Toskania light: przewodnik ebook

Magiczne oblicza Toskanii

Na pocztówkach z Toskanii najczęściej widnieją złocące się słoneczniki, cyprysowe i piniowe aleje, winnice oraz gaje oliwne. Wśród nich, w rozległych, sennych dolinach, rozlokowały się osady i średniowieczne miasteczka.

Kto szuka swojego raju na ziemi, powinien zawitać do Toskanii. Jest tu wszystko, o czym tylko można sobie zamarzyć: góry, morze, wyspy, malownicze wsie oraz średniowieczne miasta – dzięki temu oferta turystyczna Toskanii jest bardzo bogata i zróżnicowana. Miasta, jak Florencja, Siena, Piza czy Lukka, zachęcają muzeami i zabytkami. Na wyspach Archipelagu Toskańskiego wciąż znajdują się dziewicze plaże, otoczone turkusowym morzem, a kurorty na wybrzeżu są pełne eleganckich butików i przytulnych kafejek. W głębi lądu można znaleźć średniowieczne miasteczka zatopione w urzekającym krajobrazie, a w okolicznych gospodarstwach agroturystycznych posmakować prawdziwego toskańskiego życia.

W Toskanii mają swoje domy światowej rangi politycy, znani aktorzy, pisarze i piosenkarze o międzynarodowej sławie. Region od zawsze przyciągał przedstawicieli elity kulturalnej i politycznej. Żyli tu najwięksi z największych, m.in.: Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Dante Alighieri, Galileusz, papież Grzegorz VII, św. Katarzyna ze Sieny czy Giacomo Puccini.

Jednym z podstawowych źródeł dochodu w regionie jest turystyka. Szacuje się, że tylko Florencję odwiedza w ciągu roku ok. 7 mln osób. Do regionu ciągną także m.in. miłośnicy przyrody, górskich wędrówek, trekkingu po zacienionych leśnych ścieżkach, ornitologii i leniwego wypoczynku nad morzem.

Najlepszą – bo realistyczną – wizytówką Toskanii jest film „Ukryte pragnienia” nakręcony w 1996 r. przez włoskiego reżysera Bernarda Bertolucciego. Przenosi on widza na autentyczną toskańską prowincję: z jej odgłosami i barwami natury, intensywną wonią winnic i gajów oliwnych. Czas płynie tu powoli: na odpoczynku, spotkaniach z przyjaciółmi, rozmowach, spacerach. Bez względu na to, którą część regionu się odwiedzi, wszędzie towarzyszyć będzie smak toskańskiej kuchni oraz unoszący się w powietrzu delikatny zapach lokalnego wina. Pośpiech nie jest tu mile widziany.

Raj dla smakoszy

Urlop w Toskanii to nie tylko coś dla ducha, ale też dla ciała. Miejscowa kuchnia, choć wyróżnia się prostotą, jest prawdziwą sztuką.

Podstawowe składniki większości potraw to oliwa z oliwek, warzywa, rośliny strączkowe, często grzyby. Mieszkańcy Toskanii lubią mocne smaki, dlatego region zadowoli znawców mięs, wędlin i serów. Będąc w stolicy regionu, spróbujmy bistecca alla fiorentina, czyli krwistego befsztyku po florencku. W Pizie godna polecenia jest dziczyzna, przede wszystkim kaczka (anatra), bażant (fagiano) i zając (coniglio), a także zupa z żab (zuppa di ranocchi). Sztandarowym daniem Sieny jest pici all’aglione, czyli nieco grubsze spaghetti domowej roboty z sosem pomidorowym z dodatkiem czosnku. Miasto słynie też z doskonałej dziczyzny. Okolice Maremmy są z kolei znane z serów: formaggio caprino della Maremma czygiallerino con zafferano di Maremma. Na toskańskim wybrzeżu królują oczywiście potrawy z ryb i owoców morza. Spróbujmy zupy rybnej o nazwie cacciucco, a także totani ripieni – kalmarów faszerowanych sosem pomidorowym z oliwą, parmezanem, zieloną pietruszką oraz szczyptą soli i pieprzu.

Wyrafinowanej otoczki dodają miejscowym kulinariom bardzo cenione tutaj trufle oraz kasztany. Z tych drugich przyrządza się np. tradycyjne ciasto o nazwie torta di marroni. Wart skosztowania jest też toskański chleb bez soli – pane sciocco. Idealnym dodatkiem do wielu dań będą wyśmienite toskańskie wina, jak np. chianti, brunello czy malvasia.

