Nie znaleziono wyników
Polska pisarka, reportażystka i działaczka kulturalna. Specjalistka od problematyki historii i relacji polsko-żydowskich. W pierwszej połowie lat 90-tych attaché kulturalna w ambasadzie Polski w Tel Awiwie. W 2008 r. odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od ponad trzech dekad pisze Hanka Grupińska książki, przygotowuje wystawy, realizuje różnorodne projekty kulturalne. Ostatnie dziesięć lat poświęciła na poznanie i zrozumienie historii i współczesnych problemów Tybetańczyków, o których traktuje najnowszą książka jej autorstwa zatytułowana Dalekowysoko. Tybetańczycy bez ziemi opublikowana latem 2020 r. W tym samym czasie wydawnictwo Wielka Litera przypomniała czytelnikom najbardziej znaną książkę pisarki, Najtrudniej jest spotkać Lilit. Opowieści chasydzkich kobiet.
Hanka, a właściwie Anna (oficjalnie używa też formy Anka) Grupińska na świat przyszła w 1956 r. w Koszalinie. Z wykształcenia jest anglistką, absolwentką filologii angielskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, jednak jej całe życie zawodowe związane było z dziennikarstwem i szeroko pojętą kulturą. Jeszcze na studiach zaangażowała się w działalność Solidarności, a po dyplomie założyła i współredagowała niezależne, wydawane poza oficjalnym obiegiem, periodyki kulturalne Czas i Czas Kultury, w których publikowała m.in. wywiady z najwybitniejszymi intelektualistami tamtego okresu, m.in. z Julianem Stryjkowskim, Henrykiem Grynbergiem, Markiem Edelmanem, Ryszardem Krynickim, Jerzym Ficowskim oraz Amosem Ozem. Od zawsze interesowała ją problematyka historii polskich Żydów i relacji polsko-żydowskich i to właśnie tej tematyce poświeciła Hanka Grupińska książki, które można uznać za przełomowe w jej karierze: Najtrudniej jest spotkać Lilit. Opowieści chasydek czy 12 opowieści żydowskich. Po raz pierwszy dziennikarka Izrael odwiedziła pod koniec lat 80-tych. Podczas tej trwającej kilka miesięcy wizyty udało jej się zebrać materiały, w tym wywiady z ostatnimi żyjącymi uczestnikami powstania w warszawskim getcie, do pierwszej książki pt. Po kole. Rozmowy z żydowskimi żołnierzami, która ukazała się w 1991. Do Izraela wróciła w tym samym roku jako attache kulturalna Ambasady RP w Tel Awiwie. Lata spędzone w służbie dyplomatycznej wykorzystała do skompletowania dokumentacji do drugiego tytułu, Najtrudniej jest spotkać Lilit, unikatowego obrazu społeczności izraelskich chasydek.
W pierwszej dekadzie XXI w. dziennikarka była zaangażowana w kilka ważnych przedsięwzięć kulturalnych, m.in. projekt: Świadek żydowskiego stulecia amerykańskiej fundacji Centropa, projekt historii mówionej: Zapisywanie świata żydowskiego w Polsce, inicjatywę Pamiętanie Peerelu. Opowieści o indywidualnych i zbiorowych sposobach na system 1956-1989 (we współpracy z Fundacją Ośrodka Karta). Wydała także Hanka Grupińska książki będące podsumowaniem tych przedsięwzięć: 12 opowieści żydowskich, Buntownicy: polskie lata 70-te i 80-te.
Ostatnie lata przyniosły dość istotną zmianę jej zainteresowań. Od ponad dekady niemal całkowicie pisarka poświęca się badaniu historii, kultury i współczesności Tybetu, czego owocem jest bestsellerowy reportaż literacki, który zatytułowała Hanka Grupińska Dalekowysoko. Tybetańczycy bez ziemi.
W 1999 r. w ręce czytelników oddała Hanka Grupińska Najtrudniej jest spotkać Lilith. Opowieści chasydek. Publikacja jest efektem blisko 7-letniej pracy autorki, której udało się w bezprecedensowy sposób opisać środowisko izraelskich ultraortodoksyjnych Żydów, a właściwie Żydówek, gdyż to właśnie kobiety, ich doświadczenie i życie, są osią tej narracji. Publikacja powstała przede wszystkim na podstawie wielu rozmów z chasydkami oraz obserwacji, którą dzięki ich przyzwoleniu mogła prowadzić autorka, co stanowi o wyjątkowości wydawnictwa. Jak podkreśla Hanka Grupińska, książki opisujące bardzo hermetyczny, zamknięty świat najbardziej ortodoksyjnych wspólnot żydowskich, szczególnie kobiet, ze względu na ich izolację i niechęć wobec obcych, są bardzo rzadkie. Jej jednak udało się zdobyć zaufanie kobiet żyjących w tym tak odmiennym od naszego świecie i dzięki kilku latom poświęconym na obserwację ich egzystencji stworzyć absolutnie unikatowy tekst – przenikliwy, świetnie udokumentowany, a także zredagowany bez uprzedzeń, zgodnie z założeniem, że reporter ma opisywać, nie oceniać. Książka okazała się dużym sukcesem i doczekała się kilku wydań.
Jeżeli chodzi o tematykę żydowską, w 2000 r. wydała jeszcze Hanka Grupińska Ciągle po kole. Rozmowy z żołnierzami getta warszawskiego, trzy lata później ukazało się Odczytanie listy: opowieści o powstańcach żydowskich, a w 2013 r. 12 żydowskich opowieści.
Najnowsza książka, której autorką jest Hanka Grupińska, Dalekowysoko. Tybetańczycy bez ziemi, to pierwsza książkowa publikacja autorki niezwiązana z problematyką żydowską. Wydany latem 2020 r. epicki reportaż jest owocem jej ponad dziesięcioletniej fascynacji Tybetem, jego historią, kulturą i współczesnością. Aby powstało Dalekowysoko Hanka Grupińska, podobnie jak w przypadku opowieści chasydek, nie szczędziła czasu, ani wysiłku na poznanie świata, który opisuje. Pisarka przez blisko dekadę podróżowała do Himaćal Pradesz, gdzie schronienie znalazła tybetańska diaspora. Tam, mieszkając wśród mniszek i mnichów buddyjskich, obserwowała miejscową społeczność i rozmawiała z ludźmi, by poprzez ich życiorysy opowiedzieć wielowątkową, fascynującą historię Tybetańczyków i tybetańskiej kultury na wygnaniu.