Mroczna księga ebook

Przedmowa Autora

Mroczna księga to przerażający horror, który wciągnie czytelnika w mroczny świat Eweliny, osiemnastoletniej blondynki, której życie nagle zamienia się w koszmar. Pewnego dnia Ewelina znajduje tajemniczą księgę.

Następnego dnia, Ewelina budzi się w rzeczywistości pełnej mroku i złowrogich istot. Księga rzuca na nią klątwę, a jedynym sposobem na uwolnienie się jest przejście przez etapy w niej opisane. Od tej chwili, młoda dziewczyna staje w obliczu przerażających przygód, które przekraczają granicę między rzeczywistością, a koszmarem.

Podczas swojej podróży Ewelina napotyka upiory i demony, musi stawić czoła swoim najgłębszym lękom, by rozwiązać zagadkę klątwy. Strach i niepewność towarzyszą jej każdego dnia, a czasem granica między tym, co rzeczywiste a iluzją, zanika.

Czy Ewelina odważy się stawić czoło temu przerażającemu wyzwaniu? Czy odkryje, jak uwolnić się od mrocznej klątwy księgi? Czy przetrwa w tym koszmarze?

Mroczna Księga to opowieść o walce o przetrwanie w świecie, w którym strach i groza czyhają na każdym kroku. To historia o sile ludzkiego ducha i wewnętrznej determinacji w obliczu największych koszmarów. Czytelnik wciągnięty w tę emocjonującą opowieść towarzyszy Ewelinie w jej straszliwej podróży, zastanawiając się, czy istnieje możliwość odzyskania normalności i ucieczki z tego przerażającego świata.

Znalezisko

Pewnego zwykłego wiosennego popołudnia Ewelina wyszła na cmentarz odwiedzić grób swojego niedawno zmarłego ojca, z którym była bardzo zżyta. Siedziała przy nim dwadzieścia minut modląc się za jego duszę oraz opowiadając mu o tym, co zdarzyło się jej dzisiejszego dnia. Po chwili spokojnie oddaliła się, kierując się w stronę ulicy, przy której mieszkała.

Jednak w drodze, niedaleko ostatniej trumny, Ewelina zauważyła coś, co przykuło jej uwagę. Była to niewielka, kolorowa książeczka leżąca na ziemi przy grobie nieznanej osoby. Podeszła bliżej i nagle coś ją zaniepokoiło. Poczuła się niepewnie, ale nie zważając na to, podniosła znalezisko i szybko schowała je do swojej torebki, po czym wróciła prosto do domu.

Zaciekawiona znalezionym przedmiotem postanowiła już w domu otworzyć torebkę i sprawdzić, co to takiego.

W domu okazało się, że jest to nieduża książka o tajemniczym tytule „Mroczna Księga”, bez widocznego autora.

— Ciekawe, co to za książka i kto ją zgubił na cmentarzu? — zapytała retorycznie Ewelina, zabierając się do czytania.

Zauważyła również napis widniejący z tyłu książki:

„Widniejący w książce czar,

zbudzi każdy twój koszmar.

Jeśli pragniesz z tym skończyć,

musisz książkę całą dokończyć”.

— Ładny wierszyk — pomyślała Ewelina, nie zastanawiając się nad głębszym sensem.

Początkowo nasza bohaterka była zainteresowana znalezioną lekturą, ale gdy okazało się, że książka nie ma autora i nie należy do gatunków, które szczególnie przypadają jej do gustu, postanowiła ją odłożyć. Była to książka z gatunku fantasy, podczas gdy Ewelina preferowała romantyczne utwory. Tak więc dziewczyna schowała książkę gdzieś w domu na półce i zapomniała o niej.

