Józef Hen
Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Zbliżający się do setnych urodzin polski prozaik, dramaturg i scenarzysta o żydowskich korzeniach. Autor powieści współczesnych i historycznych, poruszającej prozy wspomnieniowej, biografii, dzienników oraz scenariuszy zarówno oryginalnych, jak i na podstawie własnej twórczości. Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Józef Hen książki wydaje nieprzerwanie od ponad 70 lat i uznawany jest za jednego z najważniejszych powojennych polskich twórców. Mimo zaawansowanego wieku nie rezygnuje z udziału w życiu literackim i kulturalnym. W 2020 r. w ręce czytelników oddał Józef Hen Bez strachu, kolejny tom swoich dzienników, w sierpniu 2021 r. zaś Wydawnictwo MG. przypomniało wszystkim wielbicielom jego pióra Przeciw diabłom i infamistom. Przypadki starościca Wolskiego, powieść stanowiącą kanwę popularnego serialu Rycerze i rabusie.

Józef Hen, Nowolipie i najpiękniejsze lata

Józef Hen na świat przyszedł w 1923 r. na warszawskich Nowolipkach jako Józef Henryk Cukier, najmłodsze z dzieci Rubina i Ewy (Chawy). Chociaż jego rodzice nie należeli do zamożnych, starali się zapewnić Józefowi i jego rodzeństwu spokojne i szczęśliwe dzieciństwo oraz przyzwoite wykształcenie. Pisarz mieszkał w położonej w dzielnicy żydowskiej kamienicy przy ul. Nowolipie 53 i w 1939 r. ukończył Gimnazjum Męskie im. Magnusa Kryńskiego. Jego dalszą edukację przerwała II wojna światowa, podczas której zginęła większość jego rodziny (z Zagłady uratowała się tylko matka i starsza siostra, Stella). Dzieciństwo i wczesną młodość pisarz opisał w dwóch tomach swoich wspomnień. Pierwszy z nich zatytułował Józef Hen Nowolipie, drugi, poświęcony dramatycznym czasom wojny, ukazał się pod przewrotnym tytułem Najpiękniejsze lata.

Po wyjeździe jesienią 1939 r. z rodzinnej Warszawy do Białegostoku pisarz trafił w głąb Związku Radzieckiego, do Taszkientu i Samarkandy. Tam ciężko pracował fizycznie i z trudem walczył o przetrwanie. Wielokrotnie starał się o przyjęcie do Armii Andersa, jednak ze względu na swoje pochodzenie spotykał się z odmową. Ostatecznie do kraju wrócił w szeregach Ludowego Wojska Polskiego, do którego wstąpił w 1944 r.

Józef Hen, książki i nowe życie w nowej Polsce

W 1944 r. zaczął publikować w periodyku Głos Żołnierza i przyjął pseudonim Hen, który stał się później jego nazwiskiem. W 1947 r., po latach na obczyźnie, wrócił do rodzinnego miasta. W tym samym roku oficjalnie zadebiutował wspomnieniami zatytułowanymi Kijów, Taszkient, Berlin. Dzieje włóczęgi. Na stronach książki Józef Hen opisał swoje dramatyczne wojenne losy i długą drogę powrotną do ojczyzny. W 1946 r. ponownie spotkał w Krakowie poznaną w Samarkandzie Irenę Lebewal, która została jego żoną. Zaczął żyć z pióra; publikował krótkie formy prozatorskie, reportaże (Skromny chłopiec w haremie), powieści historyczne, współczesne i dla młodzieży (Bitwa o Kozi dwór), a później także scenariusze filmowe (Nikt nie woła, Prawo i pięść).

Józef Hen – bez strachu o strasznych czasach

Chociaż w swoim dorobku ma Józef Hen książki osadzone w czasach powojennych, a także prozę historyczną oraz literaturę faktu, do najbardziej przejmujących tytułów jego autorstwa zaliczyć należy te sięgające do mrocznego okresu II wojny światowej i opowiadające o koszmarze antysemityzmu. W pierwszych latach po wojnie były to przede wszystkim wspomnienia, reportaże i opowiadania.

W 1957 r. ukończył Józef Hen Nikt nie woła, dojrzałą, poruszającą najczulsze struny powieść opartą w pewnym stopniu na własnej biografii, której publikacja jednak została zablokowana przez cenzurę. Ta wspaniała opowieść o woli przetrwania, budowaniu nowego życia na gruzach starego świata i marzeniach o miłości w tych nieraz nieludzkich czasach doczekała się wydania dopiero w 1990 r., u progu III Rzeczpospolitej. W 1960 r. na podstawie tej historii i scenariusza autora Kazimierz Kutz nakręcił piękny film, który na zawsze wszedł do historii polskiej kinematografii.

Pod koniec lat 60-tych w związku z nagonką antysemicką rozpętaną w Polsce przez moczarowców kariera pisarza straciła na dynamice. Przerażony wydarzeniami marcowymi w paryskiej Kulturze pod pseudonimem Korab opublikował Józef Hen: Oko Dajana, Western i bliźniaka, opowiadania, które w Polsce ukazały się dopiero w 1990 r. Do problemu antysemityzmu wróci on raz jeszcze w 2008 r. na stronach przejmującej do szpiku kości mikropowieści Pingpongista.

Dzienniki Józefa Hena

Ważną część twórczości prozaika stanowią jego dzienniki. Ich najnowszy, wydany w 2021 r., tom zatytułował Józef Hen Bez strachu. Dziennik Współczesny. Wcześniej do księgarń trafiły błyskotliwe i świetnie przyjęte przez czytelników książki: Dziennik na nowy wiek, Dziennika ciąg dalszy, Powrót do bezsennych nocy. Dzienniki oraz Ja, deprawator. Na ich stronach leciwy pisarz nie tylko zawarł wiele ciekawych anegdot, komentarzy i celnych spostrzeżeń, ale przede wszystkim stworzył pisana przepiękną polszczyzna prozę najwyższej próby.