Złote myśli. Tomik I ebook

***

* * *

Boski ocean

Nurkuj głęboko w Oceanie Mądrości i Piękna Boga

— tak od dawna mówią nam mędrcy

istnieją niezliczone szlaki do Oceanu Nieśmiertelności

a dla człowieka jest to istotne by do tego oceanu dotrzeć.

Nie ma znaczenia, którą drogę wybierze

ważne aby znalazł eliksir wiecznej ambrozji

i jeśli wypije z tego oceanu kilka kropli

stanie się nieśmiertelny.

Różnie przemierzamy nasze drogi

stopniowo — krok po kroku

podpatrujemy życie

zaczynamy głębiej rozumować

lecz aby do tego stanu dotrzeć

potrzebne jest nam kilka klas duchowości

…ale daleka jeszcze droga

do całkowitego zanurzenia w Boskich wodach.

Bywają i takie chwile

kiedy w ogóle nie chce nam się wejść do tej wody

lecz coś się wydarzy w naszym życiu

i ta woda całkowicie nas zatapia

…dla człowieka jest to wielka tragedia

a to tylko Bóg zmusza nas

do przeszukiwania swojego wnętrza.

Od tej chwili rozpoczynamy wielkie duchowe doświadczenie

przemienia się nasza zwykła rzeczywistość

i popycha nas prosto w kierunku duchowej mocy

i chociaż wielokrotnie czujemy

że to co się dzieje jest dla nas dobre

to jednak boimy się wskoczyć do tej głębokiej wody

i zanurzyć się całkowicie w tym Oceanie Świadomości.

Miota nami strach, ból, zwątpienie

ale pływając w tych wodach wszystkie te emocje są wypłukiwane

powoli zostajemy przekształcani w coś nowego

zaczynamy żyć w spokojnym domu, w małym raju na Ziemi.

Fizyczna rzeczywistość tego świata to powierzchnia oceanu

i często jak na oceanie i w naszym życiu są wielkie fale

a na nich płynie mała łódź życia i czyni zawirowania

czasami się wywraca

i wszystkie te fale miotają naszym sercem.

Dopóki fale oceanu się nie wyciszą

ciężko łodzi spokojnie płynąć

tak jak i człowiekowi trudno znaleźć

wewnętrzny spokój w zawirowaniach swoich myśli

trudno znaleźć w nim ciszę, spokojną myśl

i próbuje się z tego wyswobodzić

a tu wychodzi mu naprzeciw niechęć

i wibruje razem z nim w jego świadomości.

Musisz doświadczyć ciszy

pokój serca to brak myśli, kompletna cisza

serce nie ma pragnień, nie ma strachu przed śmiercią

ponieważ Jaźń wie, że nie umiera

tylko wówczas

podnosisz się ze strefy fizycznej świadomości

burzysz mury między tobą a Bogiem

docierasz do rdzenia swojej istoty

i odradzasz się w nowym… już duchowym świecie.

Jeśli chcesz poznać Boga musisz dotrzeć do punktu

w którym twoje zmysły już cię nie oszukują

gdzie twoje ciało staje się ciche

i przemawia do ciebie twoja prawdziwa Jaźń.

Niewielu z nas

jest gotowych zanurzyć się aż tak głęboko

by osiągnąć ten wzniosły stan świadomości

lecz kiedy człowiek zrozumie

całą prawdę o ciele i materialnej egzystencji

zaczyna chodzić po właściwej drodze

i nie ma to znaczenia jaką kieruje się wiarą

jego umysł, serce i dusza intonuje Imię Boga

wówczas najjaśniejsze gwiazdy wyłaniają się z ciemności

przychodzi prawdziwa siła

i pozwala nam smakować, wąchać i dotykać Boga

uczy odróżniać dobro od zła

i wydobywa z serca święty promień miłości.

Już wiesz, że znalazłeś swój prawdziwy dom

— nie z kości, ciała i krwi

w którym mieszka starość i śmierć

ale z czystej Prawdy

z wielowymiarowej rzeczywistości.

Zrozumiałeś całe życie

a nie tylko jego jedną małą część

i możesz tańczyć na krawędzi czasu

już się nie lękasz

że twoja mała kropelka wpadnie do głębokiego oceanu

…i przepadnie na zawsze

już wiesz, że od tej pory będzie wielkim oceanem.

Kosmiczna świadomość

Świadomość jest ścieżką do nieśmiertelności

bezmyślność jest drogą do śmierci

bezmyślni są już za życia martwi

a przecież można namówić własny umysł

do duchowej wędrówki

można oczyścić wewnętrzną wizję

która zaciemnia nasz umysł.