Koszmarne Przebudzenie

Następnego dnia Ewelina obudziła się ze złym przeczuciem. Czuła, że coś jest nie tak. W miarę jak otwierała oczy, zauważyła, że jej pokój jest nasycony ciemnością, której nie mogła przypisać żadnej konkretnej przyczynie. Sercem bijącym szybciej, próbowała odszukać źródło tego dziwnego zjawiska, ale wszystko wydawało się być w porządku. Zdecydowała się wstać z łóżka i po chwili zauważyła, że wszystko wokół wygląda inaczej. Pokój, w którym zawsze czuła się bezpiecznie, stał się miejscem pełnym grozy. Ściany pokryły się niesamowitymi rysunkami, przedstawiającymi bestie i mroczne istoty. Meble były przewrócone, a zasłony unosiły się niczym duchy w niewidzialnym wietrze. Przerażona Ewelina uciekła z pokoju i pobiegła do łazienki, myśląc, że może tam znajdzie jakiś punkt odniesienia. Jednak to, co zobaczyła, sprawiło, że serce zamarło jej w piersiach. Lustro było pokryte pęknięciami, a jej odbicie odzwierciedlało strach i cierpienie. Zgubiona, przypomniała sobie o znalezionej książce „Mroczna Księga” i poczuła gwałtowny dreszcz przebiegający jej po kręgosłupie. Szybko wróciła do swojego pokoju i przekopała wszystkie półki, aż w końcu znalazła tajemniczą książkę. Kiedy otworzyła jej strony, oczom Eweliny ukazał się tekst, który poprzedniego dnia wydał się tylko niewinnym wierszykiem. Teraz miał on zupełnie inne znaczenie. „Widniejący w książce czar, zbudzi każdy twój koszmar. Jeśli pragniesz z tym skończyć, musisz książkę całą dokończyć”. Ewelina zrozumiała, że przeczytanie tej książki wywołało koszmary, które teraz przybrały na realności. Była w pułapce własnego strachu, nie wiedząc, jak przerwać ten makabryczny cykl. Postanowiła zatem kontynuować czytanie, aby znaleźć rozwiązanie. Kolejne strony opisywały coraz bardziej przerażające sceny. Ewelina wpadała w wir koszmarnych wizji, gdzie była świadkiem morderstw, tortur i upiorów, które zagrażały jej życiu. Nie było miejsca na spokój ani ukojenie. Wszystko to było tak realne, że czuła ból, smakowała krew i słyszała przeraźliwe krzyki. Z każdą kolejną stroną, koszmary przybierały na sile, a Ewelina czuła się coraz bardziej uwięziona w światku przerażających wizji. Była pewna, że jeśli nie dokończy lektury, nie będzie miała szansy powrócić do normalności. Nagle, po przewróceniu kolejnej strony, Ewelina zamarła. Książka zniknęła z jej rąk, a jej pokój napełnił się złowieszczo śmiejącym dźwiękiem. Przerażona dziewczyna rozejrzała się, próbując zrozumieć, co się dzieje. Nagle na ścianie pojawił się mroczny portal, z którego wydobywały się straszliwe postacie. Ewelina zrozumiała, że musi stawić czoła swoim najgłębszym lękom i zmierzyć się z tym, co wydostało się z książki. To był jej jedyny sposób na powrót do normalności. Zebrała w sobie całą odwagę, przekroczyła próg portalu, gotowa na walkę z koszmarem, który ją pochłonął. Tak zaczęła się jej najstraszliwsza przygoda, która miała na celu pokonać mroczną moc książki i odzyskać swój spokój.

Upiorny Labirynt

Ewelina przekroczyła próg mrocznego portalu i znalazła się w innym wymiarze. Wokół niej rozciągał się upiorny labirynt, pełen cieni i przerażających dźwięków. Czuła, jak nieznana siła próbuje wciągnąć ją w głąb tego strasznego miejsca, ale z determinacją postanowiła nie poddawać się strachowi.

Kiedy Ewelina przemierzała labirynt, zauważyła, że ściany zmieniają się przed jej oczami. Przybierały różne kształty i barwy, wprowadzając jeszcze większe zamieszanie. Często miała wrażenie, że ktoś ją obserwuje, choć nie mogła zlokalizować żadnego źródła tych uczuć. Czasem szepty dochodzące z oddali przeszywały jej uszy, powodując ciarki na całym ciele.

