Wariacje Geldbergowskie ebook

Geld­berg wie, że je­śli wy­ko­le­iło się kilka wa­go­nów jego ży­cia, to nie zna­czy, że wy­ko­leił się cały po­ciąg. Ta­kie epi­lep­sje losu zda­rzają się na tra­sie Stam­tąd do Te­raz i z Te­raz do Stam­tąd. Teo­ria bez­względ­no­ści udo­wad­nia, że kiedy sto­imy na sta­cji, na­sze ży­cie i tak od­jeż­dża.

Geld­berg za­sta­na­wia się, w ja­kim kraju chciałby żyć. Się­gnął po te­le­skop Webba i za­pa­trzył się w ko­smos. Naj­le­piej, aby kraj nie na­le­żał ani do wschodu, ani do za­chodu, ani do pół­nocy, ani do po­łu­dnia. Po­wi­nien wi­sieć w po­wie­trzu i się ko­ły­sać. Ważne jed­nak, żeby nas za­nadto nie bu­jał i nie za­cho­wy­wał się jak skoń­czony ha­mak. Ostat­nie wy­niki ba­dań na­uko­wych wska­zują, że na­wet lek­kie ko­ły­sa­nie wpływa na roz­wój mó­zgu. Geld­berg ma­rzy, aby ko­ły­sał się cały na­ród, a nie tylko dwoje na huś­tawce.

Geld­berg uważa, że Ro­zum to tępy straż­nik z nad­wagą roz­sądku, po­mnik sto­jący na co­kole, trzeźwy ka­mień, bez­względny ty­ran. Po dru­giej stro­nie In­tu­icja, lot­ni­sko nie­pew­no­ści, na któ­rym lą­dują złe prze­czu­cia. Szó­sty zmysł losu. Geld­berg wie, że obie strony są da­leko od sie­bie, ale za­wsze bli­sko.

Geld­berg od­krył myśl zna­nego afo­ry­sty, że na­leży jeść mniej, bo bramy raju są wą­skie. Wo­bec tego prze­szedł na bez­mię­sną dietę edeń­ską. Raz dzien­nie wy­pi­jał kawę „Sza­tan”. Uni­kał ja­błek jak dia­beł świę­co­nej wody. Zre­zy­gno­wał z apo­ka­lipsy de­seru, a z ku­li­nar­nej Księgi Ro­dzaju wy­brał grzeszną nie­śmier­tel­ność i po­top wody mi­ne­ral­nej.