Wszystko co musisz wiedzieć o pracy Opiekuna Osób Starszych za granicą ebook

Wstęp

Książka „Wszystko co musisz wiedzieć o pracy Opiekuna Osób Starszych”, jest poradnikiem skierowanym przede wszystkim do osób, które zdecydowały się do pracy, jako Opiekun Seniorów lub dopiero stoją przed podjęciem decyzji, zaangażowania się w tą branżę. Do stworzenia tej książki, zainspirowała mnie przede wszystkim myśl, że jest tyle kobiet i mężczyzn, którzy decydują się na podjęcie tych kroków z nadzieją na lepsze życie. Niestety szczególnie w tej branży można napotkać okropne nieprzyjemności związane z współpracą ze starszą osobą. Brak porozumienia z podopiecznym, czy jego rodziną, nieżetelne agencje, lub też nieprzyjemności związane ze schorzeniami Seniorów, to najczęstrze problemy z jakimi możemy się spotkać na swojej drodze, wybierając ten zawód. Również prowadziło mnie zamiłowanie do tego co robię, zdobyte doświadczenie na stanowisku Opiekuna Osób Starszych oraz chęć podzielenia się metodyką radzenia sobie w ciężkich sytuacjach. Z punktu widzenia, że jest to profesja, która nie jest najłatwiejsza, to być może kryje się za tym wiele pobudek, które skłoniły Cię Czytelniku do podjęcia takiego kroku.

Praca, jako Opiekun Osób Starszych jest coraz to bardziej dostrzegalna ze względu na jej wzrastającą powszechność. Spotykamy coraz więcej Pań czy Panów wyjeżdżających do krajów Zachodnich „za pieniądzem”. Starzejące się społeczeństwo zachodnie żyje coraz dłużej. Idzie za tym jednocześnie, potrzeba stałej opieki nad niektórymi osobami w podeszłym wieku. W krajach rozwiniętych się, gdzie kapitał gospodarczy jest na wysokim poziomie, osoby wymagające szczególnej opieki, taką pomoc mogą otrzymać od pracowników zza granicy, których przyciąga łównie potrzeba zarobku. Niezależnie od tego czy pomoc seniorom potrzebna jest w krajach bogatych takich jak Niemcy, Szwajcaria lub Austria czy w krajach biedniejszych, praca Opiekuna wiąże się z dużym obciążeniem psychicznym i potrzebą posiadania energii po to by pomagać w codziennym życiu swojemu podopiecznemu.

Szansa wysokiego zarobku, jako główna motywacja sama w sobie może okazać się nie wystarczająca. Pracę tą mimo wszystko podejmują ludzie z różnych kategorii wiekowych, zarówno osoby młode, jak i po pięćdziesiątym roku życia. Zetknięcie się z problemem opieki nad drugim człowiekiem bardzo często przeciera oczy ludzi zafascynowanych łatwym zarobkiem. Opiekun seniora zajmuje się nim praktycznie cały czas. Musi zaspokajać jego potrzeby, wspierać go w codziennych czynnościach, czasem nawet zastępować w nich. Poza tym musi wykonywać zabiegi pielęgnacyjne i monitorować stan zdrowia osoby starszej, wykonywać stałe czynności w dbaniu o obowiązki domowe.

Jedną z podstawowych rzeczy wymaganych od Opiekuna, by przy całym ciężarze jego pracy potrafił on zachować wrażliwość na potrzeby osoby, którą się opiekuje. Podjęcie decyzji o rozpoczęciu pracy w takiej formie wymaga wewnętrznego prześledzenia czy jest się na tyle wewnętrznie silnym i dojrzałym by podjąć się tak odpowiedzialnemu zadaniu, jakim jest opieka nad osobą starszą i schorowaną.

Podstawowym wymaganiem dotyczącym pracy w charakterze Opiekuna za granicą jest podstawowa znajomość języka. Bez niej podjęcie pracy będzie niemożliwe. Wymagany jest również dobry stan zdrowia oraz doświadczenie w opiece. Najważniejszą cechą przy wyborze potencjalnego pracownika są, mimo wszystko, cechy psychiki. Idealna Opiekunka lub Opiekun powinien być odpowiedzialną, ciepłą, komunikatywną, dobrze zorganizowaną, odporną na stres oraz zaradną osobą. Opiekun osób starszych oraz asystent osób niepełnosprawnych to zawody, które dopiero od niedawna stały się popularne również na Polskim rynku pracy. Wcześniej takie prace przypisywało się pielęgniarce. Opieka nad jedną starszą osobą wymaga jednak zupełnie innego zaangażowania niż praca w szpitalu. Usługi Opiekuna są coraz częściej wykorzystywane przez majętne rodziny, które nie chcą oddawać swoich krewnych do domów starców, a jednocześnie nie dysponują taką ilością czasu jaką musieli by poświęcić by zajmować się niepełnosprawnym członkiem rodziny.