W miarę jak Ewelina zagłębiała się w labiryncie, napotykała na coraz bardziej złożone i przerażające pułapki. Na jednej z rozgałęzień musiała podjąć decyzję, która droga jest bezpieczna. Zastanawiając się nad wyborem, usłyszała ciche skrzypienie i zobaczyła, jak jedna ze ścian zaczęła powoli się zbliżać, próbując ją zgnieść. Z trudem uniknęła śmiertelnego niebezpieczeństwa, ale zdawała sobie sprawę, że labirynt zamierzał ją zgubić.

Kiedy noc zapadała, labirynt nabierał jeszcze bardziej złowieszczego wyglądu. Światła były niemal niewidoczne, a mroczne postacie i nieokreślone kształty wychodziły spod ziemi, próbując ją zastraszyć. Mimo to Ewelina kontynuowała swoją wędrówkę, coraz bardziej zdeterminowana, by ocalić siebie i powrócić do normalności.

Po wielu godzinach trudnego poszukiwania, Ewelina dotarła do centralnej sali labiryntu. W środku, na postumencie, stała starożytna kula ze zdobionymi symbolami. Odczuwała nieodpartą potrzebę dotknięcia jej, ale wiedziała, że ta kula jest kluczem do rozwiązania zagadki i uwolnienia się z koszmaru.

Kiedy Ewelina dotknęła kuli, poczuła przemożną falę energii przenikającą jej ciało. Nagle została oślepiona światłem i zniknęła z labiryntu.

Gdy odzyskała wzrok, Ewelina znalazła się z powrotem w swoim pokoju. Ściany nie były już przesiąknięte mrokiem, a meble stały na swoim miejscu. Pokój był teraz spokojny i bezpieczny.

Ewelina wiedziała, że to jeszcze nie koniec jej walki z mroczną mocą książki. Labirynt był tylko jednym z wielu etapów, które musiała przejść. Miała jednak nadzieję, że zbliża się do rozwiązania i powoli zaczynała zyskiwać pewność siebie.

Wiedząc, że musi kontynuować swoją misję, Ewelina przygotowała się na kolejną fazę swojej przygody. Wiedziała, że musi dotrzeć do źródła tej ciemnej mocy i odkryć, jak ją pokonać. Z determinacją i odwagą w sercu, Ewelina wyruszyła w drogę, gotowa stawić czoła kolejnym koszmarom, które czekały na nią w przyszłych rozdziałach jej strasznej historii.

Mroczne Przeznaczenie

Ewelina wiedziała, że musi kontynuować swoją misję i wyruszyć na spotkanie z kolejnymi straszliwościami, które czekały na nią w dalszych rozdziałach jej mrocznej historii. Jej serce biło mocno w piersiach, a dłonie lekko drżały, ale determinacja napędzała ją do przodu. Była gotowa stawić czoła nieznanemu, wiedząc, że jej walka nie jest jeszcze skończona.

Po opuszczeniu swojego bezpiecznego pokoju, Ewelina znalazła się w korytarzu, którego ściany zdawały się tchnąć zimnem i przerażeniem. Ciężki odór gnilnych substancji unosił się w powietrzu, przypominając jej o obecności zła. Krok za krokiem, Ewelina kontynuowała swoją wędrówkę przez tę przeklętą przestrzeń.

Nagle, pośrodku korytarza, zobaczyła zamknięte drzwi z rysunkiem dziwnych symboli. Instynktownie wiedziała, że musi je otworzyć, by przejść dalej. Podeszła do nich i zauważyła, że na klamce tkwiła notatka. Delikatnie ją zdjęła i przeczytała treść: „Jeśli chcesz kontynuować, musisz stawić czoło swojemu najgłębszemu lękowi”.

Ewelina przelotnie zastanowiła się, co może być jej największym lękiem. Przeszedł przez jej myśli strach przed utratą bliskich, przed samotnością, przed porażką. Wiedziała jednak, że musi stawić czoła tym obawom, aby pokonać to, co czaiło się za zamkniętymi drzwiami.