Gwinea Bissau książka papierowa

GWINEA BISSAU
Izabela Embalo – autorka, poetka, podróżniczka i konsultantka imigracyjna. Urodziła się w Łodzi, gdzie ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim. W Kanadzie uzyskała dyplom z zakresu prawa imigracyjnego. Od wielu lat mieszka w Toronto, gdzie prowadzi własne biuro konsultingowe. Pomogła setkom polskich imigrantów osiedlić się na stałe w Kanadzie.
Jeszcze w czasach studenckich zadebiutowała literacko tomikiem wierszy Złudzenie, po którym ukazały się kolejne. Jej twórczość poetycka została wyróżniona w Międzynarodowym Konkursie Poezji Emigracyjnej Fundacji im. Tadeusza Ungera (USA) i magazynu Panorama (Chicago). Wiersze autorki publikowano również w prestiżowych czasopismach literackich, takich jak Fraza czy Nowe Książki, a także w amerykańskiej antologii Poezja emigrantów. Najnowszy tomik – Tkanina nieba (2023) – stanowi dojrzałe podsumowanie jej poetyckiej drogi.
Izabela od lat podróżuje do Gwinei Bissau – ojczyzny swojego męża. Zafascynowana czarnym lądem, w swojej pierwszej książce podróżniczej Gwinea Bissau – będącej zarazem pierwszą polskojęzyczną publikacją poświęconą temu krajowi – opisuje piękno tego skrawka Afryki, spotkania z afrykańskimi szamanami, życie w gwinejskich wioskach oraz niezwykłość i duchową głębię afrykańskiej przyrody.
Jej pisarstwo wyrasta z doświadczeń podróży, rodzinnych więzi z Afryką i głębokiej refleksji nad światem. Łączy wrażliwość poetki z reporterską uważnością, tworząc literaturę, która przekracza granice kultur i kontynentów. To proza przełamująca stereotypy, otwierająca czytelnika na inne – autentyczne i pełne ciepła – oblicze Afryki Zachodniej.

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

W moim przypadku Afryka jest miłością od pierwszego wejrzenia. Nie zawsze łatwą, nie zawsze łagodną, ale bez wątpienia jedną z najpiękniejszych.
Wielka przygoda i podróż, z której nikt nie wraca taki sam. Afryka umiejscowiła się we mnie gdzieś głęboko, stała się częścią mojej
wrażliwości i sposobu, w jaki dziś postrzegam świat. Czasem mam wrażenie, że ją rozumiem, że słyszę bicie jej serca, jakby było moim własnym,
a innym razem pozostaje ogromną, niedostępną tajemnicą. Jednego jestem jednak pewna: dzięki niej stałam się lepszym człowiekiem i wiem, że w ten sposób zmieniła nie tylko mnie.