Z głębi serca ebook

Słowo wstępu

Moje wiersze, to moje życie, moje myśli płynące z głębi serca, wydobyte z zakamarków mojej duszy. Wiersze są moim przemyśleniem, chwilą uchwyconą tu i teraz, moją terapią.

Chcę się podzielić moim tomikiem wierszy „Z głębi serca” z Wami kochani, wielbiciele poezji, jak również z tymi, którzy w moich wierszach odnajdą siebie.

Uwielbiam pisać, czytać książki, uwielbiam podróżować, kocham ludzi, w każdym człowieku staram się widzieć piękno i dobroć, chociaż nie jest to łatwe w naszym świecie.

Piszę, gdy jestem smutna, gdy jestem wesoła, gdy przeżywam trudne chwile, gdy patrzę na moich bliskich, na ukochane wnuki, gdy zachwyca mnie przyroda, właśnie tak powstają moje wiersze.

*

Moje motto: Nigdy nie można się poddawać, zawsze trzeba wierzyć, że wszystko dzieje się po coś, że jeszcze pojawi się światełko w tunelu, zagości uśmiech na twarzy i że jeszcze będziemy szczęśliwi.

*

*

„Poezja jest dla mnie tylko sposobem dojrzewania, nie wstydzę się słabszych wierszy, są etapami, dochodzeniem, samookreśleniem.”

Anna Kamieńska

Z głębi serca

Z głębi serca

uwalniam,

malowane znaki, literki

zapisuję na kartce,

tworzę z nich słowa

a one płyną

jak chmury po niebie,

raz to jest smutek

co łzami oplata serce,

innym razem radość

co rozpiera duszę,

zapamiętuję,

wyrażam siebie słowami,

dzielę się myślami

co w duszy gra,

słowem zasłyszanym,

sytuacją zaistniałą,

impulsem, inspiracją,

Poznaj mnie

swoje myśli,

opowiadam

wierszami

chwile, swój los,

słowa i zdania

tworzą historię,

a oczami mojego ja

widzisz i czujesz

co w sercu mam,

chcę pokazać

siebie światu,

głębię mojej duszy,

czy to źle,

że wierszem proszę

o wyjątkowość

rywalizując

o innych uwagę

Moja poezja

na wyrażenie

moich uczuć,

myśli

przekazanych

słowem pisanym

na kartce papieru,

oddaniem emocji

ukrytych

w moim sercu,

nie wstydzę się

pisać co czuję,

tak łatwiej żyć,

szczęśliwym być,

poezja…

tak nazywam

moje wiersze,

pyszne potrawy,

piękno,

Dałabym

zdrowie nad tobą,

na każdą komórkę

twojego ciała,

rozsiałabym

szczęście nad tobą,

w każdej chwili

stałoby u serca

twoich drzwi,

rozproszyłabym

miłość nad tobą,

oplotła ciepłem

życia twoje dni,

rozłożyłabym

skrzydła nad tobą,

żeby ochronić cię

przed złem,

Moja wolność

i bronić je chcę,

czy zgadzasz się

z nimi, czy nie,

tylko przykro

mi jest, że

to moje życie

a ty urządzać

je chcesz,

smutek mój,

moje rozterki,

czy liczą się?

ufam tobie,

twoje zdanie

ważne jest,

lecz uszanuj

Droga

lecz bywa też tak,

że zbaczam

z drogi spokoju,

czuję się z tym źle

i wracam aleją

dobrze znaną mi,

poukładaną

i zaplanowaną,

tylko czasem

moje myśli

mkną autostradą,

ja poddaję się

ich niespełnieniu,

jeszcze chwila

i budzę się,

żegnam wizje te,

bo lubię życie

jakie jest i chcę

Wspomnienia

twoje oczy zielone,

nie uśmiechałabym się

do wspomnień

na spacerze sama

wśród gwaru

wielkiego miasta

i gdy zasypiam nocą,

A co by było,

gdybym zapomniała

trudne chwile,

moje łzy,

nie zrozumiałabym,

nie wiedziałabym

jak to jest

przeżyć dzień

i nie radować się,

A co by było,

Muzyka

swoją siłą

zamieniasz

mój nastrój

na radosny,

kiedy indziej

oplatasz mnie