Kasandi
Cudowne historyjki, napisane prostym, zrozumiałym językiem, potrafiące skupić uwagę dziecka. Piękne, barwne ilustracje idealnie oddają treść każdego opowiadania. Bardzo polecam!
Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
- Wydawca: Wydawnictwo BIS S p. z o.o.
- Kategoria: Dla dzieci
- Język: polski
- Rok wydania: 2017
Ciepłe i pogodne opowiadania o przygodach małej myszki Hani, która razem z rodzicami mieszka w mysim domku. Jak każdy maluch lubi się bawić i obserwować świat. Lepi bałwanka i pisze list do Świętego Mikołaja, rysuje smoki, chodzi z mamą na spacery, czasami nie chce jeść i marudzi, jednak wszystkie jej przygody kończą się uśmiechem. Dla dzieci w wieku 3-7 lat.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 16
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
4,7 (60 ocen)
Oceny przyznawane są przez użytkowników Legimi, systemów bibliotecznych i innych serwisów partnerskich. Przyznawanie ocen premiowane jest punktami Klubu Mola Książkowego.
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.
Sortuj według:
skubiniak
Fajna
Aniecha_mj
Urocza książeczka :-)
Popularność
Podobne
Copyright © Barbara Mikulska
Copyright © Wydawnictwo BIS 2017
ISBN 978-83-7551-559-6
Wydawnictwo BIS
ul. Lędzka 44a
01–446 Warszawa
tel. 22 877-27-05, 22 877-40-33; fax 22 837-10-84
e–mail: [email protected]
www.wydawnictwobis.com.pl
Skład wersji elektronicznej:
konwersja.virtualo.pl
O tym, jak poznałam Hanię
Nawet nie wiesz, co się może dziać pod podłogą kuchni. Nie wiesz? No pewnie, że nie, bo i skąd. Ale ja wiem i ci opowiem.
Zwykle tam, gdzie mieszkają ludzie, mieszkają i myszy. Boisz się? Ale powiedz mi czego? Przecież myszka jest malutka, tak mała, że zmieściłaby się na twojej rączce, gdybyś odważył się ją wyciągnąć i gdyby oczywiście myszka zechciała na niej przycupnąć.
No więc już ustaliliśmy – nie boimy się myszy. Tak samo jak nie boimy się dzwonów, kichania dziadka, szczekania psa i buczenia samolotu.
A myszki są bardzo odważne. Mimo to wolą nie pokazywać się ludziom na oczy. Zawsze wtedy ktoś krzyczy, a ktoś inny sięga po szczotkę. A niektórzy to nawet sprowadzają kota.
Ale nie ja. Nie krzyczę na widok myszki, nie usiłuję jej przegonić szczotką i nie mam też kota. Dlatego udało mi się zaprzyjaźnić z całą rodziną myszy.
Pewnej jesieni zobaczyłam, jak wędrują chodniczkiem do mojego domu. Wiał silny wiatr, padał deszcz, a one szły, ślizgając się na opadłych liściach. Mama Myszka ściskała w jednej łapce ucho walizki, a w drugiej dłoń Hani, córeczki. Obok szedł Tata Myszka i ciągnął wózek wypakowany po brzegi paczkami, pudłami, skrzyniami i rulonami. Cała trójka miała smutne pyszczki, a Hania to chyba nawet płakała. Było im bardzo przykro, ponieważ musieli opuścić swoją norkę.
Później dowiedziałam się, że została zniszczona przy okazji budowy nowego osiedla.
Wśliznęły się do domu przez okienko do piwnicy. I długo ich nie widziałam ani nie słyszałam, bo myszki z reguły są bardzo cichutkie. A potem przyszła zima i ciemne, mroźne wieczory, które spędzałam przy kominku. Już wtedy towarzyszyły mi myszki. Zaprzyjaźniliśmy się bardzo. Przeważnie rozmawiałam z Mamą Myszką i z Hanią, bo Tata Myszka najczęściej zasypiał w cieple. I wtedy usłyszałam wiele ciekawych historii.