Użyj trochę wysiłku

dopóki nie zobaczysz nic oprócz światła

jeśli będziesz świadomy, czujny, dobry, czysty

będziesz zdolny żyć z Całością.

Kiedy będziesz poza przymusem i kontrolą

nic cię nie zatopi

będziesz wyspą

której nie pochłonie żaden potop.

Przecież można kochać ludzi

bez narzucania im własnej woli

żyć z ludźmi i ich nie kontrolować

i to jest najwyższa cnota!

A może jednak wolisz stawać na szczycie

i z pogardą patrzysz na tłumy w dolinie

trzymasz ludzi w rywalizacji między sobą

i ciągle wzbudzasz ich pragnienia

aby ich umysły były chore?

Nie idź po próżności

niebo nie działa na tych zasadach

lepiej wsiąść do swojej łodzi… tylko tyle

aby można było bezpiecznie dopłynąć do celu

— powrócić do stanu pierwotnego

do Domu Ojca, do Jego różanych ogrodów.

Mądrzy nie muszą nic udowadniać

ludzie ciągle udowadniający nie są mądrzy

tylko światło podtrzymuje sekret duszy

budzi ludzką świadomość i mówi

— tylko Prawda rozumie język światła

a z fontanny życia przypłynie wszystko

co działa w kosmicznej świadomości.

Toteż ty człowieku

wycofaj własny umysł

a zrozumiesz wszystkie rzeczy

wzlecisz poza czas i życie

na potężnych skrzydłach.

Twoja wewnętrzna moc

Tak długo jak się boisz

nie pozwalasz sobie wejść w obfite życie

blokujesz twórcze energie duchowe.

Obfitość przychodzi do tych, którzy w nią wierzą

a ty masz być tylko otwarty na ruch tej energii

to co jest w tobie na głębokim poziomie

przychodzi z wewnątrz ciebie

aby manifestować na zewnątrz.

Ale pamiętaj,

czym więcej zaplątujesz się w życie

tym silniejsze staje się twoje ego

…a ego popycha nas w kierunku materii.

Dzisiaj stałeś się myślicielem, filozofem

i dominuje w tobie twoje myślenie

które bez przerwy wylewasz na zewnątrz

toteż brakuje ci wewnętrznego skupienia

a myślenie jest tylko twoim maleńkim płateczkiem

całej świadomości, którą jesteś

ego sprawia, że czujesz fałszywie siebie

zakłóca obraz — kim jesteś naprawdę

i tak żyjesz w błędnym przekonaniu

kim jesteś!?

Musisz już wiedzieć

— jesteś impulsem Wszechświata

lecz musisz wspierać chwilę obecną

by w pełni odbierać jego moc

być z nim całą duszą, sercem

i jak po jedwabnej niteczce

przypłyną do ciebie wszystkie informacje

które będą pomocne ci w życiu

i musisz wiedzieć jak żyć w zgodzie

ze swoim marzeniem, ustal własną przestrzeń

nie wolno zakłócać ci równowagi

musisz żyć w zgodzie ze swoją wewnętrzną potrzebą

a twój umysł będzie zdolny do wspaniałych rzeczy.

Myślicielu, kontroluj swoje myśli

filozofie, bacz na swoje teorie

niech twoje myśli i czyny

służą twojej świadomości.

A kiedy jeszcze dasz je światu

Wszechświat nie będzie miał problemu

by przekazać ci swoją wiedzę.

Współczucie i miłość

Oba te uczucia są podobne do siebie

i niektórzy rozważają

że mają największą wartość duchową

owszem, lecz trzeba wiedzieć

że miłość i miłosierdzie są wrogiem rozumu

i nie rozwijają żadnej mądrości.

Prawdziwa mądrość

to umieć zobaczyć i zrozumieć

mądrość to otwarty umysł

nie chowa głowy w piasek

nie ucieka przed tym

co jest sprzeczne z jej przekonaniami

i zawsze gotowa zmienić swoje poglądy

kiedy wyłaniają się nowe fakty

nie jest sfanatyzowana.

Mądrość wymaga odwagi

cierpliwości, elastyczności i inteligencji

obejmuje zrozumienie całego naszego życia

Współczucie i miłość są emocjonalną stroną naszej natury

każde z nich jest wyjątkowe, ludzkie.

Współczucie tryska opieką

i ma w sobie wszystkie manifestacje opiekuńcze

miłość ma swój początek w opiece

opiekując się innymi możemy ich lepiej zrozumieć

możemy do nich uczyć się czuć więcej

współczucie wprowadza nas

w znacznie większe widzenie rzeczywistości

…rodzi się altruizm.