Śladem tradycji przodków

Toskański folklor i tradycje odwołują się często do odległej historii. Podczas świąt odbywają się tu jarmarki, turnieje rycerskie i procesje – tak, jak działo się to w średniowieczu.

Regionalny folklor jest dla Toskańczyków powodem do dumy i stanowi o ich poczuciu odrębnej tożsamości. To dlatego tak chętnie podtrzymują swoje tradycje. Najsłynniejszą imprezą jest Palio – odbywająca się co roku w Sienie gonitwa koni na głównym placu miasta. Kto kojarzy wyścigi konne przede wszystkim z gonitwami oglądanymi przez powściągliwą w reakcjach arystokrację angielską, na pewno nigdy nie zapomni tego spektaklu. Pieczołowite tygodniowe przygotowania, te same od wieków rytuały, włoska spontaniczność i emocjonalność – w Sienie tego dnia nie mówi się o niczym innym. Podobna gorączka ogarnia Włochów w Pizie w ostatnią niedzielę czerwca, gdy przy Ponte di Mezzo odbywają się zawody miejscowych siłaczy – Il Gioco del Ponte.

Większość tradycyjnych toskańskich imprez to turnieje, w których walczą o prymat reprezentanci poszczególnych dzielnic. Warto choćby wymienić turniej kuszniczy Il Balestro del Girifalco w Massie Marittimie czy gonitwy koni – La Giostra dell’Orso w Pistoi i La Giostra del Saracino w Arezzo. Wyjątkowy jest też mecz piłkarski w kostiumach średniowiecznych, który odbywa się 24 czerwca we Florencji.

Folklor mieszczański to tylko jedna z odsłon toskańskiej tradycji. Drugą są niezliczone święta religijne, np. Festa della Sacra Cintola w Prato – święto pasa, osobliwej relikwi. Towarzyszą im często barwne procesje i hałaśliwe jarmarki.

Nie przegap!

Wizyta w światowej sławy muzeach, dopingowanie jeźdźców w czasie sieneńskiego palio, degustacje wina, spacer uliczkami pamiętającymi wieki średnie – pewnych rzeczy w Toskanii nie wypada nie zrobić lub nie zobaczyć.

Piazza della Signoria patrz tutaj

Główny plac Florencji to swoista galeria sztuki pod gołym niebem. Wiekowe pałace, fontanny, podcienia, rzeźby – kwintesencja piękna stolicy Toskanii.

Galeria Uffizi patrz tutaj

W tym słynnym muzeum przechowywane są dzieła m.in. Goi, Canaletta, Caravaggia czy Rafaela. Ikoną galerii są „Narodziny Wenus” Botticellego.

Katedra Santa Maria del Fiore patrz tutaj

Skarbami florenckiej katedry są jej fantazyjna fasada, olbrzymia kopuła oraz dzwonnica. To jedna z największych na świecie świątyń katolickich.

Greve in Chianti patrz tutaj

Zapach słynnego wina chianti przenika niemal każdy tutejszy zakątek. Obowiązkowy punkt programu dla pasjonatów czerwonego trunku.

Carrara patrz tutaj

To właśnie z karraryjskiego marmuru Michał Anioł Buonarroti wyrzeźbił „Pietę”. W okolicach Carrary wciąż działa ponad 200 kamieniołomów, niektóre można zwiedzać.

Prato patrz tutaj

Spacer po Prato pozwala poczuć atmosferę minionych stuleci. W lokalnej katedrze można podziwiać osobliwą relikwię – pas Matki Boskiej.

Piza patrz tutaj

Miasto znamienitych obywateli i wielkich zabytków. Pizańska Krzywa Wieża urosła wręcz do rangi jednego z symboli narodowych Włoch.

Volterra patrz tutaj

Osoby zafascynowane kulturą Etrusków nie mogą pominąć Volterry. Lokalne muzeum należy do najważniejszych placówek zajmujących się tematyką tego starożytnego ludu.

Siena patrz tutaj

Średniowieczne kamienice, podziemne korytarze i emocjonujący wyścig konny – oto wizytówki Sieny. Charakterystycznym elementem architektury jest zaś Ratusz i jego smukła Torre del Mangia.

San Gimignano patrz tutaj

„Średniowieczny Manhattan” – tak określa się miasteczko, w którym wciąż wznoszą się ponad 50-metrowe wieże, liczące bez mała 800 lat.

