Księżniczka Szczerbatka ebook

Katarzyna Michalec

Księżniczka Szczerbatka

Opowiadania o zdrowiu ćwiczące głoski sz , cz

© Copyright by

Katarzyna Michalec & e-bookowo

Projekt okładki: Katarzyna Michalec

Ilustracje: Katarzyna Michalec

ISBN 978-83-7859-819-0

Wydawca: Wydawnictwo internetowe e-bookowo

www.e-bookowo.pl

Kontakt: [email protected]

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione

Wydanie I 2017

Księżniczka Szczerbatka

W królestwie króla Szczepana i królowej Nataszy przyszła na świat księżniczka, której nadano imię Masza. Królewska para była bardzo szczęśliwa, gdyż szmat czasu czekali na upragnioną córeczkę. Szczególnie zadowolony był starszy brat Maszy, Czarek, który zawsze marzył o siostrze. Jak to zwykle bywa na zamkach, wyprawiono wielką ucztę na cześć najmłodszego członka rodziny. Tłum zaproszonych gości przybył, by zobaczyć dziewczynkę. Oczywiście zjawiły się również dobre wróżki, które wręczyły księżniczce szlachetne dary. Pierwsza dała jej szczerość, druga czułość, trzecia szczodrość, a czwarta piękny uśmiech. Po hucznym balu, życie na zamku toczyło się jak zawsze. Wszyscy opiekowali się księżniczką i bacznie pilnowali jej niczym oka w głowie. Dziewczynka rosła i z dnia na dzień stawała się coraz piękniejsza.

Jako już dorosła dziewczyna pragnęła wziąć ślub z najodważniejszym rycerzem. Niestety, żaden nie był na tyle odważny, aby pojąć księżniczkę za żonę. Wszyscy, którzy przybywali na zamek, pomimo jej urody, czym prędzej czmychali stąd z powrotem. Nawet najdroższe szmaragdy, szafiry czy bursztyny, które oferował im król, nie zdołały ich przekonać. A wszystko z powodu szkaradnego uśmiechu Maszy, który każdego odstraszał.

Cała historia zaczęła się, kiedy księżniczka była jeszcze małą dziewczynką. Masza bardzo nie lubiła czyścić zębów. Zawsze, kiedy mama wysyłała ją do łazienki, ta zamykała za sobą drzwi, a po chwili wychodziła i szczerząc zęby zapewniała, że są już czyste. Królowa nie miała pojęcia, że córka ją oszukuje. Minęło kilka lat, a w tym czasie w buzi księżniczki na dobre zamieszkała próchnica. Masza wcale nie spieszyła się do dentysty. Nawet siłą nie można jej było tam zaciągnąć. Lekarzy, których sprowadzono na zamek, szczypała i szarpała za uszy. Zmuszeni byli zrezygnować z próby leczenia jej zębów.

Z czasem choroba tak się rozpanoszyła, że w ustach księżniczki pozostało zaledwie sześć szkaradnych zębów. Ich kolor nie był śnieżnobiały, a szarobrązowy. W dodatku czuć było koszmarny zapach. Wszyscy na zamku nazywali Maszę Szczerbatką. Lecz ona miała za nic uszczypliwe uwagi. Aż do czasu, kiedy rycerze, w których się zauroczyła, zaczęli rezygnować z jej ręki. Bo chociaż była czarująca i miała śliczne warkocze, to żaden z nich nie chciał żony, która ma zęby niczym staruszka smoczyca. Nawet piękne szaty, kolczyki, broszki i inne kosztowności nie odwracały uwagi od jej odstraszającego uśmiechu.

Pewnego dnia, kiedy siedziała przed lustrem i czesała swoje długie włosy, zaczęła się uśmiechać. Lecz na widok tego, co zobaczyła, przeszły po niej dreszcze. Dopiero wówczas zrozumiała, jak straszny jest jej uśmiech. Nie mogła wprost uwierzyć, że wcześniej tego nie dostrzegała. Zaszyła się w swojej komnacie i szlochała całymi dniami. Księżniczka była bardzo nieszczęśliwa i zdawało się, że umrze z rozpaczy. Rodzice czym prędzej ruszyli z pomocą i sprowadzili tę samą wróżkę, która obdarowała ją ślicznym uśmiechem. Czujna wróżka od razu znalazła przyczynę jej nieszczęścia. A wszystko dlatego, że Masza nigdy nie czyściła zębów. Co prawda otrzymała piękny uśmiech, lecz aby pozostał taki na zawsze, należało się o niego troszczyć.

Szlachetna wróżka natychmiast pomogła zrozpaczonej księżniczce. Wypowiedziawszy zaklęcie sprawiła, że w ustach dziewczyny pojawiły się nowe zęby. Lecz postawiła jej jeden warunek. Zęby zachowają swoje zdrowie i piękno tylko wówczas, gdy będzie się o nie troszczyć. Musi czyścić je i co pewien czas odwiedzać dentystę. Jeżeli natomiast zaniecha tych czynności, ponownie je utraci i już nigdy nie odzyska. Od tej pory Masza pielęgnowała i szanowała swoje zęby. Wreszcie mogła się szczycić cudnym uśmiechem. Znowu była szczęśliwa. A czasem nawet malowała usta czerwoną szminką.