Nowa Europa Wschodnia 1-2/2020 ebook

Nierzadko rozlegają się dzisiaj głosy, że Polska może przestać być Zachodem i zmierza na Wschód. Warto jednak zadać prowokacyjne pytanie, czy Wschód już nie zadomowił się ponownie nad Wisłą. Od siedemdziesięciu pięciu lat Polska nie była tak etnicznie różnorodna jak obecnie. W ostatnich latach imigracja do Polski przede wszystkim obywateli Ukrainy, ale także Białorusi, Rosji, państw Kaukazu Południowego i Azji Centralnej osiągnęła rozmiary bezprecedensowe. Na ulicach polskich miast rozbrzmiewają języki Szewczenki, Puszkina, Rustawelego i Firdausiego. Można też skosztować znakomitych wareników z Ukrainy, pysznych chaczapuri z Gruzji lub świetnej uzbeckiej czorby. Dlatego immigracja z krajów Europy Wschodniej jest głównym tematem tego numeru, a w nim:

Dariusz Szymczycha nie kocha Marksa, ale „parafraza jego teorii trafnie opisuje relacje Ukraińców i Polaków: baza wyprzedziła nadbudowę. Obywatele Ukrainy pracują razem z nami, obsługują nas w sklepach, kawiarniach i restauracjach, budują nasze drogi i mieszkania, zaczynają kupować mieszkania w naszym sąsiedztwie, ratują Polaków w katastrofach drogowych. Innymi słowy, stają się częścią naszej codzienności i normalności w momencie, gdy znaczna część Polaków nadal hołduje stereotypom historycznym i kulturowym”.

„Pierwsze ćwierćwiecze po odzyskaniu niepodległości przez Polskę i Ukrainę to najlepszy okres w historii relacji polsko-ukraińskich. Nie ma sensu szukanie w zamierzchłej przeszłości złotego wieku, a jeśli już go szukamy, wystarczy obejrzeć się za siebie. Właśnie minął” – mówi Ola Hnatiuk.

O demokracji liberalnej, bierności społecznej i sztuce zastąpionej przez rozrywkę z „polskim pisarzem na uchodźstwie” Etgarem Keretem rozmawia Nikodem Szczygłowski. Jarosław Kociszewski rozwija temat bliskowschodni i zauważa, że „izraelskich polityków i wojskowych, także tych z sowieckimi korzeniami, nie cieszy powrót Rosji na Bliski Wschód. Chłodno akceptują jednak fakty, dostosowują się do nich, a tam, gdzie mogą – korzystają”.

W numerze są również teksty Eugeniusza Mironowicza i Grzegorza Kuprianowicza o dziedzictwie ukraińskim i białoruskim w Polsce, esej Rigelsa Halilego i wiele więcej.