Cortona patrz tutaj

Rozsławiona przez powieść „Pod słońcem Toskanii” malownicza Cortona pamięta wciąż czasy Etrusków, szczyci się także bogatymi muzeami i targami staroci.

Elba patrz tutaj

Kojarzona głównie z zesłaniem Napoleona, Elba to wyspa, na której można połączyć aktywny wypoczynek ze zwiedzaniem i słodkim far niente.

Florencja

Malownicza stolica Toskanii zawsze była kolebką włoskiej kultury i sztuki: tutaj mieszkali i tworzyli najwięksi artyści Italii. Stąd też wywodzi się współczesny język włoski.

Florencja

1 Piazza della Signoria patrz tutaj

2 Pałac Stary patrz tutaj

3 Galeria Uffizi patrz tutaj

4 Ponte Vecchio patrz tutaj

5 Muzeum Salvatora Ferragamo patrz tutaj

6 Pałac Davanzatich patrz tutaj

7 Kościół Orsanmichele patrz tutaj

8 Muzeum Narodowe Bargello patrz tutaj

9 Bazylika św. Krzyża patrz tutaj

10 Teatr Pergoli patrz tutaj

11 Katedra Santa Maria del Fiore patrz tutaj

12 Baptysterium św. Jana Chrzciciela patrz tutaj

13 Twierdza św. Jana Chrzciciela patrz tutaj

14 Pałac Pitti patrz tutaj

15 Ogród Boboli patrz tutaj

16 Bazylika św. Miniasza na Wzgórzu patrz tutaj

1 Piazza della Signoria

Główny plac Florencji, uznawany za jeden z najpiękniejszych w całej Italii, ma kształt litery „L”.

Plac otaczają zabytkowe budynki, m.in. XIV-wieczny Pałac Stary (Palazzo Vecchio), znajdująca się obok niego Loggia della Signoria, dawna trybuna dla władz miasta podczas organizowanych na placu oficjalnych imprez, a obecnie muzeum posągów na świeżym powietrzu oraz leżący naprzeciw Pałacu Starego XIX-wieczny neorenesansowy budynek włoskiego towarzystwa ubezpieczeniowego Generali (Palazzo delle Assicurazioni Generali). Od 1872 r. działa w nim historyczna kawiarnia Rivoire, która słynie z wyjątkowej czekolady. Za konnym pomnikiem Kosmy I Medyceusza znajduje się inny wyjątkowy obiekt: XIV-wieczna była izba sądowa handlowców (Tribunale della Mercanzia), w której obecnie swoją siedzibę ma Muzeum Gucciego (Museo Gucci). Na trzech piętrach można tam podziwiać kolekcje odzieży oraz dodatki zaprojektowane dla światowych gwiazd, takich jak Sophia Loren czy Grace Kelly.

W centrum placu zwraca uwagę udekorowana rzeźbami fontanna, którą zdobi olbrzymia figura Neptuna autorstwa Bartolomeo Ammannatiego. Za fontanną, na bocznej ścianie Pałacu Starego, widnieje kamienna tablica informująca o zakazie prania i mycia naczyń w wodotrysku. Groziły za to niezwykle wysokie grzywny oraz kary cielesne.

Museo Gucciwww.guccimuseo.com nd.–śr. 10.00–20.00, czw. 10.00–23.00 7 €

Stojący przy Piazza della Signoria Pałac Stary jest ozdobiony licznymi herbami.

2 Pałac Stary

Pałac jest bezsprzecznie symbolem Florencji. Od 700 lat mają w nim swoją siedzibę władze lokalne.

Charakterystyczna architektura ceglanego Pałacu Starego, ze smukłą wieżą zegarową (Torre di Arnolfo) na szczycie, to jedna z wizytówek miasta. Prowadzą do niej schody udekorowane rzeźbami takich mistrzów, jak Donatello czy Baccio Bandinelli. Przy wejściu do Pałacu stoi również kopia „Dawida” Michała Anioła.

Oprócz siedziby władz miejskich w pałacu znajduje się muzeum sztuki (Museo di Palazzo Vecchio). Zgromadzono w nim dzieła największych światowych artystów: Donatella, Michała Anioła, Vasariego, Bronzina czy Rubensa. W urządzonych z przepychem salach wystawowych można zobaczyć m.in. XVII-wieczne arrasy, późnorenesansowe malowidła i freski, a także kunsztowne rzeźby i posągi. Interesujące są same dekoracje ścian oraz sufitów. Na uwagę zasługuje Sala Map (Sala delle Carte Geografiche).

