15,00 zł
Książka opisuję rodzaje środków stylistycznych takich jak: anafora, epifora, epitet i inne. Wyjaśnia ona, na czym polegają i jak są wykorzystywane. Następnie opisuje rodzaje i sposoby manipulacji takie jak: akt personalny, przeszkadzanie, wzbudzanie poczucia winy, zasada wzajemności, niedostępność, społeczny dowód słuszności, zaangażowanie, efekt utopionych kosztów oraz wiele innych. Napisana została ona, aby każdy z nas mógł uchronić się przed manipulacją z którą zmagamy się w życiu codziennym.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 23
© Adrian Ciepał, 2017
Książka opisuję rodzaje środków stylistycznych takich jak:
anafora, epifora, epitet i inne.
Wyjaśnia ona, na czym polegają i jak są wykorzystywane.
Następnie opisuje rodzaje i sposoby manipulacji takie jak: akt personalny, przeszkadzanie, wzbudzanie poczucia winy, zasada wzajemności, niedostępność, społeczny dowód słuszności, zaangażowanie, efekt utopionych kosztów oraz wiele innych.
Napisana została ona, aby każdy z nas mógł uchronić się przed manipulacją z którą zmagamy się w życiu codziennym.
ISBN 978-83-8126-284-2
Książka powstała w inteligentnym systemie wydawniczym Ridero
Adrian Ciepał
Wadowice
17.10.2017r.
Manipulację można obserwować w każdej sferze życia codziennego.
Na przykład: w domu, w pracy, w polityce, czy też w codziennych kontaktach międzyludzkich. W nie mniejszej części poszukiwanie przejawów manipulacji dotyczą reklam, które dzięki swej specyfice dociera do wielu potencjalnych klientów. Z manipulacją mamy do czynienia, gdy wpływa ona na postępowanie innych ludzi poprzez zmianę elementów rzeczywistości tak, aby osiągnąć postawione sobie cele, najczęściej związane jest z tym, aby w takim stopniu wpłynąć na klienta, żeby zakupił dany towar.
Najważniejszy w nim jest sam fakt uświadomienia sobie tego, że w każdej chwili jesteśmy narażeni na stosowanie wobec nas pewnych sposobów manipulacji, aby mieć większy wpływ na to jakie w danym momencie podejmujemy decyzję.
Środki stylistyczne to najczęściej używane przez pisarzy metody wpływania na treść tekstu w szeroko pojętej sztuce, ich głównym celem jest wywołanie u odbiorcy pożądanych emocji takich jak np:
strach, uczucie, rozbawienie, smutek.
Przykładami środków stylistycznych są np:
Porównanie, epitet, anafora, hiperbola, epifora, peryfraza, powtórzenie, onomatopeja, metafora, antyteza, zdrobnienie i zgrubienie.
Jest Powtórzeniem celowo tego samego zwrotu lub słowa na początku kolejnych segmentów wypowiedzi.
Stosowana głównie jest w poezji i oratorstwie.
Na przykład:
Szybko, zbudź się, szybko, wstawaj!
Szybko, szybko, stygnie kawa!
Szybko, zęby myj i ręce[1]!
Jest to figura retoryczna polegająca na zestawieniu dwóch elementów znaczeniowo przeciwstawnych w jedną całość, dla uzyskania wyższej ekspresji np. „lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć”[2].
Jest to powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na końcu kolejnych segmentów wypowiedzi.
Na przykład: Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko[3].
Jest to poetyckie określenie wskazujące na prawidłowość wyrażonego przedmiotu bądź osoby (najczęściej jest to rzeczownik, przymiotnik, imiesłów). Epitetami nazywamy powtarzające się określenia, które podkreślają główną cechę bohatera lub zjawiska.
Na przykład: zimny lód, Dzielny człowiek, brzydkie kaczątko[4].
Hiperbola inaczej przesadnia lub przesada — znak retoryczny, czasami zaliczany do figur myśli, polegający na zastąpieniu jego cech przypisanych do faktów, osób, czy pojęć innymi, dowolnymi cechami. Jest tropem in absentia, ponieważ miejsce tematu zastępuje zmienna, która może przybrać jakąkolwiek wartość, rematem jest zatem wyrażenie, które byłoby niewłaściwe, jeżeli użyte zostałoby w swojej pełnej formie[5].
Przykładami hiperboli są:
„Rozorał obłęd jak płomiennym zębemi ktoś olbrzymi ręce w górę wzniósłi w blachę słońca długo bił jak w bęben[6]”.
Inaczej