3,53 zł
Sława Sarmacji, Ozdoba Palemońskich Krajów, jasnoświetna Pochodnia Kaznodziejskiego Zakonu, Trąba Ewangeliczna, niewiernych do prawej Wiary, odszczepieńców do jedności Kościoła Bożego, grzeszników do pokuty zwoływająca, sławny Kaznodzieja, gorliwy Misjonarz, ten to Mąż Boży Wawrzyniec Owłoczymski urodził się Roku Pańskiego 1724 dnia 14 marca. Za szczęśliwego panowania Niezwyciężonego Monarchy Augusta II Króla Polskiego w Wielkim Księstwie Litewskim na Rusi w Województwie Mińskim z prześwietnych Rodziców herbu Trąba rzeczonych, z Ojca Bartłomieja Owłoczymskiego, a Matki Barbary Mokrzyckich, zacnością i bogactwy, w Ojczyźnie niepoślednich w dobrach Niesłowicze nazwanych, w Parafii Chotajewickiej, Diecezji Wileńskiej.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 19
ŻYWOT
KSIĘDZA WAWRZYŃCA OWŁOCZYMSKIEGO, OP
(1724-1763)
Projekt okładki: Juliusz Susak
Na okładce: Naśladowca El Greco (1541–1614), Portret mnicha (ok. 1650), licencja public domain,
źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Portrait_of_Dominican_(or_Trinitarian)_Friar.jpg
Plik rozpoznano jako wolny od znanych ograniczeń praw autorskich,
włącznie z prawami zależnymi i pokrewnymi.
Tekst wg edycji z roku 1939
Pisownię uwspółcześniono w niewielkim zakresie.
© Wydawnictwo Armoryka
Wydawnictwo Armoryka
ul. Krucza 16
27-600 Sandomierz
http://www.armoryka.pl/
ISBN 978-83-7639-395-7
Sława Sarmacji, Ozdoba Palemońskich Krajów, jasnoświetna Pochodnia Kaznodziejskiego Zakonu, Trąba Ewangeliczna, niewiernych do prawej Wiary, odszczepieńców do jedności Kościoła Bożego, grzeszników do pokuty zwoływająca, sławny Kaznodzieja, gorliwy Misjonarz, ten to Mąż Boży Wawrzyniec Owłoczymski urodził się Roku Pańskiego 1724 dnia 14 marca. Za szczęśliwego panowania Niezwyciężonego Monarchy Augusta II Króla Polskiego w Wielkim Księstwie Litewskim na Rusi w Województwie Mińskim z prześwietnych Rodziców herbu Trąba rzeczonych, z Ojca Bartłomieja Owłoczymskiego, a Matki Barbary Mokrzyckich, zacnością i bogactwy, w Ojczyźnie niepoślednich w dobrach Niesłowicze nazwanych, w Parafii Chotajewickiej, Diecezji Wileńskiej.
W niemowlęcym jeszcze będąc Wawrzyniec wieku, znaczno dawał dowody swej przyszłej świątobliwości, wszelką do dobrego okazując skłonność. Widzieć albowiem było skromną i przykładną Dziecinę, niby jedyny wzór i przykład chrześcijańskich dzieci. Oczy spuszczone ku ziemi, rączki złożywszy ku Niebu, klęcząc modlącego się przykładnie. Mówić nabożnie pacierzy, odprawować Różańce, uczęszczać z Rodzicami do Kościoła, to Jego były w dziecinnym wieku zabawy. Co uważając Rodzice, chcąc większą mieć w przyszły czas pociechę, oddali Wawrzyńca do Szkół Akademii Wileńskiej, pod rządem jeszcze podówczas, i dozorem niegdyś Jezuitów będącej. Tam w prędkim czasie, tak w naukach postąpił, iż wkrótce mniejsze szkoły chwalebnie dokończył. A tak przyszedłszy już do większego poznania, uważając krótkie i nikczemne rozkosze świata, obłudne jego i zdradliwe ponęty, oraz widząc wielkie niebezpieczeństwo zbawienia Duszy w światowym stanie, umyślił sobie, wszelką wzgardziwszy rozkoszą Świata i ciała, obrać stan duchowny i wstąpić do Zakonu. Mając więc takowe od Boga powołanie, wziąwszy dozwolenie i Błogosławieństwo Rodziców obrał sobie Zakon