Zwiedzającym udostępniono najbardziej tajemnicze miejsca pałacu (tzw. percorsi segreti), np. prywatne studio oraz skarbiec Franciszka I i Kosmy I Medyceusza.

Museo di Palazzo Vecchio Piazza della Signoria, Firenze muzeum: IV–IX: pn.–śr., pt.–nd. 9.00–24.00, czw. 9.00–14.00; X–III: pn.–śr., pt.–nd. 9.00–19.00, czw. 9.00–14.00; wieża: IV–IX: pn.–śr., pt.–nd. 9.00–21.00, czw. 9.00–14.00; X–III: pn.–śr., pt.–nd. 10.00–17.00, czw. 10.00–14.00; zamknięte podczas deszczu muzeum: 10 € (8 €), wieża: 10 € (8 €), muzeum i wieża: 14 € (12 €) zwiedzanie tajemniczych miejsc tylko z przewodnikiem: pn.–pt. 9.30, 11.00, sb. 15.30, 16.30, 17.30, nd. 10.00, 11.00, 12.00, ok. 60 min, 2,60 € (zaleca się rezerwację telefoniczną pod nr. +39-055-2768325 i sprawdzenie godzin zwiedzania)

„Dawid” Michała Anioła od wieków jest symbolem Florencji oraz piękna męskiego ciała. Ma ponad cztery metry wysokości i przedstawia biblijną postać tuż przed pojedynkiem z Goliatem. Słynna rzeźba stojąca przed wejściem do Palazzo Vecchio to kopia dzieła z 1504 r., które artysta wykonał w wieku zaledwie 25 lat. Od 2008 r. oryginał jest przechowywany w Galerii Akademii (Galleria dell’Accademia, Via Ricasoli 60). Wyrzeźbiony w bloku marmuru mężczyzna stoi z jedną nogą lekko wysuniętą do przodu, co nawiązuje do rzeźby antycznej. Proporcje rzeźby są lekko zachwiane: dłonie i głowa są większe, niż być powinny. Postawienie rzeźby przed najważniejszym budynkiem w mieście miało znaczenie symboliczne – Florencja, tak jak Dawid w walce z Goliatem, była gotowa bronić swojej wolności przed wszystkimi, którzy by jej zagrażali. Inną kopię „Dawida” można znaleźć na dominującym nad miastem wzgórzu (Colle di San Miniato), na Placu Michała Anioła (Piazzale Michelangelo).

Dekoracje wnętrz Pałacu Starego urzekają bogactwem i subtelnym pięknem.

3 Galeria Uffizi

Galeria Uffizi to prawdziwa świątynia sztuki. Co roku galerię odwiedza ponad 1,5 mln osób.

Już same sale i korytarze na parterze muzeum robią bardzo duże wrażenie – są pokryte przepięknymi malowidłami ściennymi. Najważniejsze dzieła znajdują się na drugim piętrze. Można tam zobaczyć m.in. prace Giotta oraz obrazy Botticellego, w tym „Narodziny Wenus”, a także „Zwiastowanie” pędzla Leonarda da Vinci. W galerii jest również inne dzieło mistrza: „Pokłon Trzech Króli” – zjawiskowe, lecz nigdy niedokończone.

Zwiedzając dalsze pomieszczenia, warto zwrócić uwagę na prace Dürera, Michała Anioła, a także obrazy Rafaela oraz płótna Tycjana. Podczas wizyty w muzeum nie można pominąć dzieł Rubensa, Caravaggia i Rembrandta – z jego słynnym „Autoportretem” z ok. 1630 r.

Galleria degli Uffizi Piazzale degli Uffizi 6, Firenzewww.uffizi.com wt.–nd. 8.30–19.00 12,50 € (6,25 €)

W zbiorach Galerii Uffizi znajduje się m.in. „Zwiastowanie” Leonarda da Vinci.

4 Ponte Vecchio

Ten najsłynniejszy florencki most to jedna z głównych atrakcji turystycznych miasta.

Ponte Vecchio (most Stary) prowadzi z Pałacu Starego do Pałacu Pitti. Największą ciekawostką są stojące na nim budynki, w których mieszczą się ekskluzywne sklepy jubilerskie. Most został wzniesiony w miejscu, gdzie koryto przepływającej przez Florencję rzeki Arno jest najwęższe. Początki jego istnienia sięgają jeszcze czasów antycznych, niemniej jednak zabudowania datowane są na połowę XIV w.