Altruizm, troska o innych, przeciwieństwo egoizmu.

Miłość i współczucie to dwa skrzydła altruizmu

pracujące razem

jak skrzydła gołębia

lub dwoje oczu

które współpracują w celu ujrzenia życia głębiej.

Prawdziwe współczucie i miłość nie oczekują nagrody

to jest dar doskonałego dawania

i najpiękniejszy klejnot w koronie człowieka

takie jego działanie wywodzi się ze Światła.

Lecz cała w tym filozofia

aby umieć połączyć współczucie z mądrością

ponieważ współczucie z mądrością to dwa

jeszcze potężniejsze skrzydła

bo mądrość bez uczucia jest sucha i obojętna

a współczucie bez mądrości może być mdłe jak sacharyna.

I tak jak ptak potrzebuje dwóch skrzydeł aby latać

bardzo kochający i współczujący człowiek

potrzebuje również mądrości

bez mądrości jest tylko sympatycznym głupcem

a osoba z mądrością i bez współczucia

jest samotnym pustelnikiem.

Kim jestem?

Kim jestem i dlaczego tu jestem

…oto jest moje największe pytanie?

Nie łatwo mi odpowiedzieć

bo twarz Prawdy jest obojętna na moje dociekania

odważna i zaskakująca Prawdo

ja na tej Ziemi ludek mały i samotny

podróżuje przez przypadkowe przestrzenie

i otwieram różne drzwi w poszukiwaniu ciebie

a cała ta moja droga

wygląda na to, jest zupełnie obojętna dla ciebie

bo co nie wybiorę, ty milczysz pozwalając mi wątpić.

Wszystkie znaki z nieba i gwiazd mówią mi

— „bądź odważna, szukaj prawdy”

i jakże ja mam to uczynić

kiedy widzę tylko wokół siebie pięści wrogo zaciśnięte

i kiedy chcę wejść w poszukiwaniu ciebie na nową scenę świata

wtedy kurtyna opada i wychodzi przed nią minister nienawiści

i wychylają się zza jego pleców twarze patrzące na mnie z pogardą.

I słabnie serce w swej pracy

a ciałem miota dreszcz

jakże w takim chaosie

w takiej sprzeczności odnaleźć

Prawdy drzwi?

Prawda tak jak Ziemia

zawieszona jest w gwiezdnej przestrzeni

skryta dla ludzi jak sam Bóg

i ślepe oczy człowieka niewiele o Nim wiedzą.

Prawda tak jak i dusza tkwi ukryta w ciele

i tylko jej esencja na świat przenika

jak woń różanego olejku z kwiatu róży

a ta ubrana w boski welon

chociaż człowiek nadał jej imię

…spójrz jej w oczy

ujrzysz nieskończoność i własne odbicie

wstrzymasz oddech

poczujesz się jak płetwonurek w oceanie

jaki nie zrobisz ruch, twoje odbicie razem z tobą idzie.

Do poznania siebie potrzebne jest serce

lecz lustro serca musi być czyściutkie

a dusza mocno zatopiona w napoju ambrozji

inaczej nie zaznasz szczęścia, nie poznasz prawdy!

Otwórz szeroko bramy swojego więzienia

gdy te drzwi są szeroko otwarte

poszerz pierścienie twojego bytu

a zobaczysz, jak popłynie twoja granica

pozbądź się plątaniny myślenia, żyj w ciszy.

Wówczas usłyszysz jak śpiewa ptak

jak nuci piana morska

jak gra na lutni wiatr

jak cudnie dźwięczy kryształ

otwórz w twoim sercu okno

niech twój duch lata.

Kim jestem!?

Duszą naszych dusz, istotą absolutną

która jest niewidzialna jak wiatr

i jak wiatr zostaje przeniesiona

do następnej egzystencji istnienia

przejawiać swoją nową pasję

wielki w tobie potencjał

ukaż swoją pełnię.

Szlachetny człowiek

Każdy człowiek, choćby najbardziej mądry i roztropny

choćby miał w sobie najbogatsze skarby

powinien znaleźć człowieka, prawdziwego przyjaciela

który wskaże jego błędy i który go skarci.

I wcale nie chodzi tutaj aby go pouczał

ale chronił jego rzeczywistość, dla jego dobra.

Wcale też nie znaczy

że ten który wskazuje na nasze błędy

jest złym towarzyszem… że jest podły

…warunek

każdy z nas powinien znaleźć szlachetnego człowieka

który nas nie wyszydzi publicznie, nie zrobi z nas zera

(chociaż to zero ma swój wielki potencjał…)

nie wywoła poczucia winy i nie obrzydzi innym ludziom

ot takich raczej trzymajmy się z daleka

taki człowiek musi być prawdziwym przyjacielem!