Wiele osób mylnie wyobraża sobie aspekty tej pracy, jako lekkie i przyjemne prace domowe, pogawędki z seniorem i poddawanie jej leków. Sam podopieczny najczęściej wyobrażany jest, jako osoba ciągle uśmiechnięta i radosna, która z wdzięcznością przyjmuje pomoc. Starcie tego wyobrażenia z rzeczywistością może okazać się ciężkie. Wielu seniorów ma różnego rodzaju problemy związane z pamięcią, które powodują, że mogą oni wielokrotnie zadawać te same pytania, zachowywać się nieuprzejmie, a czasem wręcz agresywnie. Przez choroby, które przechodzi osoba starsza możemy być nawet oskarżani o nielegalne wtargnięcie i próbę kradzież. Dlatego opieka nad takimi osobami wymaga dużej dozy cierpliwości oraz ciągłego zrozumienia jej wewnętrznego stanu. Praca ta wymaga pozostawania w ciągłym kontakcie z osobą, która może przez to czuć się poirytowana tym bardziej, że nie do końca może panować nad swoim stanem zdrowia. Należy rozumieć, że choć obdarzamy taką osobę wyrozumiałością i cierpliwością, to ona wcale nie musi ofiarować tego nam. Mimo wszystko zachowanie profesjonalnej postawy wymaga pozostawania otwartym, tolerancyjnym i rozumiejącym to, jak w obecnej chwili czuć może się podopieczny. Wymóg empatii jest wręcz podstawowym warunkiem by podjąć pracę, jako Opiekun seniora. Osobie rozumiejącej, co w danej chwili przeżywa starsza osoba, bez problemu przyjdzie powstrzymać się od złych emocji i wybaczyć.

Porządaną cechą Opiekuna Osoby Starszej jest również, zdolności interpersonalne. Jest to jedna z cech potrzebnych do pracy z drugim człowiekiem, a taką jest ta praca.

Zadaniem Opiekuna jest głównie dbanie o stan zdrowia swojego podopiecznego, jednak, bez umiejętności nawiązania z nim kontaktu, współpraca w opiece nad jego zdrowiem będzie bardzo trudna. Zdolności interpersonalne pozwalają nawiązać kontakt i ułatwić każdą pracę. Nawiązując relacje z podopiecznym należy zadbać o to, by były one dobre. Zadbanie o komfort psychiczny starszej osoby to jeden z niepisanych wymogów odnośnie pracy Opiekuna osób starszych. Dodatkowo dobry kontakt powinien być utrzymywany z najbliższą rodziną podopiecznego i jego środowiskiem.

Podejmując pracę, jako Opiekun osoby starszej należy od początku zdawać sobie sprawę z wyzwaniami, które wynikają z współpracą z drugim człowiekiem, ale również z różnic kulturowych. Osoby w podeszłym wieku posiadają dużą ilość nawyków i przyzwyczajeń. Zachowania te kształtowały się u nich przez całe ich życie, są dla nich niezwykle ważne, dlatego nie powinno się ich odmawiać. Nawet jeśli są uważane, za bezzasadne lub uciążliwe. Akceptacja takich przyzwyczajeń to jedna z cech dobrego Opiekuna.

Niektóre sytuacje wymagają sporej odporności psychicznej i opanowania. Niedopuszczalne jest, żeby jakiekolwiek zachowanie podopiecznego, wyprowadzało nas z równowagi i stało się przyczyną agresywnego zachowania. W razie nieporozumień to osoba sprawująca opiekę powinna wykazać się dyplomacją i umiejętnością rozwiązywania problemów. Przydatną cechą może okazać się asertywność. Nie oznacza ona ignorowania emocji i potrzeb innych ludzi, ale umiejętność stawiania granic, dbałość o własne interesy, nieuleganie naciskom. Osoby pewne siebie, które potrafią radzić sobie ze swoimi emocjami, na pewno sprawdzą się w tym zawodzie.

Osoby, które pracują z ludźmi, powinny charakteryzować się także otwartością i komunikatywnością. To cechy pożądane w tym zawodzie. Osoba sprawująca opiekę, która za wszelką cenę będzie próbowała zachować dystans, nie będzie miała szansy poznać swojego podopiecznego i jego potrzeb. Właściwe stosunki, życzliwa rozmowa i wymiana życiowych doświadczeń pozwolą zdobyć ich zaufanie, a może nawet sympatię. Dobre relacje mogą wpłynąć również na komfort pracy. Komunikatywność to cecha, dzięki której można zyskać w oczach przyszłego pracodawcy. Sprawdza się ona nie tylko w nawiązaniu dobrych relacji z samym podopiecznym, ale również w bliskich kontaktach z rodzinami, znajomymi, sąsiadami, a niekiedy także lekarzami, rehabilitantami i pielęgniarkami. Osoba odpowiedzialna, która umie współpracować z innymi, będzie miała o wiele łatwiejszą pracę.

