iqatica
Historia niezła, ale napisana słabym językiem, takim nieżyciowym, np. w kółko jest o "końskich odchodach". Nikt, kto zajmuje się "okołokońskimi" tematami, nie mówi w ten sposób! Łajno, gnój, od bólu gnojówka. A tu weterynarz w beskidzkich wiochach i laska, która niby tyle się tym interesuje, mówią w taki śmieszny sposób, jakby nigdy z tematem nie mieli za wiele wspólnego. Przeczytałam 5 rozdziałów i nie dałam rady więcej. Postacie są papierowe, sztuczne, czarno-białe, przewidywalne. Matka i były narzeczony to czyste zło i kropka, a główna bohaterka zrozumiała cały ten emocjonalny cykl przyczynowo-skutkowy w ciągu tygodnia. Dużo błędów czysto technicznych, np. facet trzyma ją w objęciach, ściśle jest do niej przytulony, ale lustruje całą jej postać (może jest ślimakiem i ma oczy na czółkacg?), albo odbiła się od niego w drzwiach, on ją zdążył złapać, ale ona dopiero po chwili zorientowała się, że to on bo zobaczyła koszulę w kratę. No błagam.
