2,10 zł
Artur Franciszek Michał Oppman, pseudonim „Or-Ot” (1867-1931) – polski poeta okresu Młodej Polski, publicysta, varsavianista, w latach 1901–1905 redaktor tygodnika „Wędrowiec”, w latach 1918–1920 redaktor „Tygodnika Ilustrowanego”. Napisał bądź opracował wiele baśni i legend. Jednymi z nich są: „Baśń o dziadowym synu, co królem został” i „Leśna Królewna”. Fragment pierwszej z nich: Stała chata uboga / Pośród puszczy głębokiej, / Dąb się nad nią rozrastał / Stary, krzepki, wysoki. / W chacie mieszkał dziad siwy, / Nie miał ręki i nogi, / Chadzał biedak po prośbie, / Oj, niemało zszedł drogi. / Dobrzy ludzie staremu / Chleb i krupy dawali, / A on szeptał paciorek / I pomału szedł dalej. / Co wieczora do chaty / Znosił sakwy nie próżne, / I spożywał z swym synkiem / Uzbieraną jałmużnę...” i fragment drugiej baśni: „Oto wam książkę przyjaciel niesie / O królewiątku, co mieszka w lesie. / Jak szła do boru, gdy rankiem wstała, / Co tam robiła, co tam widziała. / Jak krasnoludki posługiwały, / Jak leśne ptaszki koncert dawały. / Jak kruk ją uczył, profesor miły, / I jak królewnę gwiazdki uśpiły...
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 16
O
Artur Oppman
Baśń o dziadowym synu, co królem został
oraz
Leśna Królewna
Armoryka
Sandomierz
Projekt okładki: Juliusz Susak
Na okładce: Unknown author. Otto von Reinsberg-Düringsfeld: Das festliche Jahr in Sitten, Gebräuchen und Festen der germanischen Völker.
Mit gegen 130 in den Text gedruckten Illustrationen, vielen Tonbildern u. s. w. Spamer, Leipzig 1863. Bayerische Staatsbibliothek München,
Signatur: Germ.g. 390 w; http://www.mdz-nbn-resolving.de/urn/resolver.pl?urn=urn:nbn:de:bvb:12-bsb10016939-6, licencja public domain,
This file has been identified as being free of known restrictions under copyright law, including all related and neighboring rights.
Tekst wg edycji:
Or-Ot
Baśń o dziadowym synu, co królem został
Wydawnictwo M. Arcta
Warszawa 1925, 1929
Zachowano oryginalną pisownię.
© Wydawnictwo Armoryka
Wydawnictwo Armoryka
ul. Krucza 16
27-600 Sandomierz
http://www.armoryka.pl/
ISBN 978-83-7950-962-1
Stała chata uboga
Pośród puszczy głębokiej,
Dąb się nad nią rozrastał
Stary, krzepki, wysoki.
W chacie mieszkał dziad siwy,
Nie miał ręki i nogi,
Chadzał biedak po prośbie,
Oj, niemało zszedł drogi.
Dobrzy ludzie staremu
Chleb i krupy dawali,
A on szeptał paciorek
I pomału szedł dalej.
Co wieczora do chaty
Znosił sakwy nie próżne,
I spożywał z swym synkiem
Uzbieraną jałmużnę.
Bo miał synka ślicznego
Stary żebrak kaleka,
Boża nad nim czuwała
W biednej chacie opieka.
Bo choć w nędzy w pustkowiu
Mały Franek rósł zdrowo
Jasnowłosy, rumiany
Na pociechę ojcową.
Dobre było to chłopię,
Nie złośliwe, nie psotne,
W leśnej chacie dni całe
Przepędzało samotne.
Więc nie mając rodzeństwa,
Które kochałby szczerze,
Z borowemi zwierzęty
Franek zawarł przymierze.
Doskonale go znały
Leśne ptaki figlarne,
Gile z łebkiem czerwonym,
Wilgi żółte i czarne.
Makolągwy, sikorki,
Szpaki wielkie mądrale
Przybiegały do niego
I nie bały się wcale.
Sarny śliczne, łagodne
I tchórzliwe zajączki
Szły na jego wołanie
I chleb jadły mu z rączki.
On je karmił codziennie,
Czasem cukrem częstował,
Bo też wszystkie zwierzątka
Bardzo Franek miłował.
Nigdy