Opiekun jest odpowiedzialny za stworzenie również odpowiedniej atmosfery, w której starsza, chora osoba, poczuje się bezpiecznie. Dla wielu osób w podeszłym wieku, które do tej pory radziły sobie samodzielnie, konieczność zatrudnienia pomocy to duży cios, wyraźna oznaka, że są niedołężni i niezaradni. Seniorzy ze względu na swój stan zdrowia nie są w stanie funkcjonować tak, jak do tej pory, mimo to obecność opieki ich drażni. Niechętnie współpracują, bywają marudni, a nawet złośliwi. Te negatywne emocje skupiają się na Opiekunie, który w takiej sytuacji musi wykazać się dużą cierpliwością, wyrozumiałością i odpornością na stres.

Należy zrozumieć, że niekiedy trudne zachowania podopiecznego nie wynikają z jego złego charakteru, ale są wynikiem bezradności lub choroby.

Dlatego powstała właśnie ta książka. Ma ona na celu wskazać Ci rozwiązania na najczęściej spotykane problemy związane z pracą Opiekuna Osób Starszych. Przedstawia ona między innymi wiele trudnych sytuacji, które mogą Nas, Opiekunów spotkać, pierwszy wyjazd, jak wybierać Agencję Pracy, czy chociażby metody radzenia sobie z wypaleniem zawodowym, które w naszej branży jest bardzo często spotykane.

Jestem wdzięczna, że to właśnie TY, chcesz zdobyć niezbędną wiedzę i umiejętności, radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Mam nadzieję, że ta książka zapewni Ci umiejętności, których potrzebujesz w zawodzie Opiekuna Osób Starszych i będzie Twoim nieodłącznym elementem podczas wyjazdów do pracy za granicę.

Pozdrawiam

Aneta Grabowska

Dlaczego wyjeżdżamy?

Praca Opiekunów Seniora jest bardzo obleganym zawodem. Starzejące się społeczeństwo na terenach Unii Europejskiej potrzebuje Opiekunek oraz Opiekunów, którzy pomogą podopiecznym w codziennych czynnościach umożliwiających funkcjonowanie, a także w sprostaniu domowym obowiązkom. Dlaczego Opiekunowie wolą pracować za granicą niż w Polsce? Podstawową przyczyną przemawiającą do wyjazdu za granicę są zarobki.

To kluczowy argument, który sprawił, że również i ja wyjechałam do pracy w Niemczech. W Polsce niestety nie ma szans na porównywalne zarobki… Pracując poza granicami Polski nawet bez znajomości języka mogłam na początku liczyć na minimum 1000 euro miesięcznego wynagrodzenia. Potem oczywiście stawka była większa. To znaczące kwoty, biorąc pod uwagę to, iż mogę mieć bezpłatne zakwaterowanie i jedzenie, które ma się zapewnione w ramach umowy. Wiem… To norma, dla mnie było to,,wyjściem na przeciw” patrząc na to, że gdy pracowałam w Holandii, musiałam sama za wszystko płacić z ciężko zarobionych pieniędzy, które na stawce wiekowej były i tak marna. Takie zarobki umożliwiły mi spore oszczędności, co bardzo mi pomogło w samorealizacji.

Zawód Opiekuna to nie tylko praca. Profesja ta stała się dla mnie sporą okazją, by zwiedzić przeróżne miejscowości oraz ich atrakcje. Poznałam również wiele wspaniałych Polek, które również pracowały w tej branży. Dzięki temu nie czułam się wyobcowana, osamotniona oraz przytłoczona podróżą. Pracując w charakterze Opiekunki czy Opiekuna jest możliwość również otworzenia się na nową kulturę. Dzięki niej poznałam sposób życia społeczeństwa niemieckiego, ich mentalność, a także podejście do wielu spraw. Oczywiście takie doświadczenie można uzyskać również w innych krajach Europejskich. Wyjazdy bardzo dużo mnie nauczyły i otworzyły mi one oczy na inne życie.

Dzięki znajomości języka możemy porozmawiać o problemach i rzeczach trudnych związanych z naszą pracą z rodziną naszych potencjalnych podopiecznych. Z pewnością taki wyjazd do pracy może być dobrym doświadczeniem dla każdego. Za każdym razem, kryje się niesamowita przygoda, która naprawdę może wiele wnieść do naszego życia. Znacie powiedzenie „Jeśli wejdziesz między wrony musisz krakać tak jak one”? W żadnej szkole językowej nie nauczyłam się lepiej języka niż podczas wyjazdu. Dzięki seniorom i ich rodzinie jest możliwość wyszkolenia swojej mowy oraz otwartości na nowe wyzwania.

Bardzo często uświadamiamy sobie, że z czasem nasze umiejętności językowe są na coraz to wyższym poziomie. Taki wyjazd umożliwia pozbycie się barier, a także naukę języka „żywego”, który pozwala swobodną komunikację z naszymi potencjalnymi podopiecznymi czy ich rodzinami.

