Nie znaleziono wyników
Publicysta historyczny związany z prawicową prasą i mediami. Specjalizuje się w dziejach XX w., w szczególności zaś okresie II wojny światowej. Jego koncepcje historyczno-polityczne wykazują powinowactwo z linią ideologiczną i sposobem myślenia o polskiej racji stanu prezentowaną wcześniej m.in. przez Stanisława Cata-Mackiewicza, Adolfa Bocheńskiego czy Władysława Studnickiego. Wydaje również Piotr Zychowicz książki i mimo stosunkowo młodego wieku ma już na swoim koncie ponad 10 tytułów. Najbardziej znane z nich to Pakt Ribbentrop – Beck i Obłęd ’44. Jesienią 2020 r. ukazała się jego najnowsza publikacja, biografia Władysława Studnickiego pt. Germanofil.
Piotr Zychowicz urodził się w 1980 r. w Warszawie. W 2005 r. ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Jeszcze w czasie studiów wykrystalizowały się jego wyraziste poglądy i w tym okresie związał się z prawicową prasą. Przez długie lata publikował w Rzeczpospolitej, współpracował również z tygodnikiem Uważam Rze. Kilka lat temu został wiceszefem tygodnika Do Rzeczy, także redaktorem naczelnym jego historycznego dodatku, miesięcznika Uważam Rze Historia. W 2013 r. powierzono mu prowadzenie poświęconego zagadnieniom historyczny magazynu Kontra emitowanego na antenie Telewizji Republika.
Razem z Jerzym Haszczyńskim i Katarzyną Zuchowicz był pomysłodawcą oraz koordynatorem inicjatywy walczącej ze zjawiskiem nazywania w zagranicznych mediach nazistowskich obozów zagłady polskimi obozami koncentracyjnymi. Za akcję tę cała trójka został nagrodzona Nagrodą Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a Piotr Zychowicz dodatkowo został doceniony nominacją do nagrody Press.
Piotr Zychowicz książki zaczął wydawać w 2012 r., wcześniej realizując się przede wszystkim jako dziennikarz i publicysta prasowy. Jego debiut, Pakt Ribbentrop – Beck, czyli jak Polacy mogli u boku Trzeciej Rzeszy pokonać Związek Sowiecki, to pierwszy z kilku tytułów jego autorstwa przedstawiający alternatywną wizję historii rozważającą tzw. opcję niemiecką, czyli przeorientowanie polskiej polityki międzywojennej z sojuszu z Francją i Wielką Brytanią na związek z Niemcami. Dwa lata później do księgarń trafiła kolejna pozycja autora traktująca o tej problematyce. W książce Opcja niemiecka Piotr Zychowicz całe zagadnienie traktuje bardziej przekrojowo, nie koncentrując się już tak mocno na sylwetce przedwojennego ministra spraw zagranicznych Józefa Becka (podtytuł publikacji to: Czyli jak polscy antykomuniści próbowali porozumieć się z Trzecią Rzeszą).
Zainteresowanie tą ideą i jej twórcami pojawiło się jednak o wiele wcześniej niż oba wydawnictwa, bo jeszcze podczas studiów na Wydziale Historycznym UW, których ukoronowaniem była praca dyplomowa pt. Środowiska germanofilskie w Generalnym Gubernatorstwie 1939–1942. Przypadek Władysława Studnickiego. Na tym nie wyczerpała się fascynacja historyka postacią Studnickiego. W 2020 r. wydał on jego biografię. Książkę tę zatytułował Piotr Zychowicz Germanofil. Władysław Studnicki – Polak, który chciał sojuszu z III Rzeszą. W swojej narracji autor koncentruje się na pewnym wycinku życiorysu swojego bohatera. Najbardziej interesują go burzliwe lata 30-te i następna, niezwykle dramatyczna dekada. Studnicki, który nawet wobec zbrodniczej polityki okupacyjnej nazistowskich Niemiec wobec Polaków nie rezygnował ze swojej wizji niemiecko-polskiego przymierza skierowanego przeciwko Związku Radzieckiego, jeszcze w 1944 r. przedostawszy się przez Węgry, nawoływał do utworzenia polskich sił zbrojnych, które by u boku Wermachtu stawiły czoła nacierającej Armii Czerwonej. Na stronach książki Piotr Zychowicz w bardzo interesujący sposób przybliża współczesnym Polakom tę tragiczną, dzisiaj już nieco zapomnianą postać.
Na swoim koncie historyk ma również kilka zbiorów publicystyki wydanej w serii Opowieści niepoprawne politycznie. Pierwszy z nich ukazał się w 2016 r. pt. Żydzi. Jeszcze w tym samym roku wydał Piotr Zychowicz tom Sowieci, a w następnym do księgarń trafili Niemcy. Czwartą część cyklu pt. Żydzi 2 autor wydał w 2018 r.
Ważne miejsce w dorobku autora zajmują także książki dotyczące wschodniej polityki II RP i Państwa Podziemnego. Najgłośniejszą z nich, poświęconą powstaniu warszawskiemu, zatytułował Piotr Zychowicz Obłęd’44. Na jej stronach wysuwa tezę, że decyzja o rozpoczęciu walk w stolicy była wielkim błędem politycznym, działaniem wbrew polskiej racji stanu. Po raz drugi zdecydowaną krytykę dowództwa AK historyk zawarł wydanej w 2019 r. pozycji pt. Wołyń zdradzony, czyli jak dowództwo AK porzuciło Polaków na pastwę UPA. Cztery lata wcześniej ukazał się także kontrowersyjny Pakt Piłsudski – Lenin, czyli jak Polacy uratowali bolszewizm i zmarnowali okazję na budowę imperium.
Mimo swoich wyraziście prawicowych i konserwatywnych poglądów oraz otwarcie deklarowanego podziwu wobec żołnierzy, którzy po zakończeniu wojny nie złożyli broni, decydując się na dalszą walkę, w swojej bibliografii ma również Piotr Zychowicz Skazy na pancerzach. Czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych, publikację ukazującą mniej heroiczne aspekty historii tzw. Żołnierzy Wyklętych.