kukis
Być może ciężko zrozumieć ją bez kontekstu społeczno-ekonomiczno-politycznego tamtych lat, natomiast nadal jest to świetna pozycja. Szkoda, że pod względem technicznym audiobook ma wiele niedociągnięć.
Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
16 osób interesuje się tą książką
- Wydawca: Heraclon International
- Kategoria: Literatura obyczajowa i piękna•Literatura piękna
- Język: polski
- Rok wydania: 2020
Wielowątkowa, diaboliczna opowieść o tym, jak szlachetne idee indywidualnej wolności, w umysłach ludzi na wolność niegotowych, kształtowanych w uściskach carskiego samodzierżawia, przeradzają się w idee nihilizmu, bezwładne rewolucyjne ruchy i terroryzm. Gęste od mrocznych emocji, mieszaniny obłudy i szlachetności, nienawiści i współczucia, niewinności i amoralnego cynizmu, są „Biesy” krzywym zwierciadłem...
Audiobooka posłuchasz w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
Czas: 26 godz. 1 min
Lektor: Tomasz Bielawiec
4,3 (42 oceny)
Oceny przyznawane są przez użytkowników Legimi, systemów bibliotecznych i innych serwisów partnerskich. Przyznawanie ocen premiowane jest punktami Klubu Mola Książkowego.
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.
Sortuj według:
azutodragon
Nie wiem co napisać. Oczywiście jedna z lepszych książek Dostojewskiego. Trzeba się tylko dobrze skupić żeby ogarnąć te wszystkie imiona.
Tomasz1952
Nic dodać nic ująć.
To trzeba przeczytać.
Poprostu klasyka i mistrzostwo.
TP
Przemekhasturr
muszę zaznaczyć że jestem mało kulturalnym burakiem. książkę oceniam z punktu widzenia literackiego. Nie wchodzę w to jak prorocza i istotna jest dla tamtych czasów. Patrzę na nią nie będąc badaczem kultury i literatury Rosji. z tej perspektywy zestarzała się ta powieść bardzo źle. Główne grzechy to typowa w tamtym okresie maniera " przegadania wszystkiego na śmierć". Nieliczne występująca fabuła i zwroty akcji są tu rzadkie jak kawałki kiełbasy w żurku serwowanym w barze mlecznym Stokrotka w Zadupicach niżnych. wszystko tonie w nudnych niepotrzebnych rozważaniach o niczym. O ile kiedyś mogło to być nowatorskie, dziś po prostu nudzi. Niepotrzebne są setki postaci z których każda nazywa się Piotr Iwanowicz ( nie mylić z Iwanem Piotrowiczem) i nie za wiele wnoszą do fabuły. w istocie przez pół książki człowiek się zastanawia o co chodzi, a wyjaśnienia są jakieś sensowne dopiero w epilogu. Nie ma żadnej tajemnicy, która by wciągała i uzasadniała skupienie nad tym tomiszczem. Mega irytując...