Trzeba tu zaznaczyć, że każde podnoszenie kwalifikacji językowych wiąże się również z wyższymi zarobkami, gdyż znajomość języka jest jednym z kryteriów decydujących o wysokości zarobków Opiekunów.

Miasto, miasteczko czy wieś?

Wybierając ofertę pracy, jako Opiekun osoby starszej musisz wziąć pod uwagę wiele aspektów. Najważniejszym z nich jest oczywiście podopieczny — jego stan zdrowia oraz usposobienie. Jednak oprócz tego warto również zastanowić się nad miejscem pracy. Duże, czy małe miasto a może wieś, gdzie lepiej mieszkać i pracować?

Opiekunowie osoby starszej w mieście może mieć łatwiej pod wieloma względami. Przede wszystkim, w mieście nie musimy martwić się o dojazd do sklepów, czy ośrodków kultury. To bardzo ułatwia nam pracę, bo przecież często aktywizujemy podopiecznego poza domem, a sami realizujemy tutaj również inne, codzienne obowiązki. Biorąc pod uwagę aktywność seniora i np. spotkania z innymi seniorami, wyjścia do teatru, czy na spotkania w domu kultury — w mieście z pewnością ta oferta jest bardziej rozbudowana. Wadą opieki w mieście może być to, iż senior nie ma dostępu do świeżego powietrza, natury (lasu, rzeki). Jednak biorąc pod uwagę tylko i wyłącznie Opiekunkę, to wydawać by się mogło, że oferta opieki nad seniorem w mieście (małym lub dużym) jest lepszą opcją.

Wieś kusi swojskością i bliskością natury. To piękne otoczenie może mieć leczniczy wpływ na seniora, a także dobry wpływ na samopoczucie Opiekuna. Wieś jest świetnym otoczeniem do realizowania wielu aktywności osoby starszej — jazdy na rowerze, spacerów, nordic walking i innych. Jednak ma też wiele wad, do których głównie należy zaliczyć odległość. Ten dystans brany jest pod uwagę zarówno w robieniu zakupów, dojazdu do placówek specjalistycznych, czy ośrodków kultury. Wybierając ofertę opieki nad osobą starszą mieszkającą na wsi należy wziąć to pod uwagę. Opieka na wsi, w mniejszym bądź większym mieście jest taka sama. Jednak Opiekunka musi wziąć pod uwagę nie tylko dobro seniora, ale również to, że niektóre obowiązki będą utrudnione wybierając życie na wsi.

Jestem Opiekunem

Konieczność powierzenia opieki nad matką, czy ojcem obcej osobie jest dla wszystkich zainteresowanych dużym wyzwaniem. Zarówno osoba starsza, jak i rodzina, mają swoje wyobrażenie, jak taka opieka powinna wyglądać. Opiekunka, czyli osoba posiadająca doświadczenie w sprawowaniu takich czynności, jest jednak osobą obcą, nieznaną i wywołującą też pewne obawy. Dlatego, aby móc taką pracę wykonywać, powinniśmy w pierwszej kolejności zdobyć zaufanie zarówno seniora, jak i całej rodziny. Nie możemy być kimś, kogo podopieczna czy podopieczny będzie się bać, gdzie rodzina będzie obawiać się o to, czy osoba podejmująca się pracy nie będzie krzywdziła bliskiej im osoby. Dlatego należy pokazać się z jak najlepszej strony, należy być szczerym i ciepłym w odbiorze. W miarę możliwości, dobrze jest również dopasować się do obowiązujących kanonów. Przecież również i my, jako Polacy lubimy, gdy ktoś z innego kraju, szanuje naszą kulturę, czy zwyczaje. Istotne jest również, zdobycie poważania i uznania swojej osoby i wykonywanych obowiązków opiekuńczych, pokażmy, że znamy się na rzeczy i nie jesteśmy byle kim.

Niestety często dochodzi do niezrozumiałych konfliktów między Opiekunami a rodzinom podopiecznych, czy samymi seniorami. Możliwość całkowitego uniknięcia sytuacji konfliktowych jest utopią, tym niemniej można ich ilość i kaliber nieco umniejszyć. Zapoznajmy się z przyzwyczajeniami, upodobaniami podopiecznego, jeżeli są złe, nie wprowadzajmy radykalnych zmian, gdyż na pewno nie pomoże to w pozyskaniu sympatii, ale w porozumieniu z resztą rodziny zastosujmy praktykę małych kroczków i systematycznie eliminujmy złe nawyki i przyzwyczajenia podopiecznego. Ważne jest, by przed podjęciem opieki przypomnieć sobie, jakie są podstawowe objawy, czy symptomy choroby, na którą cierpi nasz podopieczny, i na które czynności należy zwrócić szczególną uwagę. Zwróćmy uwagę na to, że traktowanie osoby z demencją, jak ”małe dziecko” to najczęstszy błąd popełniany w opiece nad osobami starszymi, tu wymagana jest motywacja do aktywności oraz podtrzymywanie samodzielności i sprawności umysłowej. Istotną rzeczą również jest, by podczas wykonywania opieki korzystać z własnego doświadczenia, lecz w żadnym wypadku nie wyręczać lekarza ani służb medycznych w jedynie im podległych decyzjach i czynnościach, gdyż ewentualny błąd, czy pomyłka Opiekuna lub Opiekunki może skutkować bardzo poważnymi konsekwencjami. Istotną sprawą jest również, by nie obciążać rodziny ani podopiecznego problemami osobistymi — dzielmy się radościami, optymistyczne osoby wywołują uśmiech na twarzy, problemów każdy ma aż nadto.