Wyszukaną biżuterię ze szmaragdów i diamentów można dostać m.in. w butikach na Ponte Vecchio. Niestety ceny zaczynają się od kilkuset, a kończą na kilkunastu tysiącach euro. Po galanterię można się udać do jednego ze sklepów przy Piazza San Lorenzo lub na targ niedaleko Piazza del Duomo. Inne florenckie targi godne polecenia to m.in.: Mercato Centrale (główny targ spożywczy), Mercato Sant’Ambrogio (targ spożywczy), Mercato delle Pulci (pchli targ).

Ponte Vecchio – najstarszy florencki most – został zbudowany w 1345 r. Tak jak niegdyś, znajdują się na nim sklepy z ekskluzywną biżuterią.

5 Muzeum Salvatora Ferragamo

Salvatore Ferragamo pierwszą parę butów wykonał w wieku zaledwie 10 lat dla siostry.

Muzeum działa w Palazzo Spini Feroni. Można tam podziwiać buty wykonane przez Ferragamo dla wielkich światowych gwiazd, takich jak Greta Garbo, Marylin Monroe czy Audrey Hepburn. Jednym z pomysłowych rozwiązań wprowadzonych na rynek po raz pierwszy przez włoskiego projektanta były m.in. korkowe koturny.

Museo Salvatore Ferragamo Piazza di Santa Trinità 5, Firenze www.ferragamo.com/museo/it/ita codz. 10.00 – 19.30 6 €

Najbardziej znanym daniem miejscowej kuchni jest bistecca alla fiorentina, czyli krwisty befsztyk po florencku. Przygotowuje się go w specjalny sposób: odpowiednio cięte mięso o grubości co najmniej 5–6 cm jest obracane na ruszcie wyłącznie jeden raz. Typowa porcja dla jednej osoby waży średnio ok. 1 kg, dlatego lepiej nie zamawiać zbyt licznych dodatków. Trzeba również uważać na cenę, bo ten smakołyk nie należy do tanich. Może kosztować nawet 40–50 €.

6 Pałac Davanzatich

W pochodzącym z XIV w. pałacu można zobaczyć wystrój wnętrz typowy dla Florencji sprzed ponad 600 lat.

Aż do 1838 r. pałac należał do zamożnej rodziny kupieckiej, od której wziął swoją nazwę. Na jego najniższych piętrach znajdują się pomieszczenia mieszkalne, których ściany i sufity są pokryte wielobarwnymi freskami. Do najpiękniejszych pokoi należy m.in. Sala Papug (Sala dei Pappagalli) z uwiecznionymi na murach czerwono-niebieskimi ptakami oraz sypialnia na drugim piętrze ozdobiona scenami z francuskiego romansu „La Châtelaine de Vergy” z XIII w. Trzecie piętro zajmuje dobrze wyposażona kuchnia. Jej lokalizacja miała zapobiec rozprzestrzenianiu się zapachów towarzyszących gotowaniu po części mieszkalnej pałacu.

Palazzo Davanzati Via Porta Rossa 13, Firenzewww.polomuseale.firenze.it/musei/davanzati wt.–nd. 8.15–13.50 2 € zwiedzanie drugiego i trzeciego piętra wyłącznie o godz. 10.00, 11.00 lub 12.00; konieczna wcześniejsza rezerwacja pod nr. tel. +39-055-2388610 lub e-mailem [email protected]

7 Kościół Orsanmichele

Nietypowy kościół stojący przy głównej ulicy średniowiecznej Florencji jest połączeniem budowli sakralnej z budowlą świecką.

W II poł. XIII w. w miejscu przyklasztornego ogrodu benedyktynów z kaplicą św. Michała wzniesiono loggię, która miała służyć jako targ zbożowy. Pod koniec XIV w. jej otwarte arkady zamurowano i dobudowano kolejne kondygnacje. Na parterze budynku powstał kościół (Chiesa di Orsanmichele), a na piętrze spichlerz.

Elewację kościoła zdobi łącznie 14 kopii rzeźb, ufundowanych przez najważniejsze cechy rzemieślnicze. Oryginalne zdobienia można podziwiać w muzeum na piętrze (Museo di Orsanmichele). W dwunawowym wnętrzu świątyni, w gotyckim ołtarzu w prawej nawie, mieści się obraz „Madonna delle Grazie” z XIV w. Bernarda Daddiego.

Chiesa di Orsanmichele Via dell’Arte della Lana, Firenze codz. 10.00-17.00 wstęp wolnyMuseo di Orsanmichele pn. 10.00–17.00 wstęp wolny

Kościół Orsanmichele powstał w budynku targu zbożowego.

