Jedna z największych powieści antywojennych w literaturze światowej.

W zamyśle autora miała to być jego pierwsza książka. A jednak Vonnegut potrzebował dystansu lat, a także doświadczenia wynikającego z publikacji czterech wcześniejszych powieści, by wreszcie przelać na papier swe doświadczenia z czasów, kiedy jako jeniec wojenny był świadkiem bombardowania Drezna. W rezultacie powstała książka uchodząca za jedną z najwybitniejszych amerykańskich powieści antywojennych. Jest to książka o pisarzu, który nie potrafi wymazać z pamięci wspomnień z czasów wojny, chociaż z racji swego zawodu od lat zajmuje się tworzeniem fikcji; książka silnie autobiograficzna, mieszająca dokument z science fiction, pełna trupów i gwałtu, oskarżeń i egzorcyzmów, panicznego strachu i miłości; wreszcie – mówiąc słowami autora – książka „krótka i popaprana, bo o masakrze nie sposób powiedzieć nic inteligentnego”.

Wspaniałe dzieło… i bardzo śmieszna książka, która nie pozwala nam na uśmiech. Smutna książka bez łez.

„Life”

Szczegóły

Audiobooka posłuchasz w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:

Androidzie

iOS

Czas: 6 godz. 6 min

Oceny

4,1 (319 ocen)

139

100

48

21

11

Recenzje(21 recenzji)

Sortuj według:

volt92

Nie oderwiesz się od lektury

wojna? ludobójstwo? kosmici i podróże w czasie? zdarza się ;)

31

kakucha

Dobrze spędzony czas

ostrzeżenie przed wojna, to krótka recenzja tej książki. Książkę przeczytałam w dniach napaści Rosji na Ukrainę, to jeszcze spotęgowało jej wymowę

21

Zdrowaska

Nie oderwiesz się od lektury

klasyk, rewelacja

10

joasianieduza

Dobrze spędzony czas

Siadając do lektury, trzeba mocno zapiąć pasy! Teraz będziemy przemieszczać się w ekspresowym tempie, pomiędzy czasami, lokalizacjami, światami... Ale... czy te pasy są nam w ogóle potrzebne, skoro... No właśnie... To książka o wojnie. O wojnie przede wszystkim. O wojnie realnej, o zniszczeniu, grozie, strachu i śmierci. Ale wyjatkowa forma tej książki sprawia, że ta wojna dzieje się... naprawdę, ale gdzieś obok. I nie jest tak naprawdę istotna. Zdarza się. Poprostu. Nic dziwnego, że Kurt Vonnegut potrzebował aż tylu lat, by wydać tą książkę. Te wszystkie lata pracy czuć. Dzieją się równocześnie.