Pod żadnym pozorem nie domagajmy się dodatkowych gratyfikacji za czynności nie objęte umową, lecz zgłośmy nieprawidłowości w Agencji, która jest odpowiedzialna za realizacje warunków umowy. Ogromnym błędem, jaki może popełnić Opiekunka lub Opiekun jest również korzystanie z umownego czasu wolnego. Nie zamieniajmy go w formę pieniężną, ponieważ w momencie powoływania się na trudności i uciążliwość pracy, rodzina może powołać się na Twoją zgodę z życzeniem zapłacenia za czas wolny i może zgłosić to Agencji. Uwaga! Takie zachowanie może wpłynąć nie dość, że na konflikt z rodziną, podopiecznym ale również z firmą, z którą podjęło się pracę.

Może się zdarzyć tak, że w danej rodzinie panuje napięta atmosfera między członkami. Nigdy nie mieszajmy się w konflikty wewnątrzrodzinne. Przede wszystkim chrońmy osobę i pozostańmy osobą neutralną. Być może zdarzy się tak, że będziesz poddany próbie i rodzina zechce Cię wmieszać w kłótnię (co w późniejszym czasie może być wykorzystane przeciwko Tobie). Opiekun lub Opiekunka ma do wykonania inne zadania aniżeli opowiadanie się za jedną ze stron starcia, gdyż może to jedynie źle wpłynąć na opiekę i współpracę z rodziną.

Dobrze widziane zarówno przez podopiecznego, jak i pozostałą rodzinę jest zawsze systematyczne prowadzenie oraz rozliczanie budżetu domowego a przede wszystkim gospodarne zarządzanie powierzonymi finansami. Nikt by nie chciał by pieniądze były wykorzystywane na coś na co nie mają przeznaczenia: papierosy, alkohol, rzeczy nie związane z potrzebami podopiecznego, czy Opiekuna.

Istotną rzeczą przede wszystkim jest uśmiech, empatia oraz cierpliwość. Podejmując się pracy Opiekuna, powinniśmy stworzyć bezpieczną atmosferę, by nasz podopieczny czuł się swobodnie i nie odbierał nas, za kogoś kto może zrobić jej krzywdę.

Nie są to łatwe zadania, jednakże realizacja opieki nad osobami starszymi za granicą bez spełnienia powyższych wymagań nie rokuje zadowolenia obu stron, skutkuje jedynie frustracją i niestety nawarstwianiem się sytuacji konfliktowych.

Kim tak naprawdę jest Opiekun Osób Starszych?

Praca, jako Opiekun osób starszych często jest przez nas niestety mylnie określany. Nasza branża prawidłowo powinna być określana, jako pomoc domowa dla osób starszych. Pomoc domowa dla osób starszych np. w Niemczech nazywana jest: Haushaltshilfe für pflegebedürftigen Person.

Bez odpowiedniego wykształcenia zawodowego, nie można wykonywać w pełnym zakresie pracy w opiece nad seniorami. Przede wszystkim trudno „bez papierów” znaleźć pracę w opiece w instytucjach i domach opieki. Oprócz bariery wykształcenia, istotne również jest to, że Opiekunki, czy Opiekunowie osób starszych, szukające legalnej pracy w opiece za granicą (np. W Niemczech) najczęściej chcą pracować w krótkich okresach 2—3 miesięcznych zmian.

Domy opieki i instytucje w krajach Europejskich szukają stałych pracowników na dłuższe okresy zatrudnienia. Celem większości Opiekunów, którzy wyjeżdżają w poszukiwaniu pracy jest przede wszystkim zarobienie pieniędzy. Pieniędzy, które są potrzebne na utrzymanie w Polsce. W systemie 2—3 miesięcznych wyjazdów za granicę, najłatwiej znaleźć pracę w opiece domowej nad seniorami.

Przepisy prawne (w zależności od kraju) pozwalają bowiem na legalne zatrudnienie osoby do przacy przy pomocy osobom starszym w domu, nawet jeżeli taka osoba nie ma uprawnień zawodowych. Określeny jest wówczas stopień ograniczenia samodzielnego funkcjonowania osoby starszej lub niepełnosprawnej. Rodziny, potrzebujące wsparcia domowej opiekunki, chętnie zatrudniają w ramach legalnej umowy.

