi chrześcijanina wypływającymi z Dekalogu. Dziesięć przykazań to streszczenie podstawowych powinności człowieka względem Boga i względem bliźniego, które mają swoje źródło w miłości.
„Tradycja Kościoła, będąc wierna Pismu Świętemu i idąc za przykładem Jezusa, zawsze przyznawała Dekalogowi pierwszorzędną rolę i znaczenie. Chrześcijanie są zobowiązani do zachowania go” (Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, 438).
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 16
Rok wydania: 2018
Zamiast wstępu
Rachunek sumienia, nad którym się pochylasz, został opracowany na podstawie Katechizmu Kościoła Katolickiego, odzwierciedla więc katechizmową strukturę rozważań nad zobowiązaniami moralnymi chrześcijanina wypływającymi z Dekalogu. Dziesięć przykazań to streszczenie podstawowych powinności człowieka względem Boga i względem bliźniego, które mają swoje źródło w miłości.
„Tradycja Kościoła, będąc wierna Pismu Świętemu i idąc za przykładem Jezusa, zawsze przyznawała Dekalogowi pierwszorzędną rolę i znaczenie. Chrześcijanie są zobowiązani do zachowania go” (Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, 438).
Warunki dobrej spowiedzi
Rachunek sumienia
To stanięcie wobec Chrystusa-Prawdy i samego siebie, aby objąć myślą okres własnego życia, jaki upłynął od ostatnio ważnie odbytej spowiedzi. Robiąc rachunek sumienia, należy zwrócić szczególną uwagę na grzechy ciężkie, nie można jednak zapominać o lekkich, zwłaszcza tych powtarzających się często. Aby odpowiedzieć na pytania dotyczące duchowych upadków, należy szukać przyczyn swojego złego postępowania. W rachunku sumienia nie chodzi więc tylko o przyjrzenie się własnej przeszłości, lecz także o odkrycie tego, co trzeba zmienić i nad czym pracować w przyszłości.
Żal za grzechy
Jest bólem duszy i znienawidzeniem popełnionego grzechu. Z tego bólu rodzi się postanowienie niegrzeszenia w przyszłości. Sednem żalu nie są emocje, lecz świadomość zranienia Boga, racjonalne uznanie swoich błędów, czyli skrucha za popełnione zło. Tradycja Kościoła, zwracając uwagę na motywy ludzkiej skruchy, rozróżnia żal doskonały i niedoskonały. Pierwszy wypływa z miłości do Boga, kochanego nade wszystko, drugi zaś jest skutkiem lęku przed konsekwencjami grzechu i wiecznym potępieniem. Do ważnej spowiedzi wystarczy żal niedoskonały.
Mocne postanowienie poprawy
Katechizmowo żal za grzechy został oddzielony od postanowienia poprawy, ale w praktyce te dwa akty są nierozłączne. Uznając swój grzech, postanawiam z nim zerwać tu i teraz. Dlatego jeszcze przed spowiedzią należy uporządkować swoje życie, aby stworzyć realne warunki trwania w łasce uświęcającej i mieć racjonalną nadzieję na unikanie grzechu ciężkiego w przyszłości (np. wyrzucić amulety, zniszczyć materiały pornograficzne, zerwać grzeszną relację z inną osobą). Mocne postanowienie poprawy jest czymś innym niż przekonanie, że w przyszłości już nigdy nie zgrzeszę.
Szczera spowiedź