Niezwykła Molly i prawdziwy kot ebook

Molly i Lily są same w domu. Jak zwykle u Lily. Wzięły masę smakołyków z szafki w kuchni: słodycze, colę i chipsy. Jest miło. U Molly przed kolacją można jeść tylko owoce. Ale rodzice Lily późno wracają z pracy, więc Lily sama decyduje, co będzie jadła. Dziewczynki zgadzają się, że słodycze będą najlepsze.

Obejrzały pięć odcinków swojej ulubionej kreskówki Króliki w kosmosie. Molly zjadła masę żelków lukrecjowych i dwie duże pianki w czekoladzie, a Lily paczkę cukierków i trzy pianki. Żeby to wszystko przełknąć, musiały wypić całą butelkę coli. Była jeszcze paczka chipsów. One też już prawie zniknęły bez śladu.

Dziewczynki wciąż mają miejsce w brzuchach, więc znów zaglądają do szafki. W chwili, kiedy Lily staje na stole, otwierają się drzwi.

– Cześć! – woła tata Lily.

Dziewczynki biegną do pokoju Lily, żeby schować pod łóżkiem puste opakowania i papierki po słodyczach.

– Jesteście głodne? – pyta tata Lily.

Molly i Lily siedzą na łóżku i starają się wyglądać na głodne, mimo że mają brzuchy pełne słodyczy.

– Mama obiecała kupić burgery – mówi tata. – Będzie za pół godziny.

– Pycha! – woła Lily.

Ale tata już tego nie słyszy, bo jego telefon wibruje. Tata odbiera i mówi coś po angielsku, ale Molly nie rozumie co.

U Molly w domu ekrany przy jedzeniu są zakazane. Jej mama złości się, jeśli tata podczas obiadu wysyła esemesy. A u Lily wszystkie telefony leżą na stole.

Lily dostała komórkę jako pierwsza w klasie. To dlatego, że jej rodzice dużo podróżują i chcą być z nią w kontakcie.

Molly chciałaby, żeby jej rodzice też wyjeżdżali. Rodzice Lily zawsze przywożą jej prezenty, kiedy wracają.

Ostatnio dostała etui na telefon, takie z brokatem. Kiedy się je przechyla, brokat się porusza.

Mama Lily wyjmuje burgery i frytki z dużej papierowej torby. Molly uważa, że wyglądają przepysznie. Są też małe saszetki z majonezem.

– Pamiętasz, że we wtorek wylatuję, prawda? – pyta mama Lily.

Tata Lily chyba o tym zapomniał. A przynajmniej taką ma minę. Zamiera z burgerem w ustach.

Lily wpycha do buzi cztery frytki i udaje, że nic nie słyszy.

Jej rodzice wyglądają na rozzłoszczonych, ale nic nie mówią.

Lily przerywa milczenie. Pyta, czy mogą z Molly pójść do pokoju. Rodzice się zgadzają, choć nie dokończyły jeszcze burgerów.

Ale Molly i tak nie jest głodna.

Lily zamyka drzwi.

– Ciągle gdzieś wyjeżdżają – wzdycha, siadając na łóżku.

O mało nie przygniata chomika Kallego, który śpi na kołdrze. Na szczęście Kalle się budzi i ucieka. Chowa się za poduszką.

Rodzice Lily bardzo głośno rozmawiają. Słychać ich przez ścianę.

Oboje muszą we wtorek wyjechać. Nie wiadomo, kto zajmie się Lily.

– Ja nie mogę zostać – oznajmia jej mama.

Tata nie odpowiada. Po chwili słychać, jak ktoś trzaska drzwiami.

Lily podnosi Kallego i go przytula.

– Głupi rodzice – szepcze z nosem w jego sierści. Molly tak bardzo chciałaby mieć jakiegoś zwierzaka.

– Jeśli chcesz, możesz pomieszkać u mnie – proponuje.

Lily patrzy na nią bez słowa.

„Może nie ma na to ochoty?” – myśli Molly.

Ale wtedy Lily ją przytula.

– Bardzo chętnie. Mogę wziąć ze sobą Kallego?

– No jasne – zgadza się Molly.

Żeby tylko jej rodzice też uznali, że to dobry pomysł!