Przyjęcie Opiekunów do tej pracy zwłaszcza z za zagranicy, odbywa się w uproszczonym systemie. Koszty związane z legalną opieką nad osobą starszą częściowo podlegają odliczeniu od podatków w danym kraju. Domowa Opiekunka, czy Opiekun osób starszych, może zajmować się gospodarstwem domowym, organizować formy spędzania czasu z podopiecznymi, pełnić funkcję towarzysza społecznego ale w zakresie czynności pielęgnacyjnych i medycznych może wykonywać jedynie niektóre zadania.

Jakie czynności są zakazane Opiekunkom domowym?

Absolutnie zabronione przez prawo jest wykonywanie przez pomoc domową osób starszych takich czynności jak:

— robienie zastrzyków,

— zakładanie i zmiana opatrunków,

— zakładanie cewnika,

— pielęgnacja ran i odleżyn,

— podawanie kroplówek.

Taką pracę mogą wykonywać tylko zawodowe opiekunki osób starszych, a w niektórych przypadkach tylko pielęgniarki. Są to bowiem czynności o charakterze medycznym. Nawet jeżeli domowa Opiekunowie osób starszych posiadają w/w umiejętności lub mają wykształcenie pielęgniarskie. Bez potwierdzonego dyplomu na terenie danego kraju, prawo po prostu zabrania tego robić.

Co w takim razie możemy, jako pomoc domowa Osoby Starszej robić?

Opiekunowie domowi osób starszych mogą wykonywać wszelkie prace o charakterze pielęgnacyjnym. Są nimi między innymi:

— kąpanie, mycie, golenie,

— pomoc przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych,

— pielęgnacja włosów (mycie, czesanie),

— pielęgnacja skóry,

— higiena jamy ustnej ( mycie zębów i protez zębowych),

— pielęgnacja paznokci (nie zawsze).

Pomoc domowa osób starszych może też pracować bez obaw przy takich czynnościach opiekuńczych jak:

— pomoc przy rozbieraniu i ubieraniu się,

— podawaniu jedzenia lub picia,

— poruszaniu się w mieszkaniu i na zewnątrz.

W każdej sytuacji mogą jednak wystąpić wyjątki. Przykładowo u chorych na cukrzycę, w przypadku tzw. stopy cukrzycowej Opiekunowie domowi osób starszych nie powinni zajmować się pielęgnacją paznokci u stóp. Jest bowiem podwyższone zagrożenie zakażeniem.

Z kolei w niektórych przypadkach lekarz podejmuje decyzję o przeszkoleniu na miejscu i leczeniu pewnych zadań. Tak, jakby zlecał to członkowi rodziny osoby starszej. Dotyczy to zwłaszcza opieki nad osobami objętymi opieką paliatywną. Jeżeli Opiekunowie mają wątpliwości, czy faktycznie można wykonywać dane czynności, zawsze może poprosić o zlecenie na piśmie.

Najczęściej jednak jesteśmy zatrudnieni w legalnej pracy, nie jest stawiany wobec nas problem rozstrzygania czy wolno czy nie wolno podejmować jakieś czynności. Takie sytuacje przeważającej mierze dotyczą tych domowych Opiekunów osób starszych, którzy podjęli ryzyko pracy w „na czarno”.

Czy nadaję się na Opiekuna?

Każdy z nas uważa się za osobę, która konkretną opiekę nad osobą starszą wykonałaby szybciej, sprawniej, taniej, inaczej, czyli po prostu lepiej. Stojąc z boku, nie będąc bezpośrednio zaangażowanym w sprawowanie opieki nad osobą starszą, ocenia się innych surowiej, ale też o wiele łatwiej. Motywacja podjęcia pracy na stanowisku Opiekuna osób starszych jest bardzo różna, od chęci niesienia pomocy, poprzez ucieczkę od własnych problemów domowych, poznanie innych krajów i kultur, nadzieję na znalezienie partnera życiowego, nowe doświadczenie, aż do zarobienia dość dużych pieniędzy, bo nie ukrywajmy, gratyfikacja za wykonywanie opieki nad osobami starszymi w Polsce jest bez porównania mniej opłacalna.

Jakie cechy powinien mieć zatem Opiekun osoby starszej? Rodzina, do której jedziemy płaci za opiekę nad swoimi najbliższymi, ale w zamian oczekuje odpowiednich kwalifikacji, doświadczenia i umiejętności językowych i poprzeczkę ustawia nieraz coraz wyżej. Nie oszukujmy się, czasy przyjmowania do opieki za granicę każdego, kto wyrazi na to ochotę definitywnie się skończyły. Osoba starająca się o pracę Opiekunki, czy Opiekuna osób starszych za granicą powinna być przede wszystkim bezwzględnie przekonana o tym, że właśnie taką pracę chcielibyśmy i potrafimy wykonywać. Musimy posiadać doświadczenie w opiece nad osobami starszymi, tzn. mieć chociaż podstawowa wiedzę na temat chorób wieku starczego, jakie towarzyszą temu objawy i zachowania oraz jak należy postępować, aby ułatwić życie podopiecznemu i sobie.