8 Muzeum Narodowe Bargello

Muzeum znajduje się w XIII-wiecznym Palazzo del Podestà. Wcześniej w tym eleganckim budynku mieściło się więzienie.

Muzeum działa od drugiej połowy XIX w. Dziś muzealne zbiory rzeźb należą do najcenniejszych na świecie: można tu podziwiać dzieła dłuta Michała Anioła, m.in. „Brutusa” i „Dawida-Apolla”, a także znakomitych „Dawida” i „Św. Jerzego” wykonanych przez Donatella. W kolekcji znajdziemy ponadto prace takich artystów, jak Giambologna, Il Verrocchio, Gian Lorenzo Bernini czy Filippo Brunelleschi.

Do sal wystawowych prowadzi stylowy XIII-wieczny dziedziniec wewnętrzny. Ściany okalającej go budowli są ozdobione freskami oraz herbami lokalnych władz. Budynek z trzech stron otaczają arkadowe krużganki.

Museo Nazionale del Bargello Via del Proconsolo 4, Firenze X–VI: codz. 8.15–13.50; VII–IX: codz. 8.15–17.00 4 € (2 €)

9 Bazylika św. Krzyża

We wnętrzu tej gotyckiej świątyni można zobaczyć pomniki nagrobne Michała Anioła, Niccola Machiavellego oraz Galileusza.

Monumentalna sylwetka XIV-wiecznej bazyliki doskonale prezentuje się zwłaszcza nocą: oświetlona sztucznym światłem nabiera koloru starego złota. Szczególnie wyróżnia się strzelista wieża dzwonnicza – ukończona dopiero w XIX w.

Kościół wypełniają renesansowe dzieła sztuki, m.in. ambona wykonana przez Benedetta da Maiano oraz przedstawiająca zwiastowanie rzeźba autorstwa Donatella. Uwagę zwracają również bogato rzeźbione pomniki nagrobne Michała Anioła i Galileusza. Freski w kaplicy Bardich (Cappella Bardi) przedstawiają epizody z życia św. Franciszka, a te w kaplicy Peruzzich (Cappella Peruzzi) – żywoty św. Jana Ewangelisty i św. Jana Chrzciciela. Autorem wszystkich jest Giotto.

Znajdująca się na zewnątrz kaplica Pazzich (Cappella Pazzi) została zaprojektowana i wykonana przez Filippa Brunelleschiego. Jej fasadę dekorują kamienne kolumny w porządku korynckim. Wchodzi się do niej przez XIV-wieczny klasztor po prawej stronie bazyliki.

Basilica di Santa Croce Piazza Santa Croce 16, Firenzewww.santacroceopera.it pn.–sb. 9.30–17.00, nd. 14.00–17.30 6 € (4 €) – opłata obejmuje zwiedzanie bazyliki, klasztoru, kaplicy oraz przykościelnego muzeum

24 czerwca na Piazza Santa Croce przed bazyliką rozgrywa się finałowy mecz piłki florenckiej w tradycyjnych średniowiecznych strojach (calcio fiorentino). Odbywa się on na pamiątkę pierwszych rozgrywek piłkarskich we Florencji (w 1530 r.).

Przed bazyliką są rozgrywane brutalne mecze piłki florenckiej (calcio fiorentino).

10 Teatr Pergoli

XVII-wieczny teatr był uważany za jeden z najznakomitszych na całym Półwyspie Apenińskim. Również dziś cieszy się on uznaniem.

Teatr był pierwszym z włoskich obiektów, w którym owalne piętrowe loże znajdowały się jedna pod drugą, a nie były ułożone w zmniejszające się półkola na wzór antycznych amfiteatrów rzymskich. Do najsłynniejszych premier, jakie odbyły się w teatrze, zalicza się XIX-wieczną inscenizację opery „Makbet” Giuseppe Verdiego oraz wykonane w 1951 r. czteroaktowe przedstawienie „Orfeusz i Eurydyka” Josepha Haydna.

To właśnie w Teatrze Pergoli na początku XIX w. Antonio Meucci zainstalował specjalny system rur, będący prototypem dzisiejszego telefonu. Dzięki urządzeniu reżyser mógł przekazywać instrukcje aktorom na scenie.

Teatro della Pergola Via della Pergola 12/32, Firenzewww.teatrodellapergola.com sztuki teatralne: 16–32 €

11 Katedra Santa Maria del Fiore

Florencka