Literinki. Pierwsze Spotkania ebook

Wersja eBUB nie zawiera elementów interaktywnych. Poszerzona wersja papierowa jest dostępna w księgarniach. Tekst: Agnieszka Semczyszyn Ilustracje: Oksana Bulkevych Redakcja i korekta: Anna Skóra Skład ePUB: Agnieszka Semczyszyn i Epubeum © Copyright by Agnieszka Semczyszyn Kraków 2022 Wydanie I Wszelkie prawa zastrzeżone. Przedruk lub kopiowanie całości albo fragmentów książki są możliwe tylko na podstawie pisemnej zgody wydawcy. ISBN: 978-83-970563-3-6 [email protected]

Wstęp

Daleko, daleko stąd znajduje się Wyspa Literinkowa. Z oddali wygląda całkiem zwyczajnie. Jak każda wyspa, otoczona jest przez morze. Są tu góry, doliny, rzeki, zwierzęta i rośliny. Ma jednak wyjątkowych mieszkańców – to literinki. Żyją i wyglądają trochę jak ludzie, z jedną różnicą – mają kształt liter. Podobnie jak niektóre z ich przedmiotów i budynków. Na stronach tej książki poznasz literinki mieszkające na klifach Lao. Stoją tam trzy budynki, które kształtem przypominają litery: L, A. O. Stąd pochodzi nazwa tego miejsca. Reszta wyspy pozostanie na razie owiana tajemnicą. Mam nadzieję, że wspólnie odkryjemy ją w kolejnych częściach serii o Wyspie Literinkowej.

Opka i Ówdziej

Oto są. Opka i Ówdziej. Wyglądają podobnie, prawda? To dlatego, że są bliźniętami. Obchodzą więc urodziny jednego dnia i mają podobny kształt. I to tyle, jeśli chodzi o podobieństwa. Opka uwielbia sport i zabawę. Wszędzie jej pełno, a w okolicy wciąż słychać jej głośne „Oooo!”. Dlatego wszyscy mówią na nią „O”. Ta literinka nie lubi się nudzić. Na wszelki wypadek nosi więc ze sobą „małe o” – oliwki, którymi można żonglować albo rzucać do celu. Ówdziej też często jest w ruchu. Ale on woli spacerować powoli, żeby przypadkiem nie przegapić czegoś interesującego. Co rusz zatrzymuje się tu i ówdzie, obserwując świat przez swoją lupo- -lornetko-latarkę, czyli to urządzenie nad jego głową. Wygląda jak kreska, dlatego niektórzy wołają na niego „O z kreską”. Większość jednak woli mówić Ó. To od dźwięku, który wydaje, gdy zauważy coś ciekawego: „uuuuu”. To zagmatwane, ale taki właśnie jest Ówdziej. Ó lubi znikać na długie godziny, więc żeby nie zgłodnieć, zawsze ma ze sobą zapas malinowych cukierków – ówek, czyli małych ó. O i Ó mieszkają na klifach Lao w Okrągłym Domu. Spotykają się w nim często dopiero pod koniec dnia, gdyż każde z nich ma inne zainteresowania. Opka czuje się więc czasem trochę samotna i od dawna marzy o przyjacielu lub przyjaciółce. W osadzie mieszkał jeszcze kiedyś wujek Wit. Odkąd wyprowadził się do Wesołego Miasta, fioletowy dom ze spiczastym dachem stoi pusty. Jest jeszcze jeden budynek - Lazurowy Liternik. To miejsce, do którego chodzą małe literinki z całej wyspy, gdy ich rodzice pracują. Po zajęciach wracają jednak do swoich domów.

Alika