6,06 zł
Dowiedz się więcej.
- Wydawca: Ridero
- Kategoria: Literatura obyczajowa i piękna•Literatura piękna
- Język: polski
- Rok wydania: 2017
Miłość, tęsknota, rozpacz. Piękne kobiety i zakochani w nich mężczyźni. W wierszach tego tomiku kobiety znajdą to o czym skrycie marzą, leżąc samotnie w zimnym nieprzytulnym łóżku. Miłej lektury.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 25
Podobne
Zbigniew Wojciechowski
W ciszy wieczoru
OkładkaElżbieta Chudaś
© Zbigniew Wojciechowski, 2017
Miłość, tęsknota, rozpacz. Piękne kobiety i zakochani w nich mężczyźni. W wierszach tego tomiku kobiety znajdą to o czym skrycie marzą, leżąc samotnie w zimnym nieprzytulnym łóżku. Miłej lektury.
ISBN 978-83-8104-400-4
Książka powstała w inteligentnym systemie wydawniczym Ridero
Tomik ten dedykuję mojej wspaniałej, kochanej żonie Brygidzie dzięki której on powstał. Dziękuję Brygidko.
Słowo wstępne
Czym jest poezja? Poezja jest sztuką piękną ale trudną.To kawałek duszy, ubrany w słowa. Nie każdy potrafi opisywać rzeczywistość słowami poezji- swoje odczucia radości, smutku, bólu, sympatii. Zbyszek to potrafi. To człowiek wrażliwy,, pełen empatii. Ubiera w słowa własne wnętrze. Sięgnij po to, co ci ofiarował.
Janina Próchniewska
Cisza wieczoru
W ciszy wieczoru marzenia się snują
w ciszy wieczoru jesteśmy My.
W ciszy wieczoru księżyc spogląda
w ciszy wieczoru migocą gwiazdy w tle.
Cisza wieczoru magiczną ma moc
cisza wieczoru miłość nam śle.
Cisza wieczoru to taka jest pora
cisza wieczoru wygania co złe.
Dla mojej kochanej żony
Może mi ktos odpowie
gdzie popełniłem błąd
chciałem uciec od żony
odejść daleko stąd
Odejść bardzo daleko
zmienić cały swój świat
rozpocząć nowe życie
stare zwiędło jak kwiat.
na szczęście oprzytomniałem
żona pomogła mi
wspaniała cudowna kobieta
nie zatrzasnęła mi drzwi.
Pomogła mi znormalnieć
pomogła zwyczajnie żyć
jak mam się jej odwdzięczyć
za to że mogę z nią być.
Za to że miłość wróciła
że razem jesteśmy wciąż
i wygraliśmy z losem
choć nieraz było pod prąd
Samotny biały żagiel
Samotny biały żagiel
powiewa wysoko na maszcie
a zefir cicho mruczy
tęskną pieśń o miłości.
Samotny biały żagiel
faluje na wodach błękitnych
ocean pluskając falami
mówi nam o tym co czyste.
Samotny biały żagiel
przez ocean tak płynie
aby nas dowieść na wyspę
co z wielkiej miłości słynie.
Samotny biały żagiel
marzeniem jest każdego
co w sercu ma nadzieję
przeżyć coś wspaniałego.
Samotny biały żagiel
łagodna unosi bryza
by tam gdzie miłość króluje
znów otuliła nas cisza.
Złota plaża
Złoty piasek na plaży
błękit wody Bałtyku
mewy w górze fruwają
a my trwamy w dotyku.
A my trwamy tak razem
już lat prawie trzydzieści
wciąż przy sobie najdroższa
miłość w sercach się mieści.
Daliśmy radę dotychczas
choć czasem ciężko szło
chociaż pod górke czasami
i przez potłuczone szkło.
Los nas próbował skłócić
bo nie w smak jemu jest
gdy dwoje zwykłych ludzi
miłości niesie pieśń.
Samo życie
Za ten kieliszek wypity
co go łyknąłem dziś
mam powiedzieć przepraszam
i więcej nie będę juz pić.
Spotkałem tylko kolegów
a z nimi tak właśnie jest
jedno piwko drugie trzecie
kto nie pije ten jest pies.
Pies fałszywy no i kapuś
no bo jak to mozna tak
kto nie pije ten nagrywa
żeby potem boki rwać.
Więc rozumiesz żonko moja
że choć nie chcę muszę pić
aby istniec dalej w świecie
i w spokoju dalej żyć.
Zresztą byłaś w zoo widziałaś
jak wygląda wielbłąd tam
i nie chciałabyś na pewno
bym wyglądał tak jak on.
