8,45 zł
Od 1 kwietnia 2013 r. zmieniają się przepisy dotyczące stosowania kas rejestrujących. Nowe regulacje uwzględniają, poza dotychczas obowiązującymi przepisami, zagadnienia dotychczas nieuregulowane w przepisach, ale często spotykane w praktyce. dotyczą one m.in. treści paragonów, ewidencji zwrotów i reklamacji, przekazania kasy innemu podmiotowi, czy ewidencji zaliczek. Jeśli masz obowiązek prowadzenia obrotu za pomocą kasy rejestrującej i nie chcesz narazić się na sankcje karnoskarbowe zapoznaj się z publikacją "Stosowanie kas rejestrujących od 1 kwietnia 2013 r.".
Z publikacji dowiesz się:
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 41
zakupiono w sklepie:
Legimi
identyfikator transakcji:
5627091
znak wodny:
STOSOWANIE KAS REJESTRUJĄCYCH OD 1 KWIETNIA 2013 R.
u.p.t.u. – ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)
r.k.r. – rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363)
r.k.w.t. – rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.)
o.p. – ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.)
u.p.d.o.f. – ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.)
k.k.s. – ustawa z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 186)
W komentarzu zostały omówione zmiany przepisów w zakresie stosowania kas rejestrujących, które obowiązują od 1 kwietnia 2013 r. Autor wskazał najważniejsze dla podatników nowe regulacje w zakresie m.in. treści paragonów, ewidencji zwrotów i reklamacji, przekazania kasy innemu podmiotowi, czy ewidencji zaliczek.
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Stanowi o tym art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – u.p.t.u.
Duża część regulacji dotyczących kas rejestrujących zawarta jest w przepisach wykonawczych. Przepisy te określają m.in. zwolnienia od obowiązku stosowania kas rejestrujących, warunki uzyskiwania ulgi na zakup kas rejestrujących oraz warunki techniczne i zasady stosowania kas przez podatników.
Z dniem 1 kwietnia 2013 r. wchodzą w życie nowe regulacje dotyczące stosowania kas przez podatników. Są one zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363) – r.k.r. Rozporządzenie to zastąpiło dotychczas obowiązujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.) – r.k.w.t.
Zakres przedmiotowy r.k.r. jest podobny do poprzednio obowiązującego rozporządzenia. W myśl § 1 r.k.r. rozporządzenie to określa:
– sposób prowadzenia przez podatników, o których mowa w art. 111 ust. 1 u.p.t.u. ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących;
– warunki używania przez podatników kas rejestrujących;
– termin zgłoszenia kasy do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego, rodzaje dokumentów, które są prowadzone lub składane w związku z używaniem kasy, oraz wzory tych dokumentów;
– warunki zorganizowania i prowadzenia serwisu kas mające znaczenie dla ewidencjonowania oraz warunki, które powinny spełniać podmioty prowadzące serwis kas;
– terminy oraz zakres obowiązkowych przeglądów technicznych kas.
Jednak regulacje r.k.r. różnią się nieco od przepisów poprzednio obowiązujących. Poniżej zostaną wskazane najważniejsze zmiany wynikające z nowych przepisów.
Najwięcej chyba wątpliwości praktycznych wywołuje kwestia umieszczenia na paragonie nazwy towaru, czy też usługi.
W myśl przepisów dotychczasowych na paragonie miała być umieszczona „nazwa towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy”.
Natomiast zgodnie z przepisami nowymi na paragonie ma się znaleźć „nazwa towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację” (§ 8 ust. 1 pkt 6 r.k.r.).
Nowe przepisy nakazują zatem tak określić nazwę towaru lub usługi, aby pozwalała na jednoznaczną ich identyfikację. Wymóg ten może budzić w przyszłości wiele wątpliwości. Wydaje się bowiem, że mając na względzie cele przepisów identyfikacja ta powinna być możliwa w zakresie, który pozwoliłby na ocenę prawidłowości zastosowania przez podatnika stawki podatku (zwolnienia z podatku), względnie momentu powstania obowiązku podatkowego, itd.
Nie wydaje się natomiast konieczne – dla spełnienia celów, dla jakich kasy fiskalne zostały wprowadzone – wymaganie od podatników, aby przy pomocy paragonu możliwe miało być zidentyfikowanie konkretnej sztuki towaru. Rzecz idzie raczej o zidentyfikowanie ich rodzaju, kategorii – tak, aby można było określić, jakie konsekwencje podatkowe wiążą się ze sprzedażą danego towaru, czy też danej usługi (również w zakresie innych podatników, np. stosowanej do przychodów stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych).
Niemniej jednak spodziewać się można sporów w tym zakresie pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi.
Przepisy nowego r.k.r. wprowadzają także kilka innych zmian, jeśli chodzi o treść paragonów oraz sposób umieszczania na nich informacji. Można wskazać m.in., że przepisy wymagają, aby na paragonie zawarte były (dane, których wcześniej nie było obowiązku umieszczać):
– oznaczenie „PARAGON FISKALNY” (§ 8 ust. 1 pkt 5 r.k.r.);
– wartość rabatów lub narzutów, o ile występują (§ 8 ust. 1 pkt 9 r.k.r.);
– numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy (§ 8 ust. 1 pkt 17 r.k.r.).