Diagnostyka chorób tarczycy kompendium książka papierowa

„Diagnostyka chorób tarczycy – kompendium” pod redakcją prof. Tomasza Bednarczuka jest praktycznym zbiorem zaleceń postępowania w chorobach tarczycy. Zaburzenia czynności tego gruczołu zostały przedstawione w książce w formie porównań objawów w badaniu podmiotowym, odchyleń w badaniu przedmiotowym oraz w badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Taki układ sprawia, że łatwiej jest zdiagnozować problem tarczycowy, z którym zgłasza się pacjent.

Kompendium składa się z pięciu części i zawiera wiele przejrzystych schematów, ilustracji i rycin, dzięki którym zrozumienie, zwłaszcza tych trudniejszych, zawiłości diagnostyki chorób tarczycy staje się istotnie łatwiejsze.
Dużym walorem książki jest umieszczenie odchyleń u konkretnych pacjentów z obrazowaniem fotograficznym tych zmian.

W publikacji omówiono:


    czynniki wpływające na wyniki badań tarczycowych, takie jak wiek, ciąża, przyjmowanie określonych leków,

 
   interpretację wyników badań z uwzględnieniem czynników interferujących i wskazaniem leków, których stosowanie może zaburzyć wyniki testów tarczycowych,

  
  ultrasonograficzną ocenę tarczycy z porównaniem obrazu prawidłowego i nieprawidłowości oraz wskazaniem ich na zdjęciach,

  
  postępowanie diagnostyczne u chorych z orbitopatią tarczycową,

  
  przełomy w nadczynności i niedoczynności tarczycy z uwzględnieniem międzynarodowych wytycznych w rozpoznawaniu tych stanów,

  
  rolę badań immunologicznych i radioizotopowych stosowanych zarówno w diagnostyce przedoperacyjnej zmian ogniskowych tarczycy, jak i w ich monitorowaniu,

  
  kierowanie chorych do poszerzenia diagnostyki i leczenia z wykorzystaniem karty DILO, skierowania do AOS w trybie pilnym czy do leczenia szpitalnego.


„Diagnostyka chorób tarczycy – kompendium” to wartościowa pozycja na endokrynologicznym rynku wydawniczym przeznaczona dla lekarzy różnych specjalności. Nowocześnie przygotowane opracowanie będzie pomocne w codziennej praktyce zarówno endokrynologów/tyreologów, jak i internistów, geriatrów, chirurgów endokrynologicznych, onkologów, pediatrów, ginekologów czy położników.