Mądry człowiek

nie będzie gonił za pochwałami, sukcesami

porzuca ciemną stronę życia

i wiernie kultywuje jasną ścieżkę

pragnie oczyścić własny umysł, osiągnąć doskonałość

pozbyć się zachłanności i niepohamowania

chce świecić mądrością… ale nie taką

która zaniesie go na szczyty pychy

to jest ziemskie marzenie głupców

którzy ubiegają się

o stypendium na ziemskim uniwersytecie.

Człowiek mądry i roztropny szybko pojmie prawdę

głupcy w swojej inteligencji są wrogami sami dla siebie

a ich uczynki — ich owoce życia są gorzkie i trujące

mądry człowiek nie niszczy w sobie wrodzonej dobroci

tylko ją pielęgnuje i mocniej rozwija

wie, że jest to żywność dla jego serca

dzięki czemu otrzymuje dla własnej duszy tlen i siłę

a ta może fruwać wyżej niż ptak w powietrzu.

Dobroć, to jest ścieżka do bycia wolnym

odrywa człowieka od Ziemi

od tego głębokiego stawu błota

zrywa wszystkie łącza zła

w mądrym i dobrym człowieku

nie dojrzewa zła myśl, zły czyn

dobry nie pozwala skwaśnieć swojej myśli.

Tylko głupcy dojrzewają w złych myślach, czynach

które są dla nich słodkie jak miód

ale kiedy ta myśl dojrzeje i przerodzi się w czyn

wyzwoli w nich tylko ból, smutek i gorycz

to są zyski głupca z niedojrzałego myślenia

z jego upadłej dobroci i napęczniałych ambicji.

Głupiec nie słucha uwag mądrych ludzi

i trzyma się od nich na dystans

bo wie, że tak naprawdę nie ma z nimi szans

przegra każdy pojedynek

a wtedy obrzuci ich błotem

to jest jego największa broń.

A mądry jest ten, który bada dobre i złe

kto nie wydaje na innych wyroków

nie rzuca nienawiści w kierunku innych ludzi.

Nigdy nie osiągnie pięknej formy

człowiek zazdrosny, kłótliwy i samolubny.

Kto wysiedli z siebie całe zło?

Tylko ten

który wyrzuci ze swojego serca nienawiść!

Aby zostać mędrcem

należy znaleźć własną ciszę, odrzucić zło

nie ranić żadnych żywych istot

i nie koniecznie trzeba

zgolić głowę, ubrać święte szaty

odprawiać święte rytuały

by osiągnąć życia cel

wystarczy być szlachetnym człowiekiem!

Szlachetny człowiek pojmuje całe życie wokół siebie

prawdziwy mędrzec pojmuje

zarówno obecny świat i przyszłe światy

żyje w spokoju umysłu, wolny od skalania i błota

trzyma w swojej ręce harmonii wagę

i akceptuje tylko dobro i prawdę.

Duchowe odbicie

Wszyscy możemy mieć nowe życie

jeśli naprawdę otworzymy nasze serca i umysły

na Moc Bożej Miłości!

Patrząc odsłoniętym umysłem na Naturę Boga

nasze życie stanie się jaśniejsze i bardziej piękne

ponieważ stajemy się podobni do Niego!

Jesteśmy jak duchowe lustro

które odzwierciedla nasze pełne miłości

oddanie Bogu, ludziom i całej naturze.

Ostateczny cel Boga jest, abyśmy się stali podobni do Niego

ale musimy Mu się podporządkować… bezgranicznie

i idąc z wiarą i ufnością usunąć wszystkie swoje zanieczyszczenia.

Aby przemienić stare życie w zamian za nowe: pokorne i czyste

tracimy wszystko co stare a to będzie nam zastąpione

czymś znacznie lepszym, doskonalszym… musisz tylko mieć wiarę.

Nie są ważne wzory i formy tego świata

lecz przemienienie się przez umysłu odnowienie

…a wtedy twoje serce i twoja twarz będzie świecić cały czas!

Będzie to odbicie twojej duchowej urody… tej prawdziwej

i Bóg jakoś tak chce

kiedy przeglądasz się pierwszy raz w tym własnym lustrze

widzisz wizerunek Chrystusa, wieczny ogień i serce

to rodzi się twój nowy świat

zapamiętaj to na zawsze… i nie daj się nikomu zwieźć

ani żadnemu człowiekowi, ani refleksowi na niebie i na Ziemi.

Największy skarb

W życiu dostajesz wiele skarbów

trzymasz je mocno w garści

i rozkoszujesz się nimi

i patrzysz z lękiem aby ci nie wyfrunęły w siną dal

skarb i Skarb… i każdy z nich ma inną wartość

i tyle jest dla ciebie wart, ile uwagi poświęca mu twój umysł

a ty jesteś strażnikiem tego umysłu i jak go strzeżesz

takie masz szczęście w życiu… i takie skarby zbierasz.

Skarby — kwiaty twojego życia

a musisz wiedzieć, że najcenniejsze są kwiaty ducha

lecz w umyśle rozkołysanym, nieuważnym

tylko szarpiesz swoimi kwiatami

niszczysz im płatki

i tracą swój kolor, zapach, całą urodę

aż w końcu kładziesz je na śmieciowisko

…i dalej wędrujesz przez życie

błagając Boga o następne skarby.

Twoim największym skarbem jest mądrość

najpiękniejszy to i najtrwalszy kwiat

którego zapach i cnota zaprowadzą cię w doskonałość

zapach i aromat mądrości jest najsłodszy

to w nim człowiek dojrzewa, jaśnieje, jest wyjątkowy.

Człowiek mądry nie szuka ziemskich skarbów

tylko wspina się na wysoki mądrości szczyt

a kiedy go osiągnie staje się indywidualnością

której już nic pochłonąć nie może

ani żadna zmysłowa przyjemność

ani żadne ziemskie tsunami, ani nieubłagany czas

i wędruje daleko chociaż nie wychodzi z domu

obserwuje świat ze swojej jaskini serca

i nie zagraża mu żaden wiatr

bo mądrość to także wielka wiara, która się nie chwieje

a ten człowiek żyje spokojnym umysłem

bo góra mądrości

zasłania go przed trudnościami życia.

Tylko przez mojego ducha

Jest taka siła

która jest większa od każdej siły jaką można sobie wyobrazić

Jest Nieskończonym Źródłem, które nigdy nie wysycha

To jest Moc Wiecznego Ducha

który wpycha Iskrę Bożą wewnątrz nas wszystkich.

Każdy z nas może się dopasować do Iskry Bożej

jeśli zanurkuje w głąb siebie do miejsca spokoju i ciszy

gdzie jest komnata, którą zamieszkuje Bóg

właśnie to miejsce absolutnej ciszy i spokoju

budzi Moc Ducha, Moc Woli Bożej.

Szczęśliwy ten człowiek, który ufa Bogu

który zdaje sobie sprawę

że wszyscy jesteśmy stworzeni na Obraz Jego

…Siła i Moc Nieskończonego jest w nas

ale musimy pokładać całkowitą ufność

i mocno wierzyć, że nas nigdy nie zawiedzie.

To duchowe zaufanie połączy

każdą naszą myśl, słowo i czyn z Wolą Boga

wówczas Wielka Moc poniesie nas

ponad smutki tego świata

i zwiąże nas ze Źródłem Wszystkiego.

Doświadcza tego natura świętej osoby

Święty Człowiek to ten

który żyje wiedząc, że jest iskrą Boga Żywego

przenika przez niego wiedza, mądrość we wszystkim

co mówi, co robi

w takiej osobie staje się namacalny Duch Boży

jest człowiekiem wysokiej jakości

i promieniuje od niego wielka energia.

Moc Ducha

jest błogosławieństwem świętej osoby

sięga poza ciało, umysł

widać w nim obecność Wiecznego Życia

stał się świadomy

zawiera wszystkie myśli, wiedzę, mądrość

i pragnienia Stwórcy

…stał się wyższą wielowymiarową rzeczywistością.

Każdy z nas jest iskrą Bożego Umysłu

ukrytą w centrum naszego bytu

poprzez głębokie dochodzenie własnej tożsamości

przez modlitwę, medytację

odkrywamy wewnętrzną wiedzę

i mądrość z Boskiego Źródła

i możemy dotknąć tej nieziemskiej mądrości.

Jesteśmy osobistym liściem

tego nieziemskiego drzewa wiedzy

którą możemy wnieść w siebie tylko dzięki sobie

początkowo będą to tylko

sporadyczne przebłyski wewnętrznej mądrości

lecz kiedy nasze życie głęboko zakorzenimy w tym filarze

zaczynamy rezonować z Niebem

a to staje się naturą naszego codziennego życia.

Wówczas indywidualna dusza jest już połączona

z Najwyższym Źródłem

i wykorzystuje całą wiedzę, mądrość i zrozumienie

Prawd zawartych w Boskim Umyśle.

Aby wyrazić odwieczne Prawdy

człowiek powinien być skoncentrowany

na swojej myśli, mowie, działaniu