Kryptodom ebook

dla Mleczka, Pomidorka i Słomki do Mówienia

NIGREDO / Mount Saint Helens

Pęd jak rak, w ziemi się pcha.

persefona czyta andré greena

a jeśli to matka schodzi do ziemi

nagrzana xanem ścięta tłustym lodem

w aksamit metra w dzień zimowy

a ta co traci wiosnę

ma mniej niż ona lat

pod wodą płyniesz całą długość

potem bierzesz haust

bobas lubi wybór

a ty wyglądasz na taką co woli sprzątanie kuchni

z twarzy buddystka od rozjebanej cudzą rączką mandali

w jakiej jesteś dziś formie kaszojaglanna: w kostce czy w placuszku

twoje zbite w pianę serce z resztkami piasku leży w wiaderku

z elsą i olafem

wciąż gotowe zachrzęścić

strop podchodzi krwią pod próg

loopuje się mieszkanie wokół kostek

kiedy nie potrafię stwierdzić czy mam bidon

czy dziecko nie pije pleśni o sobie wiem

że kiedyś wiele umiałam ale istnieją

podłogi wysokie w tych tramwajach

na które z wózkiem dopiero wyniesiona

jak na ołtarze boska

matka

będę albo nie będę jeżeli nie – postoję

więźba

ktoś cię położył obok samej siebie

tak jak się kładzie krokwie

i teraz cię o ciemię kłuje prosty kąt

pod jakim ograniczasz dom jak gdybyś była cyrkumfleksem

a nie literą sama niema

gdyby mieć komu oprzeć głowę na ramieniu o równie prosty kąt

i rzucić okiem w twoje dachowanie

byłabyś wtedy znakiem nierówności

ze szczytu można tylko spaść bo jak tu na nim siedzieć

kiedy cię spycha pod spód wierność jętce

nad nią rozpięto ciebie ktoś zamieszkał

w tobie nie obok ciebie nad tobą nie obok

sienna

co ty na to żeby się przekręcić

pyta mnie trawka zobaczyć mój korzeń

ssać od spodu bulwę wpuszczać w siebie kłącze

ale ja chcę przetrwać odpowiadam źdźbełku

jak się wynicuję oczy mi zmętnieją

i nic nie zobaczę a będzie się działo

a słyszałaś może odpowiada trawka

mieszka w twoich kiszkach mała czarna skrzynka

kiedy przyjdzie pora zamieni cię w glebę

zwiń się w endosporę jak laseczka sienna

a w kosmicznej próżni zniesiesz ponad dobę

co dopiero w ziemi zbierzesz siłę w ziarnie