Stop oszustom. Jak nie dać się oszukać ebook

Podziękowania

Wprowadzenie

ROZDZIAŁ 1JAK ROZPOZNAĆ OSZUSTA

Generalnie oszustów można podzielić na dwie kategorie: na takich, którzy stali się nimi, choć tego nie planowali, tylko skorzystali z „okazji” i na takich, dla których krętactwo stało się sposobem na życie.

Dobrze wiemy, że nasze zamiary, słowa i decyzje biorą się ze sposobu myślenia, a raczej z określonych wzorców, które mamy zakodowane w umysłach. W jaki zatem sposób wyobrażamy sobie oszusta? Pamiętam, jak w siódmej czy ósmej klasie szkoły podstawowej na godzinie wychowawczej padło pytanie: jak waszym zdaniem wygląda narkoman? Odpowiedzi były dwie: zdaniem części grupy narkoman to człowiek bezdomny, brudny, mieszkający na dworcu. Druga część grupy określiła narkomana jako kogoś niewyróżniającego się z tłumu: schludnie ubranego, czystego itp. Obydwie odpowiedzi są poprawne. Jeśli wyobrażasz sobie narkomana jako kogoś brudnego, naćpanego i zachowującego się dziwnie, a zobaczysz taką osobę idącą naprzeciw ciebie, to nawet jeżeli go nie ominiesz szerokim łukiem, z pewnością będziesz starał się zachować czujność. To samo dotyczy różnego rodzaju naciągaczy.

Gdy jeszcze się uczyłam, w czasie wakacji sprzedawałam artykuły drogeryjne na jednym z wielu stoisk, jakie ustawiają się co roku w samym centrum Gdańska z okazji Jarmarku Dominikańskiego. Podszedł do mnie pewien człowiek, nie pamiętam już dokładnie, jak był ubrany, ale wyglądał na kogoś, komu dość dobrze się powodzi. Zapłacił stuzłotowym banknotem za produkt o wartości pięciu złotych, a gdy odszedł, zorientowałam się, że banknot jest fałszywy. Ta sytuacja to doskonały przykład tego, jak nasze wyobrażenie oszusta wpływa na to, komu łatwiej będzie nas oszukać, a komu nie.

Cechy rozpoznawcze

Życie niesie ze sobą wiele sytuacji, kiedy musimy zaufać i powierzyć nasze pieniądze osobom, których nie znamy. Często bowiem niewiele wiemy o potencjalnym wspólniku, kontrahencie, partnerze czy pożyczkodawcy, a większość informacji, jakie posiadamy, pochodzą od… niego samego.

Oczywiście nie jestem w stanie dać stuprocentowego sposobu na trafne zdemaskowanie oszusta, niemniej jednak zawarte w tej książce wskazówki pozwolą uniknąć wielu przykrych sytuacji. Nigdy nie mamy gwarancji, że już nikt w życiu nas nie oszuka, ale istnieje kilka cech, które charakteryzują oszusta:

Jest bardzo komunikatywny, łatwo nawiązuje kontakty, sprawia wrażenie, że jest fachowcem w danej dziedzinie, wygląda, jakby rozumiał, chciał pomóc… Stwarzanie pozorów to podstawowa broń oszusta!

Chętnie dużo o sobie mówi, co ma na celu usposobić cię przy-­chylnie.

Aby zdobyć zaufanie, najczęściej podaje się za kogoś o szanowanej pozycji społecznej, na przykład za wykładowcę akademickiego, prawnika, lekarza, właściciela czy dyrektora dużej firmy. Może też udawać pracownika jakiejś firmy lub instytucji, aby wyłudzić nasze dane osobowe lub pieniądze.

Oszust raczej nie jawi się jako „zwykły człowiek”, najczęściej jest albo elokwentnym „panem w garniturku”, albo „ofiarą losu”. Godzinami potrafi opowiadać o tym, co go spotkało…

Prędzej czy później zauważysz, że jego działanie ma określony cel, że próbuje cię do czegoś nakłonić lub zmusić.

Jest elastyczny, będzie się starał być dla ciebie tym, kogo chcesz w nim zobaczyć.

Składa ci bardzo dobrą, często na logikę wręcz niemożliwie atrakcyjną propozycję, o której mógłby mówić godzinami, oczywiście w samych superlatywach…

Jeżeli od razu nie da się zauważyć, że podaje jakieś nieprawdziwe informacje na swój temat, naszą czujność powinny wzmóc zarówno informacje zbyt ogólne (zauważamy, że nie chce ujawniać pewnych konkretnych szczegółów o sobie), jak i sytuacja, w której niepytany ciągle mówi o swoich wysokich kwalifikacjach czy szczególnych osiągnięciach (np. mówi, że jest lekarzem, prawnikiem czy prowadzi własną firmę i często bywa w delegacjach, dlatego wcześniej go nie poznałeś).

Im dłużej go znasz, tym częściej zauważasz, że to, co mówi o sobie, czy za kogo się podaje, zupełnie nie pokrywa się z rzeczywistością. Nie potrafi na przykład odpowiedzieć na proste pytania merytoryczne z dziedziny, w której podobno pracuje. Albo twierdzi, że jest od kilku miesięcy bezrobotny, a zawsze ma na wszystko pieniądze. Lub odwrotnie – opowiada, że pracuje i dobrze zarabia, a nie ma nawet na bilet. Udało ci się zauważyć, że pomimo iż uważa cię za swojego przyjaciela, pewne rzeczy wyraźnie przed tobą ukrywa. Na przykład, gdy dzwoni telefon, wychodzi na rozmowę, nie chce poznać cię ze swoją rodziną (tak często działają oszuści matrymonialni) albo ze swoim rzekomym wspólnikiem, o którym tyle opowiada. Zauważyłeś, że mimo iż wydaje się być przyzwoitym człowiekiem, obraca się w podejrzanym towarzystwie. Szczególną czujność należy zachować wtedy, gdy towarzystwo tej osoby kompletnie nie ma nic wspólnego z tym, za kogo się ona podaje. Na przykład, jeżeli mówi, że jest lekarzem, a jego znajomi nie wyglądają na osoby z chociażby średnim wykształceniem…

[1]http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-16/63976,Oszu­stwo-art-286.html, [dostęp: 02.08.2016].

Spis treści

Okładka

Strona tytułowa

Strona redakcyjna

Podziękowania

Wprowadzenie

Rozdział 1. Jak rozpoznać oszusta

Rozdział 2. Oszuści matrymonialni

Rozdział 3. Oszustwa finansowe

Rozdział 4. Oszustwa w internecie

Rozdział 5. Pseudopracodawcy

Rozdział 6. Transakcje i umowy

Rozdział 7. Gdy dzwoni telefon

Rozdział 8. Gdy puka agent

Rozdział 9. Jak oszukiwane są osoby starsze i niepełnosprawne

Bibliografia