Przy ułomnościach fizycznych osoby starszej bardzo ważna jest znajomość technik transferu, gdyż jedno nieprawidłowe podniesienie lub przeniesienie może skutkować poważnym urazem kręgosłupa Opiekunki czy Opiekuna. Nie zapominajmy, że znajomość języka niemieckiego czy angielskiego, gwarantuje możliwość porozumienia się zarówno z podopiecznym, jego rodziną, służbami medycznymi i lekarzem. Jest to ważne kryterium przy wyborze Opiekunów przez rodzinę, jak również przy ustalaniu wysokości przyszłego wynagrodzenia. Rodzina podopiecznych również chętniej widzi u siebie osobę niepalącą, niż taką, która przesiąknięta dymem papierosowym wykonuje zabiegi pielęgnacyjne u podopiecznego. Niechęć wywołują także osoby zajęte bardziej promowaniem własnej osoby (codziennie ostry makijaż, jaskrawo pomalowane paznokcie, odurzający zapach perfum, nieodpowiednio dobrany ubiór, głośne zachowanie, skupianie na sobie całej uwagi otoczenia) niż opieka nad osobą starszą i jej domostwem.

Na przeciwległym biegunie mamy drugą skrajność, to osoby zaniedbane, nie dbające o higienę, brudne, w niedopranym ubraniu, z brudnymi paznokciami itd., których czystość i porządek nie jest mocna stroną. Osoby z problemem alkoholowym, które uważają, że z dala od dotychczasowego życia, są bezpieczne od alkoholowych pokus — nic bardziej mylnego, opiekując się osobą starszą za granicą, należy wziąć pod uwagę samotne, długie wieczory, stres, tęsknotę, wszystkie te czynniki to jedna wielka pokusa. Czyli ani „Barbi” ani „Brudas” ani „Pijak” nie mają szans bytu w opiece nad osobami starszymi za granicą, w najlepszym przypadku rodzina poprosi o wcześniejszą zmianę, a już z pewnością nie pozwoli, aby taka osoba ponownie wykonywała u nich pracę opiekuńcze.

Rodziny podopiecznych, u których chcemy wykonać swoją pracę, potrafią być naprawdę wymagające, lecz bez pewnych cech nie powinniśmy brać się za tą branżę. Dobry Opiekun czy Opiekunka to osoba: z doświadczeniem w opiece nad osobami starszymi przynajmniej w stopniu podstawowym, pełna empatii, spokojna, zdyscyplinowana, często dyplomatyczna oraz asertywna, z pewną dozą samodzielności, odpowiedzialna, zadbana, niepaląca (chociaż nie w każdym przypadku), dbająca o porządek, potrafiąca gotować i umiejętnie zarządzać finansami podopiecznego, często mile widziane jest posiadanie prawa jazdy.

Zdarza się, że starsza osoba nie uważa Opiekuna czy Opiekunki za zbawienie, lecz za osobistą klęskę potwierdzającą starość. Wtedy ważną rolę mogą odegrać zainteresowania osoby wykonującej opiekę, wspólne tematy z podopiecznym (literatura, polityka, sport, prasa) wymiana doświadczeń oraz własnych pomysłów (robótki ręczne, prace domowe, uprawa ogródka, podróże, przepisy kulinarne) przełamały już niejedną barierę. Ale zdecydowanie najlepiej czynią to pogoda ducha, uśmiech i ciepłe słowo.

Czy zawód Opiekunki jest tylko domeną kobiet?

Zawód Opiekunki osoby starszej staje się z roku na rok coraz bardziej popularny. Społeczeństwo się starzeje, a co za tym idzie potrzebne są osoby, które mogą zająć się seniorami. Do tej pory to właśnie kobiety świetnie realizowały się w pracy, jako Opiekunki seniora. Agencje, poradniki, portale i fora w dużej mierze swoje przekazy kierowały właśnie do kobiet.

Może wynikać to z faktu, że zawód Opiekunki osoby starszej związany jest nie tylko z opieką nad podopiecznym, ale również z wypełnianiem obowiązków domowych. Z dziada pradziada, patrząc na tradycyjne schematy rodziny, to właśnie kobiety zostawały w domach i zajmowały się ogniskiem domowym. Prały, sprzątały, gotowały i wypełniały wszystkie obowiązki domowe. Czasy się jednak zmieniły i teraz zacierają się granice między zawodami damskimi oraz męskimi. Wiele osób zmuszonych zostało do przekwalifikowania, inni bez względu na wykształcenie decydują się na oferty pracy dostępne aktualnie na rynku, a jeszcze inni lubią zmiany i chętnie podejmują się wykonywania nowych zawodów.

Nie powinno nikogo więc dziwić, że mężczyzna wykonuje zawody, które zakorzeniły się gdzieś w ludzkiej świadomości, jako kobiece. Przecież nie od dziś kobiety także są żołnierzami, mechanikami samochodowymi czy pracują w innych, uznawanych za męskie, zawodach. Idąc z duchem czasu w Agencjach dla Opiekunek coraz częściej pojawiają się również mężczyźni, którzy nie tylko mają kwalifikacje, ale także doskonałe umiejętności, które sprawdzą się idealnie w zawodzie Opiekuna seniora. Niczym nie ustępują pracującym od lat w zawodzie kobietom. Bardzo często lepiej im porozumieć się jest z seniorem, za to kobiecie z seniorką (chociaż szczerze to zależy od podopiecznych). Agencje mogą tylko się cieszyć, że goszczą w ich progach również mężczyźni, bo jak wszyscy wiedzą praca z podopiecznymi nierzadko jest bardzo ciężką pracą fizyczną. W takich momentach, np. w przypadku osoby otyłej na wózku lepiej sprawdzi się mężczyzna, dla którego codzienne podnoszenie takiej osoby będzie mniej uciążliwe.

Prawo Opiekunów

Bardzo ważne jest przedstawienie naszych praw przed podopiecznymi i ich rodziną. Zdarza się bardzo często, że Opiekun czy Opiekunka są ponad miarę wykorzystywani do czynności, które nie powinny wchodzić w skład obowiązków. Dlatego warto wiedzieć jakie prawa obowiązują naszą branżę.

Musimy pamiętać przede wszystkim, że opiekujemy się tylko podopiecznym lub wskazanymi w umowie. Nie mamy obowiązku usługiwać rodzinie, czy też krewnym podopiecznych. Nasze obowiązki wskazane są w umowie. Istotne jest, by wszelkie zmiany związane z naszą pracą wykazywały obustronną zgodę. Jako Opiekunowie domowi, jak już wcześniej zostało wspomniane, pod żednym pozorem nie możemy wykonywać zabiegów medycznych. Nie zapominajmy o prawi do prywatności. Nasz pokój jest miejscem naszego odpoczynku. Pracując w domu podopiecznego mamy również prawo do nieograniczonego korzystania z produktów spożywczych. Po stronie rodziny podopiecznego jest również zapewnienie wszelkich środków potrzebnych do wykonywania naszych obowiązków lub zapewnienie odpowiedniej ilości pieniędzy na ich zakup. Nie zapominajmy, że naszym obowiązkiem nie jest pomoc w pracy pielęgniarki, kucharki lub sprzątaczki, jeśli takie usługi są zatrudniane w domu podopiecznych. Nie zapominajmy, że w ciągu dnia mamy prawo do przerwy. Jej ilość powinna być ujęta oczywiście w umowie. Mamy również prawo do kontaktu z Agencją w sytuacjach konfliktowych z rodziną podopiecznego. Pamiętajmy, że sami zdecydowaliśmy się na pracę w charakterze Opiekuna. Dlatego też mamy prawo do decydowania na które zlecenie chcemy jechać oraz rezygnacji z niego gdy jest niezgodne z opisem.

Opiekunka seniora w Niemczech — gość czy domownik?

Podejmując pracę Opiekuna, wchodzimy do bardzo intymnej sfery życia swojego podopiecznego. Postarajmy się poznać jego przyzwyczajenia. W żadnym wypadku nie wolno nam ich ignorować, ani niczego z góry narzucać. Warto mieć na uwadze, że nasza praca polega na pomocy, a sam podopieczny powinien czuć się dobrze i bezpiecznie w naszym towarzystwie. W pierwszych dniach swojego pobytu z podopiecznym cierpliwie i uważnie obserwujmy jego zachowanie. Dzięki temu dowiemy się, w jaki sposób wygląda jego dzień. Sprawdźmy, które czynności sprawiają mu największą trudność, co lubi, co poprawia mu humor.

Pamiętajmy, że Seniorzy mają swoje nawyki oraz przyzwyczajenia pielęgnowane od lat. Stały porządek i harmonogram dnia sprawiają, że czują się bezpiecznie. Jeżeli zauważymy, że nasz podopieczny o stałej godzinie pije codziennie herbatę, ma swój ulubiony serial, czy zawsze samodzielnie podlewa kwiaty — nie zmieniajmy tego!

Uwzględnijmy te czynności w swoim planie dnia, a jeżeli któraś z nich sprawia seniorowi trudność — nie wyręczajmy go! Pomóżmy mu tę czynność wykonać w miarę samodzielnie, by miał poczucie spełnionego obowiązku.

